장음표시 사용
281쪽
MT II LIBER PRIΜUs. 24sest ante istum praetorem Hus testamentum erat nubium lege hereditas ad gentem Minuciam veniebati Si habuisset iste edietum, quod ante istum et Postea
omnes habuerunt, possessio Minuelae genti esset data. Si quis testamento se heredem erae arbitraretur, quod tum non exstaret, in ageret in hereditatem aut, pro praedo illa vindictarum eum uita accepisset, sponsionem faceret: ita de hereditate certaret. Boc, opinor, dure et majores matri, et nos semper mi sumus. Videte, ut o iste eorrexerit. Componit edictum iis verbis, ut quivi intelliore pomit, unius
hominis causa eonscriptum esse tantum quod hombnem non nominat: uuaam quidem totam pereeribit: jus consuetudinem, aequitatem, edicta omnium negli
quid id ad praetorem, uter possessor sic nonne id
quaeri oportet, utrum liossessorem esse oporteata dim quia possessor est non moves possensione lisi
Possessor non esset, non dares nusquam enim seribis,
neque tu aliud quicquam edicto amplecteris, nisi eum Causam, Pro qu Pecuniam nee eras. Iam lino LM ita deho. e. Graevius eum Ursino putat exesdisse et male. aestium, his saetis e languidam sues orationem. Simi hi ius formae et alia e--lR. si possessor, sponsisnem non1. Sic interpungendum, intellig- domuerat, ut monuit Aaronius Sequitur Iomu δε--ἀῆ. .. p. qaod speetum est: quia mox in altera reprehensione sic eat, diam Meridiculum est nisi hie stat. -- partieula transeundi ad aliud. Sed prius illud jam abest apud Primianum et Amor et oratio ne eo est vividior itaque delevi. non movea maseamone i etai non satisdat quod qui re sabat,
possessione movebatur ex jure.
η si . . amoiectur. Edd. ambeorum, ut in Meris duabus. Fortasse ubique ambigo ιν quod larinae edicti melius convenit.
282쪽
TABULAE TESTAΜENTI OBRIGNATAE NON MINUS UMTIS SIGΝIs QUA E LEGE OPORTET, AD ME PRO
est 'sequi illud oportet, SI TABULAE TESTAMENTINO PROFERENTUR. quid ait ' se ei daturum, qui se dicat heredem esse. Quid ergo Interest, Proserantur, necne 3 si protulerit: uno signo ut sit intra, quam e lege oportet, non des possessionem si Ommnori
bulas non proseret, dabis quid nunc dicam ' nem,nem umquam postea alium edixisset valde ait mirum, neminem fuisse, qui istius se similem diei velleti Ipse in Siciliensi edicto hoc non habet exegerat enim jam mercedem item ut illo edicto, de quo ante dixi, in Sicilia de hereditatum possessionibus dandis, edixit idem, quod omnes Romae, praeter istum. Ex
46 At, per deos immortales, uuid est, quod de hoe diei
possit 3 Iterum enim jam quaero abs te, sicut modo in illo capite Anniano de mulierum hereditatibus, nune in hoc de hereditatum possessionibus cur ea capita in edictum provinciale transferre nolueri. Utrum digniores homines existimasti eos, qui habitabant in 'r Vincia, quam nos 'qui aequo jure uteremur 3 an aliud
ad turm e re oportet J Sic odd. pr recte. Posteriores νον- Lox illa sui in abb. XII. vid. Ulpian tit. 28 potissimum hereditatem d. Hotomannus putabat massas me herediatis d. Nam praetor non habet deiectum et arbitrium dandae hereditatis Sed heredautem dure sic do possessione, intestigi potest.. sequi illud oportet. Videtur scribendum νον-al. Nam de
praeterito, Verris edicto sermo est.
M qui aequo jure uteremur. Puto recte mismanuum ---- corrigere quod et mihi primum ista legenti in Glam veniti nam manifestum est, id pertinere ad Siculos, et pendere a Mores Gramulus tamen tuetur vulgatum itaque nolui in textum insene.
283쪽
ACT II LIBER PR Us. MIRomae aequum est, aliud in Siciliat mon enim
hoc potest hoc loco dici, multa esse in provinciis albter edicenda non de hereditatum quidem possesaio nibus, non de mulierum hereditatibus. Nam utroque genere video non modo ceteros, sed te ipsum totidem Verbis edixisse, quot verbis edici Romae solet quae Romae magna cum infamia, pretio accepto, edixeras, ea soli te, ne gratis in provIncia male audires, ex edicto Siciliensi sustulisse video. Et, cum edictumisium eorum arbitratu, quamdiu fuit designatus, componeret, qui ab istocius ad utilitatem suam nundinarem tur tum vero in magistratu contra illud edictum suum sine ulla religione decernebat Itaque L. Piso ubios codices implevit earum rerum, in quibus ita inis cessit, quod iste aliter, atque ut edixerat, deerevissetiquod vos oblitos esse non arbitror, quae multitudo, qui ordo ad Pisonis sellam isto praetore solitus sit convenire, quem iste collegam nisi habuisset, lapidibus e opertus esset in foro aedis leviores istius injuriae videbantur, quod erat in aequitate prudentiaque Pia ni paratissimum perfugium, quo sine labore, sine, Iesiis, sine impensa, etiam sine patrono homine ut rentur am, quaeso, redite in memoriam, d laes,
quae libido istius in jure dicundo fuerit, quae varietaa
decretorum, quae nundinatio, quam inanes domus emrum omnium, qui de jure civili eonsuli solent, quam plena atque reserta Chelidonis a qua muliere cum erat ad eum Ventum, et in aurem us insusurratum, alias revocabat eos, inter quosdam decreverat, de di. Nem enim hae potis Me Deo d.J Ile edd. vere ineseis unde insisterianam venerit potis in Beo a quod nullum mnsum habet.
286쪽
ta decreta proseriae, in quibus, ut ego Pecuniam non dicam intercessisse, ipsa decretorum novitas iniquitasque deelarat. Verum, ut ex uno de Ceteris conu-turam sacere possitis id quod priore actione cognos-
48 tis, audite. C. Sulpicius Olympus suit. Is mortuus
est C. Sacerdote praetore, nescio an Rnte, quam edires praeturam petere coeperit. Fecit heredem M. Octavium Ligurem Ligur hereditatem adiit: Maedit Sacerdote praetore, sine ulla controversia. AEO teaquam Verres magistratum iniit ex edicto istius, quod edictum Sacerdos non habuerat, Sulpicii patroni filia sextam partem hereditatis ab Ligure petere e pit. Ligur non aderat. L. frater ejus causam g hat aderant amici, propinqui Dicebat iste, nisi
cum muliere decideretur, in possessionem se iresu aurum L. Gellius causam Liguris defendebat do-eebat, edictum ejus non oportere ad hereditates v Iere, quae ante eum praetorem Venissent si hoc tum suisset edictum soriasse Ligurem hereditatem aditurum non suisse. Aequa postulatio, summa hominum auctoritas pretio superabatur Venit Romam Ligur: non dubitabat, quin, si ipse Verrem Comenisset,
aequitate causae et auctoritate sua commovere homi'nem posset domum ad eum Venit rem demonstrat: quam pridem sibi hereditas venisset, docet quod sa-cile in causa aequissima homini ingenioso suit multa, quae quemVis OVere possent, dixit ad extremum petere coepit, ne usque eo suam auctoritatem despicinret, gratiamque contemneret, ut se tanta injuria assie
ret Homo Ligurem accusare coepit, qui in re afventicia atque hereditaria tam diligens, tam attentus esset debere eum Hebat suam quoque rationem din
287쪽
nere muli sibi opus esse, multa canibus suis, quos circa se haberet. on possum illa planius commemorare, quam ipsum Ligurem pro testimonio dicere
audistis. Quid enim verrest utrum ne his quidem testibus crederetvr 3 an haec ad rem non pertinenta non M. Octavi, non L. Liguri 3 Quis nobis credet leui nos i quid est, Verres, quod planum fieri testibus possit, si hoc non sit 3 an id, quod dicunt, leve est y nihil levius, quam praetorem urbis hoc juris in suo magistratu constituere, omnibus iis, quibus hereditas
Venerit, coheredem praetorem esse oportere. An Vero dubitamus, quo ore iste ceteros homines inferiore Ioco, auctoritate, ordine, quo ore homines rusticanos
ex municipiis, quo denique re, quos numquam liberos putavit, libertinos homines, solitus sit appellare, qui objus dicundum Μ. Octavium Laguremi hominem O natissimum Ioeo, ordine, nomine, virtute, ingenio, in His, Poscere pecuniam non dubitarita In sartis tectis vero quemadmodum sese gesserit, 4squidi ego dicam dixerunt, qui senserunt sunt alii, qui dicant notae res a manifestae, prolatae sunt, et proseruntur. Dixit C. Fannius, eques Romanus, state germanus R. Titinii, audicis tui, tibi se pecuniam
Fannio dicenti credere noli, inquam, tu, Q. Titini, C. Fannio, fratri tuo, eredere dicit enim rem incredibilem C. Verrem insimulat avaritiae et audaciae: quae vitia videntur in quemvis potius, quam in istum eonvenire. Dixit R. Tadius, homo familiarissimus patris istius, non alienus a matris ejus genere et nomine: tabulas protulit, quibus pecuniam se dedisse
a meuniam dedisse se ne in sartis laetis ab se exigendis ealumni retur et sibi molestiam crearet.
288쪽
ta decreta proferre, lamindita, ut ego ρον- τ TE Ddieam intercessisse, ipsa deeratorum in Q Tudia, neei'sque declarat. Verum, ut eius inliciis sequemur' iuram sacere pomitia id quodi mea et maleficia 4 iis, audite. C. Sulpicius M. mi estissimorum te est C. Sacerdote praetore. tabulas non crederet res praeturam petere sermone querimoniaque Octavium Ligurem. I deuium impudentissimo furto,dit Saeerelota re in m latrocinio maum esse Manuam Vere . . eleberrimo clarissimoque monu-
duod edietur tum in oculis quotidianoque adspec-
filia saxis est Positum, quo saepenumerosit. I Matur, quo maximarum rerum freque Mi suotissi e advocatione fiunt in eo loco, in eis, minum, audaciae suae monumentum eie
issioque Aedem Castoris, judices, P. Iunius t tuendam, 'L. Sulla, Q. Metello, consulibus.
, mortuus est reliquit pupillum parvum filium cums, Octavius, C. Aurelius, consules, aedes sacras lac vissent, neque potuissent omnia sarta tecta exigere, neque ii praetores, quibus erat negotium datum, C. Sacerdos et . Caesius: factum est senatusconsultum, quibus de sartia lectis cognitum et judicatum non esset, uti C. Verres, P. Caelius, Praetores OP
nisi Me. m. Non satis placet Me quod alibi in hae foramiponi non memini. 7. Aedem habuit tuendam. Pertinet et ad onservationem omnium, quae sunt in templo, ut signorum, tabularum istarum, V. mox in fine cap. et ad aedificationem; inde idem re inor dicitur e M.' L. S. Q. M. --Ebus. Sic edd. pr. et aliae ad Gruterum usque, I recepit Hotonianni correctionem Ce ortavi male. lnis. c. M. iserte vicit redemiam aedΘm esse a L. amo et Μ. Perpem Cens. Et suere una Conmiles Sulla et Mellus, non, quod quidem eo tet, Censores una. Sulla vero nunquam Censor fuit. Sed dimultas est ex illo c. I. ubi dieitur Iunius de arcio et Perpem redemisse aedem qui fuere Censores R. U. 667. Qui post eos nulli censo erenti loeatio repetita videtur ab Core. Bulla et Metello.
289쪽
noscerent et judicarent. Qua potestate Iste permissa, it ex C. Fannio et ex R. Tadio cognovistis Verumtamen cum esset omnibus in rebus apertissime imp dentissimeque praedatus, hoc voluit clarissimum relinquere indicium latrociniorum suorum; de quo non audire aliquando, sed Videre quotidie possemus. Quaesivit, quis aedem Castoris sartam tectam deberet tradere. Iunium ipsum mortuum esse sciebat: scire
volebat, ad quem illa res pertineret. Audit pupillum esse filium homo, qui semper ita palam dictitasset,
pupillos et pupillas certissimam praedam esse praetoribus, optatum negotium sibi in sinum delatum esse dicebat Monumentum illa amplitudine, illo opere quamvis sarium, tectum, integrumque esset, tamen
aliquid se inventurum, in quo moliri praedarique m aet, arbitrabatur. A L. Rabonio aedem Castoris tradi oportebat is casu pupilli Iunii tutor erat testamento
patris eum eo sine ullo intertrimento convenerat jam, queni modum traderetur. Iste ad se abonium
Vocat quaerit, ecquid sit, quod a pupillo traditum non sit, quod exigi debeat. Cum ille, id quod erat, diceret, acilem pupillo raditionem esse signa et dona comparere omnia ipsum templum omni opere esse integrum indignum isti videri coepit, ex tanta
ut C. F. et Q. T. cognoviris. Haec quidem verba ab h. l. plane sunt aliena nam de potestate illa non ex istis cognoverant judices, sed de abusu. Sunt sine dubio sic ponenda post praedatus, ut -- gnovissi3, --ωπ- hoe voluit, etc. Veruntumen molestum fuit viris doctis, ut Hotomanno, qui pro eo scribi voluit tum vero, chaod sane et huic loco esset aptissimum sed ea correctio est durior, et nimis longe a scriptura librorum recedit. Nempe additur ob antecedentem clitanquam brmem parenthesin repetitio antecedentis omissa est, quia orat longior, nec post brevem parenthesin necessaria. Exempla alia v. in Clave in h. v.
40 L. Ruborei rad η rtebat. Seil quia socius redemtioris fuerat Iunio, ut patet e sequentibus.
290쪽
aede, tantoque opere se non opimuIn Praecla, premeris 5 tim a pupillo discedere. Venit ipse in Edem a tora: eo idem templum videt tardique laetum pulcherrime laqueatum, praetere cetera nova atque integra versat se quaerit, quis agati mei siquidam ex illis canibus, quos iste Liguri dixerat emeeire a multos in Verres, hic quod moliam, nihil habes nisi sorte via ad perpendiculam colum a exigere. Homo omnium rerum imperit , unorit, quid sit, ad perpendiculum. Dieunt ei, sere nussi eas columnam quae ad perpendiculum eram arati mam mehercule, inquit, sic agam olumnae ad perpendiculum exigantur. Rabonius, qui legem --t, qua in lege numerus tantum columnarum truditur, perpendiculi mentio ait nulla, et qui non putaret sibi expedire, ita accipere, ne eodem modo reddendum aet negat, id sibi deberi negat oporter exio Iste Rubonium quiescere jubet et imul ei nonnim
Iam si em societatis ostendit hominem modestum, et minime pertinarem, facile Og et columnas ita a exacturum esse confirmat. ova res atque improvisa
pupilli calamitas nuntiatur statim.C. matio, vitri pupilli, qui nuper est mortuus u. Junio, patruo, P. Potitio tutori, homini frugalisaimo. Hi rem ad virum primarium, summo mcio ac Virtus praeditum, M. Marcellum, qui erat pupiui tutor, deserunti Vonit ad Verrem . arcellus petit ab eo, pro sua fide aediligentia, pluribus Verbis, ne per sumnam II iuriam
3 me qvias rata. Non placet .a ista, in me singuet nec h. l. opus pronomine videtur. 42 Nam mehere. Recte sic ro Iam edidit Graemiis quod ab hu-- loe sententi est alienum Et si es in edd. pr. -- - - Vieiorio, quem semure rei P. Miuti in eum a ,