Publii Ovidii Nasonis Metamorphoseon libri 15. Ad usum scholarum accommodati, cum adnotationibus posthumis Joannis Minellii a Petro Rabo auctis, & emendatis

4쪽

OVI DII NASONIS

LIBRI X

Cum adnotatiohibus posti amis

Asctis, ct emendatis.

MDCCLXXXVI.

6쪽

ial mortale opus P. Ovidii Anta

morphoseoon typis nostris recude iam ravimus ex recentione , ct

caseigatione P.Joseph uisncii cu-Ze hrumanior s literis , tam de adolescentulorum, institassione optime meriti . Eis vero ejusdem praeclari viri jamdia vul-ZAEtas, omniumque suffragio probatas adnota riones textui subjicere uullo negotio pomisse m M , quaae tamen Ioannes Mine litas , ct Petrus Rabus Viri .om s i quondam Roterodami ediderunt, perbreves eas quidem, dia lucidas, eruditas , iraeumque adolescentum egregie accommodatas, improbo sane labore, substituendas curamimus; qua um exemplaria nulla vel raris a prostant , atque adeo a nobis recudi qua urimi postula erant. Nocturna jam nunc manu, diurn ne Persent, atque inofenso pede plercareant quicumque s.

Me Hli elegantiam . Ae poeticae facultatis

a tem ex aureo hoc opere conquirere sibi. c

nantur, ct nosram in eorum sudia, mores

7쪽

ita Rius est Ovidius Sulmone , olim oppido Pelignorum, in Italia, ad Sarum s uvium, Hir- υ tio & Pansa Contulibus, qui apud Mutinam

bello Antoniano , perierunt . Natus . temest loco ei luestri , in familia perantiqua . e Fluxit mira in puero indoles ad poesitra : ra-- ue tuis tamen justis ad leges perdiscendas , 2 fCri quaesit uolam artem, se contulit : Athenas etiam petiit, eicio uentiae ac litterarum seiam. Extineto patie, ad factitandos versus se retulit, in quibus etsi limatus aliquando . non est, ingenio nibilominus, ubertate scribendi, ac sa-cilitate, praestat. Habitavit prope Capitolium t eius lioni propter v Tam Flaminiam visebantur . Cum in scribend non se contilici et pudoris sinibus, ab Augusto, licentiam hanc non scronte, pulsus in exilium est Tinnos , urbem Serthrae barbaram, & inlio pidam , cum annum ageret Io. ib: que octo Di me annis eianiavit, quibus exactis summo

in maerore, diem supremum oblita anno Tiberii. septimo, Christi aΟ. Quodnam suerit eruditorum iudieium de Ovidio, satis

loquitur consentietas tot seculorum de summo vate fama. iInura in eo multi reprehendunt, quod nimis inqeniosus aliquando sit, quod vitium sarie paucorum est . Ium Fabius inulto praestantiorem suturum sui se r lit, si ingenio suo temperare., quam indes gere, maluisset. I llam . tame et qua enaeamque in 1 cribendo negligentiam solibat ipse excusare , cum diceret decentiolem esic saciem, in qua vias aliquis in eisci. Id vcio multo etiam apertius de illis hietam i9hoseon libi is confitetur, de quibus ita canit L. I. Tralli iam, Elegia ο. - ' C; ba parenιe suo quicumque volumina cernis sHis Item Hsra de tar in urbe locus .

- easque magis foras , non sunt haec edita ab ipso a Seu quasi de domini funere rapta sui: imie quid in I s igitur vitii rude carmen hastansa διῆ Mum 4 , A tipuisset, era; .

8쪽

P. OVIDII NASONIS

8 MET AMOR PHOS EO NLIBER PRIMUS.

IIaos A quantor elementa ccnet Ers m : λ- de natus orbis terrarum. Gatuor mundiatates . Guantum scelus, leaena. D- eaon in lupum mutatur . Orbis mergitur

diluvio, reparatur, o saxa in homines transformantur. Pythonem Apollo isterficit . Eine orti ludi Pythii. Daphne λ laurum conmersa : Io in vaccam, ac postea in Deam I dem .

Argus necatur: eius oculis ornatur pavonis,cauda .

transformari, Et Iarnaue figuram ac Laeῖem Induere . Describit enimmidius In hἱs L MIs Transformationes illas , cum rerum , tum Per- -rum , qu-ἔgm Inh ab initio nili usque ad ipsius temporR R e disse sabulis traduntur pIurimis. I Μos est sere Poetarum statim In apiis operum suorum principἰofr Ponere , prἰmum qu7bus. de reus sint tractaturit diande Invoca rei tertio loco narrare. Eam conia suetudInem Ovid Ius quoque in hu-ias operis InitIo servat . Nam &brevissime in , de quibuε est scripturus, prNonat mox Deos , at ut sibi adeste vel Int i rogηt; deni

enim , eo orn mutata In novas sormas figurasque . Perquam autem eleganter Poetn de eorpornm tran iocinatIon bus dὶ res , ab Immistata verborum stoictura orestur , ut nempe rerum mutationem verborum typo quae tenus adumbret . 4 Deos invo i , quos bi lia. favere vel ἰnt , ut a quae RprIneifo mundi usque, ad sun tem

9쪽

. Aspirate meis primaque ab origine mundi

Ad mea perpetuum I deducite . tempora carmen. y Ante mare & terras, re quod tegit omnia coelum Q 'nus erat toto naturae vultus in orbe ,

Quem dixere Chaos; rudis indigestaque molest Nec quicquam , nisi pondus iners , congestaque eodem Non bene junctarum discordia semina Ierum. Nullus adhuc mundo prxbebat lumina is Titan , Nec nova crescendo reparabat cornua s Phoebea Nec circumfuso pendebat in acre tellus, Ponderibus librata suis: nec brachia lonao Margine terrarum porrexerat 39 Amphitrite. Quaque erat ae tellus, illic re pontus, di aer. Sic erat instabilis icitus, innabilis unda, Lucis egens aer: nulli sua forma manebat. 34 obstat, atque aliis aliud t quia corpore in uno Frigida pugnabant calidis, humentia siccis ,

Mullia cum duris, sine Fondere habentia pondus.

lis enarranssis imploro auxilium .

6 Spiritum ac favorem in imitti te . Met Iliora re ventis surre a , qvἰ dum vil imi lent 1 2s-Pirare proprie dicuntur. Sic Virgil. primo fortuna Iasori .

7 Producite, protrabile Infiar filie cm illam carminis materiam . Perpetuum id est , nusqu*m Interruptum. Sic Lorat. lib. I. Od. 6. Carmine perperar cetibrare ita ut Ritera transmutatio aueti concInne cominatur . a Usque ad In thimim erit Autusi; . ' Haec est nνrr lio , quem a prima munia. ori fine Posia sic repet It, ut desci Ibat pri-

8m rerum nutationem . Nam rrimum omnium fuisse Gam a7t , id est, quandam rerum o Ium t s- ne ulla forma , consus. m. De1nde narrat quomodo clitos in quR-tuor element E , c .ut veteres rhilosephi voluerunt 2 aetherem , Re rem , aquem , terr m fuerit co mutatum et di se discretum , ut i tber Propter levitatem sun mum -- cupavexit locum , Proximum aer :t.rcium aqua , in infimum vero Uropter grEvIietem terra detrusemetit . io QuisquId alii coalie int tam der vari vel a , Vel

male coniunctarum . 1ε Neque ui Ius erat , qui lumei sumaeret , neque luna quae modo cresceret , modo decresceret . Luna , quin singulis mensbus renovari videt r.

d. nondum inelnus teri rum e

tremitates missiliu suo. sa rhi complexus. rq Oceani filia , Neptuni uxor , ex qua TrIton-n tus a Hie atque at Ib; pro metri Unitur ,

10쪽

Hane Deus, de melior litem x natura diremit. Nam Gelo terras, & terris abscidit undas , Et a liquidum spisso secrevit s ab aere coelum. . Quae postquam evoIvit, caec Coue exemit acervo. Distoeiata locis concordi pace ligavit. 7 Isnea convini vis S sine Dondere coeli Emicuit, summaque locum sibi . legit in arce.s Proruim ut est aer illi levitate, locoque. ες Dentior his tellus, 33 elementaque grandia traxit, Et pressa est gravitate sui. x3 Circumfluus humor, Ultima possedit, solidumque ccercuit orbem. Sic ubi dispositam, quisquis fuit ille drerum, Congerihm is secuit, sectamque in ε membra redegit: γ Principio terram, ne non aequalis ab omni