Nescimvs qvid vesper servs vehat, Satyra Menippæa. By Vincentius Liberius Hollandus [= Niccol Ì£Crasso]

발행: 1619년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

et cecccc

23nere,ct augere Cabe a se Datia in mari, o ali, Ius nauigand/interdicere per eorum sum, nonne Iason scripsit Item, Gulfus maris Venetorum estis eorumDominio, es possunt de iure interdicere Ianuesibus , aliis, nepossint inius nauigare Nonne tu Bertachine scripsisti quod Venet o sunt promerci- bimaritimis besias imponere, quoddebet soluipedagium in mari icut in terra, eis impositumper Dominum Maris me neu vero ex consuetudine se Dominos Maris Adriatici Non cine tu Cipolia in dicto tractatu conclusisti, quod possim me coneti in Gulfo imponere bestis,consi care bona, o merces naui ccgantium. Ego vero quid hac de re senserim pluribus in lo c. cis testatum reliqui.Nam intractatu depraescript dixi quod c metialiis nauigare volentibus possunt interdicere,o quod ab eis licentiapetenda eis. bi etiam licet de Venetis expressam

mentionem non fecerim, diri tamen clare quodperlongam consuetudinem acquiritur Dominium maris , Ius imponendi paedagia,er abesias Innumeri sunt, Molline, ex hoc litera cito Senatu qui talia scripserunt, ut improbis ansam auferrent cveritatem deprauandi. Tu vero Ossunensis Ducis vileman cecipium, qui pro Italo atque iiDiis placet RomanoPatritio te vcnditas,non modo falsam doctrinam disseminare sed etiam

mendaciasParcere,ut libertatem Italiae OPPugnares Voluisti.

Et audes etiam doctissimis Doci oribus,amplissimi que en tu nostri Patribus, auctoritatem Z fidem minuere hsque teipsum,aut Valen Zuolam opponere, qui heri aut nudius ter lius e dupondi Iurisconsulti proda sti Sed quoniam in hac ipsa tua epistola Hispanum illum Iaudas cias scripta,

volo tibi dicere,quod si quis de industria remoueret omnem Ornatum ci omnia pigmenta orationis, ratus omnibus nuncium remittere uti bi plane dissimilis scriptor an omnium qui recte scripserunt, vix assequi ValentZuola mentis simam scri tionem pomor odium mittamus,cuius libros cuius quam ipse vellet una cum auctore his in locis ad censuram

cccccccccccccccccc

32쪽

2 o suram vocabimus. Venio ad tertium quod soluedam propo-- fili, dum scribi A legibus sancitum esse, quousque pertingato Venetorum mar nempe ad centum stadia Tuam idem

Mottin quaenam lex id statuita uisitam Legillator Ve-

, netorum Imperi)fines circumscripsit Et audes etiam, Ne is bulo impurissime Cha bim , flesiam crinitam, mercatores, emungendi libidinem, ceteracliae conuicia in tantam 9 empti o blicam dicere Territorium,ais,est centum stadiorum. Quod, etiam absolute probatum falsissimum est. Quis enim tui nciatibus singulis aequale Territorium constituit maritimiso vero ciuitatibus, ut ait Aristoteles;mare pro Territorio est o Veneth etiam pro muro. Sed quid ego Territorium dico is aut Ciuitatem Respublica Veneta , Regnorum Domina, o potens,maxima, Italiae libertatis propugnatrix, maritimamo suam ditionem, atque imperium, de quo nunc agimus,' ltrao centum stadia extendere non potest i quodq; praescriptio, ne, Vel si mauis, Molline, consuetudine tam diuurna pos , sidet,nunc in dubium vocabituri Tune is es, bone vir, qui se si inensi Ducilias faces subministrasti quibus Italiam uni- uersiam incendio consumeret 8 Tu, Molline, tu, caeterique is tui similes parasitastri illi auctores fuistis, ut pace quae vige- bat, violata, in Gulfo piraticam exerceret, d amicae Reipu- blicae onerarias triremes duas perdolum S fraudem merci ius onustas caperet deinde vero fuga sibi consuleret, it is que consuleret, ut a Veneta Classi stirpe prouocatus nun- quam inpugnam descenderet, sed naues suas. triremes, is Vel in Brundusimum portum contineret, vel celeri fuga e- meto Imperator legitimo Adriatici Domino, eius Imperiorum s iurisdiectionem concederet In te igitur caeteros, pares tuos mendaciorum poena cadere debet, non modo, ' Odea scripseris, sed etiam quod tantorum malorum causa, frueris Vt facinoris perpetrati debitam sentia punitionem,

d graue tuatur exemplum inposterum omnibis, qui talia

committere

33쪽

eommittere audebunt Iacebat tali tantaque, non minus vera quam seuera oratione perculsus Mottinus, iamque pallere, Manimo linqui coeperat, cum ridens Menippus, Haec , ait,

omnia tam facio soluam

quam pyrum vulpes comes. Ridebant Patres, nam Menippum illum satis superque noverant. Cum S DG o a V s grauis Orator, S Vehemens, quasi contra Robertelli Micturus surrerit, dextraque silentia iussit. Mumoneta ciuitatis opes, eam Hevitia ery magialtrix

Respublica detrimentum acciper quo non eodem omne cc penitus Ciuitates Italiae conflictentur Rempublicam enim, cre populi libertatem, quam cum hiante multi tum maxime cRomani summo consilio tractasset defendisse semper vi cudentur, nunc multo certe prudentius Veneti Patres, se oriant,vi tuetur.Itaque ut illi bellicis fortasse artibus,sic hi do .cmesticis: ut illi Imperi magnitudine, sic hi diuturnitate iure cgloriantur. Si quidem inde vel cum hostibus vel inter ciues e perpetuo dimicatum, hinc optatissimos pacis fructus domi crorisque partae quotidie percipiuntur. Inde pauca quaedam cgrauioris dominatus lustra;hinc iustioris imperi infinita iam cprope secula numerantur. In hoc igitur nobilissimum liber cctatis & gloriae domicilium, quod omnibus de causis vene- ς rari potius quam aliquo verbo laedere debebant, ineptissi cirmi quidam nebulones tam petulanter invadere, mendacia cc quem maledicta tam lutulento sermone fundere ausi sim ut graviores poenas cruciatus optimo iure sibi vindicent ι provocentque serio auctoritatem vestram ad tantam licen ccxiam cstraenatamque maledicendi libidinem coercendam. Ego vero qui Venetum nomen contemni S irrideri non po- D teram

34쪽

, teram non taliquo animo ferre iam apud me constitueramo P. C. cumprimum licui lici hac de re ad vos reserre. Sed ea, nunc se steri occasio, ut in laoc Mottino quid in aliis sentia o tis,graui seueroque iudicio facillime cunctis ostendere possita, tis. Quis enim Venetam Rempublicam furem, ut eius e o bis , alienaquesurripuisse i quis eamdem portoria nullan iure exhausta revomere deberes nimia imperandi, es mercato, res emungendi libidine flagrares quis mare in aula magni Com,,sin recludendum se praetex teterrimamin fagitiosissimam si ist ambelluam scripsisset Sed non satis habuit eam iurgiis, atque maledictis lacescre, nisi etiam eius maritimum impe- rium, vi quantam ima posset, infirmare atque convellere, tentasset. Quid tamen fieri, Ait.Galliae Regeς Flaminiam, si Picenum Romano olim Pontifici donasse. Ait Apuliam, strenuos olim Reges S bellatores habuisse. Quod sicuti mo- , donsi oppugno,ita illud statuo,quod sapienter collega meus, sapientissimis viris auctoribus confirmavit. Venetam Remis publicam multos, &sere innumeros iam annos, Adriatici si ius imperium tenuisse, praeterea neminem.Quod vero scri-

isisti, Molline, Apuliae Reges Adriaticum tutatos es), clas. 4emque in eo habuisse, tuum est mendacium sicuti acerbi talis etiam tuae quasi virus euomuisti ci Siculo egi Vene, tos aequare ridiculum scripseris. Itane vero MottineξVene

is ta Re ublica belli pacisque artibus inter omnes clarissima,

, quae cum summis Regibus, S Caesaribus,non semel iussis vi- ribus decertavit, atque victrix discessit quae Christianorum Principum fere omnium vires, &impetrum astinuit, α, fregit alteriusque Ducis vel cunctatione, vel nimio bellamis di studio victoriam, non libertatem amisit;quae his ipsis tem joribus in Histria, Foroj viij, S Insubria, maximis exercitiis bus, in Adriatico sinu maxima classse, alibi quoque ingenti, pecuniatantorum Principum vires cludit, ut suam mCt, im

35쪽

hae Regulis non parem facies sed Comitiaengliae eum quo,

inquis, viribus certet. O immoderatam obtrecta ii libidinem. quaeque natura excitata, consuetudine confirmata, monia

strum hoc,ut in Venetam Rempublicam,quam omnium iustissimam esse sentiebat, em aenate ferretur, induxit Z Veneti, igitur Veneti, qui selis in terris, hodie natiuam libertatem perpetuo,ac minime interrupto tenore mille amplius annos regie sustinent,qui terra marique maximii pulcherrimumque Imperium obtinent, Comitibus Zengliae aequiparandiὶ Di Deaeque omnes te perdant tenebrio, cum hac tua ne illissima coparatione. Quod vero Adriatici sinus praesectum aVeneta Republica creari, classemque ad superi maris tute Iam perpetuo teneri, nihil ad rem esse assimas. Rex enim, inquis, Hispaniarum summum Imperatorem in Mediterraneum de it. Ego quid Rexisse iuris sibi arroget, quidve a gat non quaero:Illud scio, Venetam Rempublicam hostes,at que piratas arcer portoria exigere, Adriaticum sinum tueri. quae cuncta reapse fieri nemo intactas iverit,di iure fieri Iuris- peritorum consensus satis superque declarat. Quid vero ine pie blateras de Anniuersaria desponsatione, quam vocant,naaris Adriatici suae cum Caesaris ipsius, Romani Pontificis, Regum fere omnium legatis praesentibus in triumphi speciem fiat, quantum ad has controversias afferat mo menti nemo non videt Tibi tamen risum mouet, ridiculum

caput, ut scilicet quibus nulla ratione respondere possis compressis saltem labiis vi infano risii, ut scurram parem

tuum maxime decet, respondeas Laudo commentum Lu

gdimensis consili sententiam,quam frustra abs te quaesitam dicis, Cardinalis florentinus facile te docebit,modo consit lium eius o9.consulere velis. Quod autem Veneta Respublica C laribus,Romam Pontificibus,summisqueRegibuS, aliis innumeris non semel facultatem fecerit vel negaverit,quasi erunt Mare,silueAdriaticum sinum ingrederentur

cccccccccccccccc cececccccccc

cccccccccc

cccccccccccccccccc

36쪽

lu clarius est magisque testatum, quam ullius opera indigeat. o Docuit Ingenuus, docent Venetorum acta, neque tu men- daciis tuis adeo clarae veritati sucum facere tenebrasque fiat fundere potes, imo quaecumque affers satis superque unico verbo refelluntur, mentiris. Sed tuo tam praeclaro operi co o ronam imponis, somniasque Venetam Rempublicam has is facultates arbitratu tuo in postremum ingere velle. Quam , csse hanc dicam tam acrem, tamque effrenatam maledicen- , di &alienae famae lacerandae libidinem, ut somniis quoque, eam oppugnatum eas alsi quid ego haec semima appello, is quae ne somniorum quidem Vmbra sunt sua dormiunt,

putant se videre aliquid, di vanae illae rerum imagines quae animos ludificantur, relinquunt plerumque impressam in D memoria speciem sui. Tu vero tibi somnia etiam insis, is quae non vidisti neque scripta neque picta, neque Lotia,sis o Venetos urges M ad obscurandum vetustissimi Imperho splendorem, iniquissime abuteris O acumen tra nouam, Hi nunquam antea excogitatam atque animadversam is immani rabie saeviendi libidinem linquatis, ut inquit a se ro, lutea videntur omnia, nimirum quae vident tibi vero, illa etiam quae non vides, tuo vir ωfelle aspersa videnturiis Quid te commeritum esse dicam hoc furorem morbo, animi plane canino Sed volo cohibere me, ne praeiudia D catione damnatus videre possis: Haec bi diciti dedit pausa acit ore loquendi. Menippus vero caput digito scabere, ocubos circumferre, facilique Oiliari vultu, n conuenit, apud vos, inquit P. C.

longa irratio.

i lac res atteritur longo ui amine litis., Pauca dicam, sed numero,non pondere.quaeq; iteras Libo, rhnomine vulgatas a caluiliniis vindicent, atque adeo Moti ri iniexistimationem sartam tectam conservent. Mottinumis Germanum Quirini nepotem haud difficultur fatebitur quis.

37쪽

qui' iis iuxta me sciet, nec patrem huic certum fuisse, &Lupam matrem. Quid vero Orsaunensis, sive,ut modo vo candosiunensisDucis macipium eum appellatis omnes a Wri ratione nascimur,& nunqua peius nobis cum agitur quam cum incipit contra nos stare parentum nobilitas, claram que facem praeserre pudendis. Quid genus quaerimus Znon ne videtis, semi Hispanos semique Mauros sed totos utino G do vocant, Marranos homines, pluribus conductis nominibus, agnominibus , cognominibus praenominibus gentis, generisque secatam,fictamque nobilitatem passim &ibique, iactare Quod Barbaris istis concedimus, Italo rustico nega μbimus at impietatem prae se serti es inanem credit Olympum. Non nego ; sed Romanus est, Hispano servit. Qui ij-tur ab eo Dei cuiuslibet cultum exigere potest ' Nec tamen divinitatem quamlibet irridet, sed sanctissunt illis Deis, α ι adeo coniunctis, ut alter ab altero semper pendere seleat, Ventri, ac Priapo semetipsum perpetuo devovit. Agite ira

tur,iis tantum, quae epistolae obiiciuntur, respondeamus. Gloriosissimam, aiunt, Rempublicam Venerum,non'modo re inordinem redigere, Comiti Zenia parem facere, sed si irti palam insimulare ausus est.Turpe facinus fateor P. C. . quod briarum altricibus flammis mulctandum haud ne i. gem. Attamen quid minaris, Sigonio Habet lottinus, Habet familiare tergum,ne quaeramoris. Veniant Exunenides, accedant, feriant, percutiant, lace μrenici cognoscent in Romano patritio Spartanam nobili retatem, faciliusque virgis atque verberibus ignem quam vocem ex hoc homine expriment. Sed quid ego verba, caut verbera timeo ρ An nestitis vere nobilem Mottinum, sed e tribu rustica quid ergo mirum si rusticatim tangit .

urbanatim nesciens, Vnus ergo quia maledicit,male audiet .

38쪽

omnibus viii venit quod cunctis bene vertit,immo vero rem, , , laudem stert,ei tantum hac nocte,tanquam culpa,obi ci-

iura Seribimus docti indoctique passim maledicta, neque

Diegalcfastigium a dentatis iocis&iurghs est immune Legi- , , mus audiuimus' contra iustissimum, sapienissimum Ma-S C I se gnae Britanniae Regem ineptisiuioru hominum, Parasiti de- OPPII , mum flagiosisiimi perditissimi veriusque teterrimi mon- D stri quam hominis, innumera maledicta Vivunt illi tamen, di vivunt, licet a furi)s agitati,aeternumque a nobis damnati, parasitantur adhuc ac paginas infami scriptione deturpant., Solus Mottinus exagitabitur, quod suismet cognominibus, , suisque virtutibus Venetam Rempublicam cohonestaverit , Furem illam vocavit, furem ipse profitetur, iudicumque, sententia cum se declaratum ostendit quodque vos male- , dictum ingens, laudem ille flammam existimat. At mend D cia dixit. Quis abnuita solens suo more secit. Quid verita, tem' Quid scientiam ab eo desideratis, quasii uctores nouerit omnes,

Tanquam ungues, digito quesuo 'a, Ea quidem,ut video,ab illo exigit quς non magis sapere po- est quam bene olere, qui in culina habitant. Nullus vidit, D nullus legit. Valenetvola facilem sellauit in aurem

Exiguum de naturae patriaeque veneno.

, Hic vero Hispanicum illud cum Stygio Cerberi nostri aco

D nito miscuit, atramenti loco, ut epistolam scriberet, usus D est neque id ego eo dico, ut hominem excusare, falsis v lau, dibus honestare velim. Imo serio profiteor, clamoqueCor non laudo hominis,namperidum,or exitiale Non laudo os,namque est vaniloquum, fatuum, Sed illud dico, cimola imprudentem inscientemque secis e, D nihilque cum unquam aliud didicisse quam nihil sapere,ina- le dicere, di peruerse agere. Quae si nondum periecte con- sequutus

39쪽

sequutus videtur,magistri culpa est, qui discipulum semido istum a se dimisit si vero didicit, quid hoc illi, tamquam cui

pa, obhcitur Et Mottinus,est quasi Mare quoddam Oceanusque madorum omnium, e summa, sentes, murias cuncta

aquis uis imple facit ossit, nec ipse deficiat. Adhuc loque

batur Menippus,cum Mottinus ipse in cuius capite haec fa

bachadebatur, non meritamseimmodipatronum,ait, nollaque

talem defensitonem quaepolim accusatio videretur adhiberi,sed Ahadamant oecitatissimi Iudicis, Senatorumque qui ius habe rent suffragi, benignitati,capitis causam, eque metipsum com

mittere. Audierat quaecumque dixerant obstinato silentio,

trucique vultu bipedum ille seuerissimus Rhadamantus, semper minax&rigidus, quasique Crassiis alter ἀγέλαςος:tunc vero Consules, qui proximi erant, intuitus sententias, esit per Satyram exquirite Cognovi ego etiam apud inferos minores obtemperare maioribus. Nam Consules illico P tres interrogarunt,inti damnata epistola, non una quidem sententia, sed pari consensu Mottinum etiam dasmnabant. Corneliam Legem de falsis in medium asserebant Iuriscon sulti, ut noxio sanguine Venetorum iniuriarparentaret Athdicebant, haud aequum esse nobilem illum vereque Roma num sanguinem profundi; sed cum ipse patritium se Roma num fecisse neq; Mottina gens satis clara haberetur,ςquum videri, ut a carnifice in Lorquatam, vel a corvis in C inam adscriberetur. Nonnulli citin ille semper vel scelera vel res nihil egistat, nunc etiam aequum censebat, Vt re ni triti,intima scilicet, ageret. Sed cum omnia praepostere,ut fas stis erat,agere solitus esset, postremum etiam hoc opus praepostere exigendum, ut ex inferno ore, quo scilicet ut Claudiusolim larius loqui soleret, animam emitteret. Erantqui cum quasi incudem a tribus validis hominibus caedi vellent. Pedas que Patres invarias sententias discessiim parabant: Cum Menippus Vita huic,mbit Heroi,meradice resinqua G

40쪽

, terit,apudsi itud nauerricremes

Vbi tuos homines mortui incursant boves Tum quidam non admodum senex senator quique ima subis sellia apud nos occupabat,Italus,Vt videbatur. Dicam,est, egossententiam quae omnium consensi probabitur,etiamsi Staien ii vel Guttasederem μή i . Cum Mottinus Venetam Rem a publicam traducere volueri traducatur ipse,rece que delictum υ recenti genereplectitur.Sedeat coronaim sedauersus se uasu- γ per bestuam in Uelgo thiara redimitus, caudamque habenarum viscopertractet. Praecedantpraecones,qui virilaudes, ut moris ea is decantent, concurrantque undiquepopuli, e qua tanto triumpho digna videbuntur, iaciant ea tamen leget ijsquam pompa defierit asino veleabasio qui triumphantiam deducet, δε-υ beat virtutis atque ali animi ergo Mottinus ipse inpristinum succedere;ibique deinceps,prout Menippin voluit, in molarum H ambam vitam degere. Plausum cuncti dederiint, vulgatumque illud in assensu, OMNEs, OMNES acclamarunt. Rhadamantus etiam adsensum praebuit, Senatus consultiun probauit, di subscripsit. Laetus Menippus excurrebat, lictoremque miserat, qui ex infernali pistrino caballum duceret ex ijs, qui machinali saxa volvunt pondere. Mot-tinus vero flens, sanctissimi adiurabat, Priapumque ventrem,Deos suos testes laudabat,nolle se dicta,quae inVenetam Rempublicam conuicia,atq; mendacia dixistet. Cum caballum adesse lictor clamauit, Stygiasque umbras nouersas a Plutone vacationem a poeni)s impetrasse,Vt egregiM pompae interesse posssent. Iudicium itaque indictum coim cursuque facto omnes ante curiam adstare. Consules igitur aliorum librorum censura in crastinum prorogata, Olemnibus verbis, Nihil moramur vos P. C. concilium

miserunt Rapuerunt illico Motimum sublimem lictores validi quatuor. Cui Dippvi i

SEARCH

MENU NAVIGATION