장음표시 사용
4쪽
E T E R I consuetudine receptum est 'Vt omnes qui artem aliquam publicί docendam suscipiunt, eam primam
habeant concionem,qua rationem in/
itituti sui cum eius, quam se tradituros esse promtentur, artis laude coniungant, col quicquid ha bent in dicendo virium conserant, ut in ea cum uti litatis re emolumcnti, tum dignitatis dc amplitudi/nis longe plurimum inessc confirment. Ge conssuetudo cisi minime reprehend cnda mih uidem videtur: quod omnia laudanda sunt, quae adai plificandam honestarum artium dignitatem,&ad excitandum in hominum animis earum studium pertinent: tamen illud habet incommodi, quod dum omnespromiscue iisdem sere assiciuntur lavidibus, ciusdemi rei gloriam diuersarum artium homines ad suam quisque traducere ac transferre
conantur:fit, ut in vulgus eicuetur omnium aucto/
ritas:& vi,quoties aliquis de quacunque arte quispiam honorifice ac splendide dicere ingressus esse1rcumfusa multitudo ita eum loqui opinetur, non quod ita sit. sed quod eam tunc artem ornandam celebrandami susceperit, idem dealsa dicturus, fialia sibi extollcnda re exaggeranda esset. Ergo ut q ui comoedias aut tragoedias spe stant, cu hisitio nem aliqvcm in proscaenio auro ac purpura fulisentem viderint, facile intelligunt, illa ornamenta aptitus propria non esse:sed futurum, ut aeque illis
5쪽
indueretur quilibet 'lius qui ad tempus eam personam sustineret rita qui elusinodi Oratio hes audiunt,cum hanc aut illam artem magnificis& exquisiti exornatam laudibus vident, statim iis dicant,nihilo magis eas an hanc, quam in Illa,con uenire: futuruml ut e dem de qualibet alia dico entur, cui orator, tamquam choragus, eas quasi ParteS mandarcatque imponere voluisset .i Quae tu de principio in mentem venirent, propemodum in eam meruntentiam adduxerant, Vt eam philbsephiae partem, quae ad conformandos mo/res, instituencsael vitae rationem pertinet, quotis manas disputationibus, quantu meae vircs serent,
si ustraturus, nihil initio,quo dignitatem ipsius vobis commendarem,dicendum arbitrarer, Verente, ne cum suis eam modo ac proprijs laudibus extus lassem,communes tam nillae nonnullis ac tralaticiae viderentur , Simul autem illud Eogitabam, si qui non 'in pervidissem,assi dua, & diligens haru
raeceptionum tractatio, quantum momenti ha/ eat ad bene bratem vivendum, fore, ut breui eis. pro me res ipsa loqueretur: ex qua mullio id eos
melius, multoq; persectiuS, quam aut ex mea, aut ex cuiu uam oratione cognituros .. Sed ab ea me sententia abduxit amicorum aliter sentientium auctoritaS, qui cum alia,multa , tum hoc argumentu attulcrunt: cum haec ipsa philosophia praecipiar, non esse cuiquam temeaec a publica consuctudine
6쪽
Ius praecepta migrare. Quoclica dicam hodierino die breuiter e modice de moralis philosophiae laudibus, det fructibus, quos illa suis cultoribus polliceturised philosophico magis quam oratorib
ino remon uteiq uicquam alieni affligam,aut quae ipsius propria sunt, amplificandi causa in maius extollam et quorum alterutrum si coner, ipsa mihi philosophia, test veritatis amans tanquam Achilli Homerica Pallas, manum iniici t: sed ut nudo aesimplici orationis nere, quale veritatis propriuesse in Euripidos, ea quae adrcm facere videbunditur exponam. Primum igitur non artium modo sed omnium omnino humanarum rerum dignita um atque praestantiam cx fine ad quem earum
quaeque dirigitur.quem p sibi proponit, pendi ac
seeetari albitror oportere: ut quanto cuiusque mnas praestantior ac diuinior est,tanto Ipsa ceteris excellere iudicetur. Quo positores enim ita perspiscuum,'t probationis non indigeatro du immorta es,quis Vn quam repetietur tanta vi praeditus ingenii , tanta eloquentiae copia instruetus, qui se de philosophia,pro ipsius dignitate, verba secere poste confi8at: Non enim illa sibi opes ac copias,quaere saepe possessoribus suis exstio sunt,&tam mul, tis calibus eripi possunt: non honores & imperia, quae,quod concupiuerint,multi, quod aspernatus
ut, nemo unquam vituperatus est: non quicquam
denique proponit eiusmodi, quo & carere sine probro, dc abundare sine gloria liceat:sed eam,ad qua
7쪽
omnes aspirant, qua sibi votis omnibus expetulit;
ad quam omne suas as Mones, omniat consilla resserunt,felicitatem. inanio igitur ceteris omnibus
honis antestat felicitas, tanto philosophia ceteri artibus antecellit. Qu)d si tanto stuato coluntur artes quaedam,quae nihil sib1 aliud,quam lucrum, de rei familiaris amplificationem tum incertam, tu laboris ac periculi plena proponunt: quanto haec studio digna est,qua parantur verae illae opes anis yri, quae non furto eripi, non incendio absumi, non naufragio absorberi possunt:quae*certam rectami viam commonstrat ad persequendum id
bonum,quo cetera omnia continentur sSi tanto in honore medicina est, quod habere leuatione more. borum,quibus tentatur corpus, bonael valetudis nisae firmitatis tum effectrix esse, tum conseruas uix creditutiqui tandem honores excogitari potes runt ea arte digra, quae se in animis idem es cetus
ratu esse profitetur: Nam dc praestantior corpore animus est:dc hviu quam illi qs,multo plures morbi, multos periculasiores. God si cui forte duabium est,excutiat ille paulispcrintelligentiam sua, secumi reputet,quam saepe unius hominis ambistiora uaritia,libido integras landitus eueti sint ciuistares. His auicni similibus morbis medetur philo Gyhia,eam cp in suis efficit animi firmitudinem ,
quam iron voluptatum illecebrae, non dolorum taces, non diuitiarum splendor, non obscuravi consinuata paupertas,non hon qu sitis non ignominiae
8쪽
petus,non Vit b, upidita, , non morti Et rebne uellere ac labefactare possit. Vt enim Olympi cacininciri poetae semper quietum esse aiunt: propterea quod altius sit quam Π eo vis ventorum lcmpesta immi perueniat:sic philosophorum alumus sub hmiox dccxc6s ors qu ut istos flatus sentialsis rentium, de rebus abicetissimis inter se humi dis gladiantium cupiditatum. Stat ilic, utin medio mari easta ec altissimis defixa r)dicibus rupes: cuiussu nam fluetus: ue aptingunt quidem :in rima sic verbe rant, non με eam commoueant, sed ut ipsi fian gantur . Npuit philosophus, vulgarium volupta/sum blanditias partim puctilium oblectamento um similes esse , indipnas non modo quas conso entu ed quas respiciant viri: partim cum dedes
corc ac turpitudinc coniunctas,ut satius sit, quouis dolore lacerari,quant venenata ac pestifcra earum sua litatς mulcerri. Habet alias sese proprias ac
Iceta cas solas aras ac iucundas habct. Nam ut in beatorum insulis dicuntux esse arborcs quaedam'aippet 'iucundissimae , qu/rum in ramis toto anni inta' s cernςysmali fructus mites'iam, & ad maturit: peidum , vos maturescentes, alios
9쪽
ae laudabiles confectae iam sunt dc absolutae,aliaὰ in eo sunt ut absoluantur, aliae incohantur adhue vi informantur primis sui ita diaetim, lineis desidistianturatat aliarum recordatione ac co nscientia, aliarum tractatione ac praesentia, aliarum medita: nune re prospicientia sic assiciuntur, nihil ut sibi praeterea iucundum aut amabile existimcnt. Ims mensa etiam illa, inexplebilis accumulandarum opum auiditas,quam, incertum est , copia an inos pia magis incenda radices agereth aninin phslosophiae praeceptis co nsito dc exculto n5 n potest. Quid ita Nimirum quiae haeesduel praeApii eiusuorum animis inserit, naturales opes oc termina/tas esse,& facilc parabilim:eas qui adeptus sit, nshil ei amplius apeetendum: non qui plurimum hubeat,sed qui minimum desideret ditissimum esse: nihil magni faciendum, quod acque pessimus aυque optimus quisque consequi possit Nequet,
men eorum consilium probatiqui aut aurum in indre abiecisse,aut possessiones suas incultas ac deseditas restiquisse memorantur: haec enim aut Ignavo rum hominum videntur, aut pecunia uti nesesen tium:quorum utrumque in uitio non in laude potnendum est.Ac fuere quidem ij de quibus illa nar rantur philosophi:sed rudior illa quaedam, dc simipliciorphilosophia tum fultipolitior nostra haec,
ec ad usum ciuilem accommodatior: quae docet, opes, si quis aut a parentibus acceperit, aut indure talis . si sa
10쪽
quaesierixau Alia q'apiam honesta ratio/'s ad eas perue xi ino' aut rehciem das esse,sedita habendas, ut virtutis, non ut luXurtia administras. Nam illud mihi quidem permiruvigeri solet,quid ita veteresilliiudicarint, non pos
se se simul ren; hibere,* iii is ientiae studia inul
cumbe : qui mihi etiam videntur,quo facto sumὸma diuitiaru contemxψος significarc ac prae se secre volucrunt, eo jso indicaste nimiam quandam
erga eas naturae suae propcnsionem,si nummos in arcam condere non poterant, ivt non omnes cogitaetioncs suas inicandςm arcm includerent: neque ἡquamdiu patrimo uim habebant, imperare sibi ut alijs rebus cstnim plMMs ccognoscendis vacarent Equidem nunquam cum militem laudauctam,incque fortem habendum duxerim, qui aduersaria a se quamlongissime amoueat, ne cum eis manuSconscrat istaeum potius, qui dc congrediatur, M. vincat lileque vero vide', qui minus impedimento sit egestas studijs,quam diuitiae. Necesse est enim,qui,unde uiuatinon habet, eum sibi vitae subsidiae aliunde quaerere: in quo quantum temporis p OGini itan in de sapientiae inadijs detrahit. Melius igitur philqi phi cui qui sexegendos permittunt' ii opes, si non hamni, non requirunt: si habent,
utuntur ut dec Rcque unquam torqvcntur audaugendi cupiditate,aut amittondi metu. Quid ego nunc de perturbatrice humaparum rerum, optimii