Dissertationem ex iure naturae an liceat brutorum corpora mutilare et speciatim ob es recht sey, dass man den hunden die ohren abschneide? Publico eruditorum examini submittunt praeses M. Sigismundus Iacobus Apinus alumnorum Noricorum et oeconomiae i

발행: 1720년

분량: 19페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

g. I.

Omo non solum caeteris animalibus praestat, velum etiam iisdem

Hoc Dominium in bruta DEVS homini in creatione contulit Genes I, 26, vocem lusu ', quam alias per Ha, rari reddimus. Sicuti vero homo noli dolor non in eo, quo fuit creatus, fellcstatis Drsectionis statu permani, ita secvodum duplicem hominissa tum dominium in bruta dupliciter poterit comsiderari . vel quale fuerit in statu perfectionis ante sum, vestruale nuncsi inflatu correpto s

minum dominium in naturam ipseriorem deducere, ita, ut ad reuelationem inam prouocare non sit opus. Axenunvero nobis Christianismilos bisnon licet silentio praeterire stentanum undamentum sinus dominii , praecipue ideo, nisi facile se eiusmois casius inmete possunt circa v in ' rum creaturarum , ut, nisi expressis ex diuidi in s sidium vocetur, vix eonscientiae strupusi' oto tu

3쪽

In statu ante tapsum consistebat non solum in iure ac potestate hominis in bestias, sed etiam in m ac munita flectendi ea ad obsequium, ut adeo recte pars imaginis divinae seu appendix consequens a Theologis dicatur.

In satu post anism absim eius vehementer est

diminuta, licet tibi ob repetitam dominii con cessionem adhuc duret, non meram utendi facultatem sed ipsam rerum huius universi proprietatem donationis titulo concessam de

Durare autem post lapsum, ex eius conndimatione Noachitis post diluuium facta Genes IX, 3 Patet, quae repetita concessio diuina Iuris nostri siue dominis, potestatis , Imperi quouis enim horum nominum per nos utaris licet fundamentum atque principium est. s. VII. Finis proprius huius domini post lapsum est, ut homo brutis utatur ad sui conseruationem

comm M Licet magnus RoTIus Deum humano generi generaliter contulisse ius in res inferioris naturae asserata illud tamen ad solum usium exclusi omni proprietate restringit, Libru

4쪽

commodita emin aliqualem eamque licitam oble tissime prospexit

f. VIII.

Ad sui conseruationem opus habet homo animalibus, ut suae nuditati vestimenta , fiagilitati medicinam, esuriet mensam e praepararet.

f. IX. Ad sui mniossitatem iumentorum operarii

tur in portandis istendis iter facientibus, tra- hendis oneribus, in proscindenda dc effringenda. terra, ct quae his sunt similia. s. X. Ad sui oblectationem denique data sunt, ut animalia omnis generis, alia in sicco solidoque. alia in humido innascentia, alia per sublime demissa miretur, iisque se delectet Secundum triplicem huncce finem licet hes minibus noxia animalia aut domare, si posmunt. iisque viuis uti ad oblectationem, aut interficere

S ad suos sus adhibere. g. XII.

Sic etiam persecutio ferarum recte instituta, es carnium, castigatio coactio per vim , exti

5쪽

patio luporum in Raglia c. in statu corrupto obtinenti Ex hactenus dictis duo formabimus olomata Primum erit assirmativum : uisquid licuit homini in ante inmm surpatione huius iuris in statu corrupto non pugnat cum νιmaeua hominis rectitudine , istud licet homini iu

g. XIV.

Huic resspondet alterum negativum : Cui quid non ticuit homini in ante ianism et sere patione huius iuris in statu corrupto pugnatis inspramaeua rectitudine hominis , istud non lice in

flatumst in et L motum est.

s. XV.

Subsumo ex hoe negativo axiomate Ergo non licet S cum primaeva rectitudine hominis pugnat bruta innoxia ex petulantia vel saeuitia verberibus assiceres, necessaria alimenta iis sui trahere, mere oblectationis gratia certaminibus cum aliis bestiis, praecipue si fiat periculo vitae, exp*nere, plus oneris imponere , quam ferrep

Q Varia ex hoc airmativo subim potuissent axiomate , sed

6쪽

possunt , crudelissime omni tempore' loco in terficere, multo minus pro lubitu cli iocunquo etiam id fiat modo, corpora eorum mutilare. g. XVI. Ex his omnibus improbandam mihi sumo AMPUTATIONEM AVRIV M CAMBUS TOT EMOMER VATAM, quae aperte limites concessi domini encedit, dolegibus naturalibus cuique homini in ditis aduersetur est . s. XVII. Ad naturam huius dominii quod attinet en praemissis iam cognosci potest illud non esse , absouumn , quod es DEO rerum omnium D mino eminentissimo competit, sed finitum , δε- pendens, subordinatum ac certis limitibus circum scrini-, ita ut brutis utamur non abutamuro

οὐ lii cathedri Philosiophica constitutus leges diuina positivas, Quae cuim dc obseruationem ani-- temeraxi minorum laesionem quouis modo μή 'du re nolui. Numquam ideo non negem , quod recte etiam ex iris prae pisauris Naturalis illustrari ad specia,

7쪽

s DISSER T. Ex IVR NATUR.

s. XVIII.

Licet enim concessierit DEVS hominibus dominium hi bruta, non ita tamen transiit hoc ius in homines, ut nullum remanserit in donatore, quemadmodum inter mortales fieri solet. s. XIX. Administremus igitur hoc dominium , ut DEO tanquam Domino studi, rationem quand*eam exposta reddere valeamus.

g. XX..iod si inlin Domino erga seruum fetiam mancipium in Regi erga sibi subiectos, sua assignata sunt ossicies hoc certe a DE dependens dominium in bruta suis non carebit limitibus

quos si transilierit homo, non poterit non DEIossensam Poenamque incurrere. s. XXI. Sunt autem limites isti νBRVTORVM CONSERAVATIO, AD SUO NOSTROs E FINES DIRECTI

8쪽

BRVTORUM CONSERVATIO homilii neutiquam ius siue libertatem competere docet pro suo lubitu laedendi, destruendii perdendi naturam brutorum id potius ut illius solicitamininam

habeat, suadet s. XXIII.

Peccant igitur omnes illi contra brutorum conservationem , qui citra mi essitatem ex mera petulantia & oblectatione corpora brutorum laedunt, corrumpunt&destruunt. Quin modo quasi naturam brutorum conservabis, si ea iis inferri patiaris aut ipse inferBS, Uae non .sne maximo dolores saepius periculo morti ssistinere queunt 3

s. XIV. DIRECTIO BRVTORVM AD SUO FINE quoque

ex natura dominii fluit. Que modum enim DEVS omnes creaturas ad certos fines creauit,&perpetuo ad eosdem illas dirigit 3 ita vult, ut finis a DEO intentus ab homine quoque interidatur. concess,etum dominio simul obligationem im posuit creaturas ad eosdem fines nectendi s. XXV. secus autem agit homo. si α.n per amputa tionem aurium ordinem a DEO cuiluxutum matb

9쪽

malitipse inuertit, naturam brutorum mutat,

Fines multarum rerum nobis sunt incogniti, non tamen omnium rerum fine ignorantur,. g. XXVII.

F fg mrasis aurium est, ut canes audiant; cialis, visu longitudine domusculorum valde nexilium mobilitate muscasin alia animalia nc a corpore abigant. s. XXVIII. Neuter finis per amputationem obtinetur. Licet enim canes abscissis auribus audiant, non tamenadeo ne audiun 'unmot mn Mipr . pter auriculae defectum non ita excipiuntur.

I. XXIX.

Auricula externa ita constructa est, ut m oros colligat d ad meatum auditorium dirigat.

Probatur hoc quoniam abscissa auriculas,si vix distincte percipiuntur, a quia in surda ,stris machinae acusticae lolyphonicae auribus applicatae e tudinem mclitus . uot bilitere Mant.

10쪽

s XXX LAccedit porro, quod aer externus ambiens vel soni vehementiores tympanum laedant saepius auditum canum plane destruant Haeo queratio est. cur canes senum campanarum alio rumque instrumentorum Musicorum serrei queant, sed ululatu ingenti dolorem,' mandepercipiunt, indicentis. XXXII.

Neglecto hoc fine aurium generali negligitur alius , qui immediate inde fluit. Sine dubio enim a sepientissimo creatore hunc in finem hominibus sunt dati, ut nocturno tempore hombhes custodiant, dures ob acutum, quem imbent, auditus stnsum prodant. s. XXXII . . Priuantur vero etiam canes abscissis auribus

fine speciali. Nam licet pedibus vel motu caprutis muscas aeque ac auribus abigere possint, fit tamen hoc non sine dissicultate domolestia eo-B a rum,

si nobis obiicitur, secere eadem canes cum auribin ,. respo . demus, non unam eande rapte esse dispositionem au itinomnibus individu's. Quibin enim per motum tris uiuinaeris tympanum semin verberatur, in acriorem hi insensationem. Quae sine dubio maior avito mira, siet xineri auricula priuarentur.

SEARCH

MENU NAVIGATION