Centum arcana politica ex omni historia selecta per centum casus centumque disquisitiones quibus insertæ sunt Boxhornianæ proposita ubi de singulis variæ sententiæ ac decreta variique eventus observantur & exactum de iis judicium fertur autore Johann

발행: 1678년

분량: 707페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

231쪽

fidei publicae causa perpetuo rata esila de bent, ad nova recurrendum est, quibus, uec tollantur vetera & tamen quae ex veteribus oriuntur mala praeveniantur.

Exemplum fecit ediditque Tiberius, quanquam in rem malam & malum si nem. Cum ex veteri Lege Romana non liceret ex servo quaestionibus sui

men ad subvertendos dominos,opus sa pe Tiberius haberet expresso per tofi menta testimonio servortim novi juris repertor exstitit,ut loquitur Tacitus, jus sitque ut servi, ex quibus in Domini cae, Put inquirere volebat, apud Actorem publicum primo emanciparentia ; deii tormentis,non ut servi, sed ut emancipati subjicerentur. Ita cum plerisqueBeI-gii Civitatibus privilegium id indultum sit, ut ne civis in Carcerem conjiciatun aut etiam tormentis subiiciatur; interim tamen saepe in Rempubl. peccentCiVeS, quorum flagitia haud oportet dimitti impunita, haud violato priore privile,

232쪽

Ex Hismo lA BATAVICA vitatis exuere atque privare. Quo fas exutos in Carcerem compingere& quaestionibus subjicere tanquam cives lice Haec consilia ad arcana Dominationis serenda sunt: videntur quidem viola Privilegia & facta, sed videntur tantum servatur enim priorum factorum fides, di interim satis sit necessitati Reipubl. cuius damna quavis ratione licet praeV nire- Et si in privatis negotiis ex sen tentia juris prudentum odia restringens da sint, favores ampliandi, quidni simi- libusqias attulimus rationibus liceat ea

restringere, quae non cum Odio tantiam,

DIS VISITIO.

An ad capiendum contrari ictionis autorem uti liceat amphiboliissaequivocatisonibus, quas ueteris a lomatibus imis

serere possent principes, ut Liam sciem in hostium exitium postea possimi revo

233쪽

bertus& ejus fratres Adal- bertus & Heliaricus Comites Bamburgenses lite moverant Episcopo iuraburgensi de

CASUS XXXIV

iure praecedentiae, quasi propter familiae praestantiam majus tu ipsis competeret. Quid magis miseros seducit morta- les, quam mater malorum omnium,ambitio 8 Non nisi morte & sanguine hanc controversiam decidendam esse credeba tur. Atrox Episcopus, fratres suos Eber tardum & Gebhardum vocabat in auxilium, itidemq; rem armis decernere volebant. Quo in proelio periit He inricus, & Adelbertus vivus captus, jussu Gebhardi, securi percussus est. Eber-hardus ex altera parte inter caesos vulneratuS, cum repertus esset, domum dei tus, non diu vixit. Albertus vero salutem retinuit in fuga, qui brevi post Ru-dolphum obruit, & omni posissione &dignitate privavit. Eberhardi liberis

234쪽

Ex HisTOR'A BATAVICA simulatione, quod Gebhardum armis petere vellet. Interim occasione oblaria, Conradum Ducem Hassiae invasit de

trueidavit. Haec res mali exempli Imperatorem traxit in ossicium; ut Alber tum de facinoribus istis rationem red dendi postularet. Cum vero citat a Scomparere abnueret, itum est cum ipso in contumaciam Obsessa est arx ejus Bamberga : Ast Episcopus diu obsessionem tolerans, sine metueanddin solvere compulit Caesarem. Interim Hatto Episcopus Moguntinus, homo versi tissimus opem obtulit, per fraudem ac promisitAlbertum absque vi mox in Ludovici manus tradendum. Venit Hattonam bergam, sub amicitiae fide, Se se efffecturum spopondit si modo in colloquium Imperatoris venire Vellet , usfamis re incolumis Bambergam reducer tur. Hac oratione inescatus Albertus,

fidem Hattonis secutus, ex arce sua disecessit,recta ad gastra Ludovici prosecturus.Cum autem paululum ab arce se ces

sissent, dixit Hatto: Satius mihi es, evi.

detur

235쪽

s detur, ut sumpto primum jeolaoulo adi castra imperii eamus. Quod cum utrique placuisset, in arcem reductus Albertus ab Episcopo, laute& benigne eum tractavit. Prosecti sunt deinde ad Imperatorem Ludovis cum in castra, ubi LudoVicum Imperar tor Episcopo suasore, Consiliariis fuis de in carcerando & trucidando Alberto quaestionem movit, quae sic Ventilata 1. Pars negabat Albertum in carcerem detrudi & morti dari posse. SENTENTIAE. I. Quoniam optima in Imperante vir- tus sti fide quam semel fallit,insignem Majestati maculam inurat. H. Fidem esse pistitia Fundam tum, quae sublata, ipsam tolli , omnemque immanam societatem abrogari neces,

sum esse.

UL Quia & fidei maiora damna es e, quam possint aestimari. Imperant mal periurum suis subditis fieri exos una .

Talem autem esse Ludovicum si Alberto datam fidem non servaverit. IV.Ju-

236쪽

216 Ex HisTostra BATAVICA IV. Judex non dolo, sed aequo audiscio agat, Dux Virtute.

Quibus vero Hattonis Insidiosi fraudes placebant plus argumenti elaborarunt quo Imperatori mortem Alberti suadebant, dicenteS.I. Neminem requirere, an dolus in hoste an virtus, Gratias agendas esse fortuna: , quod adsit Albertus an vi an staude in Ludovici manus Venerit. II. Si nihil intersit quomodo capti vuS redierit, utrum dimissus, an vi vel fallacia potestatem evaserit. Ita nihil referre an hostis aperto Marte frangatur aut capiatur sophismate. III. Per Alberti supplicia non frangis idem Hattonis; Iste enim ComeS prudentior& circumspectior esse in acceptas de debuisset. 'IV. Imo Hattonis calliditatem non appellandam esse Versutiam aut fraudem,sed potius, vim de artem animi, tua hostes circumvenire non sit crimini. V. Hationem semel promisiste, se Albertum salvum & in columem Bamber

gara

237쪽

gam reducturia, quod etiam implevisset. quo cum simul cessisset data fides. I. Si vel maxime laesa esset & violata fides; tamen istam laesionem non ad Caesaris sed ad Hattoris fidem referendam. VII. Si non tantum ex iure Roman Civili, sed etiam e Naturali jure licitum iuratum rescindere contractum bos nae fidei quando nimirum in isto dolus commissus, aut si quis ultra dimidium laesus : aut si quod praeter omnem eX-pectationem ex stricta contractus obser Vatione, grande incommodum acciderit ; aut dinique si altera contrahentisum pars contractum violaverit. Mu to magis Ma estati reservatum esse, ut

iustis etiam Principibus inconveniens interdum haud sit , promissam fidem

non serVare. DECRETVM. ubi animus 4n obstinatam sertur sen tentiam, vim inveniunt levissimae rationes, multo magis tot & tam speciosae.

Albertus, jussit Ludovici, detruditur in custodiam, & postridie lata in eum sen-

238쪽

tentia, in totius excitatuS cori

sbectu vinctis post terga manibus, ad lo cum supplicii ductus, Securi perci Rus est EVENTUS. Nemo certe fuit qui hasce fraudes approbaVit. Ipsum Numen visum est iratum flationis dolo, cum iste justas poenas luendo, delatus a diabolo dicitur, &dejectus in Elnae voragines, hac

voce in aere resonante e Sic peccata lues, sicque ruendo rues,

JUDICIUM. Ex corde fluunt consilia; Unde mirum non est Consiliarios fidem parvi facientes Imperanti persuadere posse fidem violandam. Ast, qua fama & Majestatis gloria, in nil estum est Certe, nemini imperantium , etsi propter Regni Salutem, fidem fallere dicet. Im mota namque & aeterna est regula: Prinaceps qui fidem se mel fallit justitia exui tur omnique virtutς,

239쪽

Vbi objustam O graνem causam turba. a. sus diis exciratae sunt, an ideo Pna ex aempti in elligantur.

CASUS. XXXV.

Ludovicus XIII. Galliarum Rex, post I upe lanam Civitate expugnatam, solamne suorum militu lustratione fieri instituique mandasset,militum exterorum non nulli ob accisa hactenus & imminuta a cohortium Ducibus debita sibi stipenidia tumultuari, Ducibusque suis violentas manus injicere caeperunti Tumultuantium quidam comprehensi &in vincula coniecti sunt. Pro Tribu nati itaque, Militiae quaesitum est , quid fieri oporteret SENTENTIAE. Alii poenam promeruisse Duces po tius avaros, de iniquos, quam milites ,

240쪽

bi debita poscentes existimabant, cum illorum iniquitate factum sit, quod Miles, cum alia vix ratione posset , per motus ac turbas poposceri .

Excipiebant alii, non jam quaeri de illo quid Duces admisissent, quorum a causae cognitioni peculi iudicium destinari : sed quid ad sisse miles Θ Militem saltem tum armatum, MD litem iniquo modo&in publicum noxio exemplo sua repetiisse , Militem demque antpritatem publicam temere u surpaste ' Accedebat, quod omnis Ini perii interesse crederetur , ne impune Magistratibus officio iam suo fungentibus quanquam alibi & alias delique. rint motus vim ac manus in serrent. Si enim id semel concessu in sit, quam perpetua fere sunt Magistratu fungentium qua dam Vitia, tam perpetuam fitIturam contumaciam & rebelli nein subditorum. Ne qu e justa in ca usam a ic pro serri posse cum nulla publicae. turbae causa sit. In composito iudicio actorum &reum, aequum & iniquum, expendi.

SEARCH

MENU NAVIGATION