장음표시 사용
181쪽
- granulatum, elatius, caule soliisque rotunda lo- amplexi ea ulibus latis oblongis subtus glanduloso-Acubris, capitulis maioribus.7 1l Di onanthoides. Smith. Εnul. FL l. c. Eugi not. t. 2235. at mi
- strictissimum, solii A nngustioribus lanceolatis basi angustala semiamplexi caulibus, sublus in ovibus, capitulis minoribus. II. strictissimum. Friti P. PII. e desci'
in regionibus alpinis Europae mediae et borealis, sin Scandi nux in horeali vero haud lectum in cum praecedente; at longe rarius. Var. 9ranulatum o Scolin Soc. Dotau. Edin. 9 habeo; Var. Stricli SSimam e rior vegia v. c. Si artio in Merager etc. Blyti IAust A D. Variat ut n. 124 si a turn, capitulis majoribus et minoribus, caule plus minus dense solioso, soliis latioribus et angustioribus, semiamplexi cauli-hus et sessilibus modo, in logerrimis dentatisve, ut ex bis nulla dis eron tia petenda; ita vero ut hujus folia subtus magis glauca et Uscabra'' Smittit, minus amplexi caulia , Omnia saepe l. summa saltim, rite Observante II altero, tantum sessilia, quod in priori contraria ratione sit. nam is vero strictis aphrilis, foliis tripli nervibus, involucro ab eodem semper tute dignoscitur.
quidem , involucri squamis contigue dispositis, soliis rigidis et lolo ha
hi tu . Caulis cavus, maiorum sucile comprimendus, sed rigidus, soliosus, ex alis superioribus, interdum Omnibus, ramosus, Sirinius, glaber, Sed saepe e punctis Scaber, Semper vere apii Fllopodus. Folia fiat numerosa, sed sparsa, hasi angustata semiamplexi caulia, Ovata Oblongave utrinque denticulata, ne uta, Superne glabra, margine Subiusque quoque vulgo
glabra, at e pilorum basi quasi glandulosο-punctutu i hinc in schedulis ueοnspersum primo dixi), sed variant pilosa; glauca, tripli nervia, nervis
Vago anastomos antibus, Summa Sessilia, quae in priori magis amplexi- caulia. In varietate vitillidentata soli a lanceolata evidentius et frequentius dentata, in seriora in petiolum basi haud auriculatum attenuata . nam istorigeri ala res arrecti, stricti, in seriae simplices et omnino a phylli, apice corymbiseri, sed capitulis virgineis sere racemos o-spicati, cano- floccosi et pilis raris, vulgo eglandulosis, adspersi. Capitula elliptica, deflorata globosa, Obsolete cano floccosa, pilis nigris Suhglandulis oris rarioribus vestita. Squamae in macro cephalis saltim multis eriales, extrorsum decreScen-
3 Despera nitum Raepe ito synonymis repentiorum extricandis, cum notae variabiles
modo indicantur. Hoc vero haheo o locis Smilhianis sub nom. II. Inu Dictis et primarium sub nomine u rioidi ad Oehili Hilis Scottae te elum a Dr. De ar.
182쪽
ies acutiores, intimae obtusae, pallide marginatae. Ligulae ciliatae. Stylus e luteo suscescit. Λchaenia brevia, suscο- nigra, basi attenuata, Pap
Synonyma recentiora non ita definita, ut recipere potuerim. Planta sub nomine II. cotone olli in Hort. Lund. Obvia, characteres primarios hujus quidem offert, sed solia membranacea, multo taliora, rotundatο- obtusa, exacte Plumbaginea et capitula in ramis alaribus aphyllis numerosissima sere v. Prenunthoidis.
27. H. Minsu TUM, a phyli Opodum, Viride, caule solioso ex alis paniculato ram OSO rumisque elonsutis foliosis hirsutis, soliis ovatis seiniam plexi caulibus pauci dentatis, Subtus margineque hirsutis, Pedunculis squamosis eanofloccosis involucrisque canOhirsutis, Squamis extimis linearibus sublaxis, intimis obtusis, ligulis obsolete ciliatis, acha eniis suscO-atris.
H. cana dense, fruticosum, hirsutum. Surruc. - Valli. l. c. P. IST. H. Saba udum cana dense. mrt. Noti olim et verosimile Fr5l. l. e. P. 213. H. hirsutum. Bernh. I et uort. Lot. nunc temporis. Tausch l. c. v. 72. Fr5lichi I. c. p. IST. planta eulta . II. denticulatum r. hirsutum. Moran. ess. P. 34. Ex s. Derb. Norm. XIII.
Τanquam e Canada Originem ducens, confirmante ili. Boi-ehentincti, antiquitus in hortis Europae cultum, Sihi ignotum
Color pallide virens, etiam involucrorum, et hirsuties insignis te stantur esse plantam cultura personatam, Sed quae Species sit mater non liquet. Villarsius, qui specimina spontanea Sarraceni contulit, nil u. cydoniae olium ducit, a quo planta culta nimis diversa. MOnnier a priori ortum fingit, sed tam ab hoc ramis soliosis etc., quam N. cann densi in bortis nostris omnino differt. Λn duplex species sub re canadens e Torr.ot Geny militet g Cutilis erectus, tripedalis, soli 3Sus, Vere ramosi Ν, ramis elongatis soliosis, undique pilis longis mollibus et pube parca cana ve-slitus. Folia omnia consormia sessilia, subamplexi caulia, late ovata, l. oblongolanceolula, in si a medium pauci dentata, acuta, Subtus praecipue margineque hirsula, tripli nervia. Anthela contigua, laxe paniculata, undique pilis longis albidis eglandulosis pubeque cana Vestitu. Cupilula hujus stirpis maxima, H. Sobaudi, cui tota planta haud absimilis, involucro multis orioli basi truncato virescente l. fuscescente hirsuto. Squama exteriores sublineares, laxae, acuminatae, intimae obtusae. Ligulae sta-
183쪽
vae, apice Ohsolete ciliatae, extimae saepe glabrae. Stylus siccus fuliginous. Λcli aenia basi altenuata, truncata, fuScO-atra, pappo sordido.
28 Η. ELATUM, a phyllo podum, caule solioso hirsuto simplici soliis amplexicaulibus Ovatis argute incisis tripli nervibus, Supra glabris, Subtus glaucis hirsutis, inserioribus postico
aequaliter angustalis, anthela soliosa sub corymbosa involucrisque pilosis, squamis obtusis adpressis albo marginatis, ligulis obsolete ciliatis, aetinentis e si Sco atris.
I. pilosum, Cnici solio. Cupan. hori. Cunth. Suppl. III. Ita ii Hist. III. p. 143. n. SI. Valli. a t. par. 1721. P. IS4. I. Corinthoides dentalum. Govant et uort. t olim. At Linh. en. Ler. 2. H. amplexi caule longi solium )
H. Plongatum. Luetur. abr. P. 2.11. non Dec.) vexatissimum illud, a MOnniero ad u. neocerinthe, a Frolichio ad II. Prenanthoides non vidi, sed cum hoc conferatur, ut etiam H Prenanthoides v. iuranum. Gaud. helv. V. p. 114 II. Schraderi non Λucit.) uort. Bot. l recent. v. c. Christian. Var. hirsutior priori analoga. Exs uerb. Norm. XII. n. S.
In regioni hus alpinis Europae mediae sed ut speciosissimum Suae stirpis, ita rarissimum videtur. Λb antiquissimis temporibus in hortis suit cultum; spontaneum modo vidi Q
Speciosa planta, ad H. strictum accedens, ut II. lycopi solium adH. Prenanthoides, soliis nil Cnici Benedicti lypum incisis. Radix multiceps. Herba laete, ni pallide virens, tola excepta pagina superiori R-liorum setis longis albis simplicissimis hirsuto-hispida, prorsus eglandulosa. Caulis 2-5- pedalis, strictus, solidus, sparsim soliatus, pilis versus basin deflexis . Folia omnia amplexi caulia, acutiuscula, Supra glabra, subtus glauca margineque hispida; in seriora oblongata, deorsum alienuata, basi lata lamen nmplexi caulia, summa cordalo. Ovala infra medium profunde et argute incisO-dental a , sere pectinata. Λnihela soliosa, patenti-cOrΥmbosa, nunc poly- nunc oligocephala, pube tenui cana pilisque longiA densis candicantibus vestita, pedunculis elongatis squamosis Simplicibus i. divisis. Involucra ovalia, deflorata conica, in alpibus suscescentia, subglandulosa, locis inserat pinis cultave viridia, eglanduloso-pilosa. Squamae Omnes obtusae, arcte ad pressae, exteriores haud numerosae, apice glabrae. Ligulae obsolete ciliatae, extimae glabrae. Sirius luteus suseoliispidulus. Λchaenia gracilia, striata, atra, Pappo albido.
184쪽
Caules soli Osi, aphyllopodi, gemmiseri; interdum Vero, axe haud elongata, pseudophyllopodi. Folia tripliner via, medio praecipue dentata, dentibus vulgo utrinque tribus primariis, in
feriora Petistata, reliqua hasi Obtusa l. acuta sessilia, nec rem-ν exicaulia. Involucrum plus minus multisoriale, spiraliter imbricatum, squamis introrsum decrescentibus, intimis acuminatis. Ligulae apice glabrae. Per rectiones montanaS et ciam 'eStrUS, Praeci 'ue Europae boreatis, abundunt s aestivalia, optime florent mense Iulii. Λmbigunt inter H. Pulmonaren 'ulytitis' et Λccipitrina Umbellato , si illorum characterem in involucro introrsum decrescente Ponn-muS, ad Pulmonareas reserenda sunt, cum quibus etiam florendi tempore con Veniunt. Vereor, ne hoc constantius sit, cum singula series, StenO-ihecarum instar, a speciebus scapi geris ad n phyllo podas exinde deducatur. - Formae elongatae II. Glnucorum inter Λurellas his quoque maxime analogaes sunt; in hortis saltim videre licet varias, ab his aegrediScernendas V. c. u. culcaret in I. cunescensi ili. Linh cum II. laevigato comparat , II. humi usum etc. Ε Cel. Tatischii sententia H. calcareum est XV ill leno vii II. laevigatum primarium; idem cum variis aliis, v. c. H. tridentali formis in apricis natis, sub hoc nomine a div. Fr5lichio determinatum vidi. Singula ceterum species infinitis modis ludit, ut in herbariis eiusdsem speciei sormae sucillime segregentur, diverSarum
vero coniungantur. Hinc explicantur nomina toties commutata - nec
ulli bi, Oblitterato charactere essentiali, specimina sicca dissicilius determinantur. Forma enim typica et varietatum series omnibus sere eaedem sunt; ipSae plantae Vero maiorem, quam inter se, habent cum aliis Speciebus assinitatem; II. nori essicum nempe cum H. saxisi ago; II. tridentatum cum Η. vulgato; II. Pulltim cum l . gothico; II. rigidum vero et aestitium, quae lactescunt l, cum Λccipitrinis genuinis. In hortis Boianicis multae horum soriti ne occurrunt, vulgo sub nominibus maxime confusis, v. c. v. tridentiatum sub nomine II. paniculati, II. rigidum teste
Blyit io sub Il. iniri, aceti l l. corutophrllum Hori. Lot., Des . cat. Par. 3. P. 126. peculiaris facile specios, soliis perangustis, rigidis, glaucis, sparsis; sed patria ignota.
129. H. utSPi DLM, a phyllo podum, pilis bulbosis olbis hirsutum, caule solioso, soliis lanceolatis denticula lis sessilibus, infimis petiola lis, untheta fotiosa oligo cephala, redunculis
185쪽
squamosis cano floccosis involucris lite nigricantibus eglan
duloso-hispidis, squamis porrectis acutis, ligulis glabris, stylo 'iseo fuligineo.
l. hispidum. Forsh. deser. Cent. 19. p. 7S. non obstat, quod Il. Forshalilii. Frol. l. c.
In I bracia ad Bosphorum, ex Forsh. ; Var. minor nil montem Parguit Caucasi legit C. A. Meyer Medio fi lii.
Specimina, quae exstant Fors hahleana, omnino incomtileta sunt soloco speciali indicato vidi in Mus. Petrop. modo sormam II. borealis ;at non obstante descriptione huc reserre debeo specimina Caucasica, Sta lura minori modo diversa. Facile dignoscitur pilis bulbosis longis conseriis simplicibus albis, quibus tota herba, et in nostro etiam involucra, hispida. Caulis erectus, tenuis, simplex, pedalis circiter, laevis, haud admodum soliosus. Folia omnia lanceolata, medio aequaliter denticulata, acuminata, subtus tripli nervia; radiculi a prorsus nulla; caulina inseriora petiolata, reliqua hasi ovata sessilia. Dedunculi pauci, solio sunsulti, simplices, splamosi, floccosi et eglanduloso-hispidi. Involucrum multi seriale, nigrescens; squamis omnibus acutis in apicem usque hispidis . Ligulae luteae, apice glabrae. Sulus in vivo luteus rus cohispidulus Τ Λ chaonia rus eO-nigra.
150. II. NOR EGICUM, aptiyllopodum, siaucum, SetοSο-hiVidum glabratumve, cauto rigido solioso, soliis lanceolutis Oblongi S ue ciliatis sessilibus, infimis subpetiolatis, iantheia a 'hylluc; nono QOSa subcorum hosa. involuero ventricoso hirto, Squamis intimis porreetis iacuminatis margine pullidis, ligulis Stymque Persistenter luteo glabri S.
In montibus ol elixis apricis Norvogiae australioris Cliri- Silaniae cte. usque ad Christiansanit l, plurimis locis et Sub variis valde diversis sopitiis. Blytis Iulio.
Formae primariae angusti soliae caulis nunc humilior a basi soliutus sabsque rosula radicali tamen), nunc elongatus et longe apb il0podus, rigidus, i-5-pedalis, simplex l. superne divisus, purpura ScenS, nunc undique, nunc inferne pilis solisve longis albis hirtus. Folia conformia, lanceolata, medio 2 4-dentata, utrinque acuminata, glauca, nunc un
186쪽
riora in petiolum attenuata; reliqua sessilia, sursum decrescentia, ut anthela, vulgo Oligocephala, apb3lla evadat. Dedunculi proprii igitur bractea sussulti, canon Oecosi, vix pilosi, in m squamis quam glandulis prorSus destituti. Capitula sequentis duplo ni sora silla H. cydonia elatii aequantia et primo obtutu similia) sub nuda, susco-viretilia, plus minus hirta, basi obtusa. Squamae multiseriales, acuminatae, laxae, margine pallidiores. Ligulae opice stylusque glabri, lutei, exsiccatione fere aurei. Λchaenia sequentis longiora, hasi leviter attenuata, pappo albo-rus Scente. Sed aliae exstant varietates foliis latioribus oblongis; hae pseudo 'myllο-due passim aliaeque hypophyllopodae, foliis radicalibus sub anthesi emarcidis, pilis longis setosis facile distinctae; has praecipue removent squamne
exteriores ob tu Sae adpreSSae.
lol. H. LAPPONCLn, apb1llopodum, caute paucisolio superne in Pedunculos Paucos elorassatos glubros monocephalos folio sussultos diviso, soliis anguste lanceola lis modio dentalis, infimis petiolutis, involueris cun oecosis depilatis υ ridibus, squamis adpreSSis sursum attenuatis, intimis aeu
tis, ligulis opice glabris, Stylo Iuleo, pappo eximie albo.
Locis graminosis Lapponiae I ornensis La est uilius I , Fin- marisae Alyti in litt. In horto foret Ineunte Iulios et ante primum subsequentis florem prorsus disseminatum l
labitus hujus speciei omnino propius, sed sacies cultae admodum mutatus, servatis notis essentialibus. Planta spontanea rigida, glaberrima, Subglaucescens. Caulis omnino a phyllopodus, sesquipedalis, lae- is, pauci solius, exceptis pedunculis e superiorum soliorum alis omnino simplex. Folia sparsa, Ianceolata, utrinque attenuata et neula, SeSquiuncialia, medio utrinque tridentata, nervis lateralibus sublus haud prominulis, quo ab H. aestivo et una bellato recedit. Pedunculi ex alis alterni
elongati, sirmi, rigidi, glabri, apice leviter stoeculosi, monocephali l. in-
H. Ledebouroi Gis h. exf. omnino est umbellatum. Eiusdem var. e Lamt- sebullia in Musae , Ac. Petropol. cum dubii signo pro H. Lod ut ei Servatur - Quid sit, ignorat ipse illustr. Lede bour, qui in Fl. Ross. prorsus Silet. Sed Frblichii descriptio salis clare uostrum iudieare videtur.
187쪽
fimus simpliciter surcatus. Involucra maiora, Viridia, ne exsiccata quidem nigrescentia, canon Occosa, sed depilata, utrinque Valde obtusa, nec deflorata constricta. Squamae scalari- imbricatae, latae, lanceolatae, arcie
nd pressae, sursum attenuatae obtusiusculae, intimae nonnullae acumina
tae. Ligulae luteae, apice glabrae. Stylus luteus, vix suscobis pidulus. Λchaenia sulva, demum nigro susca, pappo eximie albo. - Ρlanta culta ad lianc se habet ut sequentium formae nemorales ad suum typum. I Ola herba mollior, laeie virens. undique pilis brevibus pubescens. Folia valde elongata ad 5 - 4 unc., unde lineari-lanceoluta, flaccida, sere membra lancea et medio grosse dentata Caulis magis divisus et pedunculi elongati; at nunquam anthela fit corymbosa, sed capitula canofloccosa in
ramis solitaria. Squamne laete virides, tam in Vivo, qua in Sicco, Omnes elongatae et acutae. Poppus sere niveus.152. II. Tni 'ΤΛTLIi, aphyllopodum, caule subcavo ratioso striclo, soliis inferioribus oblongis petiolatis, reliquis lanceolatis sessilibus medio paucidentatiS, anthela subaphylla corymbosa erecta, pedunculis elongatis stilarinibus involucrisque, de floratis medio constrictis, cara Ioccosis breveque Pilosis, squamis acutis porrectis murgine pallidis, stylo fu
H. Dulicosum, hirsutum, soliis longioribus et rarioribus. Vasit. l. e. p. ISS. n. 3. II. fruticosum, strictissimo solio. Iti p. Ien. p. 163. Herb. Poti. l
, Ε silva Dologniensi copioso habeo. Citat Vaillant synonyma H. vulgati, quod vero supra p. 185. n. 50. distinxit; at Vera ratio est, unde duplex litio , omnes ante ipsum utrumque commutaSSE.
188쪽
- firmum, a phyllopodum, viride, caule humiliori robusto cavo apice
corymboso- ramosissimo, soliis firmis maxinae variis grosse dentatis, Squamis porrectis variegatis. - tueuiquium, apti l lopodum, glaucum, caule siricto soliisque lineari- lanceolatis linearibusque rigidis glabris, dentibus paucis vulgo elonguli S. H. 1 ut. angustissimo in cano solio. uort. Bat. p. 316 et Vet. exherb. Vetust. sv l. quoque lilippii l Ι . t ulmit. Hori l olim. uerb. Νwartzl Aeh. I etc. υΙ . paniculatum. uort. Lund. I uasis. t et . II. ceratophrllum. Des . hori. Par. 3. p. 316. ad spec. cultat huic
II. laevigatum. f ALI P. 229. Η- II. asperum, hypophγlli Odum, caule sarcio rigido subflexuoso hirtos uberrimoque saepe ram OSOpaniculato, soliis coriaeuig sub undulatis glaucescentibus sursum latescentibus grosse duplicato dentatis subincisis.
Per omnem tacite Europam non ubique, sed hinc indocopiose et sub sormis valde recedentibus ei desinitis ; primarium, quod proprie reliquarum sorma nemorialis, viridis et tenuifolia, in Europa horeali vulgatissimum; sirmum, lacie Stirpis I. umbollati, in extimis scopulis Roslagiae Iegi; laevigatum lantum cultum et ex Europa austr. in Imperio OSmanorum: m-denboim I in Mus. Λ c. Scient. HOlm. in Sub mullis sorinis; asperum demum in muris Velia Stis, V. c. UpSaliae copiosc. Iulio I
Caulis exsuccus, et ougatus, vulgo cavus, facile comprimendus et admodum strictus modo gracilior et in asPero sarcius et saepe flexuosus , normaliter Simplex, Semper multifolius, nunc glaber, nunc pilosus, nunc spilis obortivis) ex eorum bulbo frui ) punctato- scaber, sursum semper cano-ssOecosus. Folia per caulem aequaliter sparsa, sed in
singulari L nemorali H. F. III. medium par suboppositum, inferiora pe-
Deseriptio Linnaeona prorsus huic convenit, at nulli Λmericanae specieit In mentem mihi vonit suspicio, temeraria quidem, sed urgentissima, hoc aliasque plantas in horto Ups o sominibus 1 aluiti edueatas, dein vero numquam in Americaboreali lectas, in bonito commulatas fuisse - ot pro V Kalmii enatam speciem Upsaliae spontaneam Vulgarem.
189쪽
tiolata subintegerrima, superiora sessilia, minora, utrinque dentibus 5 - 4, nunc brevissimis, nunc grossis elongatis patentibus, interdum immixtis brevioribus, sursum decrescentia, ut in individuis simplicibus anthola discreta sit et in ramosis modo basi soliolosa. Pedunculi proprii bractoa modo sussulti sunt, Vienuiores quam in alia specieV L. , stricti, normaliter corymbum sormantes, cano floccosi, pilis raris brevibus adspersa. Cui/itula Parva, a basi ovata oblonga, destortita medio constricta, ut basis
ventricosa e no acuto termineturi Involucrum obscure multiiserialse, cano-stoccosum, pilis huevibus et parum conspicuis, in carina rarius minute glanduli feris, adspersum. Squamae lineares, sursum nitenuatae, nunc Omnes, nune intimae modo acuminatae plus minus porrectae, juniores in
apicem usque ciliatae. StJlus livescens, ni scobispidulus, siccitate fuscus. Λchaenia minuta. sus conigra, pappo albido. - Limites definiti formarum scilicet nemoralium ab re vulgati adhuc nobis sunt obscuri; sed adesse Speciem distinctam, nisi plures, haud dubitamus. Quae vidi, si deliter
Nec licuit mihi charae toros inter desinitas sormas, in vivo haud
Obiter observatas, detegero. Formae nemorales in H. Vulgatum abire Videntur ), a quibus apricariae manifeste diversae. II. asperum nunc
QSimie pii Silopodum, nunc longe ophyllopodum, sed Oct. Novembri Ob-SerVatum gemmiserum est, licet gemmae nune clausae, nunc in rosulas minutas explicatae in uno oodemque caule, sed hae rosulae haud discretae sunt ut in Pulmonariis; sed minutae, sessiles, more gemmarum, in cau lis hornotini basi. Cotorum hoe, statione sicciori natum, fertiliori umbrosa tam manifesto abiro videtur in sormas Demorosas Herb. Norm. III.
n. I.), ut de identilate dubita eo haud liceat, et in hac ipsa sorma snon in nemoralibus velliquish videro lieuit specimina soliis basi reductis rosulatis.
155. ΙΙ. nisi DUM, nphyli opodum, viride, caule solido rigido soli OSO apice paniculato-ramoso, foliis sessilibus lanceolatistri 'line Dibus modio dentalis, infimis consormibus subpetiOlaiis, involuero obtuso multi seriali floccis. canis fugacibus Pisis die niuris uti Diduliferis numerso, deflorato Sursum attent reto Squamis incumbentibus lanceolatis subobtusis undiaque viridibus, Siccitate nigricantibus, stylo Iuscobividulo, sicco suliginOSO.
) CnVeamus ne tantum o rosularum radicalium praesentia in herba tris has species limitemus. In leone malustii iiij H. ramosi caulis ophyllopodus pingitur; in D. siti/atico Fl. Dan. longo sphyllo potius, et tamen ob lotam faciem ab omnibus adH. Vulgat. nemor. ducitur. At involucrum quoque putius H. rigidit Exaele respondet tantum Spec. II. silvatici Retiter
190쪽
Η. rectum, rigidum, soliis longis angustis, dentibus paucis uirinque exstantibus. Ita ii visi. III. ν 143. c. descr.
- pullum subqο hicum , gracilius, haud lactescensi, in volneris nudis
atroviridibus siccitate nigri cantibus, squamis exterioribus latioribus earina glandulosο-pilosis glabratis ve, intimis aeutis. Exs. uerb. Norm. In n. 13 2 14. - laevigatum, firmum, subramosum, in Volucris primitus canos oceulosis viridibus, siccitate nigricantibus, squamis latioribus plurimis obtusis eglandulosis. I. laevigatum. Reich. Fl. ex . p. 267. Fim Mant. II. P. 49. N. Friesii. Harim. Sc. 4. P. 2o7. Pr. P, Exs. Derb. Norm. IX. 3. - Η. microeephialum, caule tenui flexuoso soliisque rigidis, aniliela saepe paniculato-ramosa soliolosa albidopilosa, capitulis minutis viridi susce- seentibus squarrosulis, squamis obtusisl Valde simile II. tridentato, at mensem serius et verrant et floret in eodem loco, absolute a phyllo podum. LVilid. Hort. uer. t. 16 hoc reserti
In collibus, Versuris, silvis caeduis Europae insediae et horealis sat frequens; circa Holiniam abunde, ut lusus humiliora basi ramosissimus, soliis longissimis, cum vulgari in ipsa
urbe V. c. Oh servat arti-hachen. Var. subcyothica in Smolandia
occidentali, Hallandia, inque Cimbriat, Germaniat, v. iureiurata
praecipue nil mare occidentale, sed etiam ex Ostrogothia et eum vulgari HOlmiae rarius. Iulio, Aug.
Lactescit levi tori Caulis semper strictus et rigidus, solidus, subli-gnosus, o phyllopodus, nec ut in formis prioris crassicaulibus cavus; nunc humilior, sesquipedalis, dense soliosus; nunc elongatus, 5 - 4- pedalis
vidi orgralem, cutile digiti minimi crass.), sparsi solius nulla solia op-