Auli Gellii Noctes Atticae Collatis mscpt. Guelferb. et Edd. Vett: Collatis ...

451쪽

familiaresque P. Virgilii in iis, qua de

genio moribusque eius memoriae tradiderum dicere erim solitum serunt, Pareret B. Em more atque ritu ursino. NamquE, ut tua

bestia fetum ederet ineminatum informamque, Iambendoque id postea, quod ita edidisse conformaret et fingeret perinde, ingenii x-que sui partus recentes rudi esse saei et 1 perfecta sed deinceps tractando, colendoquo reddere iis se oris et vultus lineamenta. Hoc virum iudicii subtilissimi ingenue atque eis dixisse, res, inquit, ipsa verum indiciun facit. Nam quae reliquit perfecta expolitaque, quibusque imposuit census atque dilectus sui

Supremam manum, omni poeticae venustatis laudo forent: sed quae procrastinata sunt ab eo, ut post recenserentur, Et absolvi, quoniam mors praeverterat, nequiverunt, nequaquam s. . Moribusque Gueli moribus sine que;

S. 3. Bestia V. Ois et quos laudavit Aristot. Hist. An 6, 30. Aelian. His An. 2, 19.) Plin. RN. 8, 36 16. 3. alios Bochari Hieroz. a. . . . p. 141. d. Rosenmun. - LambendoqueJ Reg. ἐ-hendo, omisso que quod delevit Long, Reddare Lambec annotavit addere; ind Gron pati l. Gdere se iis, et sic Reg. In Reg. hoc non cognovit I. G. S. 4. Virum Gueli verum mox ingen- vare atque dicium Steph. iudic. eiectis eum

1unt. v. y3a erum, quae non exstant in vati Abh. Gron. Restituit tamen Long. cum edd. vetti sueti.

exhibet res inq. que quae facit iuditium faria. S. . uibusque Gueli quiaua sano qua impia

452쪽

LIB. XVII. CΑΡ. X. 433

pinarum elegantissimi momine atquo iudicio digna sunt Itaque cum morbo oppressus, advortiare mortem videret, petivit oravitque a suis amicissimis impense, ut Aeneida, quam nondum satis estimavisset, adolerent. In iis 8autem inquit, quam Videntur retractari et corrigi debuisse, is maxime locus est, qui de monte Aetna factus est Nam cum Pindari

veteris poetae carmen, quod de natura atquε flagrantia montis eius compositum est, aemulari vellet, eiusmodi sententias et verba molitus est ut indaro quoque ipso, qui nilnis opima pinguique esse facundia existimatus est, in olentior hoc quidem in loco tumidiorque sit. Atque uti vosmetipsos, inquit, eius, quodis dico, arbitros faciam, carmen indari, quod

Serv. ad Virg. Aen. 1 init. -- 'Nondum Guel . tam tum non. - Elimaυisse, Sisph. elimasset contra Gueli. s. embroc. et Gron omnes praeter Lugd. min. De re f. Macrob. Sat. 1, 24 Deinceps doti pro Guelf. abol scripsi cum codd. Gron omnibus Μs. embroc. Steph. et M. Iuni Comburi Aeneidem iusserat Virgilius vulgatum defendit V. D. I. in Misceli Belgg. l. supra 1 40 l. p. 439 sq. Ad

ιere nim proprie non significare cremare, sed ut Serv. doceat ad Virg. Aen. 1, 704. augere. Sed in sacrificiis eam verbi significationem per evφηροσμὲν es. receptam; quare, quum hic do simplici crema..tione agatur, risere minime mutandum esse, praecipue quum Sulpici Apollinaris epigramma notissi anum, abolerbe in hac ipsa re utatur. Comparat etiam Virg. Aen. 4 497. Suet Tiber. 61. Domit T. Addit, ab et ad in compositis verbis fere sempex

commutari.

453쪽

est super monte Aetna, quantulam mihi moriae est, dicam rT Ἀρ--αι κω αὐ-

ἐνισσα κυλινδομένα φλοξ ἐς βαθελ

x Audito nunc, inquit, Virgilii versus, quos im

ehoasso eum verius dixerim, quam fecisaer Portus ab accesε ventorum immotus, eingens s. s. nihi etαὶ Da ad vetti et Gueli mala.

q. est mihi mem. In Macrob. est . mihi se mem. Τῶς te. V. Pind. Pyth. 1, 40. 21. Mecin. EM. vetti Macri praeponunt v. Kίων Δ' Οὐρανία -- νιφόεσω Λιτνα πάνετες ιδνος ζειας ποενα acu h. . et . . Contra in fine m. Gryph. o. --σειὲ, . . . Edd. Geli ante Ald continua aeri or hibent hos voras. Λαων Edd. anta Ald. cir να- Πέτρας V. πέτρας m. Sciopp. et edd. vat, is Ald.; in translatione latina illud om Eliam Ald. Κεῖν etc. Edd. ante Ald κείνους δ' Η p. v. -- πας. - ΕρπετδH Illud vulcani reptile, illo ignis involutus moro suo subiicit ac in altum summinis se tebras horroris planas. I. G. V. etiam is a Boaeis. Explicati ad Pindari P. 230.

S. 10. Virgilii etc. Asn. 3, 570 sqq. Mara Firmo. ut inch eum veriu8, quam refecisse dicatis. --

454쪽

ruinis, terdumque utram rorumpit ad aethera nubem, Turbine fumantem ices, et eandente fac Dillo, Aliquitque globos summorum, et idera Iambito Interdum eoρulos, Dulgaque viseera mon 'tis Erigit emetans, diquefactaque saxa sub

auras

Cum gemitti glomerat, fundoque exaestuat

Iam principio, inquit, Pindarus, veritati magis 11 obsecutus. id dixit, quod res erat, quod quo istic usu veniebat quodque oculis videbatur, interdius fumare Aetnam, noctu flammigaret Virgilius autem, dum in strepitu sonituque 12 verborum conquirendo laborat, utrumque tempus, una discretione facta, confudit Atque 13 illo Graecus quidem sontes imitus ignis eru-

S. 11. Iam Μaer in idem mox m. magis est id dein ab erat, quodque illic ocul de rehenditur, interdiu etc. - Εrat Steph. edidit est nostrum confirmant edd. ou. orn et Gueli. Interdius Ex Lugd. dedi interdius pro interdiu illud ex Plauto sumiasse Geli admonuit I. G. v. Ruddis mann I. p. 120. Lugd. min. ab interditi vulgati firmat Macr. - Flammigare Gusu famigrare. s. 12. Confudit Ita scripsi secutus acri quianis exhibet laboraυit Reg. Lugd. mai Guel f Torn. Et Iuni Ald pro confundit. Praecessit Pindarus -- dixit. Edd. tamen vett. Macr. dant lisborat et comfund. Ceterum virgilium potius veritati obsecutum esse, quam Pindarum, observavit I. G. S. 13. Graistia ted olim et hic et p. Macr.

455쪽

ctare, et suere amnis sumi, et flamma fulva et tortuosa volumina in plagas maris ferre quasi quosdam igneos angues, Iuculenis14 dixit: at hic noster, atram nubem turbine

interpretari volens, crasse et immodice com

i gessit globos quoque flammarum, quod ius

κρουνους dixerat, duriter et κυρως transtulit.

16 Item quod ait: Midera ambit, Vacanter hoci etiam, inquit, accumulavit et inaniter. que non id quoque nonarrabile esse ait, et propemodum insensibile, quod nubem atram fumare dixit turbine Deo et favilla candente. 18 Non enim lumare, inquit, solent, neque atra esse, quae sunt candentia nisi si candent dixit pervulgate et improprie pro ferventi Ia-

Iegebatur Graecos edd. ante Ald et Guou Graecus

quidem fontes imitatus, agnis eructare edd. - et Guere eructarr etc. nostram lectionem dedit Ius. Electi 2, 3. Codd. autem hab imis et eructari; --d Ι. . Graecus . f. imis atriis ignis eruetari; imis atrD scriptum fuisse, quod imminutum in imi- satiris occasionem dederit participio imitatus. Pra

terea edd. vett. et Guelf. Omnes hab pro amnis. Vett. scriptores contraria elemonia ric iunxisso, ut

h. l. fontes ignis, amnes fumi pluribus exemplis proin havit I. G. - uitia Edd. vett. ante Iuni et Guin per fulva. An erfulva -- Angues Edd. Eit et Steph. amnes ita eliam Macrob. sed ed. Macrob. Gryph. a. 1556. dat angues quod . I. Confixuratie Gueis. Reg. Lugd. t. et. idque restitui volebat iam Lips. l. l. comparans Pindari ἐρπετόν. S. 14. Fumanoem Macri et Gueli sumam . S. 15. Ille etc. Guelf idia G. grunus .3 pro κουρ dat gracum. Macr. durit posuit et M. S. 16 Accumulavit Lino aereum accumul. S. 18. Nisi Μacri nisi forte. Idem m. o. ignea et Pro candente vel . et edd. vett. Goll. hah. candenti ut mox est ferventi et relucenti, M

456쪽

'illa, non pro ignea et relucenti Nam renaeon scilicet est a candor dictum, non a Calore. Quod Oxa at tem et cῬulos erat 19ctari et erigi, eosdsm quo ipsos statim. liqum ineri, et gemere, atque glomerori εχι auras dixit, hoc, inquit, nec a indaro scriptum, nec unquam fando auditum, et omnium, quae monstra dicuntur, monstruosissimum est.

Quod Plutarchus in libris Sympusiacis opinionem Platonis de habitu atque natura stomacbi fistulaequaeris, quae τραχεῖα dicitur adversum Erasistratum medicum tutatus est, auctoritate adhibita ont, qui medici Hippocratis.

Et lutarchus et alii quidam docti viri, ixeprehensum esse ab Erasistrato, nobili medico, Jplatonem, scripsere, quod potum dixit defluore ad pulmonem, eoque satis humectato dimanare

lamon Steph. relucente. - Est Lugd. t. et Guel . et quod adscripsit etiam Bourdel. ano Gron. M. coni cera. E. esse ut Q. , . videlicet- eum gn -υίsse Verb. Prorsus m. Macr. Propterea uncisaeiunxi. In ed. Macr. Gryph. 1542. legitur cana. es a Cand omisso V. scilicet. S. 19. Sa a incr. m. v. saxa et copulam est tum hab eruci, vel ereet. -- MonstrusissimumJ Edd. Bonon Steph. et Gueli monstruos. Iuni monstrum sum Vulg. monstros. Pro est edd. aut Iunt et Gueli hab. 3se.

457쪽

per eum, quia, rimosior, et conlluore indoin vesicam, errorisquo istius fuisso Alcaeum ducem, qui in poematis suis scriberet: Πγγε πνευμονας - ' - γαρ αστρον περιτ l-2Ipsum autem Erasistratum dicere, duas eati quasi canaliculas quasdam , vel fistulas, Misa ab oris faucibus proficisci deorsum, Per e rumque alteram deduci delabique in stom chum esculenta omnia et potulenta ex eoque ferri in ventriculum, quae Graece η καταν

tum Deinceps Reg. des et uim Macrimat. 7, 13. potum Per arteriam quae rachia τραχεῖαν disterer foris ulmonis allabi. o dimanare hab. M. veti et Gueli pro deman. Rimosiori Reg. o Lugd. mai. Zo mosior et prima literae superinscripta est nota, quas solet xplanari in pri Indo L G. co perrimosior. Guelf revorastor. - de Guere inari, a taede. - Poematis Edd. ante Iuni et Guvit. --matibus V. 1, 2 6. - Terr etc. Anto Steph. in ah Ald legebatur rodo πνεδμωνα ozνομ' --π 7. Mουρον πeρ-ταλeπαι quod transferebatur: ulmonem vino summum enim contrahitur; νεήμονα est in eodd. omnibus. Edd. Vetti τήν τε πνευμωνα ot rvd τοι περιπιλ. s. περισπιλ. a. περισα spatio foro dimidii versus inter a et περιτ relicto; additaque translationa: ulmonem ino Iunt. ομι πνεπριωνα πέντε τέγγε). τὸ Iasi ακρον περιτέλ. addita adam translatione. v. Steph. Specim mendd. p. 143. Macri

Orνορ πνειμον ποτε T. γὰρ ἁκρον πeριστέλλεταLc Athenaei 1, 19. 10, 8. Zeuu admacr. P. 846. Alc. fragmm. d. tange. S. . uasi etcd Macri fatuta instar canalium, easque etc. - Deduca Macr. induci. - Potiam JIta Reg. Bourdet ex codd. Sciopp. et Iuni pro P culenta, quod ab etiam Macr. V. Schelleri sub pocul et potui et Schneid. rarum lat. 1, 2 p. 478. -- uuae Vulg. qui Macri quod nostrum dein Reg. mox est quod κωλον dicitur. V. Grasiaconi. add. ante Iunt. Eaedem deincepchab. 4 α -- μ

458쪽

λέα appellatur atque ibi subigi digerique:

ne deinde aridiori ex iis recrementa in alvum convenire, quod Graece ino dicitur, humidiora per renes in vesicam. Per alteram au 3tem fistulam, quae Graece nominatur τραχεια αρτηρία, spiritum a summo ore in lalmonem, atque inde rursum in os et in naris commeare; Perque eandem viam vocis quoque fieri meatum ac, ne potus cibusve aridior, quem opor aeteret in stomachum iro, procideret ex oro Iahereturque in eam fistulam, per quam spiritus Teciprocatur, eaquo offensione intercluderetur Enimae via, impositam esse arte quadam et

ope naturae inde apud duo ista foramina, quaei aerior venter L . alvus amellaturi unt qui Gr. GPPin. η . . i. inferi venter et aisus amellatur.

Posterius amellatur abiecit cum ueli Ald. Ego

edd. vetti secutus sum. Ibi Macr. illic. - Recr menta Codd. omne Gron. Guial et Iuni recreamenta. acri retrimenta. - Κωλον Steph. κοιλικci 12, 5, 2. σκιλον hab. edd. ante Iuni et Sciopp.; Iunt. κοιλία nostrum Ald et Macr. qui deinceps: humid autem e renes in esicam rahi et re altera m de duabus superioribus stulam, quae Grietc. - Per renes etc. Edd. voti et Guel . pervehena in ora. Iuni perennes in ven

vulgati ab Macri, qui mox m. iam et quoque. Gryph. 1μ2 marg. alii non habent iam.

459쪽

dicitur ἐπιγλ-τὶς, quasi claustra quaedam in I bilia conniventia vicissim Et resurgentia: ---que ἐπιγλωττiδα inter edendum bibendumqtis operire atque protegere τλην τρωχεῖαν με ne quid ex esca potuve incideret in intia quasi aestuantis animae iter ac propterea nuhil humoris inlluere in pulmonem ore ipso arterias communito. Haec ait Erasistratus medicus adversus Platonem. Sed Plutarchus in libro Symρosiacorum , auctorem Platonis sententiae Hippocratem dicit fuisse idemquaesse opinatos et hilistioni Locrum et Dioxippum Hippocraticum , veteres medicos et nobiles atque illam, de qua Erasistratus dixerit, ἐπιγλω τδα non idcirco in eo loco constitutam,

ne quid ex potu innueret in arteriam; nam Pulmoni quoque fovendo, rigandoque futueri necessarios que humores videri; sed appositam quasi moderatricem quandam arbitramquis prohibendi admittendive quod ex saluus usu

turwm utriusque stulae, quae sibi sunt cohaeremeae eamque etc. - Duo etc. Guel ista duo for Mixe loco vocis mobilia Linc hab. G. quasi Graeca olim hic fuerit vox. s. . Communitri uolt comminuto. Sequena ait est tantum in edd. ante Iunt. Guelf hah. - σautem Er. autem iam supra alicubi oderat pro ait hoc fori a viro quodam docto adiunctum.

S. 6. inocratem V. is. - Dixerit Gniat. disserit mox libro pro loco. Post pro fovendo Gleri apud Falsi malebat movendo ad motum mari humiditatem aptiorem, quam ad latum; et rem ipsam docere. - miles V utiles et aequens que om. -α et edd. vett. hinc uncis seiunxi. - stuandam Reg. et arbitram omisso, ut videtur, v quandam. - mittenditie Olim Gueli. admiscendise nostrum.

dedit Acidat ad Veli. 2 64. p. 985 sq. Rudivit sthab. ad mam Gryph. 1542. 1666 1591. atque R

460쪽

foret uti edulia quidem omnia defenderet ab arteria, depelleretque in stomachi viam; potum autem partiretur inter stomachum et Pulmonem et, quod ex eo admitti in pubmonem per arteriam deberet, non rapidum id, neque universum, sed quadam quasi bicosustentatum ac repressum sensim paulatim quouansmitteret atque omnem reliquum in ali

Tam stomachi sistulam derivaret.

De materiis inlamibus, suas Graeci ἀδδη- appeti Iant, a Favorino exercendi gratia disputatis.

Infatae materias, sive quis mavult dicere ianopinabiles, quas Graeci δοξοπς καὶ τοπουουποθωεις appellant, et Veteres dorti sunt, non sophistae soliam, sed philosophi quoque et noster Favorinus oppido qu3m libens in ea materias dicebat, Vel ingenio expergificando xatus idonet, vel exercendis argutiis, vel ed

as-Μam. In stomacu Edd. vera a Guel . in stomachum, potum aut etc. pro in stomachi iam; pon tet. - Transmitteret testarat h. edd. veit et Gueli pro tramiti. V. 2, 21, 1. Cas. XII S. 1 mteria sueti matarias. - Ἀδδho.QV. Cresos Theatrorbet. 3 9. I. G. v. καὶ τ exstant in edd. vett. eiecta sunt inde a Steph. forti ex codd. auctoritate -- Et no3td Guelf. m. ec iis bat Reg. Lugd. nai et Mem deicebat, cum huan. Long. deiciebat unda I. . incidebat . exibat, lectionem vulgatam e sqq. in utramque partem dixit fictam ratus Possis etiam scribere declamαbat , ut codd. lectio ex compendio scribendi orta sit thoconi descendebat, quasi eiusmodi materiae non satis digna tali philosopho fuissoni es Burmann ad N mes. Ecl. 2 89. de simili v. Permutations.

라틴어 텍스트