장음표시 사용
81쪽
gyri o genatum, mercurium solubilem: ΠΑ-MEMANNi, balnea teρida , decocta lignorum , ae acidum nitricum potiora impetiginum venerearum esse auxilia. Arsenicum a6 nunquam hic tentavimus.
Cura impetiginum vasmodicarum.
33. Impetigines , quas ex diathesi Fasmodica derivavimus, diversam pro re nata Curam expetunt. Spasmus in cutem saeviens remediis externis emollientibus , additis , si opus sit, narcoticis, tollendus. Intus remedia, quae leniter . transpirationem movent, ao simul DerVorum nimiam sensibilitatem obtundunt, E. Q. Puluis Uecacuanhae cum Ορio , Connubium antimonii cum extracto boscyami nigri , propinantur. Praeterea ad se retiones a spasmo cohibitas respicere, ac, Secundum rerum ΡΟ-
sitiones ad hirudines, ad Purgantia, ad diureti a , et ad tonica confugere oportet. Inter haec cortex Cinchoretae cinalis sa ), magisque adhuc ferrum, inprimis in aquis mine-
ratibus sa8 pro potu et balneo adhibendis,
82쪽
Contentum, non neglectis animi pathematum moderamine , Corporis debito exercitio , diae-taquo selecta, potissimum lactea , prima loca
34. Conspicua ingenii acies ad con licationes impetiginum rite curandas requiritur. Ne regulae generales hic tradi possunt. Monebimus hic solum , quod, cum diathesis inflammatoris , et gaStrica saepe impetiginum alterius
83쪽
indolis sociae fiant, cura Pra aratoria, aqua scilicet complicationes illae, tum sanguinis detractione, tum alui Purgatione abiguntur,liaud raro reliquis. remediis praemittenda sit. Maxime porro od complicationem verieream, et scorbuticiam in impetiginibus curandis respiciendum est, quarum illa suφhur, haec mercurium fere semper ex ludunt.
35. Ad reuocandas sive ad cutem Pellendas impetigines praepostere fugatas, vel aegre prOTUmpentes , CGuSSae retrocessus, vel desectus emorescentiae ratio habcnda est. Quocunque in casu ulcera artis cialia, et vix non Semper balnea tePida , maximeque thermae tum Sim-ρlices, tum Sumhureae, indicata sunt. Absente impetu inflammatorio , irritationem systematiculaneo inferri iuvat. Huic scopo inservient: vestes laneae, Vel tela cerata cuti nudae imposita: frictio superficiei corporis: embrocatio Partis, in qua impetigo desideratur: illinitio ope tincturae meloes Cantharidum, et Cam-ρhora a9 : caesio cutis cum urticis, ipSaque Psorae insitio. Ad interna remedia quod
84쪽
4 IN GENERE. 81εpecta , ea potissimum morbo accommodari debent , quo viscus a caussa impetiginosa labe Ctui iam laborat. Praeterea saepissime divnoicis
locus est, inter quae antimonium 3ο iterum
i. Peticulae 3ι sunt stigmata, vel maeu
lae varii coloris, subrotundae, disc etae, magnitudinis circiter lentium , plerumque pruritu expertes plurimorum morborum labrilium, praecipue contagiosorum Comites.
3o WEatinors exhibebat: Bec. pulveris antimonii crudi Huciam unam: sacchari uncias tres. M. D. S. Bis de die cochlearo costea num. Op. med. T. III. p. 756 P. 3 i) Germanice Petechien. Gall. Petechies. POI. Petocio.
85쪽
1. Nulla apud HipPOCRATEM peti Cularum invenitur mentio ; exanthema enim , de quo loquitur divus senex 3a , quidquid dicant Spo-Nius 33 , Liso 34), aliique, miliarium quidem, sed minime poticularum imaginem offert. Claram e contra pelicularum descriptionem apud
culo demum decimo quarto de peticulis sub nomine Aunctillarum malignorum locutus est GADDEsDEN o). Genuina vero carum descriptio, latente saltem BIOLANO I), medico P risiensi seculo decimo quinto demortuo, IACOBO DESPARs 42 debetur. Omnium autem medi-
86쪽
eorum attentionem si hi promeruerunt peticulae,qnae febres seculo decimo scxto Italiam, Galliam, Germaniam, aliasque regiones depopulantes con- comitatae Sunt, quarumque febrium diversae epidentiae doctissime a SPRENGELIO recensentur 43 . Varia apud varios tunc temporis auctores peticulae obtinuerunt nomina : lenticularum nempe, PunCtiCularum, Pur Purae, et Pestichiarum sorte ab indole pestilentiali, quam febres peticulis stipatac exhibebant , unde probabiliter barbara vox Petechiarum. Optime a seculo decimo scxto ad hanc usquc diem , de
si in Ibid. p. 224. 1 5αὶ Ibid. p. 284.
87쪽
fluum usque tempus, scriptorum mentionem in
I. Peticulae , quocunque in morbo compareant, nulla agnoscunt sinu tomata Prodroma
55 Premier memoire sur Ies f Wres algues. 56 Memoire sur Ics seores continues ρeιέ chialas. 5' Historia medica morbi epidemici , sive febris petechialis, quae A. 1757-59. Viennae grassata est. Vindob. 176o. 58 Obsesvationes medicitiales de morbo eum Pelachiis. Carlsr. II 86.
88쪽
gentilitia. Legimus quidem apud RAMAgeti Ni 63 ,
in epidemia Mutinensi peticulas annuntiatas suisse a lassitudine lumborum, et dorsi cum ardore saucium, genisque rubris, atque apud HAsENORHL 64), in epidemia Viennensi anxietatem circa praecordia , leVem nauseam , et vomitu ritionem iis praegressa esse ; ast, eo quod Symplomata huiusmodi omnium sere febrium graviorum Prodroma , aut familiaria esse consue seant, illa cum febre quidem, sed minime cum peticulis nexum habuisse defendimus. Eruptio Peticularum contingit aliquando ante ipsam febrilium sumptomatum evolutionem 65); hinc inde prima, secunda, tertia, plerumque quarta morbi die ) , non raro tardius , Septima sci licet, interdum vel decima quarta. Prorumpunt momento primum ad jugulum , ad pectus, ad internam brachiorum superficiem, dcin ad dorsum , ad crura, ac tandem ad reliquas corporis partes, excepta plerat pie facie. Interea vel in facio peticulas, praesertim in infantibus et seminis , inprimis ad palpebras, ad genas, et circa mentum pluries vidimus, videruntque
89쪽
multique alii. Quandoque peticulae ordine inverso crumpunt 7o , aut eruptio ad unam, alteramve partem limitata cernitur. Peticula labia , orisque cavum , nec non fauceS Cooperiisse, seruntur quidem; ast, omnibus rite perpensis, maculas , de quibus loquitur ingentius caeterum vir 7 I), non suisse veras peticulas, sed ecchymomata, appareta Copia peticularumsdmodum varia; saepissime innumerabiles sunt. Nihilominus eae vix unquam Confluunt, et Constanter fguram satis regularem , subrotundam
exhibent, etsi ad basin interdum parumper , veluti gutta atramenti Chartae emporeticae inspersa, diffluunt. Aliquando figuram stellae induunt '). Maculae, quae evidenter et ita di Rfluunt , ut figuram regularem amittant, aut
68 Aeta Soe. Beg. IIavn. Τ. I. p. 358. Die sexta mali 1 94 post publicationem tertii voluminis epitomes, ubi se nunquam Peticulas iaciei vidisse, ussirmat
90쪽
maculae magnitudinem lentium multum excedentes ad eochymomata pertinent; verae enim Peticulae solummodo punctula minuta, sive maculas illis ex morsu pulicum similes Te runt , et vix unquam lentes magnitudine superant. Rarissime pruritu stipantur, vel epiderm idem elevant, quo solo in easu tactu percipi queunt. E contra saepe saepius peliculae ita sub cute sepultae iacent, ut difficulter, et nonnisi per obliquam inspectionem cerni possint. Color earum utplurimum puniceus, su-SCus est, interdum vero violaceus, lividus, ater, Vel etiam Purpureus , coccineus. Purpureus color praesertim peticulis super epide idem prominentibus , ac prurientibus proprius est , unde earum similitudo cum morbillis , quam, praeter ROBORETUM Ia) , et STOLLiuv 73), et nos vidimus. Interdum in uno eodemque aegrotante peticulae Varii observantur coloris ; attamen cutem inde marmoris instar variegatam fuisse in ecchymomate quidem, nequaquam vero in solis peticulis observavimus. Peracla peticularum eruptione, morbus primarius nunc suam pergit viam, nunC exasperatur, nunc lenitur. Hoc ultimum , etsi certe rarisSi-