Disputatio medica inauguralis, de suspensa submersorum respiratione ...

11쪽

HISTORIA.

III. Animal, simul 'ut in aquain immer umsit, gravitate praecordiorum seu anxietate assicitur; ad quam levandam omnibus nervis connititur, sed frustra. Inter colluctandum, spiritum ex pulmonibus elidit, qui per aquam, bullularum forma, Summum usque ascendit, et in Ru-IaS eVanescit. IV. Protinus contendit omnes Q nerVOS, Ut spiritum hauriat, sed, eheu durumi pro spirita haurit aquam. Haec, primum ut ad summam animae canalis partem pervenerit, muSculoS Dryngis in spasmos rapit. Simul musculi quoque, quorum contractione thorax undique minuitur, cum iis laUngis consentientes, in motu Scientur ; atque, pulmonibus in minorem molem compreSsis, partem Contenti aeris, eheul non

diutius vitalis, iterum eXprimunt. A a V. Gravitate

12쪽

DISPUTATIO MEDICA,

Urgente, animal, Summam subinde aquam peten8, maximis conaminibus enititur vitales auras Carpere : Sed animam reciprocandi impotenti quid valent vana conamina 8 Quoties enim omnibus nervis connititur, Ut animam inhalet; toties hausta aqua musculi, tum lar3ngis tum quibus thoraX undique minuitur, in contractiones rapiuntur, atque eta pulmonibus pars aeris eXpel

VI. Postquam animal, unum fere aut qUatuor temporis minuta, sic ad spiritum accipiem dum frustra conniXum est, musculi, quorum ope spiritus hauritur et emittitur, inanes labores intermittunt; atqUe corpus, Sen SUS CXpers, seque movendi impotens, aqua morien3 Ob

VII. Sensu motuque amissis, cutis, at maxime circa os et nasum, livescit. MUSculi, quo-

-zum est vias claudere, relaxantur. Ubique cor-

13쪽

DE SUSP. SUBMERS. RESPIRATIONE. s

poris, vitalis calor minuitur primum, deinde extinguitur, frigentibus primum eXtremis membris, tum, post paulo, reliquo corpore. Corpus frigidum ubique flaccet; atque omne3 artus magis, quam vivi, flexibiles fiunt. Oculi heabescunt, neque multo Post densa obcaecantur caligine ; atque eorum pupulae, nonnunquam tamen altera m)gis, dilatantur. Ore esiluit et tigribus spumosus humor.

VIII. Corpore animalis, Simul ut, motu CeS-sante, ad imum Subsederit, patefacto, cor etiam . num et intestina se aliquantulum mOVere conis apiciunturi Verum, POSt PRUlO, prorSUS quiescunt, primUm intestina, mox deinde sinis trum cor, pOStremo dextrum. IX. Summum ubiqlae Cerebrum magis, quam vivi, fuscum est; simulque ejus vasa, licet nihil liquoris ex his effusi conspiciatur. supra con Suetudinem plena sunt. Hoc verobaudquaquam perpetuum est; cum praeSertim,

14쪽

ε DISPUTATIO MEDICA,

ut certiores nos facit ΚII IUS ', interdum adeo non sanguine, praeter Solitum, plena sint, ut sere inania videantur. X. Thoracem patefacienti pulmones obveniunt, praeter solitum, fusci, et maculis rubris, purpureis, et nigris Varii. Eorum, porro, bronchia plerumque opplentur vi haud exigua spumosi et subnigri humoris, compositi, uti videtur, ex muco et aere, quibuscum ommiscetur pauXillum liquoris, quo animal periit.

XI. Venae caCae, dexter sin&; UEnosus, itemque auricula dexIra et Centriculus, necnon etiamiarteria pulmonalis, et sinistra auricula, Subnigro sanguine distenta sunt. Sinister simul ventriculus concolorem quidem sanguinem continet,

at non dimidium plus complimentum. Magna itidem a teria, innumerique rivuli qui ex

15쪽

DE SUSP. SUBMERS; RESPIRATIONE.

XII. In ventriculo plerumque inest pauxillum aquae, aliusve liquoris, quo animal mortuum CSt.

16쪽

8 DISPUTATIO MEDICA, DE PROXIMA SUBMERSORUM MOMTIS CAUSA.

XIII. Cum proximae morborUm CZUSae cognitio, adeo, ad cognoscenda medicamenta et Ie- media, quibus hi sanentur vel leviores fiant, sit DCCCSSaria, simulque in primis dissicilis; nihil mirum est, medicos de proxima mortis, quam obeunt submersi, causa inter se dissentire. De re enim incerta, nequedum satis cognita, in contrarias partes tam medicis, quam philosophis, disputare liceat; et,que magis, quod controVersarum rerum disceptationes ad easdem expediendas interdum haud parum conferunt.

XIV. Verum, etiamsi non Satis compertum et cognitum habeamus, quid sit id, quod, intermedio nullo, submersis mortem asserat, tamen Satis, putamus, constat, aquam animalium vitam extinguere, vel in cava corporum irruendo, vel impediendo ne animam reciprocent.

17쪽

DE SUSP. SUBMERS. RESPIRATIONE. 9

XV. GALENUs ejusque aemuli, qui profecto haud ita pridem forebant, opinati sunt, submersos humore eXtingui, qui, dum ad se

ex media morte eripiendos connituntur, in eorum stomachum irruit, eundemque distendit. XVI. Haec vero opinio, UtcUnque GALENI ANIS olim placeret, nunc ab omnibus reiicitur. Quippe contra eam dici potest, cadavera submersorum incisa plus satis demonstrare, aquam in horum stomachos non semper inter moriendum irruisse. Tredecim enim canum, quos submergendo eXtinXit HAENUS, Stomachi aqua prorsus vacui reperti sunt. Neque profecto ΚITIUS, in stomachis decem catulorum latinorum, quos aqua Submersit, et, Poti

mortem, ferro patefecit, aquam reperire potuit; quamvis, sub aqua morientes, non inhalaverant modo, sed linguas quoque protulerant. His experimentis opinio GALENI, Satis, putamus, superque refellitur. . - B XVII.

18쪽

DISPUTATIO MEDICA,

XVII. HAE NUs, et alii quidam contendunt, aquam in pulmones inhalatam, dum submersa

animalia connituntur auras vitales Carpere, effectricem suffocationis mortisque cauSam CX- is tere.

XVIII. Hanc vero opinionem non Sol iam eXperimenta, sed etiam argumenta, plias Satis infirmant. EX enim tredecim canibus, quibus vitam aqua extinxit ipse HAENUs, duorum pulmones aqua vacui inventi sunt. Incisa porro cadavera docent, liquoris copiam vel ea majorem, quam in submersorum pulmonibus anatomici deprehenderunt, in pulmonibus hominum, quibus, ante diem, vitam aqua non eXtinxerit, interdum contineri, neque tamen morte eo Safficere. Quinetiam experimenta, quae Solerter cepit Goo DUINUS', probant, tantUm aqVae, quantum in pulmonibus aqua obrutorum interdum

19쪽

DE SUSP. SUBMERS. RESPIRATIONE. 1 Iterdum invenitur, per asperam animalium arteriam in pulmones immissum, Vitam non eX- tinguere.

XIX. Quum ex iis, quae diximus, satis

conStet, aquam submersis non vitam finire in atomachum aut pulmones irruendo; concludere, opinamur, licet, vitam eXtinguere, impediendo, ne animam reciprocent, et ne eOrum sanguis, dum per pulmones transit, Solitam et vitalem subeat mutationem. XX. Ante vero quam aggredimur, quo modo interrupta respiratio mortem asserat, exponere, nobis considerandum est, quale opus

respiratio sit, et ad quod utilis. XXI. Respiratio opus est, quod duabus actionibus, diversis inter se et contrariis, Per-

facimus. Harum UNA thoracem quoquOVerSUm sic ampliamus, ut aer coeli, prae gravitate, per asperam arteriam in pulmones irruat, eoS-demque, omnem in partem, tantum disten-

B a dat,

20쪽

1r DISPUTATIO MEDICA,

dat, qUantum parietes cavorum, quibus in- Sunt, patiantur. Haec actio, quam perfici-cimus contractione musculorum inter costas et fibrarum musculosarum septi transVersi, dum simul relaxantur musculi abdominis, itemque fibrae musculosae in longitudinem asperae arteriae pertinentes, INSPIRATIO nomi

XXII. AENRA et contraria thoracem, eX omni parte, Usque eo coarctamus, ut pulmones, in minorem molem compressi, spiritus partem per eandem asperam arteriam in auras reddant. Haec actio, EXPIRANO appellata, persicitur contractione musculorum abdominis, et resiliendi vi qua pollent costarum cartilagines sterno anneXae, dum eodem tempore relaXantur omnes musculi fibraeque musculo Sae, qui

bus thorax ampliatur. XXIII. Auctores complures ex ingenio clari, eXperimentis solerter captis, operam dede-Iunt, ut quantum aeris, singulis vicibus, eX-trinsecUS