장음표시 사용
15쪽
Primari Rei publicae in Batavis Administro,
NI c ira H EI NAE LUI DAN. F. S. P. D.
Uantum detrimenti ceperit res litteraria,
eximie, haec praescrtim, quae ab humanitate perhibetur, tot deperditis jam olime antiquitate Romana notar
insignitae scriptoribus, ne quid
de Gricis nunc dicatur, quibu Singenii facundiaeque principatu Latini veteres illi cedebant ultro, seque proximos iis hac censeri laude non indignabantur vel unus idem fecerit Paterculus hic Velleius scriptor
16쪽
mehercules inter paucos nitore
ac cultu mirifico castigatae orationis spectandus. Qui nisi saeculo superiore, nescio quo casu,
fato , repertus esset in carioso Morbacensis bibliothecae latibulo , ac luci vindicatus per
Beatum Rhenanum, Virum inter eruditos praestantem, nec
hoc uno nomine de litteris sub illam tempestatem uastauratis perpulchre meritima, ne fandoquidem compertus nobis aut per famam traditus foret, nisi dubie fortassis ac subobscure adeo ex omni antiquitate vi u
IMIn Ope vel nudum scriptoris tam exquisiti nomen ad posteros sit propagatum. Uam
17쪽
admodum manu descriptum, magnaque sui e parte lacerum
ptum referimus thesaurum tantum , horum omnium, quae priori cum maXime e libro non 'auca sunt amissa, ingens in no- is eXcitavit desiderium cum
ctum non habeatur potissimum nostri hujus institutum nisi tamen quod sub CX trema operis non tam suo, quam saeculi, quo vixit, projecto in astentationem more, cum Caesarem Tiberium frequenter palpet immodicus, ac ab eodem qua do
extollenda sibi proponat manifesta, is satis cum Ostentatione , hunc praecipue lucubratio
nis scopum respexisse positi vi
18쪽
deri, ut res Ronaanas ab Trojano Xcidio, ac subsecillis Eneaeci roribus is enim auctor nobilitatis Iuliae, inquam adoptionis iure transisse constat Tibeatum CXOIliis, ad sua easdem deducat tempora interspersa tamen hic illic digressione non
Una , cluae Graecorum aliarumque gentium gesta in transcur-1ii delibet quod illi moris esse, cheliquis, quae ad nos pervenere , liquido satis apparet. Hinc Albanos & Sabino RegeS,CUm I a Clauso, totque Juliae ac Claudia patriciarum gentium
proceres, florente post Tarquinios ejectos re Romana, Occa
sionem non longe quaerendam praebuisse crediderim Velleio, ut narrationis filum praecipue
19쪽
quemque stirpis alterutrius es set perventum , quorum in patriam merita, quales hinc inde offerebant se plurimi, minime
huc 1d oblique direXisse consilium, ut captato Principis fa-
res in re publica primos obtinendos sibi aperiret viam jam
ter id, quod prodebam modo, Velleianum monasterii Moibacensis codicena mutilatu nimiserrime ad nos pervcnisi e utinam aliud nihil de fortunae malignitate restaret conquerendum hic nobis cum codex is ipse crebra librarii scitantis aeque ac insciti socordia maculis non modo continuis is
20쪽
aspersus in modum, Verum, quod iniquius multo ferendum reor , interpolatus quoque passim ac futilissimis glos
dici mavis, praeter Velleii mentem hic illic inculcatis adeo indigne habitus, ut non modo plurimum ossiciant ea luminibus tersissimae orationis, sed
mentem auctoris ac narrationis decursiim omnem morentur, & in contraria quandoque Perperam detorqueant. Quippe quis credat, ut alia nunc Omittantur majoris rei, de quibus suo loco in Castigationibus stibinde nostris crit dicendum, disertissimum scriptorem Otic iterasse illud , ut praediximis , quod odiose nimis Occentatum passim videmus, tunc