장음표시 사용
11쪽
io Artur . lib. II. Lic XXXIV. ev. II Primogenitim perpetuum non inducitur, etiamsi testator mimogenitis proximioribus stiae familius bona reliqueriL I. 37.
Primogeniti omnes de familia successise oocati non censentur, si irataeor usus aunumero singulari, atque mimogenistim MocaMerit S. 38. - Quid si testator ante conditiam testamen iam ρmsessus fuerit, Se Primogenium m petuum instituere pelle, tum in testamento Primmenuos ν Idum nominatim mea
Testator Praesumitur metas de Primogenio regulari, seu furis, quam des irregulari majoram sensisse. Quare Z S. 4o. , et 41. Antiquioris de domo, ori senioris nomine senisicari mirae majoratur irregularis, seu facti, et Saltuarius. S. 42. M oratus sal varius uix censetur institutus, nisi vertis Merbis Moluntatem hanc t stator demonstrarerit. S. 43. Quid si testator ad Meicommissum Docaverit majorem natia Z S. 44. Quaestiones de mimogeniis una, et generali regula defiari nequeunt, sed singularia rerum, et Personariam adjuncta Pensanda sunt. S. 45.
I id ei cornmissa tum ultima voluntate, tum etiam actu inter Vivos, puta donatione, vel contractu reciproco, institui posse, alibi demonstravimus ti ; atque sufficere in fideicommissis, seu donationibus, quae pluribus successive sunt, consensum, et agnitionem prioris do tarii, vel etiam stipulatoris i , Ο9O. 8. , ML Caeteris actio quaeratur, non personalis tantum, sed realis S. i Ῥι. 8. i. Idem porro dicendum de primogeniis, quae, ut saeph monuimus, sola Personarum conditione a fideicommissis di serunt i S. I. : ex quo ulterius sequitur, tum expresse, in m tacite, pure, nec non sub conditione casuali, potestativa, aut mixta, Primogenia institui posse, non secus ae
Si primogenium expressis verbis a testatore inductum fuerit, dummodo haee illi saeuitas competat, nulla est dissicultas; nec ulterius quaerendum ; cum ex trita luris regula, in claris non admittatur voluntatis quaestio si : puta si dixerit, se velle instituere primogenium, vel caverit, ut bona sua primogenitis perpetuo acquirantur: aut prohibuerit, ne bona extra familiam alienentur, ut ad primogenitos perpetuo possint
si in L. Ille, aut ille a 5. S. i. a. de legat. 3. 3 a. a.
Sed aliquando obscura sunt testatoris verba, nec evidens est ipsius consilium; itaut non inepte dubitetur, an primogenium instituere quis voluerit, an majoratum, an simplex fideicommissum; in nis porro casibus ad voluntatis indicia confugiendum est,
I a 2. Sed hic revocanda sunt, quae alibi diximus de fidei commissis, et primogeniis aeque conveniunt: videlicet primogenia, non secus ac sdeicommissa, odiosa sunt, quatenus haeredi liberam de bonis disponendi saeuitatem tollunt, et gravissimis litibus caussam vel occasionem praebent si . Atque hinc jure Begio cautum est, ne fideicommissa, aut primogenia ex solis conjecturis inducantur, Vel conserventur lax i) V. Tom. VIII. S. t 5. ρος aso. αὶ Reg. Constitui lib. 5. tit. a. S. a6. V. Tom. VIII. S. IOM. Pag. 27o.
12쪽
Quibus modis , et quibus rectis Primogenia instituantur. IlS. 23. Quia tamen eonjecturae voluntatis vel ex verbis, vel ex consilio testatoris petitae interdum ita urgentes sunt, ut probationis vim habeant; atque tum civili, tum patrio iure admittuntur iij, operae pretium est praecipuas expendere. Sed in primis duae prae oculis regulae in hoc argumento habendae sunt; quarum prima pertinet ad testatoris verba ; ultera ad ejus consilium. Prima haec Est: Evressum habetur, quod ex His necessario colligitur sa): altera sic effertur: Divositum censetiar, quod sub d Mositionis ratione necessario con rehenditur l3ὶ. i in V. Toni. VIII. S. Mo3., et Feqq. ρος 273. αὶ L. Aie Praetor 5. S. t L In sementiis 59. S. I. st de re iudicat. a. r. x V. m. VIII. S. I O . Pre. 27 . 3ὶ L. Quam ris si liciter a 5. cod. hoc tu. , I Cum Pater 77. S. Dulcissimis Io. f. de legat. a. 3 i. i. S. 24. Utriusquo regulae veritas facile palet: etenim, ut de priore loquamur, verba ita semper interpretanda sunt, ut aliquem effectum habeant ti); cum nemo perperam locutus existimetur. Si ergo ex Verbis necessario colligatur primogenium, licet expresso institutum non proponatur, attamen verba ad illud trahenda sunt, ne alioquin nullus sit verborum essectus. Posterioris regulae, qua verba ambigua ex testatoris consilio, seu ratione disponendi explicamus, veritas facilius elucescit, eum necessario media velit, qui finem assequi contendit; nec illa ab hoc nullatenus separari possunt.
Consilium autem testatoris Potissimum dignoscitur ex proemio dispositionis: quare, at testator in primis dixerit, se eo animo esse, ut hona perpetuo conserventur in primogenitis familiae; vel prospicero Velle samiliae suae splendori per primogenii institutionem , tum de bonis suis inter aliquos primogenitos disposuerit, adjecta alienandi prohibitione, licet in verbis tantum enunciativis, ut alunt, non in dispositivis, expre aerit, se primogenium instituere, attamen de hoc cogitasse praesumetur si, Hinc, quia initium constitutionis generale erat, licet deinceps personae tantum, et casus singulares commemorarentur, attamen, ad omnes Personas, et omnes casus ejus sententiam extendi, respondit Paulus sax
Interest autem, ut obiter dicamus, an quaeratur, utrum primogenium, an sid i commissum institutum fuerit, et adhuc duret; an disputetur, utrum sona primogenio supposita sint, an ab omni tum primogenii, tum fideicommissi vinculo soluta: duplex et enim discrimen esse potest inter utrumque casum: scilicet cum diseeptatur de dispositione , utrum primogenialis sit, an fideicommissaria , seu utrum omnes ex familia, qui in proximo pari gradu constituti sunt. an solus ille, qui primo natus est, succe aionis emolumentum habere debeat, in dubio pro fideicommisso potius, quam pro primogenio respondendum videtur; quia consanguinei omnes ejusdem gradus aeque pra sumuntur a testatore dilecti ij. Exceptio utique admittenda esset, si ex conjecturis appareret aliud voluisse instatorem; prout saepe contingit; praesertim in personis illustribus. sii L. Omnia 3 a. I. uti. , I Peto 69. S. Fratre haerede 3. y de lagat. I. 3 i. i. S. 27. Praeterea, cum jure Regio conjecturarum usus permittatur, quoties certa est primO-genii, aut sdeicommissi institutio, atque tantum dubitatur de personis, quas testator
13쪽
Iis i. i. . ad illud vocare voluerit si , nihil prohibet, quominus voluntatis conjecturae inspician-h tui , ut cognosci Possit. an omnes de familia eodem consanguinitatis gradu conjuvetitii. i. ad Succes,ionem admitti debeant, an unus Primo loco natus, caeteris exclusis. Ῥ-ti. ιι Ilem Constit. lib. 5. tu. a. S. 26. S. 28.
Si autoui dubitatio emergat, an primogenium adhuc duret, an cessaverit, atque ideo homi ad haerμdsts ultimi possessoris haereditario jure perveniant, seu de illis disponere voluerit, in dubio contra primogenium generatim respondendum videtur, quia odiosum est, non secus ac si deicommissum i S. II. ὶ: atque speciatim apud nos ex coniecturis induci, aut produci vetatur i d. S. aa. , nisi ex earum numero sint, quae prosationis vim habent, et necessario ad primogenium concludunt a 3. ὶ. Sed haec susius explicanda sunt.
Cum ergo quaeritur, an primogenium perpetuum sit, in primis distinguunt pragmalici, utrum quaestio sit de eadem linea, an de diversis lineis. Perpetuum potius, quam lemporale Praesumendum esse in eadem linea primogenium, seu tamdiu durum, quavi- diu supersunt personae ex linea primo v ata si , Plures Sentiunt, sed repugnaut alii, nisi urgontes faveant ad perpetuitatem conjecturae ain.
αὶ Quia et haec Primogenis Odiosa sunt S. II. S. 3o. Sed, si dubitatio emereat, an, una linea extincta, ad aliam progrediatur primogenium, rursus distingui debet, ut silpra innuimus S. a 4 inter primogenium reale. oti Fersonale. Ileale perpetuum habetur, utpote quod rei inhaeret; adeoque transire debet res eum onere suo si): nisi testatori aliud placuerit, quod tamen in dubio non
S. 3 . Si autem primogenium personale a testatore institutum fuerit, interest, utrum personae speciatim designatae sint . quibus primogenium acquiratur, an generalibus verbis demonstratae, quae comprehondant primogeuitos Omnes ab haerede progenitos, vel in familia comprehcnsos. I ii primo casti primogenium non egreditur personas nominatas, ii liquo vero in secundo si); quia in Primo casu extensionem prohibet iuris regula, quae voluntates testatorum tantummodo explicari sinit, non suppleri, ne testatoribus ipsis lil eraliores iii torpretes si ut saὶ: in altero autem aperte favet ipsiusmet testatoris voluntas , cui obsequendum est 3ὶ.
iὶ Argum. d. l. In omnibus caussis M. V. de reg. junsain L. Commodissime io. si de liberi et motium. a8. a. inibi L. S mihi, et tibi ia. I. ult. A. de legat. a. 3o. i. In conditionibus i 9. V. de condit, et demonstri 35. I.
S. 32. Si quaeratur. quo casu eZ vi Verborum omnes primogeniti demonstrati videantur, respondemus, hoc ita contingere, cum substitutus est primogenitus unius utirpis , v lia miliae in ρer Gut 2 aut vocati sunt Primoge uiti descendentes a testatore, vel haerede ; licet enim testator verba direxerit ad personas, at tumen suus Ostendit, SQ couinsiderasse omnes, qui sint ex xtirpe, vel tamilia iij; cum stirps, et familia tamdiu duret, qua nidiu aliqua ex his Persona Si Perest.
14쪽
Quibus modis, et quibias verbis ρrimogenia instituantur. 13
si autem testator voeaverit haeredis, vel alterius cujuscumque primogenitum, atque ''. hujus primogeniti descendentes, vel etiam ejusdem primogeniti lineam in perpetuum, tu . ,. hoc casu Perpetuum quidem est primogenitim in descendentibus ab hoc primogenito, c i sed, extincta primogeniti linea, seu deficientibus omnibus descendentibus, cessat quoque primogenium ; nec reviviscit in secundo, aut tertiogenito , vel illorum descendentibus, cum testator horum savore non disposuerit: adeoque dispositio ad eos
extendi non potest is . si D. l. Commodissime i in s. de liberi, et ρostbιm. a8. a. γ, argum. L Si, Cum rem a I. st solui. matrimon. a 4. 3.
Neque primogenium saltuarium de linea in lineam instituisse praesumitur testator, licet vocaverit haeredis primogenitum, et istius descendentes, vel lineam in PerPetuum; haec etenim verba inducunt quidem primogenium perpetuum in linea, non tamen discursivum , ut vjunt, per plures linea si cum verba, ex trito axiomate, ex subiecta materia explicari debeant, nec extendi ad ea, de quibus testa lores, aut contrahe ut sverosi militer non senserunt iij. Atque testatores, cum perpetuum in diversis lineis primogenium instituere Volunt, primogenitum vocare solent, ejusque descendentes: primogeniti linea extincta, secundogenitum, DjusquE liberos, et sic deinceps. Sane primogenivm , favore agnationis institutum , praesumitur Perpetuum , et progresSivum in omnes lineas agnatorum: maxime si adsitit erba perpetuitatem, ut a junt, denotantia sal.
I. 35. Quod si objiciatur, verbum mimogeniti esse nomen juris, quod proinde aptum sit comprehendere omnes primogenitos; respondemus, hinc inferri quidem . primogenitos omnes ejusdem linea vocatos esse , non diversarum linearum , ita ut, delicientis linea unius primogeniti , transire debeat in lineam secundogeniti, qui primogenitus in hoc casu fiat; quia extensio haec, potissimum iure, quo utimur, conjecturas reprobant in fideicommissis, vel primogeniis inducendis, vel producendis sit, nulla satis firmaratione nititur; cum verba ex mente testatoris explicanda sint Potius, quam ex juris subtilitate la . iὶ Reg. Constit. lib. 5. tit. I. S. 26.
sane latentur omnes, primogenium perpetuum non tantum verbis expressis, sed etiam facto, seu tacita voluntate institui posse si : voluti si testator dixerit, se velle, ut honorum suecessio ad vocatos delimatur, servato primogeniturae ordine; nihil enim aliud significat ordo primogeniturae, quam delatio successionis de primogenito in Primogenitum ἱ adeoque , cum verba ex voluntate proserentis intelligi debeant, potius quum ex eorum sono, testator de Perppluo primogenio favore descendentium, Aousa miliae sensisse praesumcndus est, necessaria voluntatis couiecturu ili: maximo quia primogeuia in eadem linea Plerumque perpetua Praesumuntur. . si in Ciam tacιli eadem, ac expressi ris sit. L. Cam quid mutuum 3. F. de reb. credit. II. l.
Sed redeamus ad conjecturas, quibus perpetuum Primogenium tacite inductu in Utileri potest: si testator primogenitis proximioribus suae sumiliae bona reliquerit, uvidam
15쪽
14.1. l. putant, perpetuum ex hac disPositione primogenium induci; quia proximiores primo-st i is geniti ex familia nunquam deficiant; sed, ullo defuncto, alius succedat. Veruin, cum iis . i. dispositio haec in primo gradu primogenitorum vim suam habere possit, nec nisi ex t. 6- conjecturis, quae necessario non probant, ad ulteriores primogenitos extendatur, --- jure, quo utimur, conjecturas reprobante i S. ai. primum gradum non egreditur. S. 38. Multo minus recipi potest, quod a junt, primogenitos omnes de familia successive vocatos censeri, licet testator usus sit numero singulari, atque primogenitum voca verit si in; quamvis enim verum sit, verbo singularis numeri testatores quandoque uti ad pluralem significandum saὶ, haec tamen interpretatio iis easibus non aptatur, quibus agitur de re odiosa, seu do vinculo primogenii ultra praesinitos certos limites producendo: potissimum si lex municipalis conjecturas rejicia L s S. aa. ist) Molina de uiwan. ρrimogenit. lib. r. CV. 5. num. 2I.sαὶ L. Ea facto tr. S. Si quis rogatus 4. ν hoc tit., I Non est sine liberis 348. a. de oector. εignis L i 5 O. a G. S. 39.
Si testator anta conditum testamen tum professus fuerit, se primogenium pertetuum instituere velle, tum in testamento primogenitos quosdam nominatim vocaverit, vel alias dispositiones ordinaverit, ex quibus conjici possit, de primogenio sensisse, quibilam detendunt, dispositionem hanc primogenialem Ceusendam esse, dummodo per duos testes de liae praevia defuncti voluntate constet.
S. 4O. Supra diximus, majoratum improprium a primogenio disserre, qualenus in maiora tusemper succedit ille, qui major aetate, seu senior est; cum in primogenio lineae, seu jus primogenii inspiciatur potius, quam aetas S. i . . Atque hinc aliquando dubitari contingit, utrum testator ad jus, an ad factum . seu aetatem respexerit: adeoque utrum defuncto Titio, primogenii, vel majoratus possessore, ipsius filius admitti debeat, an Patruus, defuncti Possessoris frater, si aetate major sit. S. 4 . Quaestio haec , ut patet, tota pendet ex voluntate testatoris, qui potest rebus suis, quam malit, legem dicere fi : in dubio autem testator praesumi debet potius de primogenio regulari, seu iuris, quam de irregulari majoratu sensisse sa); quia ita postulat ordinatun charitatis ordo, ut descendentes primogenii possessoris praeserantur eonsanguineis collateralibus: quo tanda me uto tacitam liberorum conditionem leges subintelligunt in fideicommissis, etiam odio patrui 3 . si L. Si mirii, et tibi ia. S. tiu. st de legat. I. 3o. I. αὶ Thesauri quaestion. Drens. lib. I. quaere ao. num. r. , V. TOm. VIII.
Si testator vocet antiquiorem de domo, vel seniorem aetate, his verbis plerumque significatur majoratus irregularis , seu iacti, et saltuarius, vii ut admittatur ille, qui major aetate est, licet de alia linea, atque patruus aetate major nepotem excludat si ;quia ex judicio testatoris aetas inspici debet, non jus primogenii, quod a primogenit in suos descendentes primogenitos transfertur. si Thesauri quaest. forens. lib. a. quaere 3. num. II. g. V. Tom. VIII. S 994. , οι eqq. Pre. 245.
sed et regula haee exceptionem habet, si eonstet testatorem verba haec ad ius, non ad factum retulisse: puta si testator in prooemio, seu enunciativa, ut vjunt,
16쪽
Quibus personir primogenia aequiri ρossint. a Sparte prosessus fuerit, se velle primogenium instituere si : tum quia Verba perperam i a. adiecta non praesumuntur, sed ita explicanda sunt, ut aliquid operentur ta), tum i ' , , quia majoratus saltuarius plura secum trahit incommoda: adeoque testator non con- titi isetur ad illud deflexisse, nisi apertis verbis voluntatem hanc demonstraverit. i. q. ' i in V. 4uρm S. 23. in cor . , et in aumac - αὶ L. Si quando ιον ν de legat a. t 3o. I.
Major disseultas est, eum testator ad fideicommissum voeavit majorem natur sunt, qui putant, sub hac dispositione contineri majoratum irregularem, seu facti: placet aliis, primogenium regulare hisce verbis induci; quia, ut supra diximus sS. 16. , idem sit Primogenitus, ac major natu. Quaestio haec tota sueta est, et voluntatis: atque ideo prudentis judicis arbitrio, inspecto testantis consilio, nec non caeteris verbis, quibus usus est, definienda si). Quod si aliunde non appareat, testatorem de irregulari majoratu, seu primogenio facti instituendo sensisse, verba haec ad regulare primogenium . utpote naturali charitati, et legum civilium sanctioni magis consentaneum
i S. 3 α. ὶ, nocti dobenti si in L. Voluntatis r. cod. hoc lic
Caeterum, cum quaestiones de primogeniis, non secus ac illae, quae de fideicom missis instituuntur, pleraeque pgmleant a testatoris, vel alterius primogenium instituentis Voluntate, una, et generali regula omnes definiri nequeunt: sed ad iudicis ossicium pertinet. singulis rerum, et personarum adjunctis rite perpensis, eas definire ii . Progredimur ad personas, quarum favore primogenia institui possunt, vel instituta Praesumi debent. si in L. Voluntatis r. eod. hoc tin
Primogenia iisdem regulis, ac fideicommissa reguntur. S. 46. Filii legitimati ad primogenium admittuntur; immo filii nat ales ρrimogeniti, atque deinceps legitimati mr subsectitas nutias, praeferuntur filiis Postea natis. S. 47. Monachi utrum ad ρrimogenia admutantur Z Quid de clericis 8 S. 48. An mimogenium μxta ordinem primogeniturae institusiam ρerimere Possu ad imriosum , Mel alias inhabilem Z S. 4s, Primogenitim constitutiam vi bonis, quae nec administrationem, nec Personae in dustriam desiderant, ex morbo summeniente non ati tuae. I. 5O. Quid si morbus praecedat delationem primogenii, quod constet bonis nec iurisdiactionem , nec administrationem annexam habenti s ρ S. 5 i. Primogenium jam delatum non aufertiar ex caussa summenientis furoris, licet μ-risdictio mimogenio annexa sit e mr curatorem administratis exerceri potest. S. Sa. An Iurioso denegandiam sil ρrimopnium in fetido institutum Z I. 53., α 54. I ves municipales, Mel consuetuines alicubi furiosos excludunt a successione mimogenii in inaturati. S. 55.
um alibi suse egerimus de personia, quae fideicommissorum capaces sunt st); eaedem vero juris regulae serventur in primogeniis, quippequae a fideicommissis in
17쪽
ii. i. l. , hoc argumento non disserunt, Vix est, ut sermonem de illis instituere praestet: quaedam lamen monenda putamus, quae non ita Perspicua sunt, aut minus certa vi-D . a. deri Possunt.
natos ad primogenium admitti l S. 863. 8. : imino filium naturalem primogenitum, atque deinceps Iegitimatum per subsecutas nuptias praeserri filio postea nato, licet hic ex legitimo matrimonio procreatus sit sit: quod plerique extendunt ad legitimalionem Principis rescripto impetratam, nisi primogenii institutor eos tantummodo v caverit . qui Mere legitimi sint, vel ex legitimo matrimonio progeniti saxsi in V. Tom. I. mg. I. S. 3 O. iaὶ P. S. i Si o. ali 'ML i. , Iuno S. Io35., et I 36.
Quod ad monachos pertinet, alibi diximus, in quibusdam locis ad fideicommissa,
Disi testator expresse vel tacite aliter caverit, adeoque et ad primogenia admitti, alibi ab utrisque arceri ad familiarum, ut ajunt, conservationem ii): cloricos Vero, licet in sacris ordinibus constitutos, tum fideicommissi, tum primogenii acquirendi plerumque rapaces esse taὶ; atque facilius primogenium jam quaesitum conservare, si sacros Di diues deinde suscipiant 3ὶ: clericorum filios ante susceptionem sacrorii in ordinum Procreatos ad primogenia, non secus ac fideicommissa, admittendos esse, nemo est, qui neget . Sed in his ulterius non immoramur. si V. Tom. VIII. S. t i . ad iom. Pag. 26
sαὶ D. Tom. VIII S. I. lo66. ρας. 26 .i3ὶ D. Tom. VIR S. io67., et i O68. PN. 261. 4ὶ D. Tom. VIII. S. Io . ρας. 262. S. 49 Quaerit Thesaurus, an primogenium juxta ordinem primogeniturae institutum pretinere possit ad furiosum, vel uias inhabilem ti): atque in primis distinguit, utrum jus primogenii consistat in seudo , vel aliis bonis, in quibus administratio , vel indu-
Atria personae requiratur, ncc ne: in primo casu rursus distinguendum putat, an de jure quaerendo, an vero de jure iam quaesito agatur; seu an primogenium deseratur ei, qui furiosus est, an post acquisitum Primogenium quis furiosus fiat, vel ex alio Capitis administrationi inhabilis falx
S. So. Si primogenium constitulum snerit in bonis. quae nec administrationem . noc personae industriam desiderant, atque jam morbus post d . tum primogenium contingat, latentur omnes, non ideo auferendum esse ab sto, qui illud legitime possidet ii ; ut Qui in alibi demonstravimus, negotium, quod omnino persectum t, non sit irritum, quamvis incidat in eum casum, a quo initium capere non potuisset ia . iii Thesauri quaest forens. d. lib. I. qua'st. 6a. num. a) Argum. S. Ex conrearis i 4. instit. de legati ia. Io.
Quin i inino recte sentit Thesaurus, successionem primogenii, quod constet bonis . nec jurisdictionem, nec administrationem annexam habentibus, ininime denegaridam disse ei. qui furiosus, vel alio gravi morbo laboret, dato utique curatore , Per quem
bona ad tui strentur. atque creditoribus, si qui sint, fiat satis iij; non enim praesuini
18쪽
Quibiu personis mimogenis acquiri Possine arpolest testator a liberalitate excludere voluisse eum, qui majori commiseratione dignus in a. l. u. est, atque magis indiget. θ ;
Dissicilior videri potest solutu quaestio de primogenio in bonis iurisdictionem, vel administrationem . requirentibus, puta laudatibus constituto. Si furore quis corripiatur, postquam Primogenii jus quaesivit, aequior, et magis tuta est sententia assirmantium, neque primogenii jus, nequo emolumentum ei auferendum esse, sed dandum curatorem, qui furiosi nomine administret ti); quippe huic etiam casui aptatur juris regula superius proposita, qua traditur, negotium plane absolutum subsistere, licet ad eum casum deveniat, a quo non potuisset incipere S. 5o. ii in Thesaur. d. lib. a. quaesL 62. num. 4., et SI. 53. In alio casu , quo furor primogenii delationem praecedat, non consentiunt into pretes. Quidam indistincte putant, furiosum repellendum esse a primogenio in laudo ti :atque nituntur tum praesumpta voluntate primogenium instituentis, qui vix credi potest ea mente fuisse, ut seudum hoc perveniat ad eum, qui administrando incapax est: tum legibus seudorum, juxta quas a muto, surdo. coeco, claudo, vel alias imperfecto laudum retineri non posse, quidam sentiunt sa). ii Thesauri quaest. forens. d. lib. a. quaest. si a. num. a. , et 3. 23 Feudor. lib. a. tu. 36. an mutus, Mel alias impers. Hud retis.
Distinguunt alii, an morbus talis sit, ex quo non temere speretur futurum, ut quis convalescat; an vero insanabilis. In primo casu furiosum admittunt ad primogenium rebus seu Ialibus constans, repellunt in nlio si . Postremo quidam in utroque casu pro surioso respondenti Sententia haec summam aequitatem pro se habet; nec aliena est a consuetudinibus seudorum; cum certum ius in hac re non constituatur,
sed alii ab aliis dissentiant a . Neque furiosus, aut mento captus a primogenio in udis repellendus est, quia seudi onera implero per se non possit; susscit si poralium impleantur 3 .
si in Thesauri quaesL forens. d. lib. I. quaest. 62. Num. M P. a V. fetidor. d. ιb. I. tu. 36. an vitit. Dei alias it emere. etc.
3ὶ L. Pupillus 5. S. Sed si ρer interPositam 3., L. Quod diximus p. st de auctin
Haec ita, nisi lege municipali, vel logitime inducta consuetudine aliud receptum sit, prout quibusdam in locis obtinet: quo sane casu boua seu talia, et primogenialia deseruntur ad sequentes in gradu succedendi sine onero si s cum proprio jure, atque
ex propria Persona succedant. si in Thesauri d. lib. a. quaest 6a. num. iast. UI SPR. Tom. IX
19쪽
Quibus ρersonis mimogenis acquirantur.
ur saeρe dubitetur, quibus ρersonis co etae jus succedendi in ρrimogeniis' S. 56.
In primogeniis almellatione maseularum, Oel descendentium masculorum , generatim con rehenduntiar masculi ex foeminis, licet feminae exclusae sint. S. Testator Mocans masculos ex masculis, pel descendentes Per lineam masculinam δε- monstrat, solos masculos ex masculis ad Primogenium a tuendos esse. S. 58.
Masciatus ex foemina primogenitias admittitur ad primogenium, si testator, facta haeredis stibstitiatione , -ca rit 6tis mimogenitos successise in infinitum. I. 59. μνonitur quaestio , an mascia lus ex ρrimogenita testatoris silia descendens, seu Pronepos ρraeferri debeat in mimogenis yliae tertiogenitae testatoris adhuc s ematiti. S. 6o., et sis. Masculus mimogenitqs ex filia ρrimogenita descendens non excludit filiam tertio genitam , cui per mortem secundi genitae absque liberis masciuis jus ad primogenitimquaesitum est. S. 62. Primogenia simplicia in susρenso esse non possunt, nisi adsit Probabilis, et ρω-xima ves nascituri primogeniti masculi ex femina. S. 63. An neρos excludat amitam. si testator haeredi substituerit masculos ex φso Progenitos 2 eisque desicientibus feminas , seu filias p I. 64., et 65. Filia primogenita excludit mas tum alterius stiae a Primogenio, quod filiabus Primum, tum earum Primogenitis masculis acquiri debet. S. 66., et 67. Ius aurei quaesitum non aufertrax foore illius, qui nec natus, nec conceμω erat, cum extitit Meicommissi conditio. S. 68. Testiator, qui ad agnationem conseroandam respexerit, masculas ex linea masculina masculis per feminas descendentibus in mimogenio Praeferre censetur. S. 69. An mimogenita, quae sit in linea ultimi Possessoris, excludat masculum alterius lineae, si ρrimogenium erectum sit Pro masculis, etfeminis, sed data masculis Prae
Promniantiar dioersae Necies, seu distinctiones ad hanc rem vectantes. S. 72. Pos amitae Praeferendus est, ciam ultimias prim ensi ρossessor reliquit nam, et nFotem ex altera, dummodo natias, pes conceρtus fuerit eo ten ore, quo sideicommissi conditio extitit. S. 73. N os quoque Praefertur feminae, si ultimus primogenii possessor nullos reliqueruliberos suos, sed filiam ex uno fratre, et siliam ex altero. f. 74. Filia ex tiltimo Possessore suρerstes excludit strum ex altero fratre ρmριer lineae ingressae, et actiaalis Praerogati m. S. 75. Mascultis lineae ingressae Praefertur alteri masctilo, qui Proximior sit in ordine succedendi tillimo ρossesSori Primogenii. S. 76. Patriatis Praefertur nemii, si testator cauerit, ut Primogenium transeat de antiquiore in antiquiorem. S. 77. Masculus ρrimo loco natus excladu masculum ex Titia primogenua in lucem ροst editum, cum testator, agnatis descientibus, Primum masculum MocaviL I. 78. Foemina, qtiae sit in linea actuali, praefertur masculo asterius lineae, tametsi adjecta fuerit primogenito clausula, ut nePos patruum exesudati S. 79.
20쪽
Quibus mrsonis ρrimogenis acquirantur. I9 Claustila , qua testator primogenitum masculum aliis Praeferendum Cavet, et Post iMi. i. ,. hos feminas tantum admime, solam i Ortiae ρraeliationem masculorum in eadem δlimea. I. 8o. t. i. 'Nγtis, quae sit in linea ingressa, et actuali, excludit mimum a successione L i, i a. fetidi, quod concessum sit Pro masculis , et feminis , licet sub exmrasa conditione ,- ,--.ue masculi feminis ρraeferantur. S. 8i., et 82. uda titulo lucratiso acquisita meminis denegantur, quamdiu adsunt masculi δε- scendentes a ρrimo investito. I. 83. Puter, qui titulo oneroso fetidum acquisisit, atque Princmis consensu primogenio sumosuit, Potest quodam onus primogenito infungere, non immiratia a princiρe δε- uate. S. 84. udo, in quo ρrimogenium constitutum non sit, licet concessum fuerit Pro mascula, et Deminis , feminae non succedunt, nisi deficientibus masculis. S. 85.
Quid de primogeniis, quae municipalis sanctio induxit in sudis ρrimogenii vinculo b homine neruiquam summitis p S. M.
An Proximior ei uno latera, remotior ex allem, ρossit utrumque coinationis να-
dum simul fungere Z S. 87. Linea actualis, uel habitualis quae dicatur ' S. 88. ni sint lineae actualis, et habitualis emctus Z S. D. , eg 9o. neae praerogatia, atque ideo Proximitas in primogeniis in ici debeL s. pr.
Primogeniti nomine, cujus filium, deficientibias mascialis, m ou testator, inlia m diata masculi ρrius uocati potius demonstratur, quam ilia immediata. S. 9a. Secundopeniti amellatio ρrimogenito in odium substituti accommodari non P test. S. 93. Pos in. secundogeniis, aeque ac primogeniis ρatruum excludae S. 94. Quid si o gemini nati sint, nec certo constet quis prius, arat ροίterius in lucem
Qtiae de legatis, et Meicommissis exponenda st eratnt 8 S. m.
um primogenia, non secus ac fideicommissa , instituenus Voluntato, per plures personas , atque diversos personarum gradus plerumque Progrediantur, saepius incertae sunt personae, ad quas pervenire debeant; seu quas testator in primogenio praeserre voluerit. Quaestiones disticiliores , nec non frequentiores, tum ex quibus aliarum solutio peti potest, expendemus. I. 57. Supra diximus I. I 3. , ad primogenium aliquando vocari solos masculos: aut salintem loeminas non admitti, nisi omnino desiciant masculi. An vero masculorum nomine tantum contineantur masculi ex linea masculina progeniti , an illi etiam, qui ex foeminis descendunt, quaestio est a voluntate testatoris omnino pendens: sane in fideicommissis, atque etiam in primogeniis appellatione masculorum generatim comprehendi masculos ex foeminis, licet foeminae exclusae sint, apud nos extra dubium est si): nisi testator expresse, vel tacite demonstraverit, se de solis masculis per lineam masculinam deseendentibus sensisse: et merito; cum masculos Progenitos ex Remina parentes aeque diligere praesumantur, ae ex masculis descendentibus procreatos
si V. Tom. Hui I. 894. ad 898. Pag. Iaa. I. 58.
Expresse demonstrat, solos masculos ex maseulis ad primogenium admittendos esse testator, qui vocat masculos ex masculis, vel descendentes per lineam masculinam :non vero si tantum caverit, ut bona transeant de masculo primogenito in masculum
primogenitum in infinitum; quia qualitas masculanitatis, ut 'unt, in masculis, qui