Doctrina accentuationis hebraeae 6. regulis accurate & succinte inclusa, earumque perspicua explicatione ubique declarata, exemplorum bibliocorum inductione comprobata, & facillima methodo concinnata, ... autore M. Daniele Weimaro, P.N. Edita studio

발행: 1687년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 어학

121쪽

. dlibet praeceptum itidem Maratim, s

integer esset versus prosticus, accentuatur,

v. g. primum praeceptum

Iacies non , -- ω- allani Dii tibi erunt

ego quia : et ervies neque , eis i incurvabis non

pare iniquitatem et v rans , Ater Deus μαι Dein Dominiu

entium , rartoos per tertianos super filio ver

A Ccentiis versiculares & praeceptivi sib singulisca vocibus, ibi stant, conjunguntur. Si vero unus

idemq;

122쪽

lanis accentus, sublina eadems voce bisest pi

aram aheni Dii rib erit non . servorum domo - e

Nomm&d ii in praeceptio universiculo ob materiae asti nitatem sunt inclusa, & ur tennino noni praecepti dediet. . stire&lHkpraeceptivus cum praevis siro servo Matantum duo accentus variant sin Exod.

123쪽

ro . litur, es Silluxi vero simul geri uinon tantum sicularis subfsti im, sed etiam distinctivus prae ruinis, seu vicarius Sis luxi praeceptivi sit. QSod &tingit in locis Piscatis, excepto Gen. XV. o. atque huic simillimum reperies exemplum IV. 8.vide inti . CTIO IL

L is Piscatis.

SUnt loronnulla loca , quae penes Athnachum circellum, N a dictum , habent , & spatium ibi relinquunt vacuum , quod indicat finem versiis in medio eius adeo, ut illi duo versiculi hinnum coaluerint, de pro duplici versuum termino duplicem hae Mantconsecutionem,uel expresiam, ut Gen. XXXV i. ves sici- intellectam, ut in reliquis omnibus. Masora Gen. IV. s. habeo:

in medFore v. .Sed Gen. XXXV. M.tant imi a XXV. potui. Luterae vero Hebraeae n & ri ob similem fere figuram iacile inter se permutari potuprum In enumerandis illis variant Codices Hethres tam M , quam impressi, de nil enim a Maserio datum nonnulli excedunt nonnulli veroron inmient, si ursim, nonnunquam ponuntur,& genuini omittiuitur, c vide varias lecti nes Bibliis Clodianis adiectas, ibi illa l a, quae Nos in aliis C dicibus 'nt notata, fidelissime exhibentur. 3 quemadmodum etiam Ct Buxtorsius in Clav.Masorem. c. XI. loca Piscata XXV. citat quorum tamen aliqua non po*umus admittere. maenam

antem vera & genuina siri, iatu dabimus, si prius observem mei; bra inventi .

124쪽

Urses Biblicus N a notatus in duas partes separatur,ocutra lye, tam prior, quam posteri

pari, at integer verticulus accentuatur, ut: . A cςnt 'at partis prioris versiculi haecest:

Acc ruatio posteriorispartis ita se habet:

Vrsius Biblicus, per Npeta separatus, jam con-V julictim , nempe prior & posterior ejus

pars sumitur , & ut unicus Versus accentuatur ita: l

125쪽

MEMBR. m n

ACcentus omnes tam partium per Mea separatarum, quam versus Biblici integri, combinantur 1 Et qyia Gen. M XV. H. plures duobus variant accentus, diversi sub quibusdam vocibus apparent. In reliquis locis Piscatis Silluli Piscatus exulat ;Sed Athnach vices ejus gerit. Nam quia duo tanqisines accentus variant, simplex accentuum consecutio retinetur, 3 simul Sillulta Piscati est vicariui

Combinatio accentuum tam partium Pisca separatarum, quam versus integri Biblici haec est:

. Israel audisis sulpatris concubina Bisi eum concubuit

. d. - - duo

Variathicorem anilectiones In nonnullis dicibus is hahet Siliuis cuin adscriptis duobus punctis, Soph Pasita

i potest; nam ab eo, tanquam ditionis & consecutionis domino, pendent reliqua, unde necessario debet apparere. Oramus vero tam si ii, quam impressi, quos . Codices a v Nnumve d nisum versi , sinini licem ostendunt accentuum faciem, quae estconsecuti

se vetii lividcas ' arati, idquod etiam oppido L. ' . sim

126쪽

' sim est; namPasclita repetitus stat inlae' . hinc neces- sario debet praecedere quod ex plurimis exemplis Biblicis probari potest, vid. reg IV. n. s. di sicut po-

'stremae voces habuerunt duplicem accentuum consecu' tionem ;ita depraecedaneae de iure eam requirunt. Q - - rogantur, qui habent copiam videndi, Stos,ut hiure' locum observent, & si geminum accentuum inveniant positum, orbiliterario significent. Ex reliquis locis Piscatis adiiciemus adhuc unum, qui extat' Gen. IV. 8-Juxta men p. I. pars prior versus Piscatiseparati ita a centibus exornatur.

t' inu fratre Ab- - cum Nisi, eo'--- L ' Pars sterior hos habet accentus:

. .eum occiderit Mumfratrem

Juxta membr. n integri ve sus Biblici non s' is rati, sed coniunctim sumti, tam prioris quam pinerioris pariis, accentuatio talli est:

127쪽

IG. Juxta membr. m. accentus, qui tam in duabus versus per Pisca separati partibus, quam in integro vessu apetraren hoc modo combinantu r

i Retinetur hic simplex accentuum positus, quia tantum duo variant accentus : N qvod es si in IX. & X. praecepto, C in reliquis locis Piscatis

f Sunt autem genuina Piscata omnia Gen IV 8. XXXV. M. Num. XXV. vers ulti cum se l. vers c. XXVI. Deut i l. s. Hisce merito annumerari debent in Lie logica accenti - tione Exod. XX l . & Deuter.V is Iti JoL lU. r. Ilta et ' I. Sam X aa. XIV. 36 XVI i. ret. XXJII r. ii. n. sam.V. xi . Ull. M l. 13. XVI. 13. XIIX. a. XXI. i. XXIV. u. 1 Reg. XIlI ro. Jer. XXXJ DC 28. Ea. III .is. Reliqua loca, quae citantur. sunt spuria, quia de contextus & regulae accentuatoriae inductione exemplqnam Biblicorum suis cientissime comprobatae, repugnant; sunt vero sequentia: Dd ii LI. Sani. X. 19. l. V. 'L sam. I. ro. XVII. I

XXL c XXIV. io. Ast li Reg. I. in in pluribus Codicis bus nihil vestigii Piscae reperitur. Es VIII 3. spacium va- cuum nonnulli Codices habent, sed Npra descit . Ei chiel. XLIV. is N i quidem damnis, sed plane sputium est, cum post primam vessus vocem, & non post legatur a.

SEARCH

MENU NAVIGATION