Francisci Gomari Oratio funebris, in obitum ... celeberrimi viri, D. Francisci Iunii ... Habita à funere, in auditorio publico Academia Leydensis

3쪽

FRANCISCI GOMARI

L NEBRIS,

Obitun nobilitate , doctrino pietate , celeberrimi iri,

D. FRANcisci Iusti, Theologi eximij, ductoris ac Doctoris in Academia LEcclesia; densi praestantissimi: Habitu a funere in auditori publico Academi. Dydeno,

die vii. GL Novembris, Anno C ID. ID. C. II.

Iustus perito nemo homo reponit in animo homines,inquam, benigni recipiuntur nemine advertente, ante aduentum ipsius mali recipi iustum.

Ex Typographei Christophoris ouj,

5쪽

FRANCISCI GO MARI

FUNEBRIS,

6bitum nobilitate , doἱIristi pietat celeberrimi viri,

D. FRANCISCI IUNII, Theolo2 exim ij, ductoris ac doctoris in Academia Ecclesia L densi praestantissimi: mbita a senere, in auditorio publico carimia Le densis, die, 11 al. 2 membris, Anno cIo. Io.C.ia. v AM vis magnifice domine Rector, amplissimi hujus urbis Ma istratus, Collega honorandi, nobilissima iacet mina auditorum corona quam is inquam ego nec ingenio, nec eruditione, nec elo- Quentia cum ij qui consederunt, sim comparandus dabitis mihi tamen, uti spero, pro solita facilitate vestra, veniam, quod

addicendum, ossici necenitate pertractus, accesserim Quum enim redeamus a clarissimi,doctissimi atque optimi viri, mim doctoris Francisci Iunij, maximi hujus Academiae ornament, funere, quod luctuosam nobis dicendi materiam suppedi at non eXistimo quenquam vestrum,auditores humanissin miraturum, quod hasce partes, pro tenuitate me consesenatus Academiae honorandi, in me susceperi in cipulus praeceptorem, si assinis assinem, si collega collegam, reVereri ac colere tenetur ingratissimus sim, nisii Ieptorem meum charissimum , assinem conjunctissimum collegam nu'

manissimum hoc ultimo honore amore fuerim prosecutus.

atrum vero mihi de vitavi morte illius videam, pro

6쪽

rendum;priorem argumenti partem adeo accurate neruri ipsemet pertractavit expolivi ut de Iuni vita, post Iunium dicere , hi uerit aliud quam tabulis Apelleis manum obo nere post Homerum , Iliadem meditari. Quum enim anno Christi millesimo quingentesimo, nonagesimo primo di e Belgium in Galliam, regis mandato, esset reditur:s, omnem uitae suae, inde a maioribus&ineunte aetate, rationem Frario fiam minusadmis, non ainbitione abreptum, sed pruderi rorum amore iura ductum, scribentem vidi. Ut nimirum si quid ipsi forte humanitus in via evenire, haberent liberi seri mores, a patre Viduo, certum aliquod vitae paternar&maiorun monumenitim quo seseposissent confirmare paternisque vest gus eo permus ac melius insistere.' Quod scriptum postea iclarissimo iuristonsulto Doctore Paulo Merula, nunc mastini fico Academia huius Rectore, pro inuina ac mutua ema Dmum amictum, leetum publico bono in lucem datum Hae igitur mihi adempta propositae materia parte altera stuperest nempe ut de morte illius, nobis tristinima illi vero ac

ma ac felicissima, paucis non ad gratiam aut pompam secia ingenua veritatis normam, pro modulo nostro disi Ar imus

Interim vos etiam atque etiam rogo, auditores ornati humanissimi, ne orationem copiosiam, disertam Lelestati et spectetis sed ut brevem, tenuem impolitam in enti mei nuitati temporis angustiae, iusto dolori tribuentes Haque cum venia audiatis. Ui se Antequam e de morte viri,docia in & pietate toto o byceleberrimi, verba faciam, paucis primum mortispiorum sella talem demonstrare conabor ut perniciosam eorum uinis inum omnium mortalium malum miseriam morte conti arbitrantur, opinionem convellamus, hac uia beatissimam i, deiuncti conditionem declaremus. Nequis vero nos hi ipse limine, durius impingere susipicetur, fatemur quidem mortem

privationem esse vitae, quae in hominibus a peccato dueito ginem, tanquam miserum illius ιαό- α caduca huiu Vito

venenum:

7쪽

Venenum verumtamen exitiosa ejus vis adeo Christi morte devictavi oppressa est, ut pijs non ampliussit venenum, sed antidotum salutare ut merito sapientis illud tragoedi dictu habeat lacum ἀρ-- καχω ἄγρω inii enim ignorat, malum nullum cs te aliud ptarier iniustitiam' asseclam illius pC nam At pij, ut utroque in hac vita laborant, ita morte sua ab utroque liberantur. Quoniam injustitia sequar hil est liud , quam, a qua id detrahitur, quod Deo,aut homini, Dei imagini debetur alia nobis innata est, alia ex ea enata ina primis nostris parentibus derivata animoque insita, in mentis tenebris&voluntatis assectuumque depravatione consistit, ita profunde ac pertinaciter inhaeret, ut terna omnium malorum foecunda miteria humano genetrix non immerito possit appullari. indeo ut, licet nec originem , nec magnitndinem nu-jus innatae iniustitiae, viderit summus orator Isocrat ,iapienter x meta Philosophis plerisque anctius iudicarit, quum nancnatura nostra agnovit pravitatem ii nostra diligentia iu-pζrari posse asseruit Ac quamvis ij, Spiritus Christi beneΠ- io, in hac vita, correcta hac natura perversitate renati lint; haerent tamen ad mortem usque inlaustae infesta illius et, quiae ad exercitium humilitatis ad certamen. Non secus atque olim lsraelitis,occupata Chananaea& superatis hostibus, pars aliqua remansit, qua erudirentur ad timorem Deio ad pugnam. Hujus innata iniustitiaris mali magnitudinem detegit ac demonstrat apertissime, quae ex illa copiose pullulat&Cnascitur, iniustitia. Minc enim promanat primum celebris illa affectum,contra rei uim rationem,concertatio ut videamus meliorad probemus, deteriora vero persequamur. Hinc etiam secundo loco succedit, tam rationis corruptae quam affectuum, adstitis etiam corporis instrumentis in subsidium arma iniquitatis , adversus Dei veritatem, voluntatem conflictus Quo, ut impi omnino contra Deum caeci in perniciem suam praecipites ruunt ita pij, cum gemitu, adversus hydram hanc

plu quam centicipitem, Spiritu decertant Victus est Deir rumque

8쪽

rumque divinarum contemptus Oritur de omnipotentia, iustitia, bonitate. veritate illius dubitatio. Depressium hoc in dum exsurgit avaritia. Haec sublata succedit sit perbia protiisio accedit voluptas. Retus est adulatio enaseitur ira, odium, maledicendi libido, aliaque ejus generis vitia innumera Adeo ut non frustra, vir alioqui sanitissimus, divinas, hujus innatae enata iniustitia memor& pugnam illius cum Dei lege&Spiritu sentiens ac describens, exclamarit, me miserum i qui me liberabit ex hoc corpore mortis Haec gemina iniustitiae scit, ut vita haec ijs non sit vitalis,si mortis, tam acerbarin fidelibus, cogitatio non mordeat sed ad eam hilares, tanquam ad mali levameno miseriarum portum, adspirent. Hac via iniustitia nostra conficitur, qua a Deo dissidemus lacie ficitur iustitia qua ei similes evadimus. I lanentis ut et ganter, de pij loquens,ait Ambrosius Dis est, non mira, sed culpae. Quis igitur piorum mortem miseram ac non potuis felicem, existimet Praesertim quoniam non solum ab iniustitiae, sed etiam ab illius poena malo,nos immunes reddit. Nam, ut vitam ab ejulatu auspicamur, sic infinitis animia corporis difficultatibus,morbis,cruciatibus, iniurijs,Sattianae mundique insultibus, vitam perducimus quibus,tanquam fluctibus crebris ac decumanis, pene obruimur. Nemo enim est quem non attinoat

dolore dicique beatus sit hujus vitae bona spectemus ante obitum nemo supremaque funera debet. Unde celebres illa priscorum s a pientum derivatae sunt sententiar, Homo bu a Vitam esse καπωσχύι ιν imo ου . OptimΠm semo Nosci proximum, nasummota Quod sane de impij longe verissimum:& deiijs, si hujus

tantum vita cancellis hominem definiamus. Verum ouis ' omnibus hisce malis, pis morte eXimuntur, plenius ac fanistius correeta hac sententia, dicimus, Numna ri melius pie vivere

optimum ita mori. Non igitur mala est piorum mors, ut falso impiorum vulgus opinatur; sed, ut cum sapiente vate dicam Bona Mors est, quae exuinguit vis mati. Imo vero quae ad perfectam felicitatem communis via animae primum, deinde corporis. Quippe,

9쪽

Quippe, ut vita hujus principium morti exordiom si ut recte Proseper monuit, ita mortis nostrae exordium vita melioris si principium. Nec enim quod vulgo si Dini non ultima linea rerum s.

Suut proiecto aliquid manes, lethum non omnia sinit, lucidaque cundo effugit umbra rogos. Anima enim a corpolis ieccati vinci lis ac carceribus emissa, pura puta migrat ad auctorem suum ad destinatam in coelis vitam a ternam Vbi scientia, sine igno tantia: lmor,sine fuco aut vitio gaudia,sine dolore,sine fastidio, . sine termino. Ad quorumi stantiam nec sensuum Vires, nccintellectus nostri acies patingi iti Corpus vero morte tritum non interit, sed nudum, seminis nudi instar, terra inditum

quiescit donecSpiritus vivifici essicacia,messis reditus Christixζmpore, immortale, glorioso illius corpori consorine, victa morte, suscitetur. Hoc evincit Dei iudicis universi inervatoris nostri iustitiad gratia hoc postulat& meretur Christi,capitis nostri, resurrectio & gloria hoc denotat frequentissima si uid quietis cum morte in sacris paginis, similitudo. Nec dudimus hic profanum illud hominis impuri iudicium, Sol

siccidere se redire possunt nobis asimul occidit brevis lux , nox spe petua na dormienda. Perpetua enim non est, quae solis iustitia reditu lucis vitae immortalis restitutione discutitur. Recte, ut Q mnia, Cyprianus, uis hic anxietatis se solicitudinu locus es

qVolater haec repidus es morsin es, nisi istetersis deest Facessat

igitur impiorum sententia, qui mortem omnium, piorum e iam, miseram arbitrantur,& hominum felicitatem mortalis hujus vitae terminis metiuntur includunt. Felices contra, qui in huius vitae statione divinitus collocati, eam, donec a summo. imperatore fuerint evocati, constanter tuentur, Spartamque, quam nacti sunt, pro virili adornant, ad mortem, tanquam malorum omnium levamen , beatae immortalitatis viam,

adspiranti Qualis nobis omnibus exemplo conspicuo Millustri praeivit clarinimus&integerrimus Theologus, Academia hujus ere

tautumo ocellus, doctor Franciscus Iunius. Qui nobili se milia

10쪽

milia natus,nihil pietate ac cognati Siae Dei nobilius, nihil ficta rum tamdiu studio antiquius hilpia morte felicii , iudicauit Te tur id, antea vit honestissimae rationes oenncilia lentissime: attestantur Ecclesiae Belgicae Germanicae, Gata quibus operam, cum summis dissicultatibus, frequentissiti vita periculis, fidelissime impendit: summas eas sa bi m

garet ac stabiliret Novit id civitas Otterbumensis olim Itinium suum 'coloniae Leodiensium ducto em ac do ctorem, imo pastorem , , -- h 'μφ'

vero, qu in is ta suppressa erant temporum iniuria ruri εdium protulero,illud o ri Miuralia me

Relicti igitur vi antea mentione, ad κα--&GL

.itam, id stli tu QNς potin homini Christiano, quam ut

pia vita adpiam migrationem, quocunque tandem caseau

unines vita iniseisi emo . Et ut vati varii tempori

bus morbi gi Tantur, notum est, proh dolor quies

teque