장음표시 사용
181쪽
Meessitudo et necessitas separentur. Itaque in libris veterum vulgo reperias nece33itudinem dici, pro eo, quod necessum est. Sed nece altas sane pro iure officioque observantiae Dfinitatisque infrequens est quanqtiam, qui ob hoc ipsum ius amnitatis familiaritatisve con- suncti sunt, necessarii acuntur. Repperi ia-men in oratione C. Caesaris, qua Plautiam rogationem suasit, neceεεitatem dictam pro neceεεitudine, id est, iure amnitatis. Verba haec sunt: quidem mihi ideor ro noεtra neces3itate non labore, non stera, non indu-6 fria defuisse. Hoc ego scripsi de utriusque vocabuli indisserentia, admonitus sorte verbi istius, cum legerem Sempronii Asellionis, veteris scriptoris, quartum ex historia clibrum, in quo de P. Africano, Pauli silio, ita scriptum est: Nam Se atrem uiam audisse Leere L. Aemilium Paulum, nimia bonura im- eratorem is nisi collati Donj decertare, niεi
224. ox quin pro qui scripsi cum Gueli Reg. Pet.
Lugd. mai. Sciopp. et edd. veiti; qui a prima manuhab. Lugd. min. adscripto superne n a manu sec. Ma Ois quiar Mox L Rom. vararenturi
vetto nitatisve. S. . Plautiam J Edd. ante Bonon planutiam. Gueli quam Plaut. Legendum videtur quum a. eum L . suasit. Nam ita Non sub v. Necessitas 4, 23. . C. Caesar, cum Plaut suasit rogat laudato Caesaris l. ut h. l. Haec sunt Gueli sunt haec. S. 6. P. CL Frontin Strateg. 4, 7, 4. - mis bJ Barth. Advers. 32, 10 minus b., omissa negandi partic non Edd. vett. Pro non nimis . Quae lectio mihi quidem non ita inepta esse vid tur, modo pro intelligas positum pro 'rofecto pr4h
et non cum . decertare cor Iungas. Fort etiam scri-
182쪽
OImpiadis, Alexandri matris, comis ac prudens ad filium AlexandrumJ rescriptio.
In plerisque monumentis rerum ab Ale Ixandro gestarum, et paulo ante in libro M. Varronis, qui inscriptus est Orestes, mel de
insania. Olympiadem hilippi uxorem festis
hend. Proh nunquam hon. my. . . decert. etc. Omissis v. Pro non, Iuni Ald. hab nimis. Gryph. in nonnullis edd. edidit minus . non ante dec inseruit Steph. , contra codd. Gueli. ubi non a secunda manu auprascript legitur Reg. et Lugd. ut Linc. et edd. vett. coit oua etiam Reg. hinc Gron. pat. neminem bonum. M. Nimis bonum dicit, non quo bonitas in immensum exaggere ur, sed magis extenuetur, ut sit tam bonus, ut eius bonitas noceat magis quam prosit. Idem An risit adhuc magis, et dixit decertare non si summa etc. coli. Valer Max. , 2, 2. Add. Veget doras mil. 3, 26. Boni duces publico certam in nunquam nisi ex occasione aut nimia necessitate confligunt. CAP. IV. Obmyiadis Hoc lemma in codd. non exstat, sed tantum'. et de cristi Alexandri, quaBadiecta leguntur lemmati cap. praecedentis, ita ut cap. IV. adhaereat tertio. v. ad lemma cap. prRecel. Nomen Alexandrum post v silium m. Edd. veiti Hinc uncis seiunxi.
s. 1. Paul. J An respectu aetatis qua vixit Gel. et qua vixit Varro, idque in comparatione intervalli, quod est a Gellii ita usque ad Alexandri vitam et eius scriptores Sio videtur. I. G. Gron. at alis quando cogitavit et rimor in libro Equidem erpositum intelligo pro et quidem, et Paulo ante est num admodum. - De etc. Guell. de insana Olym
183쪽
v me rescripsisses legimus inlexandro ratio. Nam cum is ad matrem ita scripsisset REX.
Olympias ei rescripsit ad hanc sententiam: Amabo, inquit, mirili, quieScas neque fera me, neque criminere adi ergum unOnem malum mihi rorsum illa maguum dabit, tum a me titeri tuis pellisem ciui
esse consteris. a mulieris scitae atque prudentis erga ferocem filium comitas sensim et comiter admonuisse eum visa est, deponendam esse opinionem Vanam, quam illo ing'ntibus victoriis et adulantium blandimentis trebus supra fidem prosperis imbiberat, genitum esse sese de Iove.
De Aristotele, et heophrasto, et enedemo philosophises deque eleganti verecundia Aristotelis, auccessorem diatriba sua eligentis.1 AristoteIes philosophus, annos iam fere
natus duo et sexaginta, corpore aegro assecto-S. 2. Is Edd. ante Iunt. me. Dein multi Ex
Pal. Linc et ueli prosum Reg. prorsus dein idem esse illi. S. 3. Est Edd. vett. m. - HGueli super. Dein Reg. rMeris. Cis. V. Et Ita libb. Gron. Gue f. et edd. vett. ἔ-ig. copula deest, quam quidem neglexerunt h. i. Iuni Ald alii sed ab in ina capp. Mox edd. a te Bonon hab distribiae. s. 1. iuri AEdd. ante Iuni et Guel . duos. V.
184쪽
que, ac spe vita tema fuit. unc omnis eius et sectatoriam cohors ad eum accedit, orantes obsecrantesque, ut ipse deligeret loci sui et magisterii successorem, quo, post summum eius diem, perinde ut ipso, uterentur ad studia doctrinarum complenda excolendaque, quibus
ab eo imbuti fuissent. Erant tunc in eius 3Iudo boni molli, sed praecipui duo. Theophrastus et Μenedemus Ingeni, hi atque doctrinis ceteros praestabant; alter ex insula Lesbo fuit, menedemus autem Rhodo Aristoteles respondit facturum esse, quod Vellent, cum id sibi foret tempestivum Postea re vi tempore cum iidem illi, qui de magistro destinando petierant, praesentes essent vinum ait, quod tum hiberet, non esse id ex valetudine sua, sed insalubre esse atque asperum; BC propterea quaeri debere exoticum vel Rho 'dium aliquod vel Lesbium. Id sibi utrum 6que ut curarent, petivit usurumque eo dixti, quod sese magis iuvisset Eunt, urant . in 7
veniunt, asserunt Tum Aristoteles Rhodium petit. degustat. Firmum, inquit, hercle vi-
ad 7, 2, 5. - Vitae Edd. vett. itaque Gueli Iunt. meaeque nostrum est in Reg. Lugd. uti et et Staph. S. 2. Eius Guel eiusdem. S. 3. Praecipui Edd. ant Iuni praecipue. Menedemus Eudemus legend. esse vidit iam oss. Hist. r. p. 350. In cod. Thuan bis adscriptum te et Eudemus reliqui codd. nihil uiantis. 5. Destinando Edd. ante Iuni designando. Tum Guel . cum . . Codd. is omisso tum hab. imbiberet. S. 6. Ut cur. Codd. Οis ut ei cum et mox ex eo. s. Curani ins coni quaerunt.
185쪽
, num M iucundum. Petit mox Lesbium D quo item degustato Utrumque, inquit, oppidolo bonum, sed ἡδίων ὀ εσβιος. Id ubi dixit, nomini fuit dubium, quin lepide simul et vermicunde, successorem in Voce sibi, non vinum 1 delegisset. Is erat e Lesbo Theophrastus, homo suavitate insigni linguae pariter atque vitae.12 Itaque non diu post, Aristotele vita defuncto, ad Theophrastum omnes concesserunt.
QMd veteres Latini dixerint, quas Graeci προσωδίας appellant; et item, quod vocabulum arbarismi non usurpaverint neque Romani antiquiores, nequo Attici. Quas Graeci προσωδίας dicunt, eas veteres docti tum notas vocum, tum moderamenta, tum accentiunculas, tum Voculationes appella
bant. Quod nunc autem barbare quem loqui dicimus, id vitium sermonis non barbarum esse, sed rusticum, et cum eo itio loquentea rustice loqui dictitabant. P. Nigidius, in com- S. s. Item Guia idem Deinceps hvan guin
S. 11. Homo suavit ans. Ita edd. vetti et Guel . Pro suaυit homo ins. S. 12 Vita Gueli Dite vitae . Cis. I. Dixerint Sic codd. Gron. Gueli et Steph. p. 572. pro dixerunt. - Attici In cap. Λtticorum nulla mentio. Ceterum I. G. Lib. 5, 20. loquens de soloecismo, in ipso cap. adiecit obiter de barbarismo, quem in titulo miserat, quasi nunc 'am par tem supplens.
s. 2. Loqui Gueae m. v. loqui dein ab id
186쪽
mentariis grammaticis Rusticus f sermo, inquit, Si advires er eram. Itaque id vocabulum, quod dicitur vulgo barbariamus, qui ante divi Augusti aetatem pure atque integro locuti sunt, an dixerint, nondum equidem inveni
Diveram de natura leonum dixisse Homeram in earminibus, et Herodotum in historiis. Leaenas inter omnem vitam semel pare are, eoque uno partu nunquam edere plures
quam unum, Herodotus in tertia historia scriptum reliquit. Verba ex eo libro haec sunt: 'Hra δὴ λέαινα, o se mρυτατον καὶ θρασύτατον,
Hue ad nimia fortem adspirationem hae uri refert schneid. Gramm lat. 1, 1. P. 183. S. 4. Dixerint Edd. ante Iuni dixerunt. Aucti ad Herenn. 4, 12 hab. 3οloecismus et barbarismua. v. Falster. p. 286. s. VII. g. 1. Unum Gueli. m. unum. Reliquit Reg. Lugd. mai reliquerit. An voluit qui per concessionem, quam mox destrueretp . G. V. Herod. 3, 108. t. Bochari. Ilieroz. 3, 2 P. 45. V. 2. d. Rosen milli. g. 2. ΔηJ Edd. vett. m. δη - Ισχπρότατον θLugd. t. ἐσχυρον καί o Iuni Ald. τικτει. ἐν-
πικτουσα I. v. quae Post μητρας sequuntur usque
ad finam loci Herodoti adieci ex edd. vett. - Δια- viso ἡμενος Edd. ante Ald. διακινευμενος. Antea pro ἐπεὶ ἁ edd. ante Iunchab. πεα ω σου.
187쪽
τε- πώς οὐδέν. Homellus autem leones sic enim feminas quoque virili genere appellat, quod grammatici ἐπικοινον vocant PIuris i- gnere atque educare catulos diciti Versus, quibus hoc aperte demonstrat, hi sunt:
nστοκει. 44 τές τε χέων περὶ οισι τέκεσσιν, Γι ρα τε νηπι ' ποντι συναντήσοντο ἐν λη Ἀνδρες ἐπακτῆρες
adtem alio in loco idem significat:
Ea nos dissensio atque diversitas cum agitaret inclitissimi poetarum et historicorum nobili simi placuit libros Aristotelis philosophi in-S. 3. Homerus Il. 17, 133 sqq, 18, 18 sqq.
Sic Gueli omisso sic dat)em enim mox viri genere. S. 4. Συναντήσονται Scribend. videtur συναν--σωνται, ut est ap. Ηοm ut mox αρπώση scripsi ex edd. veti loco vulgati ρπασεν. S. 5. Ω τε λῖς Steph. nome λῖς, contra codd. Lugd. t. et edd. vett. Excerpta ron ex codd. ta,e R RI ITTEN. Dein rurένειος dedi cum edd. vett. et Steph. pro myἐναιος, quod Long. veri bena barbatus at pulchre iubatus. - ' etc. Haec in usquoad ιρεῖ adiunxi ex edd. vett. Post translationem horum versuum latinam in edd. ante Iunti leguntor haec Item alio, atqus ponuntur iterum iidem . Homeri, sed tantum usque a v. πυκινῆς. g. 6. Ea Guali. m. a. Idem m. v. Poet. et histonis.
188쪽
ici, quos de animalibus exquisitissime com posuit; in quibus, quod super ista re scriptum invenimus cum ipsius Aristotelis verbis in his commentariis scribemus Verba Aristotelis haec sunt ex libro de historia animalium sexto:
em ει η λέαινα χαίτην, ἀλλ' ὁ ἄρρην λέων βαλλε 11 ὁ λέων τους κυνόδοντας καλουμένους τέτταρας
Suρer etcd Gueli supra quos istarum scr. ου. Invenimus Reg. invenerimus ut supra resiquerit. Edd. vett. inveniremus. - ostari Guelf ipsis mox
189쪽
Quod Afranius poeta prudenter et lepid Sapientiam filiam ess Usus et Memoriae dixit.
1 Eximie hoc atque verissime Afranius poeta de gignenda comparandaque sapientia opinatus est quod eam aliam esse Usus tmemoria et dixit. Eo namque argumento demonstrat, qui sapiens rerum esse humanarum velli, non u-bris solis, neque disciplinis rhetoricis dialecticisque opus esse, sed oportere eum versari quoque exercerique in rebus communibus no- Ἐράμηνος Edd. ante Iunt. δεκάμηνος, sed an transIation hab sexto mense, Praeter Bonon. quae dedit r
CAp. VIII. Filiam esse Guel' esse filam. S. 1. Eximis Ita codd. Gron edd. veti et Steph. Specim. Emendd. p. 110. Iunti Ald maxime. - αpientia Fuerunt qui rudentiam substituere mallent. At cogitandam ess sapientiam Romanam, quam illa populus, cuius pars fuerit Gellius, indicavsrit in Catone et Laelio, dum eos cognominari placuit Sapientes cl. 17 6.), intellexi I. . Falster. p. 287. comparat Plutarch de Liberor. duo. c. 12. μητερα τῶν Μουoων ἐμυΘολύνησαν εἰναι τηρο νημοσύνην. Athenaei 11 15.8 2. Rerum esse Hunc ordinem vel . Reg. et Thuan dederunt pro esse rerum. - RhetoricisJGuel . rhetoricisque in v. dialecticis. Reg. hab dia. Iecticis sine que - Communibus Stonh. cum Edd. veti cominus . Gusis comminus praestaret emi-ntia; sed utrumque alienum hoc non quaeritur, utrum cominus an eminus fiat, sed ut noscat pericliteturquo. Hinc . . cum Lambec ex Reg. et Linci, quibus accedit Sciopp., nostrum edidit. In
190쪽
scendis periclitaniasque eaque omnia acta et eventa firmiter meminisse et proinde sapere atque consulere ex iis, quae pericula ipsa Erum docuerint, non quae libri tantum aut magistri per quasdam inanitates verborum et imaginum, tanquam in mimo aut in somnio
delectaverint. Versus franii sunt in togata 3 cui Sellae nomen est: mus me genuit, mater verit memoria. Sophiam ocant me Graii, os Suientiam. Item versus est in eandem ferme sententiam Pacuvii, quem acedo philosophus, Vir bonus, familiaris meus, scribi debere censebat pro Ioribus omnium templorum:
Ego odi homines ignava ver et hilosopha ententia.
mam cod. Voss. apud is adscriptum erat in reb. communabus cominus nosc. In marg. d. Ascens. Bourdet adscripsi r t. cominus. I. communibus.
Vulgat cominus tuetur appotius in Logicameli. α3. Opponere Genium libros et pericula rerum illas eminus cognitionem attribuere, haec cominus. Eaque oma. Edd. ant Iunt et ea omn. Guel f ea sine que - Et roinde Gryph marg. 1542. ueProindet, sequer atque pro ac dedi s codd. Gron. et Guel f. mo et s. ia insarum rerum. Tum edd. vett. et Guel f docuerunt. Dein aut mug. pro ac mag. est B Gueli Reg. Lugd. ut Turn codd. Oia. aliisque - DelectaverinιJ Ita codd. omnes stoph. l. L interpretatur: delectando s. delectabiliter dixerint. Lips Elect 1, 21. dictaverint Steph. l. l. dictitav. Edd. ante Iunt eanquam mῖn sic, omissa praeposit in aut in s delectaverunt. Bonon mim --, 'lectaverint. S. 3. Mater etc. Gueli mater me ey. Ioan. 8ariaberi De Nug. Curiat. 4, 6 fan. m. v. mater et