장음표시 사용
391쪽
non solim rempublicam nostram, sed etiam in quovis homine privato nomen ipsum Romanorum semper dilexerit, ea publico consilio atque auctoritate judic rit, C. Veriti statuas esse in urbe sua non oportere. reeitarem decreta Centuripinorum laudarem illam eivitatem id quod verissime possem commemorarem, decem millia civium Centuripinorum, sortissimorum
fidelissimorumque sociorum, eos omnes intuisse Μω
OPORTERE. Haec tum dicerem, si statuas etellus non reposuisset Velim quaerere nunc ex ipso Metello, quidnam sua vi et auctoritate mihi ex hac oratione praeciderit eadem opinor omnia convenire. Neque enim, si maxime statuae dejectae essent, eas ego vobis possem ducentes ostendere hoc uno uterer civitatem tam gravem statuas judicasse C. Verris demonendas hoc mihi Metellus non eripuit: hoe etiam addidit, ut quererer, si mihi videretur, tam iniquo dure sociis atque amicis imperari, ut iis ne in suis quidem beneficiis libero judicio uti liceret ut vos rog rem, ut conjecturam saceretis, qualem in his rebus in me L. etellum fuisse putaretis, in quibus rebus obesse mihi posset, cum in hac re tam aperta cupiditate verit, in qua nihil obfuit. Sed egometello non irascor, neque ei suam purgationem eripio, qua ille apud omnes utitur, ut nihil malitiose, neque consulto
6s Jam igitur est ita perspicuum, ut negare non Possis, nullam tibi statuam voluntate cujusquam datam nubiam pecuniam statuarum nomine, nisi vi expressam et coactam. Quo quidem in crimine non illud solum
intelligi volo, te ad statuas 'H-S cxx millia coegisse:
392쪽
Am. II. UBER SECUNDUs. 5ssed multo etiam illud magis, quod simul demonstr
tum est, quantum odium in te aratorum, quantum omnium Siculorum sit et fuerit. In quo quae Vestra defensio sutura sit, conjectura assequi non queo. Od runt Siculi togatorum enim eausa multa seci. At hi quidem acerrimi inimicissimique sunt. Inimicos h heo cives Romanos, quod sociorum commoda ac dura defendi. At socii in hostium numero se abs te habitos queruntur. Aratores inimici sunt propter decumas. Quid qui agros immunes liberosque arant, cur oderunt l
eur Halesinit cur Centuriplar cur Segestani cur Halb
eienses 3 quod genus hominum, quem numerum, quem ordinem proferre possis, qui te non oderit, sive civium Romanorum, sive Siculorum 8 ut etiamsi causam, cur te oderint, non possim dicere, tamen illud dicendum Putem quem omnes moriatis Oderint, eum quoque vobis odi esse portere. An hoc dicere audebis 'utrum de te aratores, utrum denique Siculi universi bene existiment, aut quo modo existiment, ad rem id non pertineret eque tu hoc dicere audebis neque, si
eupias, licebit. Eripiunt enim tibi 'istam orationem
contemnendorum Siculorum atque aratorum statuae illae equestres, quas tu paullo ante, quam ad urbem
venires, poni inscribique jussisti, ut omnium inim,
'a . simul demonstratum est, pro vulgato demonstrandum est e
Μss recepi cum Graevio. Ra utrum atu. Hotomannus putat an deesse, corrigitque aminale eristiment. Frustra an muti eristi latet in aut quomodo eristi
δε istam re contemnendorum Sicul. Aldus Nep. edidit pro em . Sic negotiatorum Me quod in s. se reperisse dixit Ursinus nec e lectio displicet Gietatem G uterus vero etiam suspicatur, totum cons. S. a. ar esse insititium. Immo genus exquisitum loquendi oratis eundem nendorum S. non sinit hoe pro glossa et panno adsuto a librario habereret ante, ubi contemtim de adversariis is loquitur, eodem modo jumguntur aratores et Siculi.
inimicorum animis. Restituimus antiquam et veram laevonem
393쪽
E mn vim , tensatorumque tardares. - Enim ubi molestu esset, aut quis appellure Ruderet, cum V, Gret statuas ab negotiatoribus, ab aratoribus, commmni Siciliae quod ost aliud in illa provincia genus humiinum i nullum. Ergo ab universa provincia, gener Em lue a singulis ejus partibus non solum diligitur, sed elium ornatur. Quis hunc uti ingere audeat 3 Potes igitur dicere, nihil tibi obesse s ortere aratin rem negotiatorum, Siculorumque omnium testimonia, eum eorum nominibus in statuarum insoriptione positis omnem te si eraris invidiam atque infamiam tuam posse Xstingueret V an, quorum auctoritate tu si tuas cohonestare tuas conatus es, eorum emi nitate Meumtionem meam comprobare non potero l' Nisi sorte, quod apud publicanos gratiosus suisti. in ea re spes te liqua consolatur quae gratia nequid tibi prodesse posset, ego mea diligentia perfeci: ut etiam obesse deberet, tu tua sapientia curasti. t 70nim rem totam judices, reviter cognoscite. Inscriptura Siciliae pro magistro quidam L. Carpbnatius, qui et sui quaestus causa, et fortasse quod sineiarum interesse arbitrabatur, bene penitus in istiussamiliaritatem os dedit. Is cum praetorem circum omnia fora sectaretur, neque ab eo umquam discedinret in eam jam venerat iamiliaritatem consuetudi--λο in ed. rut errore operarum irrepsit nec aut a Jac Gron aut Graevio antimadvemum vitium est cum illud verbum sit plane a sensu loci alienum.' Quod est aliud se humanum nullum. Durior est haec sorma. Exciditne enim, aut any ' an, quorum auctoria ue -- - - dupinati. Verba auelaraiae et in uote permutata vid 'ntur nam illi magis convenit comprobare, huic MimGωτε. AEdd. pr. habent etiana In obare.' Niri forte, q- - - in ea re. Cur in ea re immo a re Pr '
394쪽
MT. II. MBER SECUNDUs. 36 Iuemque in vendendis istius decretia et judiciis, trans, gendisque negotiis, ut prope alter Timarchides num raretur. Hoc erat etiam capitalior, quod idem pec niam iis, qui ab isto aliquid mercabantur, foenori dabat. Ea autem foeneratio eratim modi, judices, ut etiam hic quaestus huic cedere nam, quas Pecunias iis serebat expensas, quibuscum contrahebat; aut ser, hae istius, aut Timarchidi, aut etiam ipsi isti reserebat
acceptas. Idem praeterea pecunias istius extraord, narius grandes suo nomine foenerabatur. Hic primo
Carpinatius antequam in istius tantam familiaritatem pervenisset, aliquoties ad socios litteras de istius imauriis miserat. Canuidus vero, qui in ortu Syrac sis operas dabat, furta quoque istius permulta nom, natim ad socios perscripserat, ea quae sine portorio Syracusis erant exportata portum autem et scriptu. ram eadem societas habebat. Ita factum est, ut essent Permulta, quae ex societatis litteris dicere in i
tum ac proferre possemus. Verum accidit, ut Carpinatius, qui jam cum isto summa consuetudine, praeterea re ac ratione conjunctus esset, crebras postea
litteras ad socios de istius summis ossiciis in rem communem beneficiisque mitteret. Etenim cum iste omnia, quaecumque Carpinatius postulabat sacere ac d cernere solebat; tum ille etiam plura scribebat ad socios ut, si posset, quae antea scripserat, ea plane exstingueret Ad extremum vero, cum iste jam de
furiariasius perseripsema ea, quae se erant e oriata. Nempe furta etiam dicuntur ea, ouae per surtum fiunt. Sed locus est sic interpungendus, ut a nobis metum est, ut et edd. r. habent, nempe post se C semii non ea. ox eripturam dedimus, pro scriptura3, ut Graerius, quia sic est in bonis Μss et nuspiam de hoc vectigali pluralis dieitur.
395쪽
-nte obviam prodirent, gratiasque agerent laetu-- se m quid impera et studiose pollicerentur. It que socii Merunt, vetere instituto publicanorum 'non quo istum ullo honore dignum arbitrarentur, sed quod tua interem putabant, ae memores gratosque
existimari, gratia isti egerunt carpinatium aemeti ad ae de Husis iis litteras misiam dixerunt Iste
eum respondisset, in ea benter senisae, operasque Carpinatii magnopere lauda et dat amico suo eu, dam negotium, qui tum magister erat Hus societatis, ut diligenter caveret atque prospiceret, ne quid esset in litteris ociorum, quod contra suum caput atque e istimationem valere posset Itaque ille, multitudine sociorum remota, decumanos eonvocat rem deseri. Statuunt illi atque decernunt, ut eae litterae, quibus existimatio C. Verris laederetur, removerentur, O vaque daretur, ne ea res C. Verri fraudi esse posset. Si ostendo, hoc decrevisse decumanos, si planum cio, hoc decreto remotas esse litteras qui exspectatis amplius ' possumne rem magis judicatam afferre, magis reum condemnatum in judicium adducer At quoram judicio condemnatum nemΡe eorum, quos ii, qui severiora judicia desiderant, arbitrantur res jud, nare oportere, publicanorum judicio quos videlicet nune populus judices poscit, de quibus, ut eos judices habeamus, legem ab homine non nostri generis, non ex equestri loco profecto, sed ' nobilissimo, promul-
M---γε - - ν, arentur. Sie edd. veti non quod nam si quod verum esset, aisurabantur seribendum esset, ut post est pum' 'sinisa pr- videmus. L. Aurelio Cotta, de eluus lege, Clam
396쪽
gatam ridemus. Deeumani, hoe est prinelpes et quasi senatores publieanorum, removendas de medio litteras consuerunt. Habeo ex iis, qui affuerunt, quos Producam, 'quibus hoc commiliam, homines hone ussimo ae locupletissimos, istos ipsos prineipes eque tris ordinis quorum splendore vel maxime istius, qui legem promulgavit, oratio et causa nititur. Venient in me lium diuent, quid statuerint. Prolaeto, si recta
homine novi, non mentientur. Litteras enim eo munes de medio removere Dotuerunt fidem suam et religionem removere non possunt. Ergo equites Rinmani, qui te auo Judiei condemnarunt, horum j diei condemnari noluerunt. Vos nunc, utrum illorum judicium, an voluntatem aequi malitis, considerate.
At vide, quid te amicorum tuorum studium, quid s
tuum consilium, quid sociorum voluntas adjuvet D eam paullo promptius neque enim jam vereor, . quis hoc me magis accusatorie, quam libere dixima arbitretur. Si istas litteras non decreto decumanorum magistri removissent; tantum possum in te dicere, quantum in litteris invenissem D uno decreto latomis nia hoc eantsinuant. Haec verba plene addita sunt, ut Ormierus notat, e re duobus antiquis, consentiente Palatino un in edd. est non sunt, quorum fidueia etiam delevit Graevius, negaria invidere, quae horum verborum vis sit. At primum vestio horum e horiam sunt in edd. pr. quae si habent quo modulum, ginotiora possimam. Patet temere perque negligentiam repetitum roducam pro eo itiam. Atque hoc bona fide repetiere edd. edita. Amens. At Aldus ut inania delevit, inde ad omnimas seqq. edd. abest. Sensus autem est quibus hoc mandabo, ut producti dicant, quod iis fidem habeo, ac ses Verum dicturos. Itaque non bene Oraevius omisit illa
' atio jussirio eo . se removendis lueris, quae Verri nocere poωsent: nam hoc ipsum dum se runt, judicarunt, Verrem furta laeua quae defendere audiet non posset. βο-- inti judisum, qui da verva
397쪽
laeto litterisque remotis, tantum mihi licet dicere,' quantum possum tantum judici suspicari, quantum
Velit. Dico, te maximum pondus auri, argenti eboris, Pu urae, plurimam vestem Melitensem, plurimam stragulam, multam Deliacam supellectilem, plurima Vasa Corinthia, magnum numerum frumenti, Vim me,ns maximam, Syracusis exportasse his pro rebus, quod portorium non esset datum, litteras ad socios misisse L. Canuleium, qui in portu operas daret. Satisne magnum hoc crimen videtur 3 nullum opum' majus quid defendet Hortensius 3 postulabit, ut litteras Canuleii proferam 8 crimen hujusmodi, nisi litteris onfirmetur, inane esse diceti clamabo,
litteras remotas esse de medio : decreto sociorum erepta mihi esse istius indicia ac monumenta suri, rem Aut hoc contendat numquam esse factum aut mi tela incipiat necesse est. Negas esse lactum 'plaeet mihi is defensio descendo aequa enim conditio, aequum hertamen proponitur, producam testes, et producam plures eodem tempore quoniam tum, sum actum est, una suerunt, ' nunc quoque una sint cum interrogabuntur, obligentur non solum duri uram di atque existimationis periculo, sed etiam communi inter se conscientia. Si planum fit, hoc ita, quemam modum dico, esse actum num poteris dicere, Ho tensi, nihil in istis suisse litteris, quod Verrem Iaede-
--ntum possum.y An Maam, quia post est . I. . tumium nunc erinique una sint Edidi rint, pro vulgato sunt non enim
hoc e dinIgitur eum antecesente, una reunt, ut visum est librariis et editoribus neque enim tum jam una aderant sed post affuturi erant, ut una producerentur sed cum consequentibus una in MK-
tur. Res est perspicua linque non dubitavi, contra libro omnemato
398쪽
Am. II MEA SECUNDUs. Maret' non modo id non dices, sed ne illud quidam tibi
dicere licebit; tantum, quantum ego dicam, non sinisse. Ergo hoc vestro consilio et gratia perfecistis, raut quemadmodum inullo ante dixi, et mihi sum- facultas ad accusandum daretur, et judicibus libera potestas ad credendum quod cum ita sit, nihil fimgam tamen meminero, me non umsisse, quem nec .sarem sed recepisse, quos defenderem vos ex m. Causam non a me prolatam, sed ad me delatam, audira oportere me Siculis satis esse facturum, si, uno
cognovi in Sicilia, quae accepi ab ipsis, diligeniae
BXyOsuero et populo Romano, si nullius vim nulli potentiam pertimuero vobis, si facultatem vere atqucthoneste judicandi fide et diligentia mea secem mih met, si ne minimum quidem de eo curriculo vitae, quoa mihi semper propositum suit, decessero. Quapropter nihil est, quod metuas, ne quid in te confingam etiam
quod laetere, habes multa enim, quae scio ab te egiscommissa, quod aut nimium turpia, aut parum cred, bilia sunt, praetermittam tantum agam de hoc toto nomine societatis Ui jam scire possis quaeram, d eretiamne sit Cum id inVenero quaeram, remotaena
sint litterae 3 Cum id quoque constabit, Vos jam motacito, intelligetis, si illi, qui hoc istius causa decreve. runt, equites Romani, nunc iidem in eum judices e sent, cistum sine dubio condemnarent, de quo litto. ras eas, quae istius furta indicarent, et ad se missas, et suo decreto remotas scirent esse quem igitur ab iis
seruin sine dubio eisdemnarent. In hoc loco vitium esse se mrunt viri doeu, sed non eorrigere Vel potuerunt, vel ausi sunt. Secum dum seriem quidem rationis debet esse infinitivus, qui pendeat ab intelligetis, e emetuiturus nisi sorte posci in in colon intelliger dum est, ut reliqua inde non pendeant.
399쪽
e lintra Romanis, qui istius causa cupiunt omnia, qui ab eo henignissime traetati sunt, condemnari necesso aet is a vobis, duciem, illa vi aut ratione absolvi Poteat lac, ne sorte ea, quae remota de medio atque erepta vobis sunt, omnia ita condita suisse, atque ita abdite latuisse videantur, ut ' hac diligentia, quam ego a me apectari maxime puto, nihil horum investigari, nihil malequi potuerit quae consilio aliquo aut ratione imveniri potuerunt, inventa sunt, judices manifestis in rebus hominem jam teneri videbitis. Nam quod in
publieanorum ea is vel plurimum aetatis meae versor, vehementerque Illum ordinem observo, satis commoderimihi videor eorum consuetudinem usu tractandoque
Itaque ut hoe oomperi, remotas esse litteras soci talia habui rationem annorum, per quos iste in bellia suisset deinde quaesivi, quod erat inventu sucibumum, qui per eosdem anno 'magistri istius societatis suissent aciebam enim hane magistrorum, qui
tabulas haberent, consuetudinem esse, ut, cum tabulas novo magistro traderent, exempla litterarum ipsi h bere non nollent. Itaque ad L. Vibium, equitem Romanum, Virum primarium, quem reperiebam magiD
'multa vi aut ratione absolvi. Quomodo τί quae vis in absolvem do intelligi potest Lmendum videtur ulla via arust vel et ratione equo est usitatissimum Ciceroni. Sic paullo post ominio aut ratio .s hae diligentis investigari se assenui potuerit. Sic omnes libri. Quia durum est, assequi passive diei, ut visum ureto, credo Cieeronem scripsisse Mecoit. - investigare, assequii. Et video sis jam J. r. Gimnovis placuisse Obs. I, 12. m. societatis fuissent. Hic s. Nannia et Fr habent apud suos labulae fuissent quod repudiavit Oreserus, reeepit Graevius. Ego
Gruteriam sequor, putoque ea Verba esse a glossatore, qui hane glos
sam e seqq. secerit. Nam si ita est a Cicerone, alterum Hlud, quietis nisu haberent, Digide redundat.
400쪽
MT II LIBER SEc s. artrum suisse eo ipso anno, qui mihi maxime quaerendus
erat, primum veni. Sane homini praeter opinionem improviso incidi scrutatus sum, quae potui, et quam alvi omnia inveni duos solos libellos, ab L. Canulvio missos sociis ex portu Syracusis in quibus erat ratio scripta mensium complurium, rerum exportatarum i lius nomine sine portorio itaque obsignavi statim. Erant haec ex eo genere, quod ego maxime genus ex sociorum litteris reperire cupiebam Verum tant uminveni, judices, quod apud Vos quasi exempli causa Proserre possem sed tamen, quidquid erit in his libeblis, quantulumcumque videbitur esse, hoc quidem certe manifestum erit de ceteris ex hoc conjecturam iacere det hitis. Recita mihi, quaeso, hunc primum libeblum deinde illum alterum. LIBELLI CANULUI. Iam non quaero, unde CCC amphoras mellis habueris, unde tantam elitensem Vestem, unde qui quaginta tricliniorum lectos, unde tot candet bra non, inquam, Jam quaero, unde haec habueris:
sed quo tibi tantum opus fuerit, id quaero mitto de melle sed tantumne elitensium 3 quasi etiam ambeorum uxores tantum lectorumst quasi etiam omnium
Cum haec paucorum mensium ratio in his libeIlis rasit, facito, ut vobis triennii totius veniat in mentem. Sic contendo ex his parvis libellis apud unum
Erunt haec ex eo g. Lambinus inrass. duobus reperit, me erant haec, quod et edidit Aldus Nepos. Non bene. Nam erant profecto ex eo genere, ex quo Cicero quaerebat, ut e seqq. patet. Verum dolet,
unde tantam eluemem vestem. Vulgo tundum Melliensium. Illud in q. Franc. reeerit Gramius, eique non displicebat. Et recepisset utique, si in pluribus libris reperisset cur autem non edition vetetes, quas in manibus habebat, inspexit quae consensu habeni hanc lectionem : quod nec ruterus observaVit itaque recepi. Qim non nimis frequens ista sorina est mutata in eam, quae paulis post.