Adeunte primum ad Tarvisinam episcopalem cathedram illustrissimo ac reverendissimo d.d. Joanne Antonio Farina oratio ... ab Angelo Ludovico Rampini ..

발행: 1851년

분량: 23페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Quocumque oculos circumsero, ea mihi undique occurrunt, quae laeta, suuSta ac Prospera ominantur, atque adeo prae se serunt. Sacrum hocce Τemplum sestiva indutum supellectili, aulaeis ornatum, palmis floribusque consertum, magni aliquid fortunatique portendit. Maxima haec populi Dequentia, variis civium ordinibus circumstipata, spectabiles Ma stratus regii ac patrii, eventum praeclarum omnibus commune ot publicum designant. Piae Sodalitates, Collegia, Seminarium clericorum, venerabilis totius civitatis Clerus , atque Amplissimum Capitulum Canonicorum, bene factum ad religionem maxime pertinere denuntiant. Si vultus singulorum contemplor, laetitia veluti depicta cernitur: si adstantium oculos intueor, ad hanc intimum Τempli partem conversos video. Quid plura Ipsa Sedes episcopulis, tristibus hucusque obducta viduitatis vestibus, nunc

3쪽

hilarata, atque adeo sponsalibus condecorata Orn mentis, exultatione gestire conspicitur, atque in eo est ut amplexum sponsi quasi expectare videatur. Curnam tandem tam magna, quaeso, tamque diversa rerum conversio post lacrimabile totius anni curriculum . . Quidni Nonne una est omnibus Communis

causa laetitiae 2 Nonne praelectae modo suerunt Litterae Apostolicae, quibus grex tarvisinus fidei ac vigilantiae electi et rite sacrati Episcopi concrediatur Quae quum ita sint, nonne Τemplum hoc suum modo possidet Custodem, Ecclesia larvisinu Ang tum suum, primum hoc altare summum Sacerdotem, vetusta haec Cathedra Magistrum, nobilis isthaec Sedes Pontificem, tota Civitas ac Dioecesis Ducem suum et Consiliarium, uno Verbo, omnes suum Epi-SCOpum 2Τe nimirum alloquor, Ρraesul Amplissime, et de fausto Τuo adventu perContor, Τeque imum omnes nostri satemur originem gaudii l - Fleximus, eliculmultum, ac valde lamentati sumus piissimum atque praeclarum Antistitem SEBASTI LM SOLDATI, morte nobis praereptum, cuius mentis amplitudinem, eximias virtutes ac merita, laboresque exanclatos probe novimus, ac proinde jure optimo magnum ille nobis

4쪽

Aut reliquit desiderium. Nihilo tamen secius tot vi tutum et meritorum ejus repetita recordatio, in causa suit cur levamen moeroris sentiremus, ea scilicet firma confisi spe, eum vita nunc frui beata inter superos, ea nimirum Corona redimitum, qua fideles mysteriorum Dei dispensatores, quasi stellae, fulgebunt. - Haec tamen pia cogitatio non imp

divit, quominus nostram non recordaremur mis

riam, utpote qui in tanta praesertim tamque gravi rerum politicarum perturbatione cum tanto vel ipsius Religionis detrimentri, dum potissimum egere vid hamur duce ac magistro, orbati pastore ac patre, vicem nostram lamentabamur, illud maxime pertia mescentes, ne longam atque adeo periculosam viduutatem larvis a Ecclesia sustinere deberet. - Attamen maximo Dei beneficio factum est, ut qui frena moderantur Imperii et sollicitudinem gerunt universalis Ecclesiae, pro grandi eorum virtute ac prudentia, ab

alto auxiliati, necessitates nostras hene noverint, et studiose votis nostris obsecundare voluerint. Scilicet Fg cIMO JOAEPIIo designanti Ρius annuit ad ostacium vocans et mittens, atque intra unius anni cum riculum, quod vix sperandum videbatur, non tantum Antistitem designatum et probatum legimus, verum

5쪽

etiam rite sacratum, insulisque ornatum, haculoque

pastorali insignitum, Τe, Ρraesul Amplissime, in

medio nostri, voti Compotes facti, ac proinde in laetitiam effusi, conSpicimus. Quamobrem Illustrissimum Capitulum Canoni corum iussit me, suo et totius Ecclesiae larvisinae nomine,Τibi Ρ. A. plurimum gratulari.Utinam modo

in me tantum esset ingenii atque eloquentiae, qua tum res ipsa postulat. Τ-C certe mentis Tuae dotes singulares meridiana in luce collocare serret animus, tum facinora praeclara in proximi utilitatem praestita, patefacere: vellem et labores atque ossicia multa in bonum societatis ac religionis ultro suscepta et probe absoluta, recordari: vellem altissimam Tuam amplissimamque dignitatem asserere ac tueri: paucis, vellem expectationi ac voluntati eorum, quorum

iussu huc ascendi penitus satisfacere, eaque dicere gravitate, quae Sacram huiusce diei pompam maj

statemque decet, et quam conspectus tot praestantissimorum virorum iure requirit. Verum haec omnia animum dicentis, suae tenuitatis conscii, potius conturbant atque exterrent. Id jam quum bene antea cognoverim, statim ac Reu rendissimi Fratres mihi hanc esse spartam demam

6쪽

dandam dixerunt, onus declinare curavi at, quum eorum vota in unum Conspirarent, quumque unimo

reputarem rudis obstinatique ingenii indicium esse, optimorum consiliis nolle parere ; hujusmodi sus se iis, quibus valde honestor, designatus acquievi, munusque honorificum suscepi. Quod si, ut facile

continget, tanto oneri sustinendo impar satiscet oratio, electioni vestrae, Reverendissimi Fratres, potius quam oratoris culpae infelix exitus tribuendus censebitur. Te interim, Ρ. A., enixe deprecor, ut non inCo-Ptum orationem, sed voluntatem animi mei respiaciens, mihi de Τuis virtutibus deque Tua eminenti dignitate verba facienti, faciles ac patientes aures accommodes. Caeterum ne Τuae, disserens, modestiae displiceam, singula cursim ac summatim attingam.

Ex his tamen quae leviter delibaverim, futurum confido, ut Auditores sapientissimi eo melius in Τui animum introspicientes, ejus amplitudinem ac prae stantiam ipsi per se multo majoris aestiment, Τeque maximi beneficii loco habere judicent.

Quae modo proposui firmiter servabo: non omnia scilicet Τuae vitae stadia sustus percurram: non Si

7쪽

gulos adolescentiae ac iuventutis gressus persequar. Si serie id praestarem, specimen quidem exhiberem Τuarum virtutum, quod in viridi adhuc aetate pra huisti et sed quoniam nunc clariori in luce es coli catus , pauca deligam, quae instar multorum sint, et ex quibus de caeteris liceat conjicere. Jam a prima adolescentia ignaviam semper et Summopere es detestatus, ratus hominem nasci ad laborem. Quare otio perpetuum indixisti bellum, in id potissimum intentus, ut nullam temporis iaci ram sustineres. Dum igitur studiis vacabas, totus in eo eras, et quum a natura acri donatus sueris ingenio, tales in qualibet palaestra seu tus retulisti, ut commilitonum esses nulli secundus. Silentio praeteribo, ne mihi succenseas, mode suam, humilitatem, prudentiam caeterasque morales virtutes, quibus a puero fulgebas. Id unum Comm morare fas omne sit mihi, Τe. D. O. M. gratia prae ventum, nihil unquam praetermisisse, quod ad bene pieque vivendum plurimum conducit, et mature, ut Samuel, primos divinae gratiae impulsus ita excepisse, ut uberiores validioresque in dies consequutus a Deo sueris, adeo ut vocem illam tandem sentires, quae Tuum movit animum, ut Regi regum unice

8쪽

servires. Deo vocanti illico dixisti: ecce adsum, et inter Seminarienses vicetinos Cooptatus, pietate, Studio ac diligentia caeteris praeluxisti clericis. Absoluto studiorum cursu,vel antequam ad hon rem Sacerdotii evehereris, tanta I ibi praesto suit doctrinae supellex, ut inter Prosessores istiusmet S minarii adnumerari merueris, et postquam humaniores litteras adolescentulis tradidisses, cathedram pastoralis Theologiae conscendere jussus es ab Amplissimo Tuo Praestae, Deo sic suaviter sapienterquΘdisponente, ut dum Tu, clericis in sortem Domini OCutis, Opportuna trudebas praecepta ad verbum Dei fideliter enunciandum , atque ad sacramenta rite administranda in cura Christifidelium; cognitionum Τuarum thesaurum augeres, utque, tunC alta mente repoStum, tempore opportuno Proserre posSes non tantum clericis instituendis, quam ipsis animarum

pastoribus juvandis ac dirigendis l).

Caeterum quum optime cognovisses Christi mini- Stros esse oportere sollicitudine non pigros, spiritu serventes ad Rom. XII, 22.3, non solum discipulorum prosectum curare, sed et Dei cultum atque umorem promovere, proximique necessitatibus su currere Officium duxisti. Quamobrem Τibi solemne

9쪽

suit antelucanis horis de lecto surgere, et susis primum in cubiculo ad Deum precibus, sacras aedes adire, et Sacro rite peracto, ibidem dudum combstere vel ut preces sunderes, vel ut Christifidelium

consessiones exciperes, aliasque sacerdotalis muneris partes explereS. Verum dum optimis consiliis animarum nece sitatibus ac morbis mederi primum Curabas, prout charitas bene ordinata requirit, novum in Corde Su

crevit desiderium, ut corporalibus quoque Proximi

indigentiis succurreres. Dum vero mente reVOlVerra

qua ratione Τua haec beneficia conserre posses, non CaSu, ut opinor, sed superno consilio sactum est, ut duae I ibi occurrerent udolescentulae patre Orb tae, a matre, quasi esset noverca, derelictae, quae, sume compulsae, Τuum expetebant auxilium. Id a, VertenS, reique Veritate comperta, dum puellas in tuto collocare curus, ab his parvis initiis magnum moliris opus. Nimirum considerans vicem harum puellarum, quae a parentibus serme negliguntur, et, veluti oves

sine pastore,huc illuc vagari permittuntur, quin ullus adsit qui ab insidiis luporum eas tueatur; mugnouusu domos conduCis quae eas contineant, PiM Prae ficis mulieres, quae eas custodiunt, unaque ad pi

10쪽

tatem instituant, atque ad suemineos labores me ceant simulque victum vestitumque subministroni. Sed augescit quotidie earum numerus, et Census tot

impensas ferre nullo modo potosti Quid resert Ch

ritas omnes excludit timores ac valde industris est ripsa civium suppetias Praestabit, atque adeo principum atque Imperatricum copiosas largitiones sup-

poditabit. Paucis, Vicetia Τua, P. A., quae SanCt rum civium Caietam Τhienaei ac Bartholomaei de Breguntia illustria facta atque innumera beneficia adhuc grata recordatione prosequitur, Vicetia Τua, inquam, Τe auctore, nova ac grandi familia aucta et condecorata fuit 2). Nec gravia haec munia Τe detinebant, quominus

et alia multa tum ad utilitatem singulorum, tum ad commune bonum eodem prope tempore prae stares. Τanta enim est semperque suit in Τe tamque praestans in agendis negotiis muneribusque Obeundis dexteritas atque industria, ut plura ae salebrosa e dem tempore ossicia susceperis, atque ita propriis cuiuscumque officii oneribus satisfecisti, ut in singulis unice versatus esse videreris, ac proinde de

Te iure repeti posse videatur, quod Livius de Catone dicebat: liuio uersatile ingenium sic pariter ad omnia

SEARCH

MENU NAVIGATION