장음표시 사용
81쪽
coptii libellorum bigm, u) ad Sirmondi editionem MA. MDCLXX Ull. in Bibliotheca
n ixextus in Hexaemerci dederunt Georgius . BRicius, tribus quatuorve emendatis inorib0s, quos typographus admiserat; aa Wolfgangus sEηEstus, cui duas Castigationes debet editio mitet lana; bb) Simon TOEL-MANN , cui unam emendationem debet e-
dlxio Weitziana; eo Joh. WEiTZius, qui se pusillaν aliquot papulas in Hexae mero, in. apricos positas, diutius restare non fuisse passum fatetur Non ultra decem a weit- χει datas esse castigationes monet Andr. RI- linvs 3 er Casp . HARTHius, qui plurima loca correxit ; Vὶ Andr. RivINus in notis ad
82쪽
POET VINI. POETARUM MEM AEVI. ad Dracontii & Eugenii opuscula multis insEc. locis. Monet Rivinus Barthium multa ad-- huc sitae & aliorum diligentiae, & coniicien-- di solertiae dereliquisse. uuae ipsa, inquit,
hic patescet ad oculum, qui modo prae laudat ageditiones cum hac ipsa nostra conferre voluerit , in qua, praesertim quoad castationes, i neminem sua promerita laude vomimus qui- . dem defraudatum, neque nobis tamen iudicii: Iibertatem derogatam. v . Notas in Hexaemeron scripserunt Gez orgius FABRICIVS; Johannes WEiTEIvS; An- . oreas Riv IN us; & ex partu Caspar BARTHIvs. hh Luculenter scriptum esse Hexactneroniudicat istDonvs Hispalensis. iii Eruditum, atque insigne opus, habet Georg FABRICIUS. . II. Librum ad Theodosium iuniorem Augustum. Versu elegiaco. Initium rRex aeterne Deus, auctor. rectorque ferrem. Contenta addit editio Riviniana : me δε-- quenti libello auctoris satisfactio continetur ,- qua ab omnipotente Deo veniam perit,m prae- edenti carmine aliquid incautus errasset.
Dem Theodosio iuniori A uso recem defera, cur de triumphis illius eodem opere tacuisset..An potius hunc librum debeat Eugenio, qui ι Pentametris plane similibus alias gavisus,
83쪽
ε, . HISTORIA POETARUM ET . SEC. V. SEC. v. adscribere dubitat Caspar BARTHivs. - Cor-:rmitiis est ab Eugenio. II Confer, quae de correctione Hexu emeri dicta superius. Prodiit ante Sirmonduin per Michaelem Ruisi- . um ASSAGRIUM A mm A. MDCXlX. per Iacobum sIaΜ DUM 3 un A. MDCLl. per Andream Rivi Num, in Dracontii libellorum biriga ex Sirmondo; A. MDCLXXUll. ini Bibliotheca maxima patrum π ad editionem Sirmon dianam. Castigationes textus dedit Andreas Riviruus, in notis ad Dracontii & Eugenii opuscula. Notas suppeditavit Andr. RIVINus annexas Dracontii Libello - i Tum bigae. - Ηos binos Dracontii libros iunctos ediderunt Mich. Ruisius AsRAGRIus, Iacobus SIRMONDUS, de quibus in Hexae mero vide Andreas RiviNvs. En titulum Riviniani ope, ris integrum : . .
Draconiti Hispani libellorum bigar quorum prior ae opere sex dierum se Creatione mundi, He emeri titulo pridem, sed XCI. vem bus maritas, editus, fuit Ieri in Heroico me tro 3 alter vero posterior Begiaco, postfatio
quasi quaedam es , O praecedanei uias pariis
84쪽
POET VIIII POEMATUΜ ΜEDII AEVI. mere atque sui usius ad Deum se Regem Theo- SEC. Eosium iun. Augusum excusatio, Wιmum Uige- sinis abhinc anno Parisius prodiat, uinquam alili excusetu. Nunc vero utrumque se inprimis Me emeron illud olae de machina mundi post genium Toletanum Episcopum, f ca us simul hie apposita es Septidui Recapitulatio, ut se mpigrammata reliqua taliaque poematin ejusdem Iubjuncta reperies: Item pos Georgium Fabricium , Bb. V eitatum, Facobum Sirmondum, Cassarem Barthium, Simonem Toelmanuum, moici. Seberum sec. resti tum integre emen-άauit, inque eo conquo distinxit, O commodi iem atque faciliorem adsensum obsura rede- ait, notisque prioribus aliorum flectis, novis quoque auxit se illustravit Andr. Rivinas D. p. P. Lipsiae Aera Dion ano oo IOO M.
Falsa videntur esse quae de XCl. versibus, novae editioni accedentibus, titulus reserti Neque admitti potest, vicesimo ab A. I6s Lanno primum Parisiis prodiisse posteriorem libellum. Quamvis enim non satis definire aleam , an Ailagriana editio illum libellum exhibeat, tamqn jam A. 16i9. a Sirmondo illum vulgatum ess e constat. . III. Nonnulla carmina, nisi sorte 4nen titur in scri ptio, medita edere constituit Phi
85쪽
64 M HISTORIA POETARUM ET SE .sEα - U. LAUDES cum censura de Dracontii ΡΟ- . - est sequentes a me observatae e Plurimum ingenii Juit in Christianis veteribus vatibus, quidem saepe adeo excellentis,ut dum illustrare volunt quaedam, omnia confundant. Sane Dracontius adeo acute Onervose de plerisque ineidentibus loquitur, ut vix se ipsum satis imtellexi si e videatur, tantum abes, ut ab iis p tuerit sententia eius percipi, qui nostra aetata in ea re suduerunt. Ita sentit Caspar BAR-ΥΗΤvs. υ Intricatiorem, sed mire eruditum poetam habet BARTHI us. ita Poetam sensu & eruditione, quam eloquentia, longe meliorem & instrumorem dicit Dracontium idem BARΤΗlvs. uu Dracontium probum autorem, concinnum & ipsa brevitate commendabilem, sed ab aevo tequiori; in quo tamen elegantiarum flosculi, ceu pu pureae quaedam institae, interluceant acilcintillent i esse iudicat Μelchior GoLDA-STVS. En aliquos Dracontii ex Hexaemero ax versus eclarus ubique Deus,nunquam mutabilis, Eviri Quem non obscuποηι quacunque ex parte M
86쪽
Ouae unis υΠue praemista es priuripe lucrina v. iam e totum praece t opus, quod continet orbis, ctiae sivis praevenit iter, lunamque eoruscam, . - uias isset ope clarescere cuncta crema. Addo memoratu dignam obsemationem,
veri iciliceti quibus constat, Dracontium Paradisum in India uaesivisse, iis Cpponen-clos, qui hanc lententiam nimis habent pa
Inia tune primum generos pigmenta ter herbo Eduxit sub sole novo rudibusque racemis.
Quatuor huius aevi Prosperi suerunt Primus Aurelianensis episcopus Aniani successor Sidonio Apollinari familiaris fuit : ut ex huius epistola is. lib. 8. constat. Secundus Regii Lepidi in Aemilia Episcopus, ii Ecclesiae isti, quae festum & officium de eo cele- hiat, ac proprium etiam hymnum Cantat,&Romano Martyrologio ad Iunii as diem sides est. Tertius Aquitanus. Et hunc qui- 'Syri mjus,Flammiusailiique cum Regietisi in Aemilia episcopo confundunt, &unum faciunt. Sed nunquam Epir optim fuisse contendit Sirmondus in Notis ad Si
87쪽
ΗTTORAE U ARUM ET SE Hs C. V. Comra Pelagianos scripta ac similia conveni- , - unt, Regiens pariter adscribantur. Vetus '' Ecclesiae Regiensis hymnus, a Joanne Ferrario in Catalogo Sanctorum Italiae prod inis, qui Prosperum suum canit a S. Leone I. ' e Papa missum Episcopum ; tum Martyrologium Romanum, quod hunc Regiensem eontra Pelagianos quoque scripsisse testatur: ea omnia eumdem cum Chronographo faciunt. Est & paosPER TYRo, quem Beda innne libelli de re metrica memorat &Coniu- gatum fuisse dicit; cum einhortatorium illi. I us carmen ad uxorem refert, Age iam precore mearum eomes irremora rerum. a QuiC- quid huius homo Aquitanicae regionis vocatur noster a GENNADio , b & in huius ΜSto Corbeiensi salutatur consiliarius Papae Leonis. HoNosti us Augustodunensis, qui
presso alioqui pede Vestigia Gennadii legit, . . Prolperum dicit Episcopum Aquitanicae re gionis. o Episcopum Reginensem post Faventium habet DK TRiTHEMIvs. d) Presbyterum fuisse non episcopum contendit Aub. ni AEus. et Neque Rerensem in Gallia, ne que
Uictorii Aquitani Canonem Paschalem cap. 6. apua bertum inraeum in Auctaris deSeriptor. Eceles n. X lx. J de vir. illustri cap. M. et de Seriptor. E clesiast. Lib. II. d.4. .Scriptariis. Ecclesiast 'ae.16 . . oJ Schol. ad Gennadit,l. v. - . . ' o
88쪽
que Rugientem in Italia episeopum fuistinc ovult & probat sillatoΝDvs. I Claruit temporibus Leonis Imperatoris
. Scripsit L Ex sententiis B. Augustini ει pilcopi versibus hexametris S pentametris. 'miXtum Prosa, OPUS Pulcherrimum quod praenotare voluit Epigrammata lib. 1. Dum acris mentem placeri ἡθ Exssat nomine Ti- Ι Osperi Aquitanici Episcopi Regio Lepidi, Sacrorum Epigrammatum ruper AtDgustini lententias liber Primus, Epigrammara seu minuta poematia CXII. Comptinus. quorum Uuobus postremis riosiore orat sim 'tam ἡ In G. FABRicii Poetis Christianis I II. De t ibero arbitrio contra ingratos aut Pelagianos liber primus. Poema Epicum via muc Augustino scriptum, ut ad Ner- PT in servat D. Gamerius. Exstat in FABRICII Metarum Christianorum Corpore.
89쪽
SEC. . V. Ill. verius quidam anaCreontici ex aci- hortatione Prosperi ad con iugem, de quibus superius iam dictum est Eos etiam affert Lilius Gyraldus dialogo quinto Historiae Poetarum ,& Georgius Caisander inter hymnos ecclesiasticos. n Paul ini & Prosperi poemata a se recensim edidit Pulmannus Ani erp. Isso. I2. His Vulgo accensetur Carmen Heroicum cle. providentia diVina a G. Fabricio omissum , quod non Prosperum sed scriptorem Pelagia anum habet auctorem. o
CLAvDIANus vocatur in editione vulgata 'GENNADI i. a) Eius tamen Codex Gem blacensis hunc scriptorem VOCat CLAVDIvΜ. Supra etiam in Salviano Gennadii c.67. consensu codicum omnium Claudius dicitur Ioh. TRιTHEMiVs c) Claudium appellat, monetque eundem dici MAΜERTVM. Abaliis pleno nomine dicitur CLAVDiANVS EC-DICivs MAMERTvs. d) Fuit frater Mamerti
90쪽
Episcopus,ut habet Joh.TRiTΗεΜIvs. f Cl SEQruisse lub Zenone Imperatore A. CCCC. LXXX. dicitur TRITHEMIo, g rectius A. CCCCXLlli. Auberto MiRAEO, εὶ cum ipfidefuncto Sidonius versu epitaphium scripserit quod lib. . epistolarum numero II.
Scripsit I. Ηymnum de passione Domini r
Cuius principium est: Pange lingvagloriosi. i) Hymnum istum Venantio Fortunato tri huunt antiqui etiam scriptores & codices: sed stilum is redolet cultiorem, quam Fortu nati esse soleat. Sirmondus censet ipsum esse scriptum a Claudiano Mamerto, & Sidonio lib. . ep. 3. ad Claudianum laudari. In eum, inquit, scite cadunt omnia , quae laudantur a Sidonio. Scriptus est versibus tr Chalcis, quibus inserti aliquando Pyrrichii
numeri; Commaticus est, crebris aptisque commatiis inelsius, sententiis non interruptis, sed molliter cum versu Cadentibus Denique Claudiano carmen hoc vindicat non solum vetus Senoliastes, verum etiam Gennadius, non quidem ut editus est, sed prout in codice coenobii S. Michaelis de Tumba, vulgatis auctior, in Claudiani mentione leia r 'gitur. ἡ