장음표시 사용
211쪽
II. solio caulem amplexante oblongo integro piloso. Amman Ruth.
l. c. n. 2OS. II. caule ramoso, continue solioso, soliis ex cordato lanceolatis am
Exs. uerb. Norm. XII. Io. bis. - nigritum, caule Stricto, apice subumbelli sero, soliis oblongis l. linearibus elongatis glubris, involucro nigri cante. Nuprecht. I. virosum Pull. proprie h. I. H. corylii hos una. uort. Lot. t Fr5lich l. c. r. 226. Var. culta, capitii l. duplo maior. Exq. Uerb. Norm. XII. IO. - distorium, caule decumbente apice laxe paniculato, soliis lanceolatis, saepe hirsutis.ll. prostratum ex Ledeb. I. c.
ΡΟΡ omnem Sihiria in temporaliorem, Λ Siam occidentalem, Persiam, terras Caucasicas, I auriam, BOSSiam australem Vulgalissima species; rarescens in I ranssilvania, Syrmia, I unguria. Septembri. Var. nigrita in regionibus frigidioribus, prae- eodenio in horto praecoctu S.
Magnopere, ut omnes Vulgatiores species, praecipue indumento caulis et soliorum variabile, hirsutissimum sin volucro pallido) et glaberrimum involuero nigri cuntu) et in florescentia, nunc terminali simplici uni hellula nunc ramosissima paniculaiO- corymbosa Vel caule ex alis ramoso tityr-s idea . Caulis olutus, eximie a phyllopodus, maxime soliosus, laevis, ut plurimum viridis, nunc glaber, nune scaber, nunc pilis longis deflexis hispidissimus, ut tola herba eximie lactescens. Folia admodum numerosa et pro ratione parva, basi latiori vulgo prosunde cordata, amplexi caulia, nune cordata, nune oblonga l. lanceolata, et fere linearia in varp., integorrima denticulatave, acuta, sublus dense venos ,-reticulata pallidiora, glutieescentia. Variant utrinque piloso-hispida, et utrinque glabra, Plus minus denso ciliata, intino ciliis in denticulos minutog reductis prorsus glabra. Λustraliores formae magis hirsutae et lati lino, boreales Diuritae' magis glabrae et angustis ollae. Anthela soliosa, pedunculis elongatis,
212쪽
Squamosis Vulgo glabris, intilis, rarius pilis paucis nigris glanduli serisii is persis ; uPice incrussotis. Involucra antecellentium minora, cylindrica ut in forma cultura orta s. u. corymboso liori. duplo majora , deflorula conica, busi turbinato, distincto mulliserinlia, flocci A cunis vulgo desii tuta et Vulgo glabra l. lento lustrata pilis brevissimis adsporsa, pallida l. e.
saturate viridi nigricuntia. Squamae lineares, arcte nil preSsa , Obli Sile, o pice glabralae. Ligulae et strii v. s. Λ clinunta minora, suscO- nigra, poppo rus escente. Plu rimae formae var. nigritae in Hor o L psallensi ab antiquis lemporibus culino suerunt, immo ex horto emigrarunt, ut linec species tamquam indigena inibi allata sit. Ιlae 'ni'. proprie sistit II. virosum Pollus, quod nomen vagum ol nulli bi bone desinitum immerito propter prioritatem onio ponitur optimo desinito ot illustrato ff. loliosi. Forsan haeduae sormae olim distinguendae; II. loliosum nuperius in horto Upsaliensi introductum, sinsuram robustiorem, soli a latiora et hirsutiora, capitula pallidiora servat et var deniqPuta deflorata, saltim 14 dies, serius foret; at haec frequens est ratio varie inlum ex australioribus regionibus introductarum. Omnes huius spuet ei sormae lacte uberrimo scalent, quo in vivo mox dignoscitur a formis subsimilibus u eo tam bosi et ram bellati.
I 30. II. ERIODHOMIM, apbyllopodum, pilis simplicibus longissimis undique densissime lanuginosum, caulo dense solios O, soliis conso Pinibus sussilibus ovato-lunc 'olutis undique doniatis, nulliola soliosa involucroque lanuginosis, SquamiSol, lusis ligulisque apice glabris, stulo luteo, achuentis Pallidis.
tur. Se 't. nudi x valida, sibi is longissimis scisci euIuln. Tola planta lanugi ac longissima densissima obvoluta, albicans, eglandulosa. Caulis simplex, fir-
213쪽
mus, 2-4 pedalis, dense soliosus. Folia conserta, omnia consormia, Ses silia, numquam amplexi caulia l. basi auriculata, ovato-Oblonga l. oblongo- lanceolata, acuta, undique aequaliter dentata et lanuginosa, pilis multo longioribus et mollioribus quam in ulla alia specie; attamen subindo denudatur, praecipue Var. prostrata. Λnthela soliosa, umbellata l. corymbosa, Vulgo simplex, pedunculis brevibus solio sussultis. Capitula u. virosi majora, hirsuta quidem, at minus lanuginosa et squamae, Sursum leviter attenuatae, Obliique, ad pressae, apice glabrescunt. Ligulae et styli glabri, lutei. Λ cliuenia linearia, pallida, demum leviter fuscescentia, pappo albido. In utraque varietate aclia enia, contra MonnieriaSSertionem, prorsus similia vidi.
214쪽
Λd expositionem Biologicarum fg. S) rationum addenda sunt:
Ut diversarum formarum specificam dignitatem explorarem, longe plurimas species, exceptiS Stenothecarum, per longam annorum seriem cultas observavi; haud perSiStentes, Species non esSe Salutanda S, Per Se patet. Maioris vero momenti ObSerVandum censeo, plurimas simul occurrere formas etiam perenni et repelita cultura constantes, quas ob defectum charucterum essentialium et eandem vegetationis historium species salutare neutiquum licet. Sic in eadem hortorum area quinque saltim observavi II. umbellati sormas, externa facie et capitulorum magnitudinee. S. p. inter Se constanter diversas, quas ne quidem tamquam varietates distinguere licet, cum iam notae essentiales desint, quam in libera natura multae adsint formae intermediae. Cultura multum iuvat ad formas deformalas ad typum suum reducendas, parum voro ad species dubio Aconfirmandas. Plurimae silvestres species in hortis introductae abeunt in novam a primaria silvestri recedentem varietatem, quae nil illam cultura Deutiquam redit. Sequitur tamen haec Varietas certas leges, ut pertius
jam ex babitu specimen cultum a silvestri facile distingunt. Pilosellae
cultura indumentum suum strigosum saepe eXuunt; Sed est Olonosae Vulgo in hortorum humo denudata sarmenta longa enituntur V. c. II.
Praenitum. Ex altera parte Λccipitrinae, tSpice glabrae, longa cultura albohirsutae saepe evadunt. Has diuturnae culturae filias, cultura velle reducere frustraneum est perieulum; potius loco inculto disseminandae. Ex his sacile vides, neminem cautum ad formas cultas hortorum, siarma silvestri haud simul cognita, species distinguere. Λccedit alia magis memorabilis, saepe repetita experientia confirmata , observatio: Ex eodem
typo silvestri duae vel plures forsan) enasci possunt formae hortenses, in se invicem haud transeuntes, cujus exemplum sub u. humili dabimus;
plures Lactucae salivae, H. durantiaci ete. cultura constantes varietates
notissimae sunt. Plena cognitio specierum historine, geographicae distributionis e. s. p. longe magis specificam disserentiam probant, quam cultura, minime varietatum recti x, sed seracissima mutor φ). Quisque dili-
) Eadem ratio est tacite omnium generum Polyn Orpborum V. e. Rosarum, Thaliotrorum etc.; cultura varietates rarius ad typos suos reducit, quam formas multiplicat. Hac de Paussa species ex Hortis D tanicis ortae tam levis pondoris sunt, quamvis listi Laristae has ob saciem re edentem diversissimas habent. Nohi-lissimas vero species v. c. POlJgalam com08am, Veronteam Politam ele. PeSSun-
215쪽
gens Hieraciorum Pulloruin observator sine dubio mecum observavit planta in novollam multum dissurre ab annosa. Dcr primos annos storens tenella enim est, caulis saepe decumbens, soli a pauca et sparsa, capitula
rara; annosa vero facta erigitur, robusta sit, polypbylla et polycepti ala. Λ soli indole multo minus Ilieracia in hortis varia inveni, quam ex statione humida umbrosaque apicave aridaque. Haec normalis, illa praeternaturalis, unde omnes spurii et apparentes modo iransitus inter sorma S lac moraleS reperiuntur. Quantam vim ad formas constanter diversas
producendas eXercet propagandi modus per Stolones, inter Pilosellas jam
Λd limitationem specierum g. 8.) addenda. In generibus Vastis et Prο-
te is unicum sere et certissimum est criterium, nos justum naclo S eSSemedium in speciebus distinguendis, si singulam sormam ad typum Suum sucile reducere licet. Quando multae exstant sormae dubiae et vacillantes, ut apud Λuctores collectivas Ιlieraciorum species proponentes, quo sere omnes confluere Videantur, vel species nimiae distinctae, v. c. inter Salices, vel plures latent nondum extricatae. Quando 2 l. 5 species Myο- solidis, Batrachii, Caricum heterostochyur. dis lignantica P. ete. distinguebantur, lius limitare impossibile erat; nunc plurimis distinctis omnes facillime recognoscuntur. Cardo rei positus est in cognitione Portium, in quovis genere constantium et una inbilium. Si a statura, vestitu ot soliis discesseris Salices, Hieracia et c. haud magis mutabiles sunt, quam aliae plantarum Species. p. II. Sub II. brachialo delentur synonymon Mimmeri. In campo nuper
vervacto et stercorato hoc anno II. - pedunculare Wim m. cum
aliis laudati Viri recedentibus formis legimus; sunt sine dubio formae flagellares; ad II. stoloniferum accedentes. p. II. Ad II. storibundum, ut l. c. iam monui, Ob nomen et solia utrinque hirsuta huc retuli synonymon Zanichellit; verum icon, diminuta sorsan g, staturam L . auriculae Omnino praebet. p. 26. II. Praealtum. v. obscurum ne ich. est hujus speciei sorma montana et typical nec non genuina Villarsii, Deeund. Sub formis campestribus facile latent formae, involucri squamis acuminatis, nil l l . sallax roserondae. II. Bauli ini Schult. Ohs. Bot. p. 164, quidquid alii contendant fad specimina in hortis commutata, etiam milii olim missa) absolute eadem ac homonyma planta Bes Seri.
dant, nescii diversae historiae, distributionis. V. Polita in Suecia extima meridionali- Iit lorali lanium crescit, ante se eulum vero et quod excurrit ad oppidum Enh6ping Sueciae mediae interioris casu translata, nunc temporis ibidem luxuriat, alisque ullo transitu ad V. agri siem. Multi vero V. puli tam V. agrestem re n. l)cum V. agresti calycida confundunt.
216쪽
li. 29. II. collinum. H. Dilosellae solio erectum na nius. I tirn. I. R. -
i'. o7. II. trichocephulum. Maiorem ini ius, quani H. Corinthoidis, similitudinem cuin II. lon solio, l. c. iam notatam, ex liis tribus cullis et vivis hoc antio observatis confirmo Meo sonsu II. longi- folium ad hoc potius trunAseratur, licet a gravissimis Aueloribu Adiscedere noluerim. II Cerinthoides genuinum conspicii e dissorico 'itulis valde ventricosis, depressis, ad lypum M. Asoloui storip. 108. II. murorum. Grisulandia. I. L nhil in Mus. Λ u. Sc. llos nino. s r. p. 122, hinc vix removendum.
p. 125. v. humile. Λddatur: II. nlpinum, humile, hirsutum, in serna parte longioribus villis P serta. Ponted. I bell. p. 139. ob viscositatem ol soliu incisa l)Species quoad assinitatem prorsus dubiae:
II. aSperrimum. Don Prodr. Ne '. P. 165. Cita. p. 157. H. calis ornicum. Dec. - Cs r. p. 147. II. denudatum etc. Lusterer. abr. P. 47I. H. praSinum. Dumori. Ie0. r. 62. l. repandum. VSchranh Ac. Mianeh. phil. a. p. 319. l. 16V ex De cand. - Librum Iiunc in Suecia, Dania et IIamburgi frustra quac-SiVi; amicus, quem desci . et leonem ex Bibliothecis Berotinensibus me mittere rogavi, l. c. nullam Hieracii speciem invenit.
217쪽
CONAPECTUS Hi EnΛCIORUM DIVERSΛnUM nEGIONUM: Ea est vegetationis indoles, ut multa alia ratione in Systomato Universali, alia in Floris singularum rogionum se praebeant. In his non alia modo specierum series magis naturalis apparet, Sed ipsae trihus s. stirpes divorsa ratione limitandae videntur. Singulae enim iribui suae extensionis rogio centralis; species extra hunc dispersae habitu, nec raro characteribus simul, ad species suae regioni privas revergunt. In Floris singularibus Systemata universalia servi litor non transcribsenda fingerem, sed ad indigenae vegetationis indolem esse applicanda. Vego latio enim indigena singulae regionis, naturalibus limitibus circumscriptae, per Se etiam integrum quoddam sistit. Deficiunto typo quodem primario, omnes
versus eundem radii simul deesse solent. llaec est ratio, cur diqpositio, quae in altera Flora maxime naturalis, in altera abrupta et arbitraria videatur. Hinc, conspectum spociorum diversarum regionum exhibiturus, dispositionem, quae integro generi mihi aptissima visa est, paululum variatam proposui. Multiplex assinitas quoque clarius elucet, quando non simplicem seriem, sed plures parallelas proponere licet. Clara speciorum cognitio mul uno omnium nimia italis cognitione nititur. Haec iterum mire
cum geographica distributione collidit; ut plurimae Hierociorum stirpestes tantur. Quamdiu speciei geographica distributio haud Dilo limitatu nec ipsa species. Quot commolita delebit cognitio veriae Patriae ejus que limites v. c. inter Stilicos Λt non dispositio modo, sed ipq a spociorum limitatio in diversis
terris alia sos e praebere solet. Haec eo dissicilior, quo plures species mixtae nascuntur, ut de Umbilica viis quoiadtim observavi; in Scandi navia, ubi nitora specios vulgo extra alteram nascitur fr. Preias. Ie vcsset.
drys, Poten illa verna et incuna in divorsis provinciis opud nos sona per Segregali nnscuntur . species in gim sero voltum argutiu distinctas in Floris spectu lilius, quum in Srstematibus Universalibus, in quibus primarias modo recipiundos crederem, et plene comprobatas. In Systomule Universali ambiguum V lonyi folium Il. Corinthoidi proximum vid iur; verum
ubi hoc deest, v. c. in Flora Germanica, politis cum II. trichocephalo conjungerem. Huius habet indolem. illius charactores. nudi ot collo et iva speciorum limitatione plurimae subtiliores, maXime tam Pn essentiales, geographicae rationes Obruscantur, o X. gr. iunctoa relico II. crociato cum II. bore uti inter Subaudii. Est quo si Stooebio metricas rationes ii utina vulgari velles determinare. Ieru assinitas longe alia est, quam externa facies.
218쪽
4. - nitricula es Orme. b. Stirps II. uuriculae. 5. - Λuricula. 6. - Sueci cum . 7. - floribundum. S. - Praten SP. 9. - decolorans et suscum Scand.) 0. - aurantiacum.
c. Stirps II. praealti. l l. ll. ιγ perboreum.12. - praealtum. I. - collinum c. Stoloni soro. 4. - SPtigerum.
- - Ligulis DPice glubris. n. Stirps II. tridentati. h. Stirps II. umbellati.
44. - horeale. e Sabaud )H- - - Liquiis apice ciliatis. c. Prenunthoiden en othneniis fuscoatris. . . uehuentis pallidis.
ilosunt, hinc aberrans II. ulpinum Pulmonareas relatum. Oh solum ubique rupestre mira copia SAXIFRΛGARUM , in septentrione Λurellas Europae austratis repraesentantia. Dubia cives Η. lycopi solium, et nigrescens omnino anceps. Λdventilia II. Sabaudum et 1l. Virosum. - ΙΙ. protractum H. diaplianum Blyti Christ.) ulterius
219쪽
ui En ΛCIA IMPERII RO, SICI, ex e I. Fenni a. Λ. PILOSELLΛ. n. Stirps II. Pilosellae. c. Stirps II. Praealti.
- stolon illorum. l. - collinum.
h. Stirpq II. aurictιlae. d. Stirps II. cymosi.
a. Stirps II. alpini. b. stirps L .erianthi.
H. atratum 22. l . murorum. 25. II. Caesium. 24. - Vulgatum.
25. - gOthicum. e Dolonia C. ΛCCIPITRINA. a Stirps II tridentati. e. Stirps II. Subaudi. 26. II. hispidum. 54. II. boreale.
b. Stirps II. umbellati. d. Stirps II. Prenanthoidis.
sorsan ex Drondibus, cujus Species in rupibus saltim Fenniae adesse fingerem. II. latifolii specimina Caucasi ea non vidi. Imperium nossi cu m, quam late patet, plures valde diversos Floras complectitur Fennia ad Scandi navi eam per linei , at hoc loco ad limita lionem Ill. Ledebourei coniunctina tractatur, cum iam ob Silum Orientalem. quam Pupium desectum in nosSin Europaea, Dii OsLi Lis orientalibus sex copiis, litoraciorum inops sit. Plurimae vero ex Liq, Pilosellis ultimi Caucasi eis sexceptis, in Scandi naviam et Germaniam Orientalem transeunt. ΛΓnvi L E prorsus deSunt, Praeter oberran S II. ulpinum; et ex STENOTiiΕ-cis accedit sp cies omnium maxime nil Pulmonarea S re Vergen S, quare utraque species heic Pul monarcis subsumta. Praeter a relicus Λccipi trinas accedunt aliae nobiles in terris Caucasicis. II. rigidum iam ena miscbatha, quam Persia Vidimus.
220쪽
11. - norentinum. 2.- Praealtum. 15.
l9. I l. gland illi serum. 20. - pili serum. 21.
glubratum. 22. - villosum. 25. denta iram. 24.
59. II. Andryaloides. II. pictum. 40.
4 l. - pallidum. 42. - pallescens. 45.
44. - bifidum. 45. - finxit auum
Prenanthoides.s . - lycopi solium. 62.
Sobandum. Genus potissimum Europaeum et maxime alpinum in regione et alpibus centralibus maximum habere specierum numerum Per se patet. Limites ad Synopsin il l. Lochii, ut species quasdam Itali eas l. Gallicas potius sorsan dixeris. Omisi species e speec. Germanicis mihi haud cognitas v. e. v. auriculaeforme , chloromerinum, australe, elatum, croca