Auli Gellii Noctes Atticae Collatis mscpt. Guelferb. et Edd. Vett: Collatis ...

발행: 1824년

분량: 771페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

23 semiam. nodie dixerat hoe Dotam, id est,

24 cum modo aequo et pari deinde, quasi hoc displiceret, et corrigere id vellet, addit aut

etiam intra modum per quod minus sese -tendit id facturum esse, quam quod seri modice videretur L id est, non ad ipsum mo-25 dum, sed retro paululum et citra modum. In oratione etiam, quam pro . Sestio scripsit, intra montem Taurum sic dicit, ut non sis gnificet in monte Tauro sed usque ad Om26 tem Taurum cum με monte. Verba sunt haec ipsius, Tullii, ex ea, Ha dixi, oratione Antiochum moum illum maiores nostri magna belli contentione terra marique veratum intra montem Taurum Mn re iusserunt Asiam, qua illum mulctarunt, Attalo ut is in ea regnaret, condonarunt. 2 Intra montem, inquit, Taurum regnare is aerunt, quod non perinde est, ut intra ut eurum dicimus nisi videri potest id esse intra montem, quod est intra regiones, quae au-28 ri montis obiectu separantur. Nam, sicuti, qui intra cubiculum est, is non in cubiculi Parietibus, sed intra parietes est, quibus cubi-S. 23. Dixeras V. dis. m. Reg. et M. v. hoe fac adiunxi ex edd. vetti Guelf tantum hab hoc. s. 24. Addit Hoc v. m. nonnullae edd. scenti hab codd. Gron. Guel . et Steph. addidit est in edd. vetti, Sese Cod. Torn et Guelf saepe dant

pro aere. Ordinem v Vulgatum Per . si minus

orae idi mutavi cum edd. vett. Etiam Guol n atrum ordinem probat, minus seps an id erae.

s. 26. ua Pstua pro quam scripsi cum Lugd. mai et Sciopp. l. 1, 3, 21. Ruddimann. II p. 26.

172쪽

DB. XII. CAP. XIII et XIV. 161 culum includitur qui tamen ipsi quoque p.rietes in cubiculo sunt ita, qui regnat intra

montem Taurum, non solum in monte Tauro

regnat, sed in iis etiam regionibus, quae a ro monte clauduntur uin igitur secundum 29 istam verborum, Tullii similitudinem, qui trabetur intra Kalendas pronuntiare, is et ante Kalendas et ipsis Kalendis suro pronuntiare potest λ Neque id si quasi privilegio quodam

inscita consuetudinis, sed certa rationis ob servatione: quoniam omno tempus, quod Kalendarum die includitur, intra Kalenda esse recte dicitur.

Statiem particula quam vim habeat, et quam originem. Item particula quam haberet princi 1 psalJem significationem, quaeque vocis istius origo esset, quaerebamus. Ita enim primitus 28. 20. Num igit/ιri Edd. ant Iunt. Nunc igit..

omisso postea interrogationis signo. Is et antet Guel is autem et idem postea pro seque hab in.

. . .

Inscitae Ed Bip. cuin edd. ante clunt. inscitae, quod estitui in docum vulgati insitae; propter eaqriam opposita sunt certa 'at observ. Confirmat nostrum etiam cod. alat. p. Gebhard Antiqq. Lia 2, 1 et Guelf, qui liber mox ab cetera. rationis omisso v. observ. uoniam Sciopy. m. . . Edd. veti cum . quum Nostrum ueli

CAp. XIV. S. 1. Saltem Gulielm Verisimit. 1, 10 legit Sati . f. Schueid. Gramm lat. 1, 1. p. 16. Saltim scribitur in Not Tiron. v. opp. alae gr. I. p. 340. - Princi alam Edd. st et volt princi alam quo v. saeps utitur Geil. t. Quinti λ1. Sisylia edidit principem, confirmantibus Gron codd.

LI. 11

173쪽

Iactam ess apparet, ut non videatur, AEleuti quaedam supplementa orationis, temere et in-3 condite assumta. Atque erat, qui diceret, E-gisse se in grammaticis commentariis . Ni- .gidii, talem ex eo dictum, quod esset i aliatem idque ipsum dici solitum per delecti

nem; n im plenam es. sententiam: si aliter non ote ut Sed id nos in eisdem commentariis P. Nigidii, cum eos non, opinor, inc Driose legissemus, nusquam invenimus. Videntur autem verba ista: i aliter non otest a significatione quidem voculae huius, de qua quaerimus, non abhorrere. Sed tot verba tamen in paucissimas literas cludere. improbao cuiusdam subtilitatis est. Di etiam, qui diceret, homo in libris atque in literis assiduus, saltem sibi dictum videri u media litera κ- trita; alutem enim ante dictum, quod nos satiem diceremus. Nam cum alia quaedam petita et non impetrata sunt, tum solemus,s. 2. Non Edd. vett. ante Iunt quae pro nom. Mox eaedem assumytae. Guelf assumsere assumptae . S. 3. Se Pronom. m. Reg. et Lugd. min. V.

, 18, 10. - Esset Gueli est; mox pro idque hah. id quod. S. . . Praenom accessitis Reg. Nigidiis dat Scheis. S. b. Abhorrere Hoc dedi cum uel codd.

oron. Torn. s. embroc. edd. vett. atquct Long. Vulg. aberrare, quod retinet Lugd. min. f. 4, 15,

includere. Guel . eludere. S. 6. In In om Gryph et Steph. repetitur in uolt. Reg. et Scheis. Tom et edd. vett. V. 2,22 8. - Media etc. Ita edd. veti et Gueli prolirer media extri Deinceps Torn. trita. Guell. - acta e Voss. tymol et Pric ad Appul Miles.

174쪽

LIB. XII. CAP. XIV et XV 163 inquit, quasi extremum aliquid petituri, quod

negari minime debeat, dicere: hoc saltem feri aut dari oportere tanquam salutem orεtremo Petentes, quam impetrari certe et omtineri sit aequissimum. Sed hoc itidem non illepide quidem fictum, nimis tamen esse videtur commenticium censuimus igitur amplius

quaerendum.

Quod Sisenna in libris historiarum adverbiis

huiuscemodi saepenumero usus est celatim, Nesticatim, saliuatim.

Cum Iectitaremus historiam Sisenna as 1 sidue, huiuscemodi figurae adverbia in oration eius animadvertimus cuimodi sunt haec: curεim, ruerati λ, celatim, Dellicatim, altuatim ex quibus duo prima, quia Sunt no 2tiora, exemplis non cindigebant; reliqua in Historiarum sexto sic scripta sunt uam maxime celatim oterat . in insidiis uo di

Partic. p. 879 Zumpi. Gramm. Iat p. 225 sq. - petrara Edd. vetti ante Steph. et impetr Nosuum confirmant codd. Deinceps vel . Utinere. S. T. Didem Guolt. m. v. itidem tum hab. comentium et pro igitur dat quidem. p. v. Adverbiis Edd. ante Iuni a erbii; mox velitatim , ut ab etiam ' in cap. pro vellicat. Gryph. 1542. in marg. vellicatim. Gueli. ellitatim, in cap. ipso velitat. Idem antea numero faue. S. 1. Cuimodi Guelf. et eaedem edd. cuiuεmο-

175쪽

Onie. Item alio in loco: Nos una aestae in Asia et Graeei gesta ueris idcirco continentia mandavimus, ne euleatim aut aiatuatim seribendo Iretorum animos impedis

regis celeratim Merarit, in insidiis suos d. f. oes: de Anal. 4, 19, 20 Barth. Adv. 36, 1 et Phil. Ca-xol. - Gesta literis Edd. veit et Steph. cum uellis

litteris gesta Gryph. gesta idcirco lit. c. m. Contra codd. et Non sub v. saltuatim et Vellicatim. Pricaeus ad Appul. 8 p. 442. malebat: Nos non uno a. tum velitatim utroque improbato a I. , quem v etiam in Addend. p. 901. - continentia I. e. Continuo ordine Fautor Mox Non sub v. vellic. t aiat ab ac.

176쪽

A MELLII

LIBER TERTIUS DECIM UA

Inquisitio exhorum istorum . inui curiosior, quan dii in primo Antonianarum libro: Multa autem tm- pendere videntu praeter naturam etiam Praeterquafatum: tractatumqtae , an idem si ista significent: Dium atque natura, is diver um. oin Cicero in primo Antonianarum ita scriptum reliquit Huno igitur ut equerer ro-

LIB. XIII. cis L Fuit J Edd. ante Iuni sunt. Guel Reg. et et hab fuit Sequens libro olim statim post in legebatur ordinem mutavit toph. confirmantibus Lugd. ut et et in ri libro annhab. Guel Propter loci mutationem vox suspecta erat L G. in ipso cap. m. Geli Antoniariam dant Peti et Mem. - Etiam praeterquel Edd. anteesunt. et praeterque in ind. capp. hoc loco nullum argumentum exalat Bonon. h. L m. etiam nec hab et Mox uel tractumque; et significant.

177쪽

ρeravi, quem raesentes non uni Secuti non ut roscerem aliquis neque enim verabam id, nec raeStare oleram foed ut, i quia mihi humanitus accidisset, Inulta autem --

ρendere identur raeter naturam etiam stra

terque fatum huius diei Docem testem ejublicae relinquerem meae erρetuae erga Se ' Doluntatis. Praeter naturam, inquit, raeterque fatum s an utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam, et duas res καθ' ἐνος ποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natura ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit, accidere multa humanitu DSSBpraeter satum quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaerim necessitas fati constituitur, ut omnia ἀtra fatum claudenda sint nisi Haud sane Homeri secutus St: Μῖν καὶ ni μοῖραν δομο αῖδος σαφίκηαι. Nihil autem dubium est, quin violentam et inopinatam mortem significaverit: quae Oidem potest recte videri accider praeter turam. Sed cur id quoque genus mortis extra fatum posuerit, neque operis huius est explo rare, neque temporis. Illud tamen non pra.

termittendum est, quod Virgilius quoque id ipsum, quod Cicero, de fato opinatus est, Cum

Gueli. Nunc ergo uti siuem Edd. veti ante runt. quae Gueli quem et praes. S. 2. ΚαΘ' Ita Steph. cum Lugd. uti Schem cum edd. vett. ab ἀνει ἐνδς -οκ. edd. ante Ald. ἡποκειμμους , πεπρωμένην καὶ φυσιν I. e. Pro uno Ubiecto Dium et naturam quam interpretationem liena manu esse vidit is Gueli. m. o. In

178쪽

LIB. XIII. CAP. I. 16

hoc in quarto libro dixit de Elissa, qua mortem per Vim potita est: Nam quia nec fato, merita nec morte emibat. Tanquam in faciendo fine vitae, qua violenta sunt, non videantur e fato venire Demo 6sthenis autem, viri prudentia pari atque facundia praedici, verba idem fere significantia de natura atque lato, Cicero secutus videtur Ita enim scriptum est in oration illa egregia, cui titulus est 'Dri Στεφανου ' μἐν

ει καὶ τῆ πατρίδι, -ἐρ o μ' octurni ἐπιδεῖν δουλευουσαν, ποθν ἐσκειν ἐθελήσει Quod Cicero . fatum atque naturam videtur dixisse, id multo ante Demosthene 'Vν πεπρωμνην καὶ τον αυτOMατον θανατον appellavit Aυτώματος enim 8 θανατος, quasi naturalis et satalis, multa extrinsecus vi coactus venati S. 5. Elissa Reg. Lugd. t. Peti Gualf Elissa

pro vulg. Elisa. Edd. ante Bonon Edissa Bonon. Iurit Elysa, quod retinuit Steph. V. dixit quod

praecedit ona Gueis. Ceterum quod secundo loco in ,ersu Virg. positum sit, prascedentis expositionem

videri, similiterque apud Cic. ostendit Cael. Rhodigin Antiqq. L. 21, 4. - Num quia etc. Gueli. namque fato etc. V. Virg. Aen. 4, 695. S. 6. πὲρ I Edd. vetti περὶ nostrum est in

179쪽

Super poetarum Pacuvii et Attii colloquio unitiari in oppido Tarentino. Quibus otium et studium fuit, vitas atque aetates doctorum hominum quaerere ac memoriae tradere, de M. Pacuvio et L. Attio tragicis poetis historiam scripserunt huiusce modi: Cum Pacuvius, inquiunt, grandi iam aetate et morbo corporis diutino affectus, Tarentum e urbe Roma concessisset, Attius, tune haud parvo iunior, proficiscens in Asiam, cum in oppidum venisset, devertit ad Pacuvitim: comiterque invitatus, plusculisque ab eo die , hias retentus tragoediam suam, cui Atreus 3 nomen est, desideranti legit. Tum Pacuvium dixisse aiunt, sonora Nidem esse, quae Cripsisset, et grandia D sed videri ea tamen sibi duriora paulum et acerbiora. Ita est, inquit Attius, uti dicis. Neque id sane me poenitet: meliora enim fore spero, quae deinceps scri ham. Nam quod in pomis est, itidem, inquit, esse aiunt in ingeniis: quae dura. et acerba nascuntur, post sunt mitia et iucunda . sed quae gignuntur statim vieta et mollia, atque C p. II. I. 1. AcJ Guolt atque.

S. 2. Et etc.J Edd. vett. et dist. ον morbo. Iunior Gileis minori Dei Steph. in Asia. Devertit Edd. veit praeter Iunt. disert. v. 1 9 8. S. 3. Dixisse aiunt Gueli aiunt dis Dein

idem et ed. Rom. tumen ea Pro ea tiam.

s. 4. Sane me Gueis me sane. - MelioraJOis coni molliora reprobante I. G. S. I. MikReg. m. v. est, et mox π mitia. Uietaxata cum edd. veit Lugd. t. et Gueu Peti

180쪽

in principio sunt uvida non matura mox sunt, sed putria. Relinquendum igitur visum est 6 in ingenio, quod dies atque astas mitisicet.

An voeahula haec necessitudo et necessitas differenti significatione sint.

Risu prorsus atque ludo rei digna est, Icum plerique grammaticorum asseVerant, mcessitudinem et neceSSitatem mutare longe,JIongeque differre, ideo quod necesεita sit vis quaepiam premens et Ogens neceSSitudo autem dicatur in quoddam et vinculum religiosae coniunctionis. idque unum solitarium significet. Sicut autem nihil quidquam interest, uuavitudo dicas an uavitas, Sanctitudo et an sanctitas, acerbitudo an acerbitaS, acritudo, an, quod Attius, in eoptolemo scripsit, acritas, ita nihil rationis dici potest quin ne-

et em. ita Reg. - etc. Edd. vetti a Iunt. Ald. in 'rinc sunt vivida Guel f etiam iDida correxit Steph. cum codd. Reg. Mem et Lugd. t. inhab. iidem. s. sunt deest in ρg. S. 6. In Edd. et . ante Iunt. m. n. CAP. III. Sigra scatione sint Gueli signis sicut

descripta Alexandri omisso lemmate cap. sequentis. S. 1. Mutare etc. J Ita codd. Gron omnes, misso 'longe nisi riuod Reg. ab multa re. In cod. Scriv. annotatum est: ego mutare, longe longequed. Guel f Torn. et edd. vett. mutare longe iacter-reque. i. 2, 23 7 de . mutare. Ruhnhen ad Veli. Palem 2 82. S. 2. In sanct. Gueli. m. an. - An, quod schess. an acrisas, siquidem A. in re acrissu acritas. Non. su v. acritas. cf. Both. Icenis. Poet. Latio. o. p.

SEARCH

MENU NAVIGATION