Francisci Gomari Oratio funebris, in obitum ... celeberrimi viri, D. Francisci Iunii ... Habita à funere, in auditorio publico Academia Leydensis

21쪽

An quod Reliquis recentius' ovissimum

Sane sitisse maximumque asimus. De IvNio sermo 'st Mihi de IvNio, Quem Morte raptum voce lugent flebili, In Belgica Sedes quibus 'st Ecclesiae, Promtissumus quis Consus in Dubli suit

Semper Gemunt quem contuentes, Stamine

Rupto, acere, Gallia Germania

Quemque expedisse 'uod superat Nobis Iter

Sensim exsequendum, Europa uspirat tamen Ipsi nec invidens Suam, sed gratulans. Felicitatem, Parca quam, haud parce attulit: Quo voce conclamato ab omnibus ultima, Academia, signis arculis sua praevidens Dispendia, claris tota lamentis sonat, Ab ore odio doeta quae non amplius Oracula st lectura pro Dolor gravis Spes parva, tantum posse leniri Malum. Exempla monstrant magna, stib Polo Nihil Perenne, nilque stare frinum volvitur Cursi citato vita, perpetuarier ignara nilque quam Peregrinatio.

Mortalibus Mors omnibus grandi gradu

Festinat o Felicem Animam, quoi vinculis Quamdiu hic ligat Lux, Fides, Dux amovens

22쪽

Cogum Triumphus quoique post Pugnam brevem

Paratus aeviternus ab magno EO.

Post Fata ter Nobis Beatus is luit; Qupi quidquid inceptarit, adsuit Suus Iudex, DEvs Quoi pura conscientia. Testis potens Quoique adstitit Mundus senex, Spectatori aestuavsque Quoi Livor, jugis Fuit Comes. Sed quid Levamen in Malis Lene eruditus quod supersit IngenIThesaurus excelsi, nec omne demserit Quidquid Tuum, IuNI , vel acri mors impetu Obliviosis obruerit Silentiis. Exemte duNI , Rebus linmanis, vale: Trans ecte supra Fornices coeli, vale, Veraque macte Gloria, IuNI, Vale. Dolore fractus unicum quod essici Pote 'st mihi, fundo, horridos licet, tamen Versus amicis irrigatos Fletibus;

Superstiti quae danda fuerat, Gratiam Sero redandruans Sito, sed serio: Solvensque, quae fas, Iusta Denicalia.

23쪽

ystustis, omnigena eruditisne excedentifimi iri

D. I os Epui S CALIGER ejusdem argumenti carmen.

IVNi mori fiteris potentera ,

Pleni Gmna Vfrequente coetit, Cingebat ocilis corona pubis Docto pendulata disserentis ore reat nunc, o series iniqua rerum ,

Tactus dere psilentis aurae Solpasientibus occidis tenebris l

Te maerens Schola flet suum, fagistrunco,

orba Ecclesiata te suum parentem ,

Doctorem gemit orbis universus. Flent flent, non uti Ῥulgus imperitus, Quem morbus docet ipse , quid γalere est,

uanti est filiis , orbitate distis, cui nec denique quidpotitus olim est, Sed quid perdiderit solet putare . In te longe alia enisicisitudo:

24쪽

i e quantus

ueris, carendo

Et nunc coni ci publicae quere Postquam tristia te tulere fata, Et clarum ubar ab utere e undo, icos quid perdidimum, quid, dolendum est, P con scimus magis , at magis dolemus.

Duabus holis post mediam noctem in lectulo.

Hε quae vicissitudo res mortalium

Reciprocatis versat aestibus rotans Elatus est nuperrime REI CATIVs, Batavica ille magna portio Scholae, Verbi sacrati Doctor dei comptimus, Summis cimis aeque amatus omnibus, Magno relicto desiderio suti Honore quem dignatus extremo, suit oratione prosecutus stinebri Amicus .collega conjunctissimus FRANCiscvs ille, flos Lycei IVNIvs. At nunc acerba fata, fata lurida

Heu IvNiv, addideres ipsum Pluribus. Ergo occidit practustre sidus Gallica Magno haud secundus Biturix Vegelio. Et cujus

25쪽

E cujus orein lectionibus sacris

E cujus ores concionibus sacris Pubes Batava extera L dicat Schol e Imbuta puriore cultu est Numinis Cujus labore insemnibusque noctibus Accensa sacris splendida fax est literis.

Nunc aureum illud IvNII os mutum tacet,

Nunc aureus ille IvNii stilus jacet. Batauaque ingens vulnus accepit Sehola O dira fata, asperae rerum vices lEn, vNivs TR ELCATiv, qui planxerat Nunc a GoMARo assine caro plangitur, Pulsatque cor grauis audientium dolor, Queis tot periere in uno IvNIo bona. Sed quid juvant lamenta,quid querimonia Sic ille summus arbiter vitae Deus Decrevit; huic obmurmuravisse est nefas. Orandus ille supplice est nobis prece, Miti ut malagmate vulnus istud lania

Ille inuocatus desula unquam nemini. At te, O MARE, qui rei Theologicae Nunc omne, ut Atlas, sustines humeris nus,

Academiae diu sespitem seruet Deus, Nec fata te nisi aeui saturum huic auferant. BON vi CANIV M. P.

26쪽

P. BERTII

ad C L. V. D. FRANCIs CVM IvNIvM morientem alloquutio. cico hinc abibis ab pater, pater, paterii currus 'ruelis ab equitum manus uuid hinc ad altas transvotis domos, 0rbemque si uni nnbelus vltrydestris Orbem iuuenusum, negligentem numinis, Suique amautem e prodigum tamen sui' uuis a veris miscet, o nocti diem,

0bli ionis obtegitque supparo sim publicari jusit illi Maximus, Illei, bis astor, ille regnator poli. Subsis mustum, vique confli tui

Linguaeque doctae, doctioris dexterae

Artirique egenos, adiuva subsisse dum. Erro hinc abibis ab pater, pater, paterim currus Istraeta ab equitium mani Boia

27쪽

A MI

Clarissimi aeverendi Viri

Lugdimo dato Academia dignissimi.ssA OIcunt lachrymas praesentium Secura rerum turba, mortalis sumus,ngrata Vivis arstimatri funerum. ,, Hinc cum supremus instat exactor Deus in Foresque pulsat, evocatque condimus,, Anile moestis carmen ejulatibus. Hic ordo vita est quaelibet Sic seri perit, Placetque sero, quidquid ereptum nocet. Viator asta Victor ille Romula Gentis pavorque, Septimonii metus Denatus illo conditur sub marmore. Illum Batavus nominis tanti memor Fidele pignus servat, atque orbem docet Fovere vivos, Lachrymare conditos. Nunc ille noster praepete evectus gradu Cognata cernit sydera, mundum novum Mundum citatis igneum flamma notis. Quem nec Batava puppis, Indorum sali Superba vici rix, hospes aut vagus poli Ales secundo permeavit remige. Nos triste munus, lachrymaeque perpetes, Fraterque nigra mortis exercet dolor, Donec vocamur, parque nos jubet dies Fatale magno reddere expensum Deo. Gemas Viator lachrymas urbs te rogat:

Gemas Viator causa nos duplex premit:

28쪽

OVAN.A. . . veteris Mausoli sexa, nec audax Ioramidum Pharius surgit in sera labor, Hoc tumulo psit Rege jacet tam nobile marmor Ed, quondam non habasis opes. Illi ita toti nomen venerabile Terra I v, Ius , ex tota mortuus illud habet Non qui Tarquinios Tarpeia depulit Arces; Non qui Caesare snguine tinxit humum

Mitis ingenium fui huic, cui candida virtus, Cus lacuit sinctae scis amica auies. Sed tamen hunc etiam Romae metuere T3ranni: Hoc quoque Libertas vindice tuta fuit. II triumphato toties errore quadrigis ut ectu tenuit sigionis iter.

Victa Superstitio divinae praemia laurus, Et Pietis iis praefide lata dedit. Orba parente domu , pubes audiosa Magistro. uod dolet, e lach mat, ne putet e se suum.

Priet uti non sunt in tanto funere quesitur Hum Argeneris publica cura peris.

Collachrymeni gentes, setis stibin o bis

Misceat ad cunctos pertinet ille dolor. Galba ut ereptum digne laur3maret alumnum, Contuli huc undas ipse Garumna M. Hostilis eo quia tristem traxere Lemannum, Cti Rhodanussocia ponte cucurrit aqua. Nec tantum tenui lachryma Germania Nicro, Contentusique se gurgite Mosa fuit: In Rhenum fluxere mul quem maxima luctus Damna tenent ipsa proximitate mali: Atque utina-justi attonim littore ruptompetigin lachomas exonerare sus, Impexdi

29쪽

V petat totam vicina Britannia etin, Sarmaticae procul tabuit unda nivis. Pegaseos efflet ploratrix M a liquores, Orpheo quondam funere maesta minus. Sofficiunt amnes an Coelo poscimus imbrem' nimis est , est plin imputat Age Polo. Hunc merito Lethe meminisse ipsa dolorem, Et sua Mors fgi' crimina seret aqκis.

In Obitura

Nobilissi ac, stantissimi

Quo si nunc aliquis planctus corradat in unum Qtios habet hic praesens Orbis Malter habet: Attamen exuperet noster Proh tristia FAr AlExequias magno lux parat ista viro. Ite mei Cives lachrymis diducite pectus: Curriteque effusis ante sepulcra comis. Nempe ille, ah, nempe, ah, discessita v Niis , ille,

O BAΥAvi , vestrum qui iubar unus erat.

O tristes casus, o lamentabile FAYvM, Numinaque o nostris invidiosa bonis: Ah quantas nobis lachrymas emitusque cietis' Non fatis ad luctus una ruina fuit Vixdum compositus gelida RELc Arius urna Ardet in extructo corpus inane rogo: IvNI etiam cineres nos inspectare iubetis, Lectaque purpureis ossa fouere rosis. a Quae nam

30쪽

Quaenam ista invidia est quae mens tam barbara suasit

Hunc rapere,in tanto nos spoliare viro

Quae nam istae, o Superi, vibrati fulminis alae, Queis Ac RA pene selo corruit icta Douus Certe homines, docti sua gaudia .rapta queruntur, LE LDAque praeconem non habet orba suum. PORRO Municipes, multum amisistis in uno: Quis negat aut quis non tam manifesta videre Hic poterat gravitate omnes, vitaeque tenore Ducere, iam nostra factias in urbe senex. Hic poterat doctos, ut coeperat, edere libros; Mysticaqne aeterni pandere SACRA Dei. CAn poc RATA sque ipse pessum dare, multaque tanta, Qua mea prae nimio Musi dolore tacet.

Quod reliquum est, superanda gravis iactura ferendo est: Nec Sup REM A potest ire rediremias. Sit satis evulses donasse in funere crines, Osculaque arsuro summa dedisse thoro. Sit satis Magna AN ter voce vocasse, Et populum rasis indoluisse genis. Quid quod hic non sit lachrymarum flumine tanto Flendus, ab excessu cui nova vita venit. Iustus ille, inquam, devicta morte triumphat, Et propius summo gaudet adesse Deo.

Vnum hoc, quod nostros possit lenire dolores, Atque animi tantas tollere dividias. v. o sane ego non pauca in isto pectusiculo meo sentis, qui has

LACHRYMAS, Desideri, usui satim ab Vso finem

maerens fundebam

P. S.

V. C