장음표시 사용
32쪽
Men mutire nefas, nec clam nec cum scrobe Nusquamia Hic tamen infodiam. Vidi, vidi ipse, libelle: Auriculas asini Mida rex habet. Hoc ego pertum, Hoc ridere meum, tam nil, nulla tibi vendo Iliado. Audaci quicunque amat Cratino Iratum Eupolidem praegrandi cum sene palles, ira Aspice et haec, si sorte aliquid decoctius audis. Inde vaporata lector mihi serveat aurei Non hic, qui in crepidas Graiorum ludere gestit Sordidus, et lusco qui possit dicere lusce, Sese aliquem credens, Italo quod honore supinus iso Fregerit heminas Aret aedilis iniquas,
Nec qui abaco numeros et secto in pulvere metas Scit risisse vafer, multum gaudere paratus,
Si Cynico barbam petulans nonaria vellat. His mane edictum, post prandia Callirhoen do.
V. . Persius, postquam primum versum scripsit, sibi ipse, iudieii civium corrupti memor, indignans dicit: Quis leget haec Ad quae amicum aliquem fingit respondere, admiratione captum: in tu istud ais Respondet Persius sibi ipse: Nemo hercule Am. Nemo P. vel duo vel nemo. Turpe et miserabile. Quare me mihi etc. V. 6. Examenue myrobrem sqq. Optimum videtur examen proprio sensu, quod jam feci scholiasta, aecipere, ut hoc modo inserpretemur: Ne accedas, neve Iniquum examen lingulamὶ, quod est in trutina populi Romani, castigare rectisscare, ἐπανορθουν tentes. Forsitan ita quoque possit explicari: Ne accedas neve examen, quod fecerian cives in illa Romanorum iniqua trutina, castigare tente, V. 7. Lectio Iesens a melioribus d probata, ita optime retineri posse videtur, ut puncto pos -eus v. 8 deleto, ibi conima ponatur, quo facto
33쪽
ita sententia procedet. Quum haec scilicet legis .... tum videas etc. Si qui tamen vocabulum hi ita abundare putent, animum ad id attendent, quila interrupto sententiae tenore iis, quae post sede mens eis leguntur - - ω - eeιιο, vocabulo opus est, quo animus reVocetur ad participium illud mens in quo inest notio verbi niti cum Conj temporali juncti, quod . . sit vocabulo fiterim inter hine, tumὶ. V. 32. Voc. hyaeinthinia interpretes torsit Optima videtur esse explicati scholiastae, qui interpretatur: atta variis Olaribus tineta, nam os ille apud veteres hyacinthi nomine appellatus, quisquis fuit, variis coloribus videtur suisse distinctus. V. 67. Verba sive opus in etc. cum scholiasta ad comoediam, satiram, tragoediam spectare putamus. Non enim recte sive illud tanta vi disjungente praeditum, quod hic subandiendum est et ad in uxum et ad
34쪽
randia refrem, sempsisset poeta, nisi voluisset tria genera odiis diversa significare. Quod vult Herm Persium hoc Versu et sequenti queri, poetas vulgares neglecta reprehensionis necessitate argumenta grandia et a viveus aliena eligere, eo refutatur, quod haec dicere laudanti populo minime
V. 93 sqq. Venimus ad locum dissicillimum, crucem quandam interpretum. Dicam equidem quod sentio, bonam lectorum veniam orans. Primum eιaudere versum videtur significare versum omnino Persieere, Oneludere, Tum si ad versum praeced. Sed numeris deeor est et unetur addita erudis reserendum est. Tum illa Ber. Attis Et qui Oeruleum .... pronomine poetae, qui haec scripsit, posita, subjeetique loco ad Misit res renda videntur, itaque etiam ostrem lans etc. In versu Et Mi eoerυιeum a Persio reprehenditur studium, quod adhibuit poeta, ut subjecto delphini extremum versum post enuntiationem relati a remoto, numerose et apte caderet Versus, non perspiciens durum illum reddi gura illa repudianda dirimebat Nerea. In versu eostam etc. reprehenditur sonus ille Leoninus
et Spondeus in quinto pede, quem Oeant, Ositus. V. 99-l02. Quid in his potissimum reprehenderit Persius, ex versibus Suethicis facile intelligas. V. 12 l. Aurieulas asini Mida ex habet. Hane lectionem, quam a Cornuto ob metum Neronis mutatam esse in arer asini reis non habet auctor est scriptor ille, quisquis fuit, vitae Persii, sabula illa notisama et nexus ipse sententiarum defendunt. Persius enim verbis aur asini uidia ex habet, non Neronem sed majores omnino tetigit, de quibus jam v l08 sqq. mentionem fecit, quosque simili illo de sacro loco et exemplis Lucili atque Horatii perstrinxit. Quod autem Hermannus l. l. Disp. II, p. 0 1l dicit, sequiis, oportere, lectionem quam in vulgus olim prodiisse constet, quid est, cur lectionem genuinam, ob metum Principis superbi suppressam,
36쪽
Ad Plotium Macrinum. Hunc Macrine, diem numera meliore lapillo, Qui tibi labentes apponit candidu annos. Fundo merum Genio. Non tu prece poscis emaci, Quae nisi seductis nequeas committere divis. At bona pars procerum tacita libabit acerra. Haud cuivis promtum est, murmurque humilesque Susurros Tollere de templis et aperto vivere Volo. Mens bona, sama fidest haec clare, et ut audiat hospes; Illa sibi introrsum et sub lingua murmurat: O si is Ebulliat patruus praeclarum lanusi et si Sub rastro crepet argenti mihi seria dextro Herculei pupillumve utinam, quem proximus heres Impello, expungam, namque est scabiosus et acri Bilo tumet orio jam tertia ducitur uxori 'is Haec Sancte ut poscas, Tiberino in gurgite mergis Mane caput bis terque et noctem flumine purgas. Heu 3ge, responde: - minimum est quod Scire laboro De Jovo quid sentis Estne, ut praeponere curre
37쪽
38쪽
Bunc . . . Cuinam, cuinam' Vis Staio' An scilicet heres, a. 0uis potior judex puerisve quis aptior orbis Hoc igitur, quo tu Jovis aurem impellere tentas, Dic, agedum, Staio: pro dupiter, O bone, clamet, dupiter At sese non clamet dupiter ipse Ignovisse putas, quia, quum Onat, ocius ilexas Sulphure concutitur sacro, quam tuque domusque An quia non fibris ovium Ergennaque jubente Triste jam lucis evitandumque bidental, Idcirco stolidam praebet tibi vellere barbam dupiter Aut quidnam est, qua tu mercede. deorum s. Emeris auriculas Pulmone et lactibus unctis.
Ecce avia aut metuens divum matertera cunis
Exemit puerum, frontemque atque uda labella Infami digito et lustralibus ante salivis Expiat, urentes oculos inhibere perita: a Tunc manibus quatit et spem macram supplice voto Nunc Licini in cumpos, nunc Crassi mittit in aedes. Bunc optet generum rex et regina, puellae Hunc raptauu quicquid calcaverit hic, rosa fiat. Ast ego nutrici non mand vota negato, lupiter haec illi, quamvis te albata rogarit.
40쪽
Poscis opem nervis corpusque fidele senectae. Esto age. Sed grandes patinae lucetaque crassa
Annuere his superos vetuere οVemque. Orantur. Rem struere exoptas caeso bove Mercuriumque
ι Arcessis fibra Da ortunare Penates, Da pecus et gregibus laetumi Quo pessime pacis, Tot tibi quum in flamina unicum menta liquescant At tamen hic extis et opimo vincere seris Intendit dam crescit ager jam crescit ovile, alam dabitur, jam jam donec deceptus et exspes Nequicquam undo suspiret nummus in imo. Si tibi crateras argenti incusaque pingui Auro dona seram, sudes et pectore laevo Excutias guttas, talari praetrepidum coris Hinc ithid subiit, auro sacras quod ovato Perducis acies nam mire inter alienos, Somnia pituita qui purgatissima mittunt, Praecipui sunto, sitque illis aurea barba. Aurum vasa Numae Saturniaque impulit aeras Vestalesque urnas et Tuscum fictile mutat. curvae in terras animae et caelestium inanes,
Quid juvat hos templis nostros immittere mores Et bona dis ex hac scelerata ducere pulpa Haec sibi corrrupto casiam dissolvit olivo;