Auli Gellii Noctes Atticae Collatis mscpt. Guelferb. et Edd. Vett: Collatis ...

발행: 1824년

분량: 771페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

cioso contagio infici, et spiritum ducere in

animum atque in corpus suum ex corpore et

1 animo deterrimo Id hercle ipsum est, quod

saepenumero miramur, quosdam pudicarum mulierum liberos parentum suorum neque Or-20 poribus neque animis similes . exsistere. Scit igitur et perito noster aro, quod, cum Versus illos Homeri consectaretur: - - αρα σοι γε πατηρ τ' Drποτα Πηλευς, μει Θέτις μητηρ γλαυκη δέ, ' λικτε θάλασσα, - τραι τ' ἡλ ατοι, τι τοι νοος ἐστὶν -mnῆς 'non partionem solam, tanquam ille quem sequebatur, sed alituram quoque feram et saevam criminatus est: addidit enim hoc de suor reanaeque admorunt ubera tigres squoniam videlicet in moribus inolescendis magnam fere partem ingenium altricis et natura lactis tenet quae iam a principio imbuta paterni seminis concretione ex matris etiam compor et animo recentem indolem configurat. 21 Et praeter haec autem, quis illud etiam n gligero aspernarique possit, quod, quae parvulgata in edd. recenti. Fati turna restitui ex edd. voti et Steph. quibus accedit Gueli. S. 20. Homeri Il. 16, 33. t. Macrob. Sat. 5. 2 - Non Edd. ante Iunt haud Particulam negandi Plane m. Guello Ille quem Edd. veti et Guelf. illam quam nostrum dedit Steph. Hunt Reg. aliisque, confirmantibus Mem. ut Lugd. t. etc. f. Sciopp. Verisim. 4, 16. Giphan Obsa. . . p. 237. Praeterea Edd. sit post quam Iunt post quem

S. 21. Autem Guelt. m. autem -- stuta, etc.JIdem ab quodque arco des. ablegant sina que a sese deinde nutriendis his deinceps. -

132쪽

LIB. m. CAP. I. 121

tus suos deserunt ablegantque a sese, et aliis nutriendos dedunt, vinculum illud toagulum quo animi atque amoris, quo parentes cum filiis natura consociat, interscindunt, aut certε quidem diluunt deteruntque. Nam ubi in 22 tantis aliorsum dati facta ex oculis amolitio est, vigor isse maternae flagrantiae sentim atque paulatim restinguitur, omnisque impatientissima sollicitudinis strepitus consilescit. Νeque multo minor commendati ad nutricem .liam filii, quam morte amissi, oblivio est. Ipsius quoque infantis affectio animi , amoris, 23 consuetudinis, in ea sola, unde alitur, occupatur, et proinde, ut in expositis usu venit, matris, quae genuit, neque sensum Mum n que desiderium capit. Ac propterea, obliteratis et abolitis nativae pietatis elementis, quidquid ita educati liberi amare patrem 2 matrem videntur magnam feris partem nonis nitri Reg. liberis ' Interscindunt Guel intercia dunt. - Diluunt J Extenuant Thys Mam. Salmas. ra pictura coloribusque coli Cio de Off. 1 ο3 --- eitias MIMere S. 22. Commendasqouis amandati edd. Vsm14 2. Brix et Iunt a mandatii; at amendati. Guel . amendae Reg. et Lugd. mai a commendati commendati ab etiam orn. et Lugd. min. Comparat Gron. Higin Lab. 96. commendavit ad Lycomedem, i. e. deposuit. Add eund fab. 3. ad sororem ME- deam est commendatus Falster P. 281. amandati, eleganter, si ratio habenda est distinctionis Servii ad Virg. Aen. 3. 50. Mandarat est amoris amanum re vero odii est; et amandare est a , apisci 1.-gationis aliquem Blegare. S. 23. UllumJ AL ut cod. orn illum nostrum dant Edd. veti et Gueu. - sativae Ed Rom. turae Mox velf. et edd. ante Iunti patri et matri dederunt pro patr. atque mast.

133쪽

turalis ille amor est , sed civilis et opinabilis. 24 Haec Famrinum dicentem audivi Graeca oratione: cuius sententias, communis utilitatis gratia, quantum meminisse potiti retuli; . moenitates Vero et copias ubertatesque verborum Latina omnis facundia vix quidem indipisci potuerit; mea tenuitas nequaquam.

Quod Annaeus Seneca, iudicans de Q. Ennio equo M. Tullio, levi utilique iudicio fuit. De Annaeo Seneca partim existimant, ut de seraptore minime utili, cuius libros attingere nudum pretium operae sit quod oratio eius vulgaris videatur et protrita res atque sententiae aut ut inepto inanique impetu sint, aut ut levi et quasi dicaci argutim eruditio autem vernacula et plebeia, nihilque ex veterum scriptis habens neque gratiae sque di-S. 24. uidem Gueli quaedam. - TenuriasJ

V. tenuitas veti codd. edd. ante Iunt. non habent.

Thra Eiecit Long Hab Guel . . Ap. II. Fuit Guel post v jbit haec a secunda ut videtur manu addita habet multorumque de

eo sententiae.

s. 1. Existimant Connes existima existi.

mem). -- Uulgaris Lugd. mai vulgarias librario utramque lectionem Xpriments unde L . ulga .ria coli. 12 9. Deinceps velf hab. e trita. Aut ut inepto Linc aut ineptae. Voculam ut cam Ald. m. Steph. Anto levi quoque illam m. Ald.; Gueli aut inepte ineptae sint im et inanique aut ut Iovi et Mihi utrumque ut orationem impedire videtur et commode abesse posse. - Vernacula Do mestica, vulgaris. Tisa. -

134쪽

LIB. XII. CAP. H. 123

gnitatis vero elegantiae quidem In Ver

bis parum esse, non infitias eunt; sed et rerum quas dicat scientiam doctrinamque ei non deesse dicunt et in vitiis morum obiur-.gandis severitatem gravitatemque non iuvenustam. Mihi de omni eius ingenio deque omni et

scripto iudicium censuramque facere non Θcessum est D sed quod de , Cicerone, et Q.

Ennio, et . Virgilio iudicavit, ea res cuimodi sit, ad considerandum imaemus In libro aenim vicesimo secundo 'istolarum oratium quas ad Lucilium composuit, deridiculos versus Q. Ennium de Cethego antiquo viro fecisse hos dicit: Dictus oliis Aopularibus olim cui tum vivebant homines atque aevum agitabant, Hos delibutus opuli, uada medulla.. M Conneli. m. P postea his censoremque fac. Scientiam Edd. arae Iuum. aententiam. f. . a seum Guelf necessarium. - cuimodi Edd. volt. Et vel . euatismodi, ex cori elion Esext. nisi forte ex manu Stephani suxerit, rarius istud cuimodi captantis. Certe pii. l. in . Guali. φωλ vera exhibent fere ubiqus cuiusmodi. V. 14, 6,

3 quem laudavi Ruddimann ad 2 8 6. S. 3. 2d Guelf. m. si et pro sequenti de hab.

esse, omisso v fecisse. - ictus etc. Ascens. Is di .ctus unctis Isis opulanibus olim unde inrul ad Fragm. Enn. P. 495. Is distus ορ. ollis olim p. Cic. Brut. c. 15. etiam esse expungendum Edd. vett. ante Iunt. Dictus tollis o utaridus s. ρυularia

135쪽

Ac deinde scribit de iisdem versibus verba haec Admiror Dementissimos tros et Emditos Ennio pro utimi ridieula laudasses. Cicero certe inter bonos eius versus et Os refert Atque id etiam do Cicerone dicit: Non miror, inquit, fuisse, qui O Der6us acriberet, eum fuerit, qui laudaret nisi forte

Cicero summus Orator agebat cauSam Suam,

et olebat hos erευε ideri bonos. Postea hoc etiam addidit insulsissime: Apud ipsum quoque, inquit, Ciceronem in1 suis etiam in ρrOS Orations usedam, x quibus intelligas illum . non erdidisS Oρeram, quod Ennium legit. onit deinde, quae apud Ciceronem reprehendat, quasi Enniana quod ita scripserit

u lihris De Republica Ut Menelao Laeoni

a Cic. I. l. coni delibratus. Sciopp. l. illib. quod hab quidam codd. Gron. nostrum est in Guel Reg. et M. Iiisque Pro o ut edd. vera hab. γulis. Gueli. o ulis uada me. Deinde vulg. legebatur te suada mad.; et om oum Gueli Reg. Lugd. uti et Peti Iunti Ascons. Nostrum dedit ex Linc L ., qui ita quoquo apud Cic. I. Gegandum ess suspicat estis. 4. Iisdam Guolt eiusdem Steph. isdem. Vulg. lassis nostrum dederunt edd. et Mox Guel .

Om. v. viros.

s. 5. Laudaris Gueu laudavit; mox notabat Pro volebat. S Postea te I Guello et ostea etiam Meaddo Mox apud eum ipsum my. Cic. omisso n

. . . .

quoque. S. . Reyrehendat Edd. ore Et Gueli re handit. Fora legendore rahenderit, ut mox dixerit. - uod J Lugd. min. qui probant L G. - Da Re J Reg. de re ro Menel Lugd. min. qui ita scri- merat in ' ut α; tis est etiam in volt

136쪽

quaedam fuit suaviloquens iucunditus et quod alio in loco dixerit breviloquentiam in dicendo eolae fitque ibi nugator homo CiceronisAE errores deprecatur et L Non fuit, inquit, CLceronis hoc itium, Sed temρOris neceSSeerat haec dici, cum illa legerentur Deinde 9 adscribit, Ciceronem laec ipsa interposuisse ad effugiendam infamiam nimis lasciva orationis et nitidae De Virgitio quoque eodem loin doco verba haec ponit Virgilius quoque

noster non ex alia causa duro quoεdam emaus et enorme et aliquid is r mensuram trahentis interρosuit, quam ut Ennianus ρο- ρυIM MnOSceret in ODO carmine antiquitatis

reliquid. Sed iam verborum Senecae pigetim Haec tamen et inepti et insubidi et insulsii hominis ioca non praeteribo: suidam unt, inquit, tam magni sensus V. Ennii, ut, licet seripti in inter hircosos, ossint tamen in

ter unguentatos Iacere. Et, cum reprehen- P e. Et Lugd. mai. recepit Steph. pro vulg. quod Men. f. II. 3, 13 sqq. Cicer Brut. 13. S. 8. Nugator homo Guolt et edd. ante Iunt. nuga homo pro homo nug. g. o. Eod. in . Conneli in eod. D Agn aceret Schem adagnose Gueli addiscereti antiq. aliqui J Ita edd. veti et Gueli pro aliquid antiq. S. 11. Et Copula et deest in Guali. ore est εω vetti atque eiecit Long. Deinceps Guel est edd. et hab in et insiyidi. Insubidi ex codd. d ditiare Emendati. 1, 12. cum Turne, Adverss. 17, 1. 28, 32. Post v ins Guelf. addit insulsi ho-; cum edd. vett. Long et insulsi hom. illa quidemo cum eodd. Expunxit Carr. l. l. Gebhard Antiqq. 2, 18. cum cod. Palat et Turne, ita omni aedramen et insubidi et insula hom. - Possint Edd. vera et Gualto ossunt. Eaedam usque ad Iunt et

137쪽

disset versus, quos supra de Cethego Muimus sivi huiuscemodi, inquit, erau amant, liqu/at tibi eoadem admirari et Smerici lectoae. 12 Dignus sane Seneca videatur lectione ac studio

adolescentium : qui honorem coloremque vetΘ-ris orationis Soterici lectis compararit, quasi minimae scilicet gratiae, et relictis iam con-13 temtisque Audias clamem commemorari cic' referri pauca quaedam, quae ipse idem Seneca bene dixerit: quale est illud, quod i hominem avarum et avidum et pecuniae sitientem

dixit uid in refert quantum habeas p14 multo illud plus est, quod non habes. Bene

hoc sane bene. Sed adolescentium indolem non tam iuvant, quae bene dicta sunt, quam inficiunt, quae pessime L multoque tanto ma-Conuel postea ab cum Guelf huiusmodi pro huiuscem. - Liqueat etC J Edd. vett. et Long. liceat sibi et eosd. adm. Sciopp. liceat s. et v c. li'. X codd. dedit Steph. idquΘ in codd. Gron. legitur, nisi quod Plerique liqueant, deleta etiam copula et, quae ast in edd. vett. sibi in tibi mutavit Gron pater. Guelf licet eosd adnet sine ibi hinc suspicor agendum esse licet, s liceat, eosdem etc. abiecto pronom sibi s. tibi. Licet saepe cum Accus et Infici. construi constat. - Soterici Qui artifex fori fuit. Turneb. Adv. 1, 18. Edd. vett. Sotherici et mox Mi heri , id posteriori loco iterum ab Sotherici. Gue t. h. I. socratici, et postea solerici.

s. 12. Videatur Guelf. idebatur. r. Quintil. 10, 1. Sueton. Cal. c. 53. g. 13. Ipse idem Edd. veti et Gueli inse δε- prordem ipse. - Dixit Guolt dicit. - Illud En

138쪽

LIB. XIV CAP. II et III. 12

gis, si et plura, quae deteriora sunt, et quaedam in his non . pro enthymemate aliquo rei parvae ac simplicis, sed in re ancipiti pro consilio dicuntur.

Listoris vocabutiam qua ration conceptum ortin- quo sit; et super eo diversae sententias Valgi Rufiet ulli Ciceronis liberti. Valgius Rufus in secundo librorum, quos 1 inscripsit De rebuε er epiStolam gyaeSitia, uetorem dicit a ligando appellatum esse quod, cum B gistratus populi Romani virgis quempiam verberari iussissent, Crura eius et manus Iigari vincirique a viatore solita sint, isque, qui ex collegio viatorum ossicium ligandi haheret, lictu sit appellatus utiturque ad eam

et Guelf. multoque tant m. unde Steph. tanto postylura posDit; qui iudice I. G. potuerat etiam: plura tantoque deter. Nostram lectionε restituit . .eoll. Plaut nimio tanto phas, multo tanto plus v. ad Stich. 2, 2. et ric ad Appul ApoL p. 8. Deinde edd. veta Θυμηματε sic non ἀυμηματι0. ox cinit pro ancipite est ex iisdem et Gue f. qui lib. Pro . enthym ha b. suum G. Idem m. v. consilio. C LP. III. Ru ι Guelf. m. in se LibertiqΗoc . EX Edd. veti restituit . G. quod credit similiter ah ss suppeditatum esses Stephano qui neglexit. Hinc in ed. iponi omissum est. Non hab. 'Guel . Post hoc . in edd. veti legebatur acceptae s. versus acceyti, acceptae 8 quae ad lemma cap. sequentia reiecit Steph. Ceterum et Auctor disseristat de Don p. 46. S. 1. Rustus Edd. ante Iuni Russus. V. do homino Falster Memor Obs I. p. 117 sq. - Iussis aena Guelf iussi ei.

139쪽

rem testimonio, Tullii, Verbaque eius reser ex oratione, quae dicta est Pro C. GL rior istor, inquit, colliga manus. Haec ita Valgius Et nos sane cum illo sentimus.

Sed Tiro Tullius, Ciceronis libertus, lictorem vel a limo vel Gicio dictum scripsit: Licio enim transverso, quod limum anellatur, qui magiεtratibuε, inquit, raeminiatr 4 bant, eincti erant. Si quis autem est, qui propterea putet probabilius esse, quod iro dixit, quoniam prima syllaba in uetore, sicuti

in Heio producta est, et in eo verbo, quod est ligo, correpta est, nihil ad rem hinc pertinet. Nam sic ut a ligando lictor, et a I gendo lector, et a DiDerido ictor, et a tuendo tutor, et a truendo tructor, Productis quae corripiebantur vocalibus, dicta sunt. C. Rabirio Cap. 4. S.I. Vel a limo me ab haesitante librario addita putat erceri ad Non sub v. Lictor, quia infra li-eii, non limi mentio sat Guelf edd. vel et Long. pro limo hab. Iino Lucani glossae lictor est, qui viam facit magistratibus in populo. Dictus a lino, quod album linum propter insigne circa caput habebat. V. tamen Scheller sub v. limus, . l. Pithoei Adversar. 1. o. 2. Lips Elector. 1, 23. - Dictum

aer*rid Gueli scrinium dixit. - Limum I Edd. atti ianium quod restituit Long. Gueli limum s.clinium. s. 4. Puteri Ita edd. vetti Praeter Iunt pro μα- eae. - Est ligri Guelf ligo est. - Istuc etc.J Eaedem M. istam pert. Nam sic a L L, ut Ald et re M. quam lectionem probavit Otho sed nosti a

Miam proba Gueli istam ' nam sicut etc. - μωendo victori Ascens Gryph. 1642. in marg. hendo vector vis enim alioqui longum esse edd. voti et Gueli a vincendo victor et codd. Gron. 12-vendo, vel incendo Gron. at coni a Didendo iamr. I. G. a vicendo vicere, Vica Pota Dictor. -

140쪽

Venus accepti ex Q. Ennii septimo annalium, quibbus depingitur finiturquo ingenium comitasque hominis minoris erga amicum superiorem.

Descriptum definitumque est a Q. Ennio in Annali septimo graphice admodum sciteque, sub histωria Gemini Servilii, viri nobilis, quo ingenio, qua comitate, qua modestia, qua fide, qua lingua parsimonia, Nuc loquendi

opportunitate, quanta rerum antiqVarum morumque veterum ac noVorum scientia, quantaque servandi tuendique secreti religione, qualibus denique ad muniendas vitam molestias fomentis, levamentis, solatiis, amicum esse conveniat hominis genere et fortuna superioris. Eos ego versus non minus frequenti assiduo et que memoratu dignos puto, quam philosopho Tum de ossiciis decreta ad hoc color quidam 3 vetustatis in his versibus tam reverendus est,

CAP. IV. 2. Praenom. m. h. I. Steph. hab. p. 570. hab. etiam orn et Gueli Ceterum edd. vetti hab. Ex u. E. Ura ann vers. quibu etc. V. ad Ismma c. 3. Pro nitur ocinit. cap. fortasse te definitur, quod exstat in ed. Conneli.

S. I. Graphice Guel grati α - Gemini JEda ante Bonon Geminiti o Guedi quoque ing. -- uendique etc. Gueli tensndique secretiqua rel. qualibet Gn. - Muniendari Edd. vett. ante Steph. et Guali minuendas prob. Thys. Credo eos Ithh. muniendas dare voluisse. S. 2. EgoJ Conneu vero pro ego musti ergo. S. 3. Color LEdd. ante Iunt ad haec do quid.. quod hah. etiam Gryph. nostrum in marg. 15420. Deinceps Gueli pro rev hab. verecundu et om a

quens vorat. --

SEARCH

MENU NAVIGATION