Mundi lapis lydius, siue, Vanitas per veritat falsi accusata & conuicta

발행: 1639년

분량: 315페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

voluntatis liberae possessio nostra est. Illa nobis morbus, vitium, casus, facile potest eripere . hanc vero, qui eximius caesi favor est,ne Deus quidem, qui tamen omnia potest in omni nisi sorte Deum quis Deo surripiat, illumque muneris sui poenitere, firmatum aeterna lege decretum infringere posse praesumat. Qilinam igitur Dominorum aliquem bonum, non potius pessimum dixeris, qui, quod habes optimum, libertatem, solum videlicet ac praecipuum hominis bonum, tibi numquam non aufert Durum sane,superbumque, grave nomen est Dominio, nedum modesta molestia sit, illi' sertim,cui libertatis amor inest, pudorque servitii, ut debet omnibus.

142쪽

ANITAS

Inania nomina.

143쪽

AVDi te, mi Stentor, Regales Regalium

schedulas, hoc est,sub variis variorum V k nerum titulis, inania prorsus nomina ven-se ia

. . . A inania

gnitatum fastus, quos ad insaniam usque mundus hodie suspicit, geminas penitus cum nugis tuis inanias esse sentirem. Quid enim Z Conveniunt comessabundi familiares aliquot;expectant avide sub cenam singuli, quid sibi muneris, quid tituli sors oblatura sit. At illa, nequa fraus subsit, innoxia pueri manu luci idata, hunc Regem,illum a consiliis, istum a secretis, alterum a cubiculis, alterum ab ollis principem jubet. Mirantur fortunam suam singuli, congratulantur,applaudunt; ne quiS,papyraceae, dignitatis ignarus, secus eos compellet, quam titulus ferat, vel pectori munus affigunt, vel petaso: quin domorioni, Si quis Regem, inquiunt, si convivam, aut perperam indigetarit, aut honore dexbito non praeveneri capital esto. Sic nempe ludicra haecce dignitascombibones exhilarat, quali vera tutUra 1 It atque perpetua ; efiis cum tamen vulgo etiant epulis longe sit brevior aut, ut verius dicam, praeter morosophiam, quam δε-

3 singuli

144쪽

singuli exercent,nulla Rex quippe, quod bellu ad instar ventri servierit, mox imperii sui, Consiliarius consilii, Secretarius secreti, ubicularius cubiculi, Coquus ollae, quilibet etiam sui totus impos esto ignarUS. Sed an sincerum magis aliquid, minusque ridi

ribus subesse existima Z Minime gentium. Sive

q- ω- enim a fortunae, sive ab ingenii munere profici Bbρὸ Δ scantur,nihil eos esse pronuntio,nisi divitem fron. AS uim VANITATEM,frugum inopem. Si fidem asse renti negas, fortunam obtestor, quae, ut ludicris hisce Regibus unius tantummodo noctis, sic iis quos veros credimus atq; perpetuos, unius dumtaxat diei regnum indulget. Sic legimus illud, quod mox a morte Romuli

ΔΑ. Lait inter-regnum, a centum quinquaginta Pa. - , tribus ea lege administratum, ut eorum sempesCQ unus horis se diurnis, alter totidem nocturnusumma cum imperii potestate praeesset. Hinc Milioli le Dionis in Caninium, unius tantum diei Consulem docus Habemus ea vigilantia Consulem ut toto Consulatus sui tempore semnum non viderit. Item alter Ciceronis in Vatinium Salutas sem Consulem,sed nox vetuit. At quod omni un,ta, celeberrimum est, sub Galieno Marius una dii visus imperio dignus esse, altera uti, tertia spo

145쪽

TITVLI. III;

liari. Vere tragicus horarum aliquot Imperator. Sed hoc modo non ago liud arguo omnes ti stulos, omnia munia, fortunae praesertim, hoc solo : dignitatis vim obtinere, qubd aliquam dominii is speciem quasi prae se ferant. Et tamen, si Christiane, ut oportet, ratiocinari volumus, servi sumus hic omnes Dominus nemo. Quantumcumque

mici voluntate,&codicillis testibus stabilita 'U an nihil attamen minus habet, quam rationem lominii nec de mea fidem hoc sententiae, sed psius Chrysostomi Saepe ris pnquit, legens testanenta, dicentia Ille quidem agrorum domo-um dominium habeat, usum vero alius. Omnes istum habemus,dominium nemo Velimus enimiolimus, aliis in fine cedemus: servi quippe tanum sumus, ac illius, qui solus merito dicit, Ego ominus,triobolares Oeconomi.atque adeo gra-4ter sese decipit, qui non exigendas aliquando usus provinciae rationes existimat, imo exigi nodis a conseia cuyasque nostrum mente, non

entit.

Iam vero quid de mentis ac sapientiae titulisticam 'ant1c forsitan aliquid minus vanum PMi u

iomina, veri nihil. Vnde sic judicem, quaeris Σ'Yccipe.

146쪽

caussidici,

Gaudent,exempli gratia,Doctorum titulo medicinae profestares innumeri; at si plerosque consulas, reperies eos tot ferme decipe dare, quot recipes mortemque verius accire posse, quam valetudinem. Idem de caeterarum quoque scientiarum titulis esto judicium , teste praesertim Satyrico,

dum ait: - Purpura endit Cabyricum, vendunt amethystina. Non credis Petrarcham audi. Venitjuvenis stultus ad ludum praeceptorestia, . illum sui praedicant se amore, seu errores tumet - -m, ille,stupet vulgus, plaudunt assine ue ipse justiis in cathedram standita, cuncta jam ex alto despiciens confusum quidpiam murmurata tinniunt interim campanae,strepunt tubae,Volant chirotheocae , ct nescio quis humeris pannus imprimitur. His peractis descendit iapiens, qui stultus adscem derata , quod omnes urbani vel mendacio fieri volunt, passim illi Doctoris titulus acclamatur. Mira profectob transformati nec, ut opinor, metamorphoseos auctori cognita.

Quid, i d Baraballum ut nobilem vultu

laureati genere, ita Versilum, quos maXime pangebat absonos, infamia celebrem quidem, sed ignobilem, eadem VANITAS eb provexit amentiae, ut di alterum se Petrarcham . hoc est Poetices Ausoniae

147쪽

principem dixerit, isnox primum quidem lato clavo ceterisque triumphantis insignibus , auro gemmisque rigentibus indui curaverit ; deinde pompa multo celeberrima ad convivium vere Capitolinum praecinentibus cytharis tibiisque deduci, ac postremo in elephantem aureis undiq; phaleris instratum attolli , itaque inter tympana, tubas, acclamationes insolitas Capitolium versus evehi ut praelumpta ibidem Poeticae laurea donaretur.Sed apuit supra sestarem suum bellum .ad pontem Adriani pervicaciter substitit, nec ad immeritos honores insano diutius voluit famulari. Et quid ni injurius etiam tibi censear,si credam,

te peponi huic, aut vestium, aut acclamationum, aut pompae tam insolentis gratia prae ceteris poeticam palmam dare ΘHoc itaque manet in causa, omnes sive animi sive fortune titulos inania dumtaxat nomina esse,

Regalesque schedulas, ac praeterea nihil.

148쪽

Divitia.

VERITAS

Malum necessarium.

149쪽

N recte, an perperam, an usi forsitan con- sule, eum,quem protuli,titulum unanimis uti ovirorum maxime sapientum consensus 'ς- reminis m commune decreVerit, non hic disputo;

illud dico, non esse me cuipiam injurium, si cum multis potius sapio, quam solus, iecuniis adscribo, quod feminis sapientes. Multi quidem multis aliquando titulis divitias

traduxere sed unus hic, quem cum feminis communem habent, universos complectitur,4 trans sscendit. Dum enim Poeta quida Graecus sic canit: si '

Dum Augustinus aurum vocat materiam labo rum, pericultam possidentium,malum domin Um, - com servum proditorem, felicitate ancipitem, morum' 'g'

pestem, pronum iter ad inferως; quid omnibus his infamiae titulis aliud sibi voluit, quam divitias malum aliquod esse,atque illud non exiguum Prieterea, si eodem auctore, dives caecus est , 'qubd credendo dives sit, non videndo si, judices μη Chrysostomo pecuniae suae erVUS est, non domi eum nus; si denique, teste Seneca, stultus est, quod eo, plus sibi viatici quaerat quo minus restat via quod

150쪽

haeredi procuret omnia, neget sibi nec hoc quidem aliud sonat, quam quod ante dicebam, malum esse pecuniaS. Sed audi .me,& aliis utentem testibus. Scio quia

dem, ut Hugo refert, divitem a divo dici, quod

μ' quasi I Deus nullo creditur indigere; verius tamen

est elegans illud de divitibus paradoxum, Multi

nimium, nemo satis. Item hoc Vatis cujusdam neoterici: Semper aevari e et iec habet quod habet, ed habetum, Euhit in meum, Tantalin alter aquis.

Cui consonat illud Hieronymici Iam deest

avaro quod habet, quam quod non habet quia aut non habita concupiscit, aut habita metuit ne amittat dc dum in adversis perat prospera, in prosperis formidat adversa. Cum Esopido siquidem cane non quaesita computat, sed quaerenda Vnde Seneca: Congeratur in te, quidquid multi locupletes possederant, ultra privatum pecunimodum fortuna te provehat auro tegat purpura vestiat me tantii tibi habere liceat, sed in gemmis atque marmoribus etiam calcare divitias acicedant statuae, picturae, pyramides,& quidquid ars omnis luxu elaboravit , majora cupere ab his disces Semper avarus avarus est,id est auri avidus, divitiis quippe arcam implet,non animUm. Vis denique compendio doceam, quam grave malum

SEARCH

MENU NAVIGATION