Centum arcana politica ex omni historia selecta per centum casus centumque disquisitiones quibus insertæ sunt Boxhornianæ proposita ubi de singulis variæ sententiæ ac decreta variique eventus observantur & exactum de iis judicium fertur autore Johann

141쪽

esset, qui sceptri capax censeretur. Moin Rachum ex monasterio, Rai nimirum sci et, sanctii Majoris Spurium, eVocare Pontifex consulebat. SENTENTIAS. Erant, ambabus qui manibus Ponti: ficis consilium amplectebantur, putan

I. Non felicius esse Regnum, quam id, tibi cum piis suspiris sanctisque precationibus leges miscerentur. II. Clerum imperantem non tam suam quam subditorum utilitatem intonindere posse, eo quod inter sacra occupato ea occasio non sit malas artes excogitandi, quam istis qui omnibus negotiis

Vacant.

IIL Clieridum & Scientia divini prae cepti justitiam & aequum curiosius cO-

IV. Item ex mitiori principio rosnuasvis sine crudelitate interpretari. Coptra vero Legis divinae imperit momnia ad assectum revocare &ex suo judicare ingenio

142쪽

V. mcum Hominem sacris imbutun non facile vicinium in finibus sitis protrahendis offendere, sed satis sibi ducere, si terminos suos tueatur. Unde nihil causae habeant subditi.quod metua ossensiones& noxia bella.

VI. Cleros mansuetos esse Imperantes atque a crudelitate alienoS.

nistrandi habere sanctos patres, quam interdum hic vel istet attonis status Stu

diosus, qui hu as lutem postponit

VIII. Ex hoc potissimum capite sub ditos oneribus levari . quod Clericus

non adeo pompae sive luxuriae deditus, tributa ex arbitrio aut proportione status, ratione quantitatis imponat, sed ex inisericordiar a sectu, statum potius ausi ibditoriani facultates conssirine His rationibus pro negativa opponibantur sequentia. ionem respectumque rem privatarum semper ossicere consiliis publicis& pessimum esse veri affectus lU-

dici:

143쪽

Iayclicii que venenum propriam cujusque otilitatem. Amorem Reipublicie in- csse debere cuilibet imperanti. Iam vero hunc patriae amorem nulli Ecclesiastico, neque Raini miro ineste quantus ad consilii fidelitatem requiratur, quod ex eo liqueat quia non amplius ut olim, pars Reipubl. essent: Sed per nobilem illam in multo jure Clericorii exemptio nem se simul ac bona sua Reipubl. subtraxerint. Sicut Pharisari, qui cum tC- .

ia gens Judaica fidem sua in Rogi & Ca sari iure iurando obliga stet, soli non ju-: raVerint. Qua exem lana nihil magisi adversum sacris, omnem in uni eriti n animam seculari potestati s Ubjicie intibus. Reipublicae nihil magis ner nicio sum esse, quam hoc & vero verius, quod i apud Capitolinum olim dixerit Antoni- nus pius e Nihil es fordi ius, imo creto deliis, quam sirempubl. ii arrodant, qui nihilin ea uo labore conferunt: sique isonis subire rec sent qui lucrum ample

ctuntur.

144쪽

. Ecclesiasticos esse ambitiosos. Ambitionis vero sororem esse contumaciam, qua omnia salutaria evertantur cosilia. Haec imprimis Clericorum esses vitia, scopulos, & vada, ad quae ut plurimum obhaerere soleat, ista suasoria ra-

III. Eos ex Capitis singularitate sub

sanctitatis textu non nisi in propri um honorem consentire, pro sua Sen- pugnare, sua Consilia suaque imperia sola rata esse volentes. Conssiliis aliis quantumvis egregiis esse inimicos. adversus peritos pervicaces. IV. Eos nulla populi miseratione tangi; sed eorum actiones & consilia, nunquam moderata & pacifica , sed o-m i ta prope cr n tabelli iἶnea esse. Quod istius temporum & aliquot retro seculorum luctuosa facies confirma

V. Illam praecipuo rationem Cleri corum Imperia periculosa facere, quod ad staudem committendam piar aliis ha-

145쪽

tieantur faciles. Nihil enim iii 4pectu

a Em fallacius este quam religionem. VI. Tempore belli ineptos este Ct vos ad arma capienda. dubiam vero es levictoriam. exule ducis sortitudine; Maajoraque milites audere facinora, praesen' te Rege quam absente. DECRETUM.Autoritas Pontificis priores rationes seddidit validas, ut Rai nimirum elige-T2nt Arrogoniae Regem, & publicei ronarerit., EVENTUS. Novus Rex Ilai militaris, ut credibilet est, imperitus, bello tamen adversusi Mauros implicatus, cum armatus a suis Nobilibus, & impositus equo esset, dedere ei in dextram clypeum postea lanteam in inistram. Quo facto & habenas ei porrexere. Quod cum ille an

madVerteret, ignarus quomodo eas caperet, in haec verba eos compellavit , Sinite, ut oro eos apprehendam, & cum

dicto hianti ore habenas excipiebat; ' videtis enim utramque manum occupa-

146쪽

tam esse. Quibus verbis Nobilitas in risum soluta hominis stultitiani explo- IVDICIV . Nonne conducibilius fuisset si Tarraconenses Regeni ex Nobilitate &non ex monachis elegistent Θ Certe de Raini miri imperio idem sentio, quod gra vis timus Thuarius de Pio VII. Pontifico.

Nempe stituo si Regnum Arragoniae in pastorali ossicio positum fili set, nihil fere desiderari potuinet in Rege; sed quando ista dignitas copulata est cum

Regia potestate regisque virtutibus quae Imperantem decent & ad spublica administrationem necessariae, non nilongo rerum usii parantur & excolun tur; praeterea requiruntur quae ille in umbra, & inter monachorum gregeS e ducatus, non haberet jam aliter in carnobiis, aliter in aulis vivitur : & rursus aliud est imperare monachis, aliud regnare) sane non possum prioribus rationibus adstipulari & conceder homines quos ad sacra tractanda genus vitae vocat.

147쪽

vocat, in consilia de rebus civilibus ad: hibendos non esse. Quomodo enim Possibile est, ut in tam profunda divinarum rerum speculatione Clericus ad cognoscendas hominum fraudes ouum nanciscatur. . Dico cum Natali Corni. te non mirum esse, Pontificem imis rei bus, quae ad imperiorum administratio nem spectant, labi aliquando & hallucinari, cum is ad summum dignitatis gra dum repente provectius, non intelligat, quae Reges & Imperatores per multas

rum rerum experientiam non sunt consecuti.

Quam male hactenus cesserint Iesui tartim conssilia , Historia potest testari Addo ex Gagvino, illud compertum este, inter Francos plus damni in Rempubl. invehi, dum Sacerdotis consitores agitur quam cum prudens aliquis exieculi Nobilitate rebus gerendis praeficeretur. Iste enim nescio, quam insana'

bili ambitione sibi vendicat omnia hiepopuli misertus & communitatis detri

148쪽

tam esse. Quibus verbis Nobilitas iri sum soluta hominis stultitiani exple

IVDICIV . Nonne conducibilius fuisset si Tarconenses Regem ex Nobilitate &no ex monachis elegillent Θ Certe de Ieaini miri imperio idem sentio, quod gra vissimus Thrianus de Pio VII. Pontifice. Nempe statuo si itagnum Arragoniae mp storali ossicio positum fuisset, nihil fere desiderari potuisset in IRege; sed quando ista dignitas copulata esst cum Regia potestate regisque virtutibus quae Imperantem decent & ad publicam

administrationem necessariae, non nisi Iongo rerum usu parantur de excoluia, tur; praeterea requiruntur quae ille in umbra, & inter monachorum greges educatus, ratan haberet )am aliter in caenobiis, aliter in aulis vivitur : & rursus aliud est imperare monachis, aliud regnare sane non possum prioribus rationibus adstipulari & concedere, homi es quos ad sacra tra' nda genus Vitar

149쪽

vocat, in consilia de rebus civilibus ad hibendos non esse. . Quomodo enirn possibile est, ut in tam profunda divinarum rerum speculatione Clericus ad cognoscendas hominum fraudes otium nanciscatur. Dico cum Natali Comite non mirum esse, Pontificem in is re bus, quae ad imperiorum administrationem spectant, labi aliquando & hallucinari. cum is ad summum dignitatis gra

dum repente provectus, non intelligat, quae Reges & Imperatores per multa rum rerum experientiam non sunt consecuti.

Quam male hactenus cesserint Iesubtarum Consilia . Hi storia potest testari. Addo ex Gagvino, illud compertum esse, inter Francos plus damni in Rempubl. invehi, dum Sacerdotis consiliores agitur quam cum prudens exieculi Nobilitate rebus gerendis praeficeretur. Ille enim nescio,quam insana'

bili ambitione sibi vendicat omnia: hic

D nuli misertus & communitatis detri-

150쪽

mentum suum esse ratus Reipubl. ut bene peonsulit Hanc vim suam &propriae utilitatis respcontestati sunt Cos crus ex Ignaiianis praecipuus in literis ex Belgio Romam missis dc interceptis de suae societatis regimine sic gloriatus est: quotquot

nos inGermania Cottigia habem res, tot nunc Reχ ho,

per. Hispanus Costera habet. Et Albanus Regi suo Philippo si merita &industriam horum iterum iterumque commendavit, consit utque literis M. D.

LXXXV d as. Martii scriptis . ut novis pensior biis eas sibi devinciat post obitum ejusdem Re sis, eXcus ipsius archivo, Sextuplo plures Jesulta

ui quam omnium Hispaniae vel exterorum Principum ad cum epistolas inventas su isc memorant. Denique si non propter alias tamen ob hanc solam rationem a Sacrorum horia num consili sim petio abstineat Respubl. nimirum quia ta- . is modi homines praecipue opti sunt adsovendas factiones & motus intestinos propter fidem cii eligionem quam prae se fercnt. Ubi enim deorum numen praetenditur sceleribus, subit animum timor, ne fraudibus humanis vindicetndis , divini juris aliquid admistum violemus Scilicet nullum consilium adeo saevum est,ata. que cruentum, quod homines illi nos possint pietatis atq; religionis specie vestire, 6c aliquo dictorum sacrae uripturae tibicine suffulcire, Ita fit ut incauti ad suu erstitionem usq; religiosi principes, sinae laesae Majestatis divinae crimine non se posse putent aliquid ad eorum suctu diversum commiettere. Non