Mundi lapis lydius, siue, Vanitas per veritat falsi accusata & conuicta

발행: 1639년

분량: 288페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

QV Μ aptae sint humanis usibus Camerace onae, Hollandicae accortracenses te lae , ma- : -:nifestius docet quotidiana necessitaS,quam ilia, ut ut quempiar lateat. Eam vero, quam sibi ipsa S colus, Fusus, Iamen, danipendia, textrix φρομ aranea conficit, non minus aperte constat tam inutilem esse, quam subtilem imo vero ideo maxime inutilem,quia maxime subtilem. Sic nihil veri capientiae magis inutile , quam Sophistae subtilitas Ideo invisam Palladi finxere Veteres araneam. Vt mucronis ergo, sic ingenii Hinc in acies sit, non ut fetae subsistat, ut penetret. Quo 22-iarumdam acumen tenui cuspide frangitur, primo- que molimine deficit. Validissima etiam, si adultimum extenuentur, infirma sunt sic robur omne tenuitas atterit. Ingenium, ut eae,quas diximus, telae,si bonis artibus applicabile, pretiosa supellex, utilis; sin minus, Ut araneae textum, laboriosa. futilis. Quis Sophistarum bella dinumeret 8 quis inenodabiles nodos quis veri professionem Z quis, tam patrocinium falsi quis ignorantem scientiam ' ladum hoc unum certo scire se satentur quod nihil sciant ac ne viam quidem scientiae adhuc invene et rint e

12쪽

rindi Et verissime quidem. Si enim, juxta unaninem ipsorum consensum, nihil recte scitur, quod non per causas, easque proximas , Messicientes quidem aut finales, rite demonstratur; tales verbattributorum nulli hactenus assignari potuerunt, nisi solis immutabilibus&propriis accidentibus, tamque exiguo numero, ut fere an numerus dici possit ambigam; quis non videt eos inter ignaroSpotius quam sapientes esse censendos ΘEorum porro, quae scire perhibentur, nihil non rationibus inter se pugnantibus problematice varium, nihil tam solidum , ut non mox aeque stolidum esse comprobetur. Exemplis, quod loquor, evincerem,nisi propositum brevitatis studium, vel

ex nunc,alio me Vocaret

Quapropter, ut paucis expediam, genus h0es ita hominum horologiis conferes, quae dum veri re- '' gulam profitentur, ipsamet a vero deviant vi hocsξi semper uno semper conveniunt , quod inter se numquam con Veniant. De hora certe nemo crebrius ambi- git, aut interrogat, quam qui ejusmodi loquaces Aa, rotas circumferunt: sic nulli minus sapiunt, quam qui maxime. Et e diverso ignorans non dubitat. Pejus est, quod subjungo. Raro magni errores, nisi ex magnis ingeniis prodiere. Nullum m amentia, num ingenium sine mixtura dementiae, quidni

. - aequitiae Disane, inquit vulgus ngehii maxi

13쪽

me subtilis artificem, dabo plerumque moribus quam maxime perditis nebulonem. Quare perniciosus Reipublicae Catilina fueri , a saepius Cicero prodidit, quam Consularis rode- 2. V itia postulabat at Crispus illum magna vi animi fuisse ait, sed ingenio malo. Tu an bono sis, nescio quod ob sensuum fallaciam, caeco; ob rerum

omnium incertitudinem, erroneo; Ob humanae fragilitatis conditionem , periculoso , hoc certo scio. Habe dc hoc coronidis loco Ingenium quo e , a locius, eo propius ruinae, utinam non aeternaei Quam id vellent tot illustres animae, quarum ni

mia subtilitas , caeli claustris infracta, sibi aliisque barathrum reservavit l

14쪽

UANITAS

Memoria fatilis.

'influit, effluit.

15쪽

VERITAS

Quo enim ampli gutturis poculo accidit, ut, quidquid insuderis effluat ea facilitate M--

qua innuit id perinde memoriae Ulia Venit gutturi

Exempla desideras habe. Obmutuit repente ρ 'si iiii medio orationis suae decursu coram Philippo facio Demosthenes, coram Antonino Herodes Atti ζοῦ.

cuS, coram Severo Heraclitus Lycius omnes D prius aeque memoriae laude celebres, quam postea fraude. Perfidus nempe quaestor memoria, concredi etum reposcenti aut reddere negat , aut prodigit 2πEt ejusmodi gloriaris An forte, quia non fefellit hactenus, fallere te deinceps non poterit quis fi- dejussit 8 ego certe hoc ipso te fallere censeo, quo fallere te non posse existimas. Memoria absentis objecti speculum est crystal lus praesentis; quot mendacis crystalli gen madi tot sint: memoriae. Nec illud modo sed , ut affflatus speculo vel modicus vapor, quidquid crystallus maginum possidet, momento eripit; sta, siquis cerebrum aut calore nimio forsan, aut fri gore obnubitet humor, tollit euestio io, quas de νηου

pinxerat Ideas, memoria.

Vt nihil de Francisico Barbares nihil de orbitio, nihil

16쪽

nihil de Gregorio Traperuntio dicam testis Messala Corvinus rarae vir eloquentiae, rarae memoriae,

cui similis aliquando suffula nubecula, etiam proprii nominis reminiscentiam sustulit. Uuid multa non semel evenit, ut singularis prudentiae vitis universa sapientia symbola,in amentis simulachra

repente converterit.

At capax mihi, inquis, non fallax memoria est. D. . - Itane vero Z Vnde haec igitur oblivio caelestium -- p ceptorum , quae tam pauca sunt numero Z unde oblivio Dei unius 8 unde oblivio tui met ZSed esto, capax sit quid deinde infelix nempe rapi puerpeia est,quae confusam Babylonicae turris mo- lem assiduo parturit , numquam parit Capa stomachus est Med frigidus, atque adeo ex eo, quod male diperat male sanus.

fit iuui, At memoria mea, quidquid conceperit, recte digerit Bene habet hactenus de quaestore perfido .mis an sum gloriata est VANITAM Gam etiam de carni - i AN Melius cum Themistocle oblivionem optasses. Discendas quidem dediscimus, de discimus dediscenda. Erras, in recordatione multiplici multiplex molestia est. Quaedam conscientiam vellicant, quaedam pungunt, quaedam

Vulnerant unde fit, ut memorantium ora rubor,

pallorque vicissim in siletio occupent, incessusque sit Varius, vox incerta Imo saepe delectabilium molesta

17쪽

omnium

MEMOR . molesta recordatio est &,quae mortalium insania est, catastam hanc arte producimus. Quid plura Z Vis optimum genus memoriae Memento peccati tui,ut doleas ; memento mortiS, -' ut offendere desinas; memento divinaejustitiae, ut timeas , memento misericordi me desperes Brevius. Vis optimum genus memoriae Θ Obliviscitur omnium memor Dei.

19쪽

v ERIT AS.

QvΛΜ dubia Typographo supellex sit chara

cterum copia, neminem fugit. Essicit qui chaia dem frequentia , ut dives elementorum . . Typographus , plures in divisoque tempore i ii miς commentarios praelo committere possit, quam alius quispiam minus ab ejusmodi notis instructus sed , si temere, si transversum,si hiulce, si mi pati deceter collocati sunt apices, plus illi profecto αἴ sortis ac nominis abusus hic deteret, quam adferet copia. Si vero quidpiam etiam privatorum famae, si paci publica , si decretis Principum, si Ecclesiae sanistionibus adversum vulgaverint actum est illico de fama fortunisque Typographi Negas ad fiscum appello. Nihil itaque copia,sed usus qIdem esto judicium de ubere verborum in ho-ta timmine diserto copia Magnum profect 6 instrumena '' iam est gloriae, verborum affluentia, sed anceps, uspide gemina & hac quoque qualiter uti scias,re-ert plurimurn. Sapientis dictiim est, non ignobilis Mors&ita in manu linguae mihil hac mollius, nihil du-ius Linguae volubilitas, atque verborum copia,e ars etiam quaedam sceleratis piisque commu-sia sunt, non item eloquentia i quae, ut bene Cato,

Bri nihil

20쪽

a. ELOQUENT 1 A.

nihil aliud est, quam copiose loquens sapientia. Verus enim orator, si Tullio credimus, nisi vir bonus, esse non potest. At eloquentia mihi dulcis Mornata est. Dul-β cedo.&ornatus iste nescio quid blandum indo.

losum praereri. Sed non pluris et apud rectos judices suauis& compta viri fallacis oratio, quamve meretricis fucus, Vel mellitum virtis, vel phrenetici robur. Quid si floridam dixero Z Florent di cam, lilia, floret aconitum. Quid si clarum Gaiatus sol,clarum incendium. Denique versa,ut lubet, reversa, gloriae habes viam arduam, & invidiae

pronam.

Eloquentia si innocenter, absque jactantia,utare quod ,quam homini in elationem proclivi dissi. cile facile conjici, vix ulla re citius tibi multitu

dinis amorem concilies & gloriam quaeras sinaproganter atque improbe, mox certum tibi discrimen, multorum dia conflaris Vt murex, sic homo lingua capit,vi capitur, quae illi ad nascitur sanguinea purpura, non minus mortem praesia Git,quam gloriam. . t Plus dicam eloquentia qub major, eb damno j. ,. sior funestiorque, si sola est singulares proinde vi N is ri ros vi Graecorumin nostros, in perniciem traxit quod ita esse, Demosthenes,&.Cicero,& Antoniunon negabunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION