장음표시 사용
441쪽
acino vive interclusi Pausanias scribit Athenienses statuam palliatam ei dedicasse, fortasse similem illi quae erat in theatro, ut honorem haberent ciui suo, nato in Attica Colono, de celebri viginti tribus , quas composuit, tragoedios functoque Prae tura Athenis, una cum Pericle, septemdecim ante Socratem
SpEVsippI, qui Platoni in Academia successit, Hermes tan tum ex at, cum litteris quadratis, ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ ΡΥME AONTO AΘHNAIOT Eius caput temporum vetustas nobis aboluit. Hunc sic ibit Cicero a Platone auunculo philosophite velut heredem relictum esse,quam octo annis publice proselsus est;& scripta, ac dialogos complures reliquid, quos Aristotelem tribus talentis emisse scribit Laertius Obhi morte voluntaria valde senex. Mago SERVH SVLPICII RVFi Iurisconsulti clarissimi e 138' num argenteo desumpta eiu in quo duo eius prςnomina leguntur, Luctus, Servius, mox familia Sulpiciq. Eadem imago in antiqua etiam Corniola reperitur, illi perquam similis, quam diximus exstare in numis argenteis ab aliquo de familiacusis Ciceronis plualis fuit, eiusque multae ad Ciceronem, Millius vicinam ad hunc litterae mutuae leguntur. Quo tempore M. Antonius Mutinς D. Brutum obsedit, a senatu legatus ad eum missus est, ut cum eo de pace transigeret. In ea legatione mortuus, a Cicerone honoratus fuit nobilissiimo . C. quod in Philippica x. legitur. Statua quoque ne pedestris Romς ei λα posita,quam in Rostris Augusti Pomponius in libro De origine Iuris sua aetate stetisse scribit Imago TATI Sabinorum Regis, in gemino num argen I steo reperitur; quorum alterum familia Tituria, alterum Vettia percusserunt quae familiae quod a raptis Sabinis genus deducerent, memoriae er , ty Regis Sabinorum imaginem numis impresserunt. Porro imago hς satis exprimit decantatam illam tetricorum Sabinorum austeritatem: SI verosimile est
eam ex statua illa expressam esse, qua in Capitolio una cum
442쪽
septem Regum statuis steterit, cum aliquamdiu Tatim expacto cum Romulo regnarit, velut Romanarum rerum Scriptores produnt.1 o Imago P. TERENT, AFRI Comici Poetae, qui seruus fuit Romae, ac postea libertus C. Terenti Lucani Senatoris, ex antiquissimo quodam Terent, exemplari desumpta est,quod in Bibliotheca Vaticana asseruatur, in membranis scriptum. Cui similis altera imago in altero quodam minus antiquo libro visitur ut credibile sit, utramque ex archetypo quopiam naturali expressam esse. Idque ut credam facilius, facit,quod de Terentio legimus, eum fuisse colore fusco, corpore gracili,&statura mediocri Vixit tempore Scipionis A ricani Minoris, cum quod Lesio coniunctissime vixit, quibus etiam adiutus fuisse creditur in Comoedijs Menandri, posiodori Latine conuertendis. Qi Consentius stribit Terentium ex Graecia redeuntem , Stymphali, quae Arcadiae est ciuitas , obhsse ex dolore; quem , centum, octo Comoedijs in mari perditis, con
i. Imago HSMIsTOCLI Atheniensis ex Corniola anulari
gemma desumpta est, in qua & nomen legitur hoc modo: O E VIST. Est autem imberbis,sicut filia Solonis pro consueta tudine saeculi, quo vixit, Olympiade nimirum LXX v. paullo post exactos Rome Reges Similis eiusdem effigies, in Cameo anulari gemma artificiose cactata, apud Fulvium spectatur. Itemque statua in Herme forma exstat,quam ipsi Athenienses statuerunt,quod classe apud Salaminem victor Graciam a Perasarum seruitute liberasset sed temporum iniuria capite truncata est , inscriptione tamen superstite ΘΕΜΙΣΙ ΟΚΛΗΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ ΑΘΗNAIO Alteram Themissocles in Foro Magnetium statuam habuit, ubi etiam mortuus ac se pultus fuisse legitur Vir fuit incredibilis memoriae,quique omnium suorum ciuium nomina meminisset,velut Cicero scribit, qui eum mirifice laudat, quamuis res eius gestas uberius describant Thucydide dc Plutarchus, lanago
443쪽
Imago THEOCRITI Poetae Syracusani, quem Virgilius in I a. Bucolicis est imitatus, in orbe seu disco marmoreo exstat, folijs
pineis coronata, cum pinus arbor ni, velut Bucolici poematis praesidi Deo dicata esset Vixit temporibus Ptolemaeorum, Lagi,& Philadelphi,qui eum carum habuerunt,ut ex versibus ipsius Theocriti intelligitur Et quamuis eodem faculo Moschusa Bion itidem Syracusani eodem poematis genere claruerint nihilominus hic primas semper tenuit; ex quo credibile est, hanc ipsitus esse imaginem Vita eius partim ex scriptis ipsius colligitur, partim ex commentatoribus siue scholiastis Graecis:
quibus adiungi potest illud uidi carmen de mortis eius genere, in Ibin:
Vis Syracosio praestricta fauce o etae, Sic animae laqueo sit via clausa tuae. Imago THEOPHRAsTI Aristotelis discipuli, ex Herma i 3
eius marmoreo desumpta est, in quo legitur : ΘΕΟΦΡΑ- MEA ANTA EPEΣΙΟΣ. Et quavis Eresinatus sit, Athenis tamen semper vixit, Atticumque sermonem ea suauitate pronuntiauit, ut clim prius Irtamω diceretur, diuinitate
loquendi, ut ait Cicerox phniii nomen acceperit: quam- iii idem Cicero scribat, eum diutino isto Attice loquendi usu nequaquam tamen potuisse omnino idioma vernaculum dissi mulare, ne a vetula pro hospite ac peregrino haberetur. Porro haec eius imago, ob capilliri barbae tonsuram, perquam similis est Aristotelis imagini eius magistri, cui olympiade CXIV in schola successit, tanta nominis celebritate, ut plus duo nobilium auditorum millia haberet.
Imago HvCYDIDI Historici Atheniensis ex marmoreo 4 Herma repraesentata est,in cuius pectore nomen est ΘΟΥΚΥΔΙ Η Σ. Vixit tempore Periclis circa Olympiadem LXXXVII.
quo ipse tempore belli Peloponesiaci historiam octo libris coma plexus edidit, quos Demoshenes ut menti penitius infigeret, octies descripsisse legitur Prudens scriptor est habitus,& verutatis, si quispiam, obseruantissimus; eoque nomine a Script ribus Graecis,ac Latinis, maxime vero a Cicerone pluribus locis
444쪽
8o IOANNIS FABRI COMMENT.cis valde commendatur. Scribunt eum ex linea a terna ab Oloro Thraciae Rege descendisse, ex materna vero a Uiltiade Cimons filio & prooterea Athenis In monumento Cimonio sepultus fuisse traditur prope portas,cum hac inscriptione: O 1 - ΚΥΔΙΔΗΣ ΛOPOT AIMOTΣIO ENDA AELE IT A I hoc est, Thucydides olori sitim alimusim hic ius est. Eius imago in schola Constantinopolitana a Chri stodulo Poeta celebratur,4 exstat hodie in Corniola artificiolillime
I J Imago TMOLI Herois, qui monti nomen a se fecit vim ubertate decantato, underi ho effigies pampino coronata Via 1itur, ex num o mediae magnitudam desti mpta eii, quem Sardiani percusserunt ut veri simile sit eos tum montem hunc posta sed ille, Scin memoriam HerolS,qui monti ipsa non en dederat. e figiem eius numis impressisse Veriusque S montis, S Herois, Virgilius memini lib. 2. Georgic ubi de vini tertilitate loquitur
Tmolus es sisrgit quibus se ex ipse Phaneus, S c. Imago TOMI Hero is, qui urbem nominis eiusdem condita
dit, in num aeneo exstat a Tomitanis percusi, in cuius antica parte est eius en gies, cum eiusdem nomine, T O M in ΚTI-ΣTHΣ: in postica He lem Tutelarem suum Deum potuerunt, S litteras, TOMEITΩN quod valde tacit ad confirmanda ea, quae Stephanus scribit In Voce τοκι quam VI tu alios num ilhiatis TOMEsam, non T O NITITO N legatur. Imago M. TvLL 1 CICERONI exstat in aeneo mediae magnitudinis num o,quem Magnetes percusserunt, qui erant ad montem Sipylum Asiae minoris, reprasentantem annum aetatis Ciceronis, Vt appared, XLVI. aut XLVM .ctimis notus eius frater prouinciam istam P tor obtineret. Nec enim tempore
Consulatus Ciceronis cusus videri debet propter coronam, quae ipsi aliquanto post concessa fuit, S inio Itica numi parte visitur. Qin sane num us mulio minus videtur cusus, quando Cicero Ciliciae praefuit,quae pars est istius Asiae: nam Proconsula titulus
445쪽
titulus appositus utilet,aut saltem Imperator , UtrumqUe enim titulum, ut constat, obtinuit. Est igitur cus in numisma a Magnetibus sub Q sinc irratris imperio umquo omnes Aliani complura maximaque beneficia a Cicerone acceperunt, ob quae multos ei honores decreuerunt. Dicit ipse Cicero hos honores ab Asianis fulis sibi decretos, ut eius verbis utar ad Q. fratrem scribentis: Pro magnu meis meritu es pro Ius maxι- mi, beneficiys,&c. Isti honores fuerunt statuae, teria pla, quadri gae, δί similia Addit insuper Macrobius lib. I. Saturnal quod cum Cicero Aliam Minorem pertraitiret, cuius imperio uin-ι Ius frateriam defunctus fuerat, tau dfii imaginem ab Asiaticis dicatam videret, clypeatam scilicet,&it iplius verbis utar, ingentibus lineamentis usque ad pectus ex more pictam erat enim uinctus staturae paruae dixerit: Frater meus dimidius maior es , quam totus. Ex quibus verbis colligitur, non Ciceroniselum, sed etiam uincto fratri ab Asianis honores decretos, velut ipse Cicero sitis disertim indicat in litteris ad Q. fratrem. Vnde nemini mirum videri debet, quod Magnetes eius ciem Prouinciae populi,Ciceroni antiqua clientela deuincti,in honorem eius numum cudi fecerint, chim is honos viris benemeritis,&ciuitatum patronis, deferri soleret. Porro numus iste in antica parte effigiem Ciceronis habet, cum inscriptione in ambitu: ΜΑΡΚΟΣ ΤΥΛΛΙΟΣ ΚΙΚΕ PDN. hoc est , M. TVL- Qv CICERO, more Graecorum prίenomine integre eXpresto.
Nasus eius est subaquilinus,& os nonnihil crassiiusculum, quod risum, hilaritatem prae se fert, ut Plutarchus de eo scribit,d Cicero ipse subindicat epistola ad Dolabellam: tamen inquit hilaritas ilia nostra, s suauitas, quae te praeter ceteros dele- sat &c Collum habet gracile, Glongum,conuenienter ijs quae de se ipso scribit in Bruto, dicens Erat eo tempore in nobis summa gracilitas se in sirmitas corporis procerum se tenue collum, δα. quamuis aetate prouectior ut ipse testatur corpulen tus, S robustus magis factus siti quod L caput eius marmore
stulptum inprimis ostendit: illud ipsum inquam caput, quod
Cyriacus Matthatius in hortis suis Coelianis asseruat, nos .hoc ipso libro repraesentamus valde coniiciens cum antiqua L gemma
446쪽
gemma Corniola,quae apud Fulvium visitur, singularis artih-cis ouae desipsa, ut caput supradictum, senilem elarem Ciceronis repraesentat , aliuntiente tum Plutarcho, tum etiam ipso Cicerone. Neque credi aliter potest de eo qui annos natus LXI Ivlaginem duXerit secundam uxorem quique sexaginta qUattuor annos habens, paullo minus XIII miliaribus pedes ambulando confecerit. Collum habet cum iugulo satis eminenti Capillitium simile reliquis eius temporis imaginibus, d 1ine caluitio exhibet, tametsi stat: iam e grandioris natis, ut ex stagnis quibusdam lineamentis conbci potest, in facie apparentibus id quod ostendit numisma anno potius aetatis
inis XLVI. aut sequenti Cusurn esse, quando, Vidi cimus. cfου frater Asiam Pnctor obtinebat, quam tempore illo, quo Cicero Proconsule erat Ciliciae, anno nimiriim aetatis suae LVI. Postica numi pars istas in ambitu litteras habet, Μ ΑΓ Η TQ TQ ΑΠΟ ΣΙΠΥΛΟΥ, hancelat, .agnetum ab Sipylo: δ intra ambitum manus est coronam pii gno tenenS, item ramum oliui, spicam triticeam αἱ palmitem aritis cum TaCemo ac Nomen ΘΕΟΔΩPOΥ, quod verisimile est esse Monetano Porro omnia ista symbola ad Ciceronem manifes 2 spectant. nam coronae signum eam denotari quae ipsi post Catilinaciam coniurationem decreta est: nisi potius eam lauream innuit, quam ipse ob res in Cilicia feliciter gestas praetendebat, de quibus ita scribit dis quae triumpho &α quem facile obtinuisset, nisi reditus eius in tempora Ciuilis belli inter Pompeium Caesarem incidisset. Sed hoc nobis minus probatur ob ratione superius expositas. Iam ramus oliti radiacem Prouinciae respicit, de qua ipse scribit in epistola ad Q. Fratrem his verbis: Sublasa latrocinia, caedes multu locis repressa , pacem tota Prouincia constiIutam, Scc Spicam illam ad regionis ubertatem frumentiqUe copiam referri obere, idem Cicero in epistola ultima ad Tit Atticum
1ic doceu is et vi, nitio rudi Io, nusta conramelia, auctoritate, o cos, sertatione perfeci, ut Graeci,c Gus Romani, qua strumen tum compresserant magnum umerum pollerentur popuIs, et t
447쪽
I37 IMAGINES ILLUS TRIVM. 83-ae . quam Prouinciae laetitiam denotat; id quod Poeta test turillo versu Ut tilia Bacchus dator, m. δ ipse Cicero in sua ad infratrem epistola fatis hoc declarat Perfice in quit Ieritia Prouinci e desiderium nostrum leniatur,&c. δίin epistola l. lib. 6. quam scribit ad T. Atticum Graeci vero exultant, quod se a Flos putant, c. Clarius vero in epistola si libri I. ad eundem T. Atticum: Ita murrae ciuitates omni aere alieno Lόeratae, multae valde leuatae sunt, ut omnes suis legibus se uici,s se, ATTONO M I A Nadeptae reuixerant, c. Haec ATTO, O M P erat libelliSea, qua propri)s legibus, statutis vivere illis concedebatur,
imo ab omni alia iurisdictione Xterna Ximebantur Ouae libertas in num1 Graecis exprimitur hoc Verbo ATTONO-
ΜΟΥ; cui haec in alios numismatis adduntur, IEPΑΣ ΚΑΙ ΑΣΥΛΟΥ, id est, surae se uiolabili, Quod satis
contirmat praeclarum illud Titi Flaminini edictum post victoriam contra Philippum Macedoniae Regem adeptam quo, teste Polubio, Graeciae ciuitatibus, ut ab onere tributorum soluendorum immunes esse set, suisque terentur legibUs, con- celsum fuit inter quas haec Magnetium ut Strabo, Liuius, ali)que Historici testatariir, comprehendebatur. Haec non solum tempore Proconsulatus ueronis , sed etiam Praeturae Tatris, qui hanc ipsam prouinciam eo titulo administrauit, acciderunt. Itaque honores quoque ex rebus bene gestis virique fuerunt communes, quod in eadem epistola Cicero his verbis ostendit orimentum n frum S c. Loquens de fano ab Aliae populis sibi dedicato. Vnde non est dubitandum , quin hic numus a Magnetibus ad Sypilum Praetore fratre lingulari aliquo beneficio a Cicerone astectis, usus fuerit eo exemplo, quo Chalcidenses, ut Plutarchus scribit, Tito Flaminino non solum templum aedificari curarunt, sed insuper sacerdotem ei decreuerunt cum illum in numerum Deorum retulissent. Quod perspicuum est ex gemma etiam Corruola,in qua T. Flaminini inter Diuos relati caput cum m- scriptione Graeca conspicitur, T. O. . id est, TIT O Σ ΦΛΑ-MININO DE Oα Latine, DavVS TITu FLAMININUS.
448쪽
Horum igitur Magnetium Cicero epistola, lib. 2. ad Jatrem meminit, ita scribens: De te a Magnetibus ab S pilo h noris casectamentio, com dicerent, te num pontuationi Sexti
Pans restitisse, dcc Quae verba fui sui ramam eius populi beneuolentiam in Ciceronem S Q. fratrem indicant. Cornelius etiam Tacitus, Plinius Secundusin Sipylo Magnetas nominant, Vt m num o AMO IM O , id est, ab Sipylo pro
rietas notanda est, ob variam loquendi formam, non quod i re eos de hoc populo ulla reperiatur discrepantia. Huic enim ciuitati, qua sub pede montis Sipyli ita erat, ad indicandam dipserentiam alterius, quae eiusdem nominis ad flumen Maeandrum non procul ab hac possita erat, haec verba A Π Ο ΣΙΠΥΛΟ addita sunt. Beneficium illud quale fuerit, quo Magnetes a Ciceroneaflecti sunt, nescitur singulare id fuisse extra omne dubium est cum eius benefici perpetuam hanc
memoriam apud omnes exstare voluerint preter alia monimenta illi ab Asianis decreta, nimirum templa statuas, quadrigas, aliaque, qua Cicero modeste repudiauit, ita enim epistola I lib. i. ad infratrem scribit: tau Ud cum ad templum mommentumi nostrum ciuitares pecunias decreuissent cum, id es pro magnis meis meritu, o pro tuis maximis benefici's,summa
sua voluhiare feciqsent nominal tam lex exciperet, ut ad templum monimentum capere liceret; cumH. id, quod dabatur non esset interiturum, sed in ornamentis templi futurum , ut non mihi potius quam Pop. Tomano, ac ijs immortalibus datum vi deretur, tamen id n quo erat dignitas, erat lex , erat eorum qui faciebant voluntas , accipiendum non putaui. - alijs de causiis, tum etiam, ut animo aequiore ferrent ν, quibuου nec deberetur nec
licerer c. De ijsdem honoribus ab eodem in epistola vitiam a lib. s. ad T. Atticum fit mentio his verbis: Ob haec bene cia, quibus Li obstupesunt, nullas honores hi, nisi verborum
449쪽
decerni satuas fana . τέθριπιτα prohibeo S c. Ad quos
quidem honores summo studio tota Asia pecuniam confere bat, non tantum eo tempore, quo Cicero Proconsule Ciliciam Asiae regionem administrabat, sed Lillo ipso, quo frater Praetura fungebatur. Quantum autem Cicero Graecos amauerit, ex eo facile constat, quod seipsum ei PAEA- Ηm , hoc est amicum Graecorum saepe appellat, nec verbis solum, sed re ipsa talem se praestitit, ut ex libris eius superstitibus videre est, Magnetes igitur tot tantorumque beneficiorum in eam Prouinciam, tum maxime in se a Cicerone colla torum non immemores, gratitudinem suam hoc num o aeneo,
Chalcidensium exemplo, testatam voluerunt qui sane in honorando benefactore suo , alios Graeciae populos imitati sunt, velut complures alisaenei huiusmodi mediae magnitudinis num testes sunt cum quibus conueniunt plurima, Latinorum c Graecorum Scriptorum testimonia 3c cum primis Aristotelis, qui Parios ichilochum , quamuis maledicum, d ut ipse loquitur, cetra οντα βλάσφημίον lonOriSergo in numis exprimi curasse scribit. Quod quidem non ipsis solii ira Graecis eorum Rep. florente facere licitum, sed etiam sub Romano imperio concessum fuit Obiter hoc adhciemus, triginta dilus abhinc annis numisma prorsus huic simile, de ab e dem Monetario cusum m agro Romano erutum esse sed ita aerugine consumptum, deformatum, ut vix, ac ne i quidem agnosci possit.
Imagine VALER, POPLICOLAE temporum nos iniuria pri Iuauit, cuius tamen truncum formae quadratae intactum cum hac inseriptione reliquit P. VALES IUS VOLES F. POPLICOLA EX eo apparet, inter alios honores, quibus a populo Romano maximis Valirius fuit affectus, hunc Hermen quadratum non postremum fuisse qui honos non nisi illustribus, de de Rep. bene meritis viris concedebatur. Hic cum L. Iunio Bruto Consulatum gessit anno V.C. CCXLII. t ob leges populares ab eo promulgatas cognomen Publicos . situ potius, ut eo tempore scribebant, I l l a populo tulit. Refert Dio-
450쪽
8 IOANNI TABRI COMMENT.n sius Halicarnasseus,& Plutarchus, ne quid honori eiusde-
eget, illi, ut forrido naus eius extrinsecus aperirentur,& viam
publicam spectarent, concessum fuisse quod postea in sum
Venit, Vt satas e monumentis anciqvis constat. Cumulo huic
tot honorum, qui certatim illi a populo sunt habiti accessit vltimus wma Ximus ille, quo ipsum, aliosque ex Valeria familia, in urbe sepeliri permissum fuit. Hic iam mortuus, publicis honoratus exequi)s, in Velia iuxta Forum Romanum cin quod sepulchruma ali eius postea gentiliti sunt illati sepultus luit. Valesus pro Valerius antiqua illa recte scribendi ratione legitur, ut qui in Ori prorum libris, praesertim Ciceronis, versatus est, saepius obseruare potuit Romani enim , Cicerone teste, lib. X. ad Fam Epistola I cibi ante tempora ny Caeci littera R. carerent , eiusque loco litterari uterentur , scribebant usim, Papisius , alsi , pro Furius , Papirius ma-
Essigies P. VIRGILII MARONI Poetarum principis in gemma olim anulo inclusa Corniolam vocant affabre expressa est, quam aliquis Virgilio deuotus gestitabat. Haec non absimilis est alteri, quae in tabella marmorea conspicitur, quae praeter lineamenta, iden etiam capillitium repraesentat. Et quoniam formana sedenti similem exhibet, ii recta staret, eam proceritatem monstraret quam in ipsa Corniola videre licet,& de Virgilio legitur. Nam qui Poetae eius vitam scripsit, testatur statura procera, colore subpallido, viribus imbecillis,&corpore gracili furese: que omnia macritudinem corporis, aliaque, quae felici artincis manu in Coiniola expressa videntatur, fatis indicant. Imago haec, quemadmodum etiam alte ra, quam diximus exstare in tabella marmorea, personam siue laruam manu tenet; nam antiquitus Poesiis illa Pastoralis, in qua maxime P i lius excelluit, interuenientibus Histrionibus, qui personati erant, recitabatur. De huius Poetae vita Donatatus Grammaticus, alioque Scriptores prolixe scripserunt, quos Lector consulet. Nobis sat erit admonuisse, aliam essigiem in