장음표시 사용
351쪽
343 Codie. lib. II. tit. LXIX.
vit tio ι quἰa hereditaria, non eo gnationis qualitas contemplata est. 1ὶ Fab. eod. hoc tit. de verbor. , Orer. significat. lib. 6. tit. I'. definit. 3. in pranci . 1ὶ Fab. eod. eod. ιit. desinit. s. num. 1., O seqq. in corr. 1ὶ Fab. cod. hoc riti definit. Io.
1ὶ Fab. eod. hoc tit. lib. 6. tit. Is . d. desinit. ro. num. F. O sqq. in eOF.
si Auth. Cessanie , pos L. Consanguinitatis 3. cod. de Iesitim. heredis. 6. s s. , NoveL II S. cap. Si igitur
. I 8ὶ Sentent. Senat. I 6. maii II 3 I. refer. D. Galli in caussa fratri O na-
hoc tit. d. defuit. s. num. 7. in corr.
Patris nomina non venit avus is rebus
odiosis. Ascendentes a tritavo, & infra eum
generali parentum nomine donantur; majorum vero , vel antecessorum, qui
supra trita vum sunt, quia specialis appellatio deest i . Sed patris nomite in odiosis non intelliguntur ceteri ascendentes utique vero parea tum appellatione continentur s33. ιὶ L. Iuroconsutius Io. . Parentes
significat. δει. 6. tis. I9. definis. 19. Φ 1ὶ Deef. r. decembris IIII. refD. Butano in caussa utrinque Dan coni, F. Verum re bene discussa , tibi de matre bintiba exeludenda quidem a successiona intestata filii etiam pro bonis, quae filius a patre habuit, non in illis, qua ab avo ad stium, seu nepotem pervenerunt, quia lex loquitur de bonis patervis, Argum. L. Quia semρer s.f. de is jus vocand. a. 4. , μνει It 8. cap. Si igitur. defunctus 1. 3 D. 'NoveL 2 8. cap. a. in prime'. , Thesaur. qu p. forens. lib. 4. quas. 38. num. a.
Verbum disponere proprie refertur ad actiam ultima voluntatis ; ali
quando tamen etiam accommodatae actιbus inter vivos.
Iuamquam verbum disponere, pin, -tissimum si in testamento appositum sit , proprie refertur ad actus ultimae voluntatis bBiὶ , nihil tame a obstat, quominus etiam accommodetur dispositionibus, quae inter vivos fiunt; etenim contrahentes subtilitatum plarumque ignari sunt, nec ad strictam verborum significationem respiciunt. H i) Decis a 2. jua. II 3 3. D. De. more a ta eausa Cotti contra Anglesium, S. Perpensis, Deris. so. septembras 73 F. refer. D. Cassorii in causa concars Comit. Bersoni de Balbis, , . nia, num. f., s. ult. infimi. quib. manu uera non licer r. c.
352쪽
34'De verborum , O rerum significatione Oe.
Partieula disiunctiva aliquando resoLviis r in eopalativam . Quibus casilus hac mutaιio locum habeat Apud omnes constat, particulam disjunctivam aut , vel, aliquando re solvi in conjunctivam , seu copulati vam O. ita nimirum suadente proferentis voluntate e sed & plerumque disjunctivae vim retinet. Si testator ita cavisset, Ttιus , aut Μανιαs heredes sumo: Titio aut Seio fiandum risui num do, lego: inter veteras dubitanain tur , utrum ambo simul ad heredita. tem , vul legatum admittendi essent, an tantum Titius primo loco nominatus; vel an Sejus posteriore loco scriptus praeferendus esset Titio, quasi
testator voluntatem mutasset; an neu
tri , propter dispositionis ambiguitatem , M incertitudinem . hereditas, vel legatum deberetur si). In hoc ju- reconsultorum dissensu , Iusti manus, testatoris voluntati, atque tum heredum , tum legatariorum utilitati prosi picere volens decrevit , ut particula disjunctiva, seu alternativa aut in conjunctivam ese resoluatur, seu illius' vim habeat; ita ut Titius aeque ac Sejus ad hereditatem admittatur , atque legatum capiat sal; quod de in aliis ca-ubus obtinet, puta in interdicto, quod vi , aut clam particula disjunctiva pro eonjunctiva posita est 3ὶ; aliisque compluribus . Vice versa particula disjunctiva aliquando prodist unctione accipi tur : veluti in hac stipulatione : mihi, heredique meo; te, heredumque tuum s), aliisque casibus, in quibus ita suadet Ioquentis consilium s63. Hi ne generalis statuitur regula, particulam disiunctivam , nisi appareat, testatori aliud placuisse, re iri in conjunctivam inter personas honoratas , videlicet heredes, legatarios. & similes: si autem disjunctiva ponatur inter
personas legato Oneratas: puta Ttius heros meus, aut Mavicis heres meus
decem Sejo dato: id unum praestat , ut Sejus legatarius possit, a quo malit ex heredibus , legatum postulare ροὶ ἔ atque ita contra generales iuris regulas, qua inter plures coheredes here ditariae actiones dividuntur 8ὶ, alter ex heredibus solus conveniri potest . utique repetiturus partem a coheredasuo sy). Neque etiam locum habet re gula de resolutione particulae disjunctivae in coniunctivam favore legatarie, vel heredis . si testator heredi, vel alteri expressis verbis electionem concesserit, utri ex personis honoratis dare velit si oὶ: neque cum ex affectione personarum alia dignoscitur te. statoris voluntas: puta si testator heredi substituerit filios . aut nepotes suos ἱ non simul. sed ordine successivo post patrem nepotes vocati iudicantur ,si H : si tamen masculos, Mfeminas disjunctive quidem , sed uno
sermone, non successive . testator sub stituerit . teimnae cum masculis ad
mittuntur si a , disjunctiva in coniunctivam particulam resoluta secundum Iustiniani constitutionem it 3 . quia par viget affectionis praesumtio
erga filias , de pro filiis ti in . Noaidem ac de particula disjunctiva personarum placet de disjunctiva rerum: puta si scriptum sit a testatore: Sem pronio fundum Tusculanum , aut Cor nelianiam do, lego: in hoc casu quaestio secundum veteres iuris regulas definienda est si sin , ita ut electio I gatarii sit, nisi aliud a testatore vo litum appareat tris , saltem si per vindicationem testator legaverit li7 .
353쪽
3ὶ D. L. 4. in med. , L. B, qui in puteum II. f. Dιerdictum s. g. quod in , aut clam . 24. V. Plura hujus generis exempla in L. Saepe ita compararum 13. F. de
verbor. significat. 1ὶ L. Conjunctionem 19. f. eod. lit. 6ὶ D. L 13. princip., O F. t. Τ
opere a 3. Τ. de legat. 3. 32. t. lio, L. Si Titio i6. g. de legat. L. 3 r. I. lii in L. Cum pater I T. F. Ate peto 3 a. f. eod. sit. de legat. . Deeis. II.
decembris r7s s. refer. D. Caria tora in
ussa Iugal. de Rodis contra Gar , F. Ultraquamquod , U. O de hac re , Deris. junii i 83 refer. D. Bergera in caussa appella1ionis inter consobrinos Bisi, G Sodaliιium loci Caeriata juncia Hιρ
junctivae si filius heres, in uulus aut
sine testanae cito, aut sine prole decederet, plaeuit disjunctim accipere , ita ut substitutis consanguineas locus feret, ninn obstante flιι testamento.
Legasum posteriore seriptura confirmans testator non prafumitur plus legare velle, quam priora feri erat, licet posterius majo msummam expresserit. Uuamquam eadem quantitas saepius -- legata a diversis testatoribus saepius debetur , ut per se patet ; nihil
enim prohibet, quominus centum aureos Titio legeat Maevius , dc Sem pro ius : cum tamen idem tellator saepius ea iacm summa in legat eadem scriptura , in dubio non praesumit ut legatum multiplicasse, sed verba ad. iecisse, ut certius constet de sua voluntate H : adeoque, multiplicandi legati animo testatore M saepius legatio, probare debet legatarius si . Sed legatum quantitatis duplicatum praesumitur, ii divertis scripturis , puta testamestio , dc codicillis , vel duobus eodicillis relictum fuerit , nisi heres demonstret , aliud testatorem voluissa s): atque idem est, si testator modum legandi immutaverit ; puta prius centum pure legaverit, deinde alia centum reliquerit sub conditione i in ;zum etaim , mutata legandi ratione , aca tantum repetitum, sed etiam additum priori legato sit, in dubio te stator videt ut de alio legato sensisse . Si vero testator in prima scriptura
Titio centum aureos legaverit , tum in pol teriore dixerit se confirmare hoe legatum quingentorum aureorum, cumia posteriore scriptura vere non legaverit, sed prius legatum confirmaverit , consequens est, non nisi centum
aureos deberi Psὶ; ut enim scite r
354쪽
De verborum, O rerum significatione , O c. 3 1 i
eioc; natur Paulus de ea specie, qua testator ita caverit: mres meus centum au reos , quos mihi Ttius debra, damnas esto Sempronio dare , dandi ver-hum omnino refertur ad debitum so), ita ut nihil legatum existimetur , si nihil debitum sit, ita & in hoc casu
legatum quingentorum aureorum refertur ad primum legatum, quod cum centum dumtaxat aureorum sit, soli centum ex testatoris voluntate debeti possunt.
i in L. Plane , ubi 34. 3. Gd si non
6ὶ D. L. a s. prop. M. DEFINITIO VII.
Aureis Iezatis , cuius istoris praestandi ριαι Si testator nummos aureos legaverit, non adjecto valore , inprimis perpendenda eli regionis consuetudo tr), atque aurei nomine illud monetae genus demonstratum intelligitur, quod passim , & sine addito ita solet appellari s Bi); quod si ex regionis consuetudine quae stio haec definiri nequeat, ad voluntatis indicia confugiendam es , atque, cum heres testatori magis dilectus praesumatur, quam legatarivs s), s nulla sint contrariae voluntatis indicia . nummis aureis generatim Iegatis, de exiguioribus t
stator sensisse praesumitur ὶ; ut ,
quanto minus fieri potest, gravetur heres is . Quod si ex aliis testamenti partibus, vel ex testatoris verbis constet, eum de majoribus sensisse . recipienda est interpretatio , quae voluntati testatoris magis congruit 6 . si) L M .r in stipulationibus 3 6. F. de reg. jur. Deeis. s. februarii Iso . ref D. Brocardo in princip. , tibi de scutis
34 L. Sempronius 47. f. de legati
1) L. Si ita sit i . f. r. in M. . L. cum servus 3 9. Scio ex facto 6. f.
Rudo legato eum aerassionibus , ne nomina debitorum . nee fogagia conin
tuamquam legata re, ejus quoquo
azcessiones ex voluntate restatoris rem legatam sequuntur, prout ob tinet legato fundo instructo , vel cum instrumento si in; legato tamen seu docum Omnibus, quae ad eum pertinent, seu ut aiunt veteres pragmatici, cum suis pertinentiis , nec nomina debit O. rum , nec segsgia , quibus capita incolarum censa sunt, legatario debentur haec enim allodi alia sunt. nec proinde sevdo continentur 3ὶ. iὶ L. i. eod. hoc titi de verbori ,
355쪽
TITULUS LXX. De his , qui sibi adscribum
DEFINITIO LNotarius sibi adscribens legatum eo privatur , nifl ad yis Deciatis approbatio, O subseriptio testatoris. uiri in testamentis fallum committi facilius possit, quam in actibus inter
vivos; quia testatores morbo plerumque oppressi vix aliorum insidiis M. clinandis apti sunt; atque periculum imminet , ne supponantur , Celentur , relignentur , vel scribantur, quasi testatore dictante. dc volente, quae nun
quam scribi voluit. Io Cornelia dos aliis lata fuit praecipue occasione te stamentorum si quae ideo lex testamentaria ab Ulpiano appellatur sa) . Legata, dc fidei coimnissa telinqui posse illis, qui ex mandato testatotis dictant
testamen tu in . vel aliam quamlibet ultimam voluntatem 3ὶ et nec non testibus, qui testamento adstant, ab omnibus receptum est ὶν quia falsi periculum magis remotum est tum ex dolo ejus, qui audiente , 8c mandante le- statore dictati tum testis ; cum veritas ex aliorum testimonio haberi possit; Iegatarii autem non universi prout heredes , qui idcirco telles esse prohibentur 3ὶ, sed singularis iuris sue-eessores sunt Q. Sed illis Iesare non
licet, qui testamentum, vel aliam postremae voluntatis dispositionem scribunt, ob falsitatis periculum I T) ;atque etiam miles hac prohibitione continetor 8ὶ, nec non maritus , qui in testamento uxoris sua manu sibi adscripsit legatum: quod ita adscriptum est, apud heredem manet, vel ad illos pervenit , quibus legatarius restituere forte rogatus erat sy): sibi autem adscribere iudicatur , qui per filium , quem habet in potestate , legato honoratur lio . i) L. i. as hoc tit. de his, quae pro non scriptis habentur . 8. , L. I. eod. hoe tit. de his, qui sibi adserib
in D. L. 21. prop. ff. 1ὶ 3. Sed neque heres Io. institiaia
. q. pro non seripi. habent. D. L. I.
l cod. hoc titi. de hιs, qui sibi adscrib.l in testam. , Fab. cod. hoc tit. de his,l qui sibi adserib. lib. s. tit. I . de unic. in princi' , Deeis. s. septembri3l I67s. refer. D. Gabini in caussa dei Poli seis eontra Flechiam . q. Ideo de finiωit Senatus, O seqq. 8ὶ L. Quod adhibitus s. eodis hoc tit. de his , qui sibi adscrib. M D. L. a. Is hoe ιic de .is , qua pro non scripti habent. 1οὶ L. Divus Claudius rue. in fa-
princip. f. de les. Cornιι. d. falsis
356쪽
Exeeutoris testamentarii munere privari
potes notarius, qui ut legatum sibi adscripseras . An idem dicendum sit de ossi ei oexecutoris testamentarii , quod quis sibi adscripserit ; videt ieet utrum lior
munere privari debeat, nec ne , dubitati potest Negant aliqui, casum hunc ad legem Corneliani pertinere ;tum quia leges unice commemorant
legata si , ndeicommissa si , de hereditates νὶ, tum quia ossicium hoc
potius onus continet ; leges autem cavere voluerunt , ne quis contra voluntatem testatoris emolumentum sibi adserat: adeoque nec legis sententia contineri putant. Quia tamen fraudis suspectus fit , atque inale administraturus non injuria timetur, qui aliena , atque gravissima negotia, propria vinluntate, & foris invito domino ge-xere vult, placuit , notarium, qui legatum , dc simul munus executoris testamentarii sibi adscripserat, utroque privandum esse ). 1ὶ L. Di,us Claudius is . in princip. F. de Ieg. Cornei. de falsis 8. Io. i) L. ulι. f. hoc tit. de his , qua pro non scripι. habent. 34. 8. 3ὶ D. L. t. F. hoc tit. , L. I. cod. hoe iat. de his, qui sibi adscrib. 9. 13. B ὶ D. Decis. 9. septembris I 6 I.
refer. D. Gabuti in catissa de Poliaris contra Mechiam. 3. Ideo de ivit Senasas, O seqq. , ubi tamen alia contra notarium phi adferibonium urgebani suspicionis inHeia. DEFINITIO III.
Notarii, qui ex usu plerarumque gen tium tepamenta recipe e solem , non secus ac priνati, prohibentur sibi.
vel suis adscribere. Quid si is tor
L egis Corneliae sanctionem, quae prohibet . ne is, qui testamentum, aliumve postremae voluntatis actum scribit . hereditatem , aut legatum sibi , aut suis adseribat si , ad notarios etiam, qui usu sori apud plerasque gentes recepto , testamenta subscribere solent, pertinere; ita ut neque hi sibi adscribere possunt horeditatem, vel legatum, licet dictante testatore , vulgo reeeptum ust
4 a) , de jam innuimus detin. l. ἔquia eadem in ipsis viget fallitatis suspicio , atque ideo idem ius vigere debet is . Quod si testator ad scribea
dum testamentum duos notarios roga verit, .n possit unus ex his sibi adseribere, distinguenduin est, an uterque ΟΚhis notariis in titidum rogatussit, an ambo limul, de conjunctim. In primo casu, cum testamentum vires sumat ex alterius notarii subscriptione , perinde a si solus rogatus fuisset ), potest unus sibi adscribere, non in altem sin ex contraria ratione. i in L. t. , O uti. f. hoe sit. de his, qua pro non script. habent. 3 . 8.ὶ , L. r. O passim eod. hoe eit. de his,
Φ Deris. 13. novembris I 6 3. refer. D. Pisina in caussa Rasini eou- ira Rustinatam , 3. In prima qua Φιone, foet in pandea. hoc tit. lib. 34. tit.
3ὶ L. Illud quaesitum 3 a. f. ad Ieg.
357쪽
Notarius neque in testamento, quod archiviatum vicitiar, sibi adserabere potes. Quid de nuncupativo
b oti tantum in testamentis minus
sol cinnibus . quae coram notariis fiunt,
tollibitum esse , ne quis sibi adscriat, sed etiam in archi viato , ut vocant, seu sblemni ij receptusta est, atque definitum sἀαὶ; tum quia in hoc etiam timendum cst , ne scriptora testatore adhibitus propria commoda contra voluntatem lellato ias quaerat; tum quia nec etiam in militum tellamentis, in quibus consuum jurisci. ilis solemnitates remittuntur ψὶ, porcst quis legatum, aut fideicommissum sibi adscribere ); tum denique quia constitutio permittens testamenia archi viata respicit factionem testamenti passivam , non activam : id est testato. rum , non herediam, aut legatariorum favorem; tum quia hic non agitur de solemnitate , sed potius de voluntate, cui fraus fieri pctest 13. Dissicilior est quaestio de testamento nuncupativo , cum huiusmodi testa ruentum ex testium fide pendeat, at que non ad solemnitatem , sed ad faciliorem probationem in scriptis redinatur. Putat Faber, legis Corneliae , icu Seu tusconsulti Libomani prohibitionem in eo non vigere, dummodo
per testes probari possit tεὶ: quod si .
testibus defianctis, scriptura ad iusta. menti probationem ne eessaria sit . atque ex ea testamenti fides pendeat, irritum fiet legatum , vel fideicommisi
sum, quod quis sibi adscripsit .
probationis, non solemnitatis dete . verum, cum apud nos testamenta omnia . nullo excepto , hodie scribi a notariis debeant, atque in publica acta resurri δὶ ι atque ideo scriptura ad solemnitatem pertinere quodammodo videatur ; vix recipi potest sententia haec : maxime quia ex testium depositione non ita facile veritas cognoscitur; tum quia tu stes facile oblivisi Cuntur praesertim ea, quae ad se noupe Itinent, tum quia pauci sunt, qui velint deponere contra id , quod scriptum in i cstamento reperitur ly). Quamquam ex testium dictis legatum debeti piest, prout statim dicemus. i) Huius Iolemn ιates piaescribuntur
358쪽
Γa his, qui sibi adferibunt in resamento .
DEFINITIO V. Legatum , quod quis siri ad seri u ,
valete potest, quamvis testator Deciatim non subseripserit , Ii aliun de . puta ex tistium dictis , constet
sibi iti alieno testamento adscribat, fundata sit in praesumptione fraudis , ne scilicet propriis lucris inhiantes
minus fideliter aliorum tella me ut a con
scribant si in , sublata hac fraudis sus.
picione ex dictis testiunt, vel aliis probationibus, aut indiciis , cessat legis prohibitio , cessante probabitionis cauila iij atque legatum , vel fidei. coinmissum debetur potitan uiust testator deinceps paet inter vivos inlud se soluturum spoponderiri, quippe per hanc promi ilion em se audis pericula tolluntur , ae prius vitium fa, natur sis J. I inino deberi potest fideicommissum ei, qui fua sibi minu,
vel suis illud adscripsit, si sub duplici
conditione casuali, aut mixta adserip. serit is ; prout inquit Callistratus respondens, fideicommissum scriptori testa inenti deberi, ii tullaici duos heredes seripserit , ariue uniun, qui liberos habebat , subiti tuerit alteri decedenti sine liberis : utroque autem sine Iiberis decedente , cave sit, ut hGuditas scriptoti testamenti restituatur 6 . Neque movet, quod aliqui asse-Iunt , Iure consultum ita respondisse ;vel quia scriptot erat filius testato iis vel quia testator speciatim ex usse Iat, ita ex voluntate sua scriptum fuisse cum enim Callistratus afferat,
ita ex benignitate recipi possis ι
leges vero utrumque casum inom au
la tum aperte subtrahant a legis prohibitione l8ὶ, congrueatius dicitur, responsi argumentum ex duplici co ditione repetendum esse; quia propter fidei commissi incertitudinena dolus vix
9ὶ A gum. L. Si is, qui solvendos s. f. de heredib. instituend. 18. s.
359쪽
impleto ad legatum admi tatur: putas quis leget centum aureos, Iege adjecta, ne legatarius molestiam heredi inferat, inprimis legatarius declarare
tenetur , utrum Onus a testatore prae
scriptum implere velit, atque a mo
Iestiis abstinere Φρ). Neque sume it nuda promissio, sed legatarius datis
fideiussoribus cavere tenetur, de m do post acceptum legatum implendo,. si ille statim impleri nequeat; futurum alioquin, ut doli exceptione te. pulsatur si o): atque , vi hujus cautionis, vel extra ordinem, si legatum acceperit, cogi potest, ut modum impleat si i); vel legatum restituat si hin. cautio autem de modo implendo heredi praestari debere, censuerunt Iure- consulti, quamvis speciatim ipsius non intersit si tum quia reipublicae interesse videtur, ut justa defunctorum elogia exitum habeant si in; tum quia decet, ut hores in compensationem liberali tat is a testatore in ipsum collatae , & grati animi obsequium a Lseripti modi implementum urgeat. i) L. Heres meus 79. F. hoc tit. de eondit. , O demonstrat. t 31. L. ist) L. Dies 73. r. ecd. lia. s) L. Rrmio Heliodoto 26. 3. t, O a. r. quand. dies legator. 36. a. in ,. μι es s. infitiat. de herias. in ιttiend. a. 14ὶ, L. Hereditas 3 . f. eod. ιιι. 28. s.)
6) Fab. cod. de his, qua sub modo
3ὶ L. Cum tale a. 3. Si falsum G. f. de eondit. , O demonstrationιγ. 3 S. ι)6hyin Deris i s. septembris
refer. D. Demorra in caussa Comis. Rombelli contra Deilinam Romselli. g. Senatus , inspecto contextu . to L. Quibus diatus O. q. ult. , L. Eas caussas So. F. hoc ιια de conis dis. , O demonseat. ii in L. Libersus 7. f. Peniati. . L..
DEF LNITIO II. Modus, eum est caussa Matis disposi.tionis, hujus naturam induit : atque legatarius , ut Itber Iacem testatoras,
consequi possit, prius declarare de
F , hic. solvi potest quaestio Senatui
proposita.. Maevia. cum se laesam contenderet in renunciation α , quam inpach s dotalibus favore patris fecerat, at lue tu integrum restitui peteret, ut
legitimae supplementum, aliaque jura adversus. Titium fraerrem post patiis
obitum consequeretur, quamquam cavisset pater . vi nihil avi plius praeter id , quod. ipsi reliquerat, peteret: decessit Sempronius alter frater, legata egregia summa sorori suae Maevia: .
contemplatione potius motae litis; atque testamento suo cavit, ut Maevia, hac accepta su inma , nihil amplius aestave Titio quocumqae demum nomine petere positit, omni lite, & controversia circumscripta : quod ii M
360쪽
De conditionibus infertis tam legatis, quam fideicommissis. 3 1 9
via huic legi parere detrect ret, eam omni legati emolumento privavit, Titio fratre herede ex asse scripto. Mortua testatore frater heres institutus sororem interpellavit ad doctarandum, an legatum acceptare , & Onus injuuctu in implere vellet, alias legati commodo priva et ur, prout iusserat testator , cujus voluntati obtemperare separatum offferebar. Ma via post lapsum trimestre sibi praefinitum, jurejurando interposito declara .ie se legatum ac- Ceytare velle cum onere quidem illud distribuendi. filiis eo modo, dc tempore . quae in testamento praescripta erant; limul tamen adjecta protestatione . su nolle recedere a lite adver- versus fratrem ; quia omni coniiuodo
legati s quod potius in filiorum utilitatem cederet j caritura esset . si adjectum a lue recedendi onus implo. ree; quod proinde pro non adiecto
habendum esset. Co citra frater acritera ontendebat. legatum pro non seripto pronuntiandum esse , quia non liceret sorori , legatum acceptare pro liberis, atque onus reiicere a lite quacumque lucedendi. Senatus animad
vertens 'ex toto verborum contextu
caussam legato adjectam eam potissianum suisse , ut neque per sororem . Neque per ejus liberos controversia heredi fieret tiro supplemento legiti me, aliisque iuribus; eamque procatissa finas habendam esse, sitie qua tellator lesaturus non fuisset , adeoque conditionis vim habere si), pro nune lavit, Maeviam inprimis declara re debere, an vellet legatum acceptare, nec ne sub conditione, sub qua datum a testatore suerat; alioquin tum ipsam, tum liberos a commodo legati repellendos Hi 1ὶ ; cessante videlicet legati caussa issis , seu voluntate testatoris. Quia tamen mulier errore ducta, nou per dolum, protestationem illa tu emiserat, placuit, inprimis eam mouendam esse, ut praecise declararet a vellet , nec ne acceptare legatum cum adjecto onere Ii j, quod a legato separari jura non patiuutur, cum testator utrumque conjunxit s).
D. Decis I9. septem/ris ιγ 36. refer. D. Demorra in eati fa utrinseRombelli , 3. Senatus , inspecto , num.
Legatum, cujus conssitio in alterias ambitrium eollata sit , non debetur , Iiccnditis protestativa non imptiatur ab
eo , cui adscripta p., ed dubitatum in eadem caussa fuit
defiu. praeeed.), utrum liberi, si ma. ter perii iteret in ea deela ratione, qua contendeba . se posse legatum habere,& simul respuele onus a lito adversus fratrum pro legitimae supplemento .
aliisque iuribus recedendi , ullum . inquam, liberi quoque, quibus etia-