장음표시 사용
371쪽
Ex BELGARuu I gaussus aversam ecth. Sic in Anglicis annalibus Heliaricus I. Heinricus II. Heinricus III. Johannes I. Edvardus II. constractas cum peregrinis non nuptias, sed potius Reipubl. exequias'. celebrasse comperti sunt. Quin & Galliam ex hoc, in ova peregrina incubatu, basiliscos in sua viscera protrusos & prorepetantes olim sens ci e,veteres uis oriae toxquuntur. Recentia enim ut odii plena, mitto. DIS I ISI m. An π uando praesentia quaedam bona a MAgis tibin ut mala rejici debeant, ubi certus aliquis metin magni anc jus mali eventuri , sipraesentia bona ad
CASUS LVI. Ex Belgarum robii et L
Belgicis Provinciis injuriis bellorum, & Hostium incursioni bus continuo vexatis, plurimi
372쪽
tenuioris nulliusque ut sic dixerirn ortuna in Bataviarnse contulere ac Lugdu inum Batavorum, ob lanificia, quae exerscentur illic, quibusque illi domi auue vorant , imprimis admitti cupivere. Sed urbs utut maxima,tantae tamen multitudinis recipiendae nimis angusta via debatur. Deliberatum itaque inVrbano Senatu est; An non pomoeria civitatis latius extendere, &, ut paulo anti, noVam urbem se teri adstruere, conveniens de pro Repi I esset-IENTENTI Q
I. Haud reficiendos exteros & assi.ctos, qui olim admissi sub initio civilium bellorum & splendorem J opes magnas civitati plutimisque privatorum
conciliaverunt. II. Haud admissos alio concessuros& lanificii usum ac mercatum, qVO ciVi tas floret maxime, simul, cum domicilio translato alio sorte aut in proximasci itates translaturOS.IILCOn
373쪽
in Contra vero admissos pannorum & laniscit istum mercatum ad aucturos plurimum. IV. Pannorum ad instar Angliorum contexendorum in hac civitate nuper initam esse rationem: multorum hic ministerio opuI, Mercatores queri de desectu operariorum. Quidni igituta, profugi isti & extorres admitterentur. V. Nam admissos, non oneri civita- ti, sed usui futuros. Nam & suo se fa- miliamque tuam labore sustentare eos Posse. Praeterea aliorum privatoruta intendere opus; denique augere vectigalium proVentum, in quibus & com- munis patriae & Communes hujus civitatis opes sitae sint VI. Ea etiam causa ante annos aliquot auctam nuper Civitatem, Optime id cessisse experientiam testari; cur igitur aequum & utile exemplum imitari dubitarent Θ
374쪽
Alii tamen acriter in aban , non augeri recipiendae id tu multitudinis' causa ct exiendi civitatem opθrror. I. Non esse id impietatis, neque re- ici assiictos, quos capere non possis., Non tam exterorum eorumque necessis tatis, quam civium suorum bono cuivis
Magistratui curam habendam esse: sed& ubi de Republ. agitur, misericordiam meliorem aliis, quam Magistratibus esse affectum II. Etiamsi non admissi, alio se con tulerint, nihil noxae lanificio Leyden si iam aut praejudicii allaturos. Fama ejus rei Leydenses esse potiores, qua ut bella foris, sicuti ille loquitur , ita opificia taeorum aestimatio domi & apud exteros constat. Conditas hic leges , quarum
eae norma pannorum,lanarumque textura exercetur. Constitiitos hic sive ce fores, sive Curatores publicos, quorum autoritate fit, ut nemo exorbiter extra praescriptas texturae leges. Ita pannorum
375쪽
rum Leydensium ut optimorum, ut ex fide contextorum magnam esse ac Veterrem & unicam inter exteros famam; quam vicinas & alias civitates ab ejus
modi politia destitutas, haud facile obii
III. Non iam videndum esse, an plures operariorum S priVator una manus desiderent, privatim lucro suo tantum inhiantes mercatores: sed an plures recipere vel admittere Respubl. debeat. Non quid singulis usui, sed quid civitati in universum sit, considerandum esse. Singulos ad praesentia & sua : Magi stratus ad sutura, di quae omnium sunt, attendere oportere. Usumleorum hominum de quibus agitur in priesens pene SCives r imposterum incommoda & ne cessitatem penes Renil tibi. futuram. Jam autem Rem p. instar omnium in hiseonsiliis esse. IV. Suo quidem labore quotidiano sustentare se illos homines, dum valent: sed multos casus prudenter metui debe
re di posse, quibus ablatis sibi & suis alen
376쪽
dis, non sint suffecturi; neque tunctans tae multitudini alendae suffecturan Rempubl. Quod si stat, ut facile fieri potest, quid praeter motus & turbas & Civi tatis quandam direptionem ex illa infima faece Romuli nepotum esse expectandam ξV. Quod si enim privatim morbis
inVolvantur, recurri tum 5d Rempubl. lipem elus&subsidium implorari, atq; ita hanc exhauriri. VI. Defunctis quoque pauperiorum istarum familiarum patribus, viduae &relictus grex liberoru m, vi labori hauddum sunt pares, aerario Civitatis oneri sunt futuri.
VII. Quid si atrox iterum pestilentia
incumbat Civitati λ tunc claudi & sisti quasi commercia , pannos & lanea te gmina Leydensi uir haud expeti. Ita- que quasi institium quoddam opificii tunc esse, In teri in videndum erit tanς tremultitudini, nec admissem semel i cere licere; quomodo tunc civitaS nes; cessitati omnium suffectura Θ Haec sup
377쪽
rioria mannorum calamitate & experientia abunde se cognovisse.
iii dii a si lana etiam aliqvφη '
aut alia aliqua opificii exercendi materi es deficiat ' Sane ex Hispanica Iana confici pannos sere meliores. Jam Vero ellis Lusitanorum cum Hispanis exortis, haud dubie abigendos turbandosque esse plurium ovium greges. Hinc lanae ejusmodi facile futurum defectum; ex ejus defectu futurum ut sileant textri nar; textrinis vero silentibus omnium egentem tantam multitudinem futu
IX. Posse etiam offerri penuriam fru- Inentariae annonae aut caritatem. Ea occasione tantam multitudinem, ut solito labore ; ita solita mercede tantum accepta, sibi si iisq; non suffecturam. Atque sic etiam civitati veniendum eri ad impensas& partes.
X. Quid Z quod exterorum multitu- dinem majorem quam civium admitte, re, omnino inconsultum videatur. Mi- nus in illis fidei di obsequii, plus turba
378쪽
rum, quae tanto metuendae magis sunt, quanto plures earum causae, quas jam explicavimus, possunt offerri, Non , plura apprehendere debere lagistratum manus, quam possint continere. . Ut
tota & ingentis potentiar Imperia intra limites se constringunt, quidni id quoσque merito agant singulae civitates ΤQuorum Magistratuum quanto minon & inferior est, quam supremorum Principum Authoritas, tanto magis providendum, ne quid tale aut tantum agant vel admittant, cui tuendo parem non , habeant autoritatem.
II. Olim auctam Civitatem. id bene cessisse: neque id inficias se ire. Verum id impraesens non quaeri: sed hoe quaeri, an imposterum etiam id bene sit cessurum Θ Non omnia Majorum Exem pia, quamvis usu suo probata, imponere probationis necessitatem. Quaedam ex illis talia esse, quae simul& se exhauserint& posterorum mutationem: quae
continuo sequi velle & exprimere quid profecto est aliud, quam in eo, quidni- P mium
379쪽
Lx BethcARuM REgus hirum est quod excessum in virtutibus vocant) quod in hac causa velut excessus est & vitium civitatis , graviter pecPlacuit igitur, recipiendae exterae ill iis & pauperrimae multitudinis causa non extendere limites civitatis. Plus quietis & pacis ex eo impraesens est, & imposterum plus securitatis. Iasium generum res de Republ. deliberaturis utplurimum offeruntur .
Quaedam quae simpliciter bona, & nihil ladmixtum mali habent. Quin sine con- itroversia amplectendar illae sint, inteco sanos non potest dubitari. Sed vero iraro tales offeruntur. Quaedam igitur& pleraeque ita bonae sunt ut, sicut loquitur Plinius iunior malorum aliquo confinio laedatur. Ardua de illis esto innis deliberatio. Caute igitur sententiae debent iniri. Circum ire hic omnia momenta, tempora & casus debet pria.
380쪽
dens Magistratus; Spes& metus, bonaci mala, praesentia & futura inter se contendenda sunt. Si plus boni quam mali exspectetur, metus minoris mali non debet impedire aut subvertere spem majoris boni. In hoc bivio praeponderare & potius censere debet quicquid excellit, sive mali causa aliquid declinan; dum, sive boni causa aliquid agendum statua mus. Non aliter atque ubi multis sumptibus opus est eos libenter impendimus, si ex impensis plus commodi deportemus, quam incommodi in impendendis. At vero si aequale & bonum & malum sit, quod ex eodem negotio spectatus ,
cum bonum propter aequale malum nullius usus sit, & quodvis interim malum magno incommodo Reipubl. sit,inatum ut maius existimari, ideoque totum negotium debet intermitti. Denique ubi certior metus mali est, quam spes boni; ubi malum metuitur, quod nulla indu-ctria humana aut Magistratuum potest: