장음표시 사용
611쪽
POEMA TUM LIBER I. su Fatorum grauis exitus. Disiectia horrisono marmora fulmine Templorum,di nimium dira tonitrua Non frustra exitium terrificis minis. Portendunt patrijs deis O fallax utinam mentiar augur,&Non uero auspicium carmine proferam. Tu Pice interea desine conqueri, Et parce imperio Iouis. Quod si non alius mox aderit deus, Extinctum Italiae qui reparet decus: Et phoebum cupiat sedibus Aonum Transferre in Latios lareis. Consiste in ueteri praesidio tamen Virtutum,& quod habes auspicijs tuis lam partum in tacito contineas sinu: Felix sorte tua satis. Nam mitto tot opeis ingen re sacrum ecundi genium pectoris,& simul Praeclaris animum dotibus arduum, Quo certum statues gradum. Sed me sub tenerum tempus adhuc,uelut Surgentem uiridi robore palmitem Caeli saeuities inuida perculit:
DeiecitΦ bonam indolem Sic decussa iacent brachia uiribus Allisis neq; post hac animo pari
Audebo ingenium tollere,nec licet, Sperare ulterius mihi. Ad Auitum de quiete uiuendi. Uite si beatus esse contendis,
Supral cunctos otio frui certo:
612쪽
v PETRI CRINITI Nihil timebis ultimam diem fati, Hnimoin forti lubricam feras sortem. Vites potentum purpuras uelut pestem: Colasq; semper liberum genus uit In quo uoluptas adsit,& quies mollis, Blandi lepores,& sodalitas grata, Delecti amici, candidi,& fides simplex.
Vita est habenda non solutior luxu, Non segnis aut uexata pluribus curis: Sed in uigenti corpore uigeant sensus LIlle est beatus qui omnibus uacat curis, Non alteri,nec sibi negotium praebet. I quis in tantis hominum procellis Inter Ac curas, varios iu casus Gaudet assertor fidei decoram
Desua quiete post multas catinutasty. Huius exempIum sequar expeditus, Et meos uitae melioris annos
Liber ad certam reseram quietem Cultor honesti. Cautius post hac mea cymba cursum Rcta per syrteis, scopulos' duros SoIule,re nullos temere in sequetur Aquoris aestus. Profuit saeuae rabiem Charybdis Atm uesanos adqste fluctus, Gratior tandem foret ut uoluptas insere portum. Integram sessi melius quietem Sentiunt blandus pluuiis reIictis
Redditur paean, nitidum* lumen
613쪽
LI B E 2 LPOEMATVM Pandit Olympi. Illud imprimis superos precamur,
Uita dum nostrum Umitatur aeuum In sacris totum ut luceat Camoenis
Ponere tempus. Nonodia de Liude Anysi Politari: Yren relicto Daunio: Quarebat ubi consisteret,
Diuq; uagula deuolans Accessit amnem lassula Arnifluentis leniter: Et commorata satis, iter Parabat incoeptum sequi. Sed ecce dum uaga subvolat,
Nouosi numeros, di noua Carmina canentis Angeli . Itaq; statim in labra conuolat Dulci lepore perlita Et inquit hic libet agere, Hic hic morabor sedulo, Ubi gratiae,decor, uenus Tam blanditer simul canunt CarmenΦ fundunt aureum, et Tu nunc ualebis Daunie. Ad ratistum desis 'diis O iniquitiae ui temporis. Xpetis ut proprias reseram tibi carmine curas, Sim uim nostra gaudia. Si tame ulla potest,hoc tempore grata uoluptas Soporem adimere sensibus.
Nam quid in Aonidum liceat descendere sylvas Occluso ubiqε tramite:
614쪽
Additur 5 nostris haec aetas serrea damnis Qua Mars repressit Pallada: Officium in togae periit,tantum arma supersunt:
Iam uideo instructas acies in hella uocari, Promuntur enses Martii. Materiam scelerum struimus propriumst nefandae Ius additur libidini. Sic hominum uita assiduo dum mustuat aestu Torquetur indies magis. Nullus enim uarris nouit praeseribere uotis Finem, sed omnes fallimur.
Illum sollicitat fastosae gloria laudis,
Ex humilio aliquis nunc summa roccupat audax Parem* fatis se putat. Qui tamen ut superis libuit deceptus inani
Praecipitem sese tradens immergitur undis, Nec subleuat pressum caput. Ast ego non me istis committam Fauste procellis Nec otio imponam meo. Et ualeant,quibus atra fames insederit auri. Sic ipse mecum mei habito: Ini dies uitam ueluti moriturus in horas Carpo, re reseruo me mihi. Atq; utinam liceat studiorum attingere summam Quis docta uoui pectora. Interea curas ueterum tu Fauste laborum Rescribe ut altum percales.
615쪽
POEMAT v MLIBER LvτAd Faustim de dilua oriceturis. Lim decorum frondibus sacris nemus Mones dicandum posteris, In quo Iahores Cynthius noster lolat Doctis leuare cantibus. i defit ullo tempore salubritas loci, Mitisi cadi gratia. Hinc sat uidebis alta Florae moenia Et Faesulas hiuertices. O quam reuiso nobilem sylvam libens, Genio dicatam Palladis. Libet uagari Fauste per sacrum nemus Dum uernat alta populus, Et dum uirenti sibilat pinus coma. Amata priscis uatibus. In astra surgens maximi quercus Iouis Protendit alta brachia, i iuxta pumicoso cortice
Illic θc at nus blandienti gratia
Philyracs mollis pervenustis frondibus
Procrescit in sylvae decus. Hederae sequaces reptitant per arbores: Viridiq; nexu ueniunt: Et molliores mutuis amplexibus Uites maritantur piris Acdum subinde uinciuntur arctius, Tegunt amores frondibus. O quam uirenti fronde sylvescit nemus Cum uerna Cypris incalet.
Platanus in altum porrigit laetum caput
616쪽
is P E τ R r c RINITIAseita ad umbrae gratiam. Nutans es proprium quotannis corticem
Audax renidet cum iuuentam respicit UeIut resurgens laetior. Neq; haec rigari postulat dulci mero, Aut amnium Nymphas petit. Lothos per orbem turbi rat comas suas, Lothos sacrata Cynthio. Ubi grata medryas revisit, re comi Lepore alumnum detinet. Syluam hanc tuetur Curus,& capripes deus T uentur 5c Satyri leves. Iuuat uidere laureas Daphnes comas, Floreti cum baccis suis. Illic strepentes conqueruntur alites Variol certant murmure. Et interim di scurstant dammae leues, Lepusq; subsilit pavens. Proludit antris,di cuniculus salax, Sylvael cultor hinnulus: Et histrices acuminatis spiculis Minantur,&tamen placent, Seu tela vibrant saeuiente praelio, Seu mitiores lusitant. Quantum propinqui floret horti amoet Cum consitis abietibus Seu te uirentes floreis pratis comae Seu cultus herbarum capit Utcun sit parantur illa commoda. Quae molliter curas fouent.
617쪽
POEMA TvM LIBER LLiuentis expers ambitus Uel sacra uatum curat,aut doctum otium Curis solutior fouet. Sic ille nil miratur astus principum Nec sceptra regum suspicit. Sed in uirenti detinetur graminςs Et se reseruat posteris. Ad Ndrtam vii omDiua celso praedita lumine, Quae cuncta nutu sidera temperas Descende caelo
Husis precanti,& Castalium melos Cum thure sacro suscipias rogo, Dum uota soluit
Suscepta caelo diui parens nites, Felix p ducis uirgineos choros
Cui plaudit alto Vertice Olympus.
Ad Auitum de is lacere id vitur
Eterna uatum pectora mollibus Mulcentur auris.Nam cithara graui Phoebus decorem Castalium instruit. Uates uerendo pectore nobilis Vestata pandit aut tripodes sacros Grato ac perenni carmine concutit. Non illum Auite plebis inertia Aut insolentes heu animi mouent:
Sed ipse felix perpetuis Donis Paret Camoenis,& placidam simul
Mentis quietem molliter occupat.
Virtuti amicus nil reliqua aestimatis vine
618쪽
POEMAT vri LIBER I. si AudaxΦ monstrat miIiti Romam suo: Et comminatur patribus. Intorquet hastam miles in flumen sacrum, Patremm Tybrim despicit. O prisca uirtus,o senatus Romuli, An haec uidetis Caesares Vidimouentem maritos fasces Iouem
Et annuentem barbaris . . - 'Quantum hinc malorum,quantum adest incendi j, Quantum cruoris effluet Poenam rependet innocens Neapolis,
Et occidet Aragoniae clarum decus, Sic Nars cruentus imperat, Qui nunc feroces Galliae turmas fouet, Ridens inerteis Italos. Graue est uidere Fauste,quae sata imperant. Veli tibi,caue Neapolis.
De Morando Hesrufico luctore cum Gallo. .s: Ocatus a Gallo morandus ad luctam . Primum modeste congredi recusauit. Sed postquam inerte huc nominat furens Gallus Illic resumens pristinum ferox robur Hetruica uirtus constitit gradu firmo: Simul renudat horrida atin setosa, membra ualentia latera atq; compacta: Et pondus ingens grandium lacertorum, Firmum robur,ec acre pectoris uasti. Nox in palaestram prodeunt minabundi. Sed ubi uicissim nexibus cathenatis Accensia uirtus excitauit ad palmam. Subin Morandus comprimit reluctantem,
619쪽
s3ι PETRI CRINITI Uastaui mole pectoris superstantis Recuruat ille inflexa colla contorquens Et uicta brachia implicans. Iners robur Luctante nixu dum nouare contendit Uictor Morandus,urget ac statim Gallus
Late per antrum sternitur supinatus. De βο ι re in Glγceren ex poeta A creonte.
t Vm sacrum Paphiae deaei Sertis cum roseis paro,s Et inter uiolas simul Nectuntur candida lilia. Raptim cum tremula face, Atrox Idaliae puer In me saeuius insilit: Et in praecordia uelimilis. Illapsus fremit 5c procax Me flammis agitat suis: Quo semper Glyceren bonam
Velanis ignibus ardeam. Naenia de obitu poeta Nouli Bietaniij. 73 In peri ste maximum uatem meum Num uera Philon nuncias,
s Quia audio, quis ausius,indignum scelus, IS Nobis Marulle te abstuliae . O ludicram spem uitae,& o dementiam
Mortalis impotentiae. Ut falsi inani detinemur gaudio: Uanas s iactamus preces. Sed o deorum imperium, o necessitas Ouae ludis humanum genus: Celsi tonantis insidens capite altius, superba uinclis aeneis
620쪽
Quae cuncta nectis,& potenti dexterat ἰostrum repellis ambitum: En ipse cum meis repulsus uictimis Falso Marulle dixeram: Vives beatos atq3 eandidos dies. Uiura fauente Cynthio. Sed o sacrum pectus quis ille undantibus . Te Caecinae lymphis dedit Quis ille nostris obstitit uotis deus. Contrassi tot meas preces Audax negauit te mihi superstitem O nullibi certam fidem: An diua Nape filia potens Caecinae Marulle te mihi abstulit, NumerosΦ nobileis 8c entheum melos Dicauit undis gemmeis Sic te Marulle deleris dulcem chelyn Uatum*carmen aureum Quis inter aptus gratias atq; ueneres Docte Camoenas insetet Quis nunc deorum laudem 5c omnigenum decus Caelestis aulae concinet Quis fronde sacra cinxerit criness suos. Regeml dicit maximum Sed frustra inerti lacrymamus Narnia Quod arripit fatum potens.
'uis beato carmine tam potens, ant in clara nobilis indole, A ut dote rata polleat ingen i,