장음표시 사용
421쪽
sed non absurdum, neque asperum. - '
inquit, dum sint, Latini, ubnixo animis.
Subnixo quasi sublimi et supra nixo, verbum hene significans, et non fortuitum demonstratque animi fortitudinem fiduciumque quoniam, quibus innitimur. iis quasi erigimur, attollimurque -- Domus, inquit, Sua cy-mque ire iubet, et ua Omnia frunisci. Ermniam rarius quidem fuit in aetate, nimi, ac deinceps infra rarissimum duhitatinuque
est ab imperitis antiquitatis, an Latinum so-6 et non modo autem Latinum, sed iucundius amoeniusque etiam verbum est fruniscor, quam
fruor: et ut fatiscor a fateor . ita frenis r factum est a fruor. Q. Metellus Numidicus,
qui caste pureque lingua usus Latina videtur, in epistola, quam exsul ad Domitios misit, ita scripsit: Di Der Omni iure, atque honestate interdicti ego neque aqua neque ignimcareo, et Summa loria fruniaeor. Novius in Atellana, quae Parcus inscripta est, hac verbo ita utitur:
s. 4. Subnixo Guelf. m. v. subnixo C . Nam sub v. subnixum, ubi plenius hoc fragmentian emstare videtur Fortitudinem Ita edd. vel in Gueli pro altitudinem. S. 5. Frunisci Edd. voti et usu. m. v. 'unisci. Eaedem edd. ante et in sqq. semper ah. futui, et fruitus est. Sequens et ante ut om Guctu. An etc. Guelf latin an oris. 6. Uerb- etc. Edd. vett. ver, frutic face. est Vulgatum firmat Gueli confer sqq. - Misescor Tom fatisco. g. . fovius Edd. sit. m. s. saevitia. Pareus Ita in Lugd. min. et et Steph. et inri
422쪽
ut non arsit vud se frunitus est. Et Romani, inquit, multi armis, et magno
commeatu, raedaque ingenti ostiantur. Co-ρiari verbum castrense est; nec acile id reperias apud civilium causarum oratores ex Eademque figura est, qua lignuntur, et ab Iantur, et quantur. - Sole, inquit, occaso. 10Sole occaSO, non insuavi venustate est, si quis aurem habeat non sordidam, nec proculcatam. In duodecim autem tabulis verbum hoc ita
scriptum est: ANTE MERIDIFΜ. CAUSAM
cer ad Non sub v. Fru. at cum edd. veli et Gueli. metus Reg. Parens. Nostrum firmat etiam Iunt. Magno opere Vulg. magnopere nostrum dant Gueli. Reg. Lugd. min. Linc et Merceri f. 16, 13, 6. Both. Scen. Poet. Lat. V. . . . p. 1. Deinceps Non quaesierunt, et fruisci. - arsit Torn. arsit. cf. Ruddamann L P 228. noti M. et de . fruniscor p. 26 sq. not. 23. II p. 196. not. o. g. s. Copiantur v Non. sub v. Uiantur. V. yiari m. Gueli et edd. Vett. - Id Guelf. m. M. -- Ex eademque Edd. vett. exque eadem vulgat firmat Gueli. t. 13, 19, 14.
uti et Linc exhibent coniicitat, coniciunt. ut exstat in Iunt.), eonitiunt, comciunt. Gueli conitiunt. d. ante Iunti coniicito, probante Turn. Adv. 13, 27. 3Αld conscito, sequvntibus Gryph. et Hier de Marn.; Sciopp. adscripsit conicintur leg. conicito. Afran. ap. Nonium in Coniis. Steph. edidit: coniciunto, omissis V quom Per ambo prae , quas in marg. x.stituit Sciopp. exatant etiam in Torn et Guelf.). Causam conscito is interpretatur: αυδ. cognoscito, a Praetor, a iudex. in fueruot, qui legerent r consciscito M. Auct admeeren 2. ubi eadem lex
423쪽
reIinquemus Vulgus in medio dieit minvitium esse isthuc putant et, si dicas in medium onere, id quoque esse soloecismuria putant; sed probabilius significantiusque sardici videbitur, si quis ea verba non incuriosis introspiciat Graece AEUoque θεινα εις μω mi vitium id non est Postquam nuntiatum eδt, inquit, ut tignatum esset in Gausue, id civitas gravitem tulit Gallos munditia subtiliusque est, quam tam Gallis, aut contra GaIDε Nam pinguiora haec, obsoletioraquis
XII tabh. legitur planior. Raevarae volebat gnoscisci
Ex codd. restituendum esse putavi coniiciunt Amon.: Cum ad ius veratum esset, antequam causa ageretur
Iitigatores quasi per indicem rem exponebant, aequa dicabatur causae coniectio, quasi causae in brevae coactio. - L etc. Cum Long. secutus Torn. Et edd. vetti, restitui V. si ambo Praesentes. v. - - --
sentes m. volt. - SUPREMAJ V. Ois Censortii. de D. N. C. 4. l. 11. In Ct. 6, 14, . - Esse V esse
Gueli et edd. vett. Deinceps Gueli hab. Mat. --stuoque Hoc v. accessit ex edd. veti Steph et Guest. Deinceps soloecismum sum Long. scripsi pro sotam cum Steph. soloecom), auctolitate nisus codd. Reg. Pet. et Lugd. mai. Edd. voti exhibent: σόλοικον r. e. solaecismi ilium Guelf. olo computant. Pro
quenti sed Long. dedit et, ut est in omnibus quos dixi libb. Reg. et Lugd. mai Gueli. O vetM. Edd. veiti ab Et tamen. Fort. legend. t. S. 12. Obsoletioraque Reg. Torn. Sciopp. aliique codd. cum edd. Vett. Obsolar dederunt pro Guall. absolutior Lugd. min. Obsolutior. De re Linuda, mann II p. 149. not. 12.
424쪽
sunt. - Simul, inquit, formo factis. Io 13quentia, dignitate, acrimonia, conscientia 'ariter raecellebat ut faeue intelligeretur
magnum Diaticum ex δ' atque in e ad rem-ρuiaticam evertendam habere. Magnum i licum pro magna Doultate et parat a magno nove positum est: videturque Graecos secutus, qui ἐφόδιον a sumtu viae ad aliarum quoque rerum apparatus traducunt ac saepe ἐφολασον pro eo dicunt, quod est λεtitue et inStrue.
Nam M. inquit, Manlius, quem Capitolium 14
εervasε a Gallis avra ostendi , cuiuεque Osteram cum Μ. Funuo dictatore pud Gallos eumρrime fortem atque exSuperabilem re mltica ensit, is et genere, et i, et Dirtute bellica nemini concedebat nrime crebrius
S. 13. Facti LGueli. m. factis. - Praecellebat Reg. praecoleb. Lugd. mai praecolleb. und facito fuerit emendaro praepolleb., quod . minus usitatum a librariis obliteratum videtur. -- Ex se, MC. Vri ex se atque in sese habere ex usi restis tui Carr. Antiq. 2, 160 firmante Lugd. mai. m. etiam ueli., et mox v. magnovisti . Steph. p cim. Emendd. p. 163. - sumtu tari da vett. sumptum viae, quae lectio interpretationem ipsius Golli voci Graeca adiunctam innuere videtur. Guelf. sin a ab sumptu υ. - 'Eφοδίασον Steph. edidit ἐφωδιάζον, sed ἐφοδίασον, s. ἐφοδιάζου malebat. v. eum l. l. p. 1640 Sciopp. et Iuni ἐφόδισον quod Salmas. Etiam adscripsit supposita liter P. Long. cum edd. vett. ἐφδδιον. S. 14. uem Reg. et Lugd. mai. m. quem putidea G. Manlius Gueli militis' CapitoL serυ. 'ev. sensit is etc. Quid si legamus: Nam M.,
inq , Manlium Cap. etc. Ita ut cuiusque reseratur ad sequenacis Uv. is et g. se concedebat om Steph. ἔexstant in Guelf. ora et edd. volt. D r. f. Lachmann de Liv. Fonti Comment. I p. 62. - CumJGusis. m. cum mox hab. entit. -
425쪽
est eumρrime rarius, traductumque ex eo
est quod cumprimi dicebant pro eo, quodi est in rimis. - Nihil sibi, inquit, inuisa Oρus esse. os diυitiis dicimus; sed vitium
hoc orationis nullum est, ac ne id quidem est, quod gura dici solet recta enim ista haec oratio est: et veteres complusculi ita mxere nec ratio dici potest, cur rectius sit M.
Ditiis ορ- esse, quam divitias nisi si qui
grammaticorum nova instituta, ut τεμένων tu
16 observant. - Nam haec, inquit, maxima Derεatur deorum iniquitus , quod deteriores sunt incolumiores neque utimum quenquam inter nos inunt diurnare. Inusitate dixit diurnare pro diu iDere; sed ex ea figuratione 1 est, qua dicimus erennare., Cum iis, inquit, OnSermonabatur. Sermonari rusticius videtur, sed rectius Sermocinqri crebrius est, 18 sed corruptius. - e, inquit, ne id qumque, quod tum Suaderet, facturum esse. Ne
id quoque, dixit, pro ne id quidemi inla
Rariuri uolt. urius. - Pro eo Edd. anto Itint. pro quo est Iuni Ald pro quod est Guel par quod est.
S. 15. Nihil otc. Guolt. Nihil inquit sui diam
mox et pro sed. - Ista haec Edd. veit isthae a. istaec. 11, 15, 6. - Veteras CL Ruddimanti. II. p. 68. not. 65. Gueli ut et Pro vulg. comyluscula Edd. vetti praeter Iunt et Gueli hab. Om lusculi. l. 7, 11, 6 18, 2, 2. Dein edd. vel et Guelf dedomniinxere pro dixerunt. - η Steph. addidit si comtra 'codd. Gron. Guel . et edd. vett. Dein s h. S. 16. uenquam Non sub v. Diurnare hab. quenque. - iurnare Guelf. m. hoc . - ὼν ratione Ita Steph. cum Busi. Carr. Antiq. 3, 3. Reg. et Lugd. uti pro igura. l. Marcii ad Suet. Vespas. 5.
426쪽
qisens tunc in loquendo sed in libris et aeram creberrimurn. - Tanta, inquit, uam 19eritudo foni est, it nunquam quisquam Dio- re sit resus Sanctita quoque et anctimonia non minus Latine dicuntur sed nescio
nisi maioris dignitatis est verbum sanctitudo, sicuti, Cato ii L. Veturium duritudinem, oqisam duriciem dicer gravius putavit uiiιIius, inquit, impudontiam norat si durum dinem. - Cum tantus, inquit, arrabo me a Samnites opuli Romaui 3δet Arrabonem dixit sexcentos obsides: et id maluit, quam Pignus dicere quoniam vis huius ucabuli
in ea sententia gravior acriqrque est; sed nunc arrabo in sordidis verbis haberi coeptus D ac multo rectius videtur arra quanquam arra quoque veteres saeps dixerint, et compluriena S 1 Creberram J Steph. celebWr. S. 19 si isquam Gueli quis.
S. 21. Arrisonem CL Plaut lilii Glar. 4, 1,I1. - Rectius Guelf. m. v. sci. Steph. sordidius. ordinem v vubgatum videtur rect inverti cum edd. vetti Mox eaodsm hab arram quoq. Dein is xerint didit Steph. cum add. vera at confirmant codd. quos statim nominabo quare nescio cur editt.xecenti dixerunt scripserint; quod tamen video exstare in uolt. Nostrum restitui, ut deinoeps quoquo rostitin lectionem, quam dedit Steph Moadstitibus ueli. Reg. Mem Lugd. ut Linc Tora.
ot Chis., nisi quod hic libor ab com L inquit Lm
ben. t Toxn minus pro mimus. Gueli et hic a
427쪽
22 Laberi Miserrimas, inquit, vias m-23 gerunt et me mimu in Otiis, inquit, comaumtus est 'legantia utrubique ex mu---24 duri numeri quaesita est. - Cominis , --quit, qua adscenderat, descendit, atque aer
Gallis dedit. Verba Cominium dedisae lis dicit, qui nihil quidquam cuiquam dixEmmi neque enim eum Galli, qui Capitolium otia
debant, adscendentem aut descendentem πι-εxant Sed verba dedit haud secus posuit, quam 25 si tu dicas latuit atque obrvait. - n valle' inquit, et arboreta magna erant. Ampluriens s. omyἰuri inq. in uv. ing. in m. Iunt. Iab mis viti exeg. et hic motus in M. inquit, cos. omisso v. est . Iunt. Et hic minis inst. inq. consumptus St. Sciopp. annotat comminriens inq in M. D. it. exm et hic minus in I. G. Quum dicit utrobique, hinc colligere licet, M. duo Ioca, seorsum a Claudio posita, quae citantur, non connexa, quasi unus sit locus, in quo is ista continenter se sequantur; quod etiam videtur alti mari ex mutation numeri. Noque ego interventum Laberii laudaro et servaro volo, quod nomen extinoleas prorsus est. Quapropter censeo sic ex Claudisposuisse Gellium Et Complurimo, inq. in tabernismis. ωit exeg. Et, me nimiis in M. inq. --.
t. actenus L . Laberii mentio nescio quare tantopero offendati Numerus multitudinis utrubiquavit in vitas et otiis Long. edidit Et complurias, inquit, in iis mco vin exeg. Et fu nimis, inqui cons. st S. 23. Ex etc. Edd. ante Iunti ex minima
S. 24. Adscenderari Long. hic et postea assidu
V. tamen is, 15, 29. - Dicit Cod. Tom. --
428쪽
ooret ignobilius verbum est, arbusta es Bratius. - Putabant, inquit, eos, qui foris 26 atque qui in arce erant, inter Se commut tione et consilia facere. Commutatione' id
est, collationes communicationesque, non usitate dixit; sed non hercle inscite, nec inele ganter. Haec ego non pauca interim super 2 eo libro, quorum memoria post lectionem suPPetierat, mihi notavi.
Vecta, Varronis ex libro quinto et vicesimo Humanarum, quibus contra opinionem vulgariam interpretatus est Homeri versum.
In sermonibus sorte, quos de temporibus Ixorum, ad usias hominum repertarum, agita- hamus, adolescens quispiam non indoctus, vam S. 26. vi Guelf. m. quti Collatione ineg.
consolationes, i. e. consultationes. G. Deinde noniasse est a Gueu Pe Lugd. min. Linc et Steph.; et aut ita Exstat in cod. etiam Reg. aut non inusi tale neque enim praerupte dixerim. in I. G. Vulg. inusitate, ut est in edd. vett. S. 27. NonJ Hanc negandi particulam ante auis ea ignorant edd. Vettim ueli et Torn. in uncis seiunxi Elici etiam poterat. In fine vulg. distinguebatur: umetierat mini, notavi correxerant iam M. Brix et Sciopp. Nullam distinctionem video in Bonon Ιunt aliis. Praeterea edd. voti. v. capiti seq. usque ad agitabamus huic capiti adiunxerant; ut etiam est in Guelf. correxit eum Lips Anti L.
I, 10. Stesa. Cas. ΠΙ. Ex libro Gueli. m. o. ex libro; et hab. V et XX. S. I. inerumJ Guali forte rerum mox Steph. quipiam. - arta v. Salmas ad Solin. p. 261 sqq.
429쪽
ii quoque usum in terra Graecia diu ine m- tum fuisse dixit multisque post Dium capitina tempestatibus ex terra Hispania advectum Riserunt hoc ad illudendum ex iis, qui ibi aderant, unus atque alter, male homines ut rati quod genus Graeci γοραίους appellante atque eum, qui id dixerat, librum legisse Homeri aiebant, cui versus hic forte deesset e καὶ δη μυρα σω - νεων, καὶ σπασα λέ--- Tum ille prorsum irritatus Non, inquit, me libro versus ipse, Vobis plane magister defuit,ia reditis in eo versu σπαρτα id significare, quod nos varium dicimus. aiorem enimvero illi risum subiiciunt neque id destit xunt, nisi liber ab eo prolatus esse Μ. Vadironis Vicesimus quintus Humanarum, in quod isto Homeri verbo a Varrone ita acriptum est - τω apud Homerum non tua
xit . . p. orn. Ferri tamen posse in eo L er diderim. - Versu et J Iin Reg. Vulg. versus, ad D. Lugd. mai verε εο nobis; ed intelligend. est. Gusit sed nobis Maluerim tamen vers iste s. tiam. Σπάρτα Graece hic et infra in v. vare acriptam fuisse vocem innuit Reg. ubi Gri Iegitur, omisso Vulg. Guvit. varia. I. 4. Enimvero Particulam enimn in textum Intuli, quum vulg. omitteretur; uncia tamen arium , quippe quam m. a veit edd. Iunt.. und suspecta videri possit. Guelf hab tantum enim mox auisic Uerbo Edd. veru versu. -
430쪽
s partum igni ars puto, quam σπαρτο , qui dicuntur in agro nebano nati. In Graecia vorti via modo covit esse exitu nia. Neque ea ipsa facultate usi Li mi; ae hi Ierosque natie loris uehant Graeci magis annabo et tuna eterisque alivis rebus, . quibus σπαρτοι ne labant. Quod acum ita Varro dicat, dubito hercle, an one- Tior syllaba in eo verbo, quod apud Home-Tum est, acuenda sit nisi quia voces huius-Cemodi eum ex communi significatione in rei Certae proprietatem concedunt, diversitate a centuum separantur.
Quid Menander poeta Philemoni poeta dixerit, a quo saepe indagne in certaminibus comoediarum superatus est et quod saepissime Euripides in tragoa.dia ab ignobilibus poetis victus est.
Μenander a Philemone, nequaquam pari 1 scriptore in certaminibus comoediarum ambitu gratiaque factionibus saeperiumero vine
hatur 'rim cum fortes habuisset obviam ira Quaeso, inquit. Philemon, bona venia, dic
Σπάρτomo De quibus erudita exstat epistola Iohnclia Gudio edita. I. G. - Ηid Edd. veit anto Iunt ii; deinceps calig. cum Ant. Gryph et Η. 'marn. rplerumque invitis codd. - Stupya Steph. tua. v. Lobech ad Phrynich. p. 261. Schneid. Gramm lat. 1, 2. P. 27. S. I. Huiuscemodi Ita edd. veti et Guel Vulphuiusmodi. Cis. IV. S. 2. Philemon Edd. voti et Guel .