장음표시 사용
321쪽
notum opto ct perissum , τι si quam laudem in soria
bendo iactenus consecuitas sim re in eius a litam consertium; idque vulgo omnibus comestatum velim. Hac igitur Egloga delibatu grati animi monumentum leue, in posterum, are perem,s, opitulaute Deo,positurus. Nunc perge amine; quodque in hac muudi, seu Rostrema aetate, seu extrema face, rari simum, metire Amicitiam , non viditate ,sed sa amicitia ,virtute sinissima ct ian
322쪽
VNc mihi selectum earmen eoneede Thalia νQuo par egregium fidissima pectora,dieam,
Rarum opus in terris.Na quis non utile praesert Hae aetate bono Sancti quis pignus amoris Diligat,officiis certatim aut vincere pugnet Qua Rhodanus praeceps celeri deuoluitur unda, Exceptumque Ararim tumido fert amne Viennam Figebat sedes hortorum cultor Arimu , Culturaeque locum selegerat: hic ubi pleno Vbere terra fluens fructusque herbasque ferebat: Munera Iusta quidem,quis enim vel amantior aequi, Vel quis amicitiam coluit magis y aut quis Arim Doctior , artifici truncos infindete cultro Hunc, animo dudum Alcain coniunctus amicos Aduena qua Ligeris submittit nauibus undas, invisebat amans; hortotumque ipse peritus , Multas ad Ligerim conseverat ordine plantas. Se se conspectu postquam impleuere cupitos Mutuaque amplexu se pectora diffudere; Deliciumque patris spectatus Aristiam Insans, Quem Galalaa viro peperit, spectabilis interVna nurus formae specie motumque decore. Alloquiis tandem soluunt gratantibus Orae Felieem in paucis lucem dicebat Arictus, Quae sibi dilectum reddat lux alma Parentem I Nam Pater officiis cuti up Alta in Arino Tum quae dona Deus paucis cumulauerat annis, Narrabat, fixas sedes, stabilεsque Penates, Atque metu Vacuam mentem, votisque superbis, di elausam desideriis; moduloque beatam,
QSem numen, sidusque fauens, fecere modestis. Dein
323쪽
Dein hortos nuper positos, villamque recentem, Monstrabat, prata,& vitos, segetesque nitente S, Admotumque nemus villaeis Iondentia tecta.
Hic, ait, areolaia istic spatia ampla viarum Describam; pumilas stirpes hic falce supina Inseram, S abscissam serro capita alta pyrorum: Sub dextra cresccut cerasi, mala Armena crescent, Pomaque; foecundae submitterit brachia pruni. Hic inter densas corylos, umbrasque virentes, Qua solem solisque aestus defendit opaca Carpinus, & varias frondes suinexit olympo; Hic curis procul vibanis, Galataea vacantem sola tenet, blando recreans sermone laborem. Hic Infans equitat securus arundine longa, Et matrem supra puerum sermonibus implet. Dum tenero vocem cantu modulatur Aedon , Adiungit Galatea sonos, Philomela canenti Concinit, & longo diverberat aethera tractu : Cui voces Echo reddat, ludum ambigit anceps.1ed te qui casus, quae te fortuna reducit, Dissere, & optatis quid tandem amplexibus offert. Alcam trunco imνxus sic ora resoluit. Postquam Aratis ripas, & olentia gramina liqui, Sic voluit Deus, e fixi nouus ineola sedes Trans Ligerim ; dignus studio non defuit hortus. Area lata patet, buxo distincta virenti, Praetenditque vias : spatium prospectus in amplum' Funditur, & lono e muro se colligit albo ;Tum nexus circum, dextra laevaque vagatur, Areolas inter virides, & florea serta. Ferti iis hic tellus, porros , & grandia cepe, Asparagos faciles, caules,& cardua poma Educat; & longo vivax opulentia censu, Gnauum multiplici cultorem scenore ditat. Haec famulis. Ego sollicitus contendo colendis Floribus, & riuos duco, retramque repurgo.Qu netiam arboribus pangendis cura laborat , Itiserere, & teneram in fructum deducere gemma
324쪽
Carpinus,& recto confingit in aethera versu:
Hinc atque hinc rami incumbunt, spissantque phalangi Certatim soliis , phoebaeaque spicula pellunt. Sedulus hic operam impendo ; deducere frondes Altius, & ramos densare,& ponere nidis Holpitia,&querulas dispellere tegmine picas. Incolit has damni immunis luscinia frondes,
Cantat amans, figit tenerum paritura cubile , ,
Ad praedam educit pullos, pipientibus aether
Perstrepit,& vario rami tremuere volatu. Interea validis incido nomina truncis,
Scenderem, & pingo victa de gente trophaeum; Thoraces, scuta, & galeas, stactasque sarissas,
Incurvos enses, es auas, lunasque bicornes, Crux super effulget, diuino murice picta. Nec te praetereo, praeclarum exemplar, Arisse. Virtutum ; Irenes non immemor, ipse perenni
Quam formas studio, dignamque in saecula mittis.
Ipsum te frondes,ipsum te arbusta loquentur , Docta nouos philomela modos te concinet ipsum. Ο quem te canerem l si vox in earmina duleis sufficeret, gratumque daret modulamine cantum. Quod super, inscribo truncis,& eortice fingo. Ah veniant utinam, postrema in tempora trunci3 Nec duro quidquam cerates de cortice demant. Nune Ligeri abductus, Rhodanus qua concitus Undis Lustrat Athenaeum, cultor nouus insero ramos, Et revoco veteres antiqua E 1Firpe stolones, Quos nascens mundus primaeva ab origine vidit. Inde graues curae incumbunt longique labores Vergenti in senium; pingunt iam tempora cani, Vitta iuuant oculos, rarus sopor imigat artus. Forsitan & primo conantem grandia cursu Mors rapiet; facilisque metet, condetque sepulchro: Non improuisa. Ah, trunci stirpesque valete, Mors ubi grata diem eripiet, vitamque parabit
ternam, totumque Deci coniunget in aeuum. Tune meus in lachrymas oeulos nec soluat
Nec gemitus imo longos de pectore ducat;
325쪽
Gratetur superis, capiam pia gaudia menterit, Floribus inspei gat tumi lom d. t lilia plenis Et violas manibus e ciuis quia natus Olympo et Haec senior. Verbis pendet dicentis Aristus, Tantus amor, sanctaque faces, sub pectore flagrant.
N T ER E A caeli tractus lustrabat Apollo, Signaque decurrens Australia, cornua Tauri Lumine pinsebat ; violae Tutipaeque nitebant rΑd Rhodani ripas Aleaeum inuisit Aristus, Inusitque hortos. ulcis quae pinguibus herbet, Florum quis sit l, nos; quanta illi arbuscula surgat. Neglectum passim si adium, trusco que relictos Muatur, Lappisque nouis silvescere terram. Mox gemitu & verbis insensa flentia rumpens. Quid factum Alcaeo quae te muratio cepit Vnde lues herbi quis floribus inuidet 8 Vnde Nata filix, tribulisque super nascentibus horror
Respuit an curas telliis ingrata colentes An negat aridior rivos an Luna maligno Lumine, succum haurit truncorum, animamque resoluit An te morbus habet ὶ nee enim puto taedia florum Herbarumve, agitant mentem. & fastidia gignunta Ante petet Rhodanus fontes, i, rque Geneuam, Aut Araris praeceps ad sequana refluet arua. uin Alcaeus amet flores, &non eo lat hortos. Quaerenti Alcaeus placido sic oret ponit. Nempe nouus succedit amor, vitaeque priorijsmmutat studia; & Deus est pio floribus unus, Nam Deus insedit mentem, pectusque caloro
326쪽
Coelesti, tepefecit amans fastidia rerum et , Inde humanarum, Boxumque incutia nata est. Ala, quam sordet humus, cui cceium in pectoi e sedit IQuam bene mutantur fragiles pro numine flores lCum varias lustio Tu Iipa ,2 pictdique Asemones Murice, & in niuea fulgentia lilia vel te ;Illi, inquam, cito m axec scent, nitidisque putrescent Exuti spoliis; una est pulcherrima fotmaς ' Numinis, aeterno nusquam mutabi is amo. uCum ramus trunco inseritur, succumque propagoeMista haurit, Deus in nostiis sic mentibus haeret,
Indulgere nouos mores, vitamque paratus.
Mox cum prata aqvulis rivi salientis aluntur, Nastentesque solo fluidus liquor erigit herbas, Gratia se diuina fluit, se pectora mollit, Innuttitque fugam viti , irtutis amorem. Si quando in densam spatiatur carpinus umbrams Et Solis frangit radios , aetiumque IeiundisῶPectore sic callo pereat malesana libido,u Nec calor ineendat, nullsisque exaestuet ardor,
Cum ramos fiuctus onerant, dextraque legunt ui Matuti, ambrosiis afflatur odoribus aether, Purpurea vernice nitent pomaria circum. O mihi si fructus fertet caelo indita virtus si L. QSi foecunda Deo, tandem coelςstia poma A .
Siluescens natura dareti quid sentibus horres O Anime ὶ erucam quid alis, bruchumque voracem Frondibus hinc atque hinc densis obnubilat albos Porrectum spatium in longum, qua plurimus hospes Ambulat, & laetas traducit commodus horas. Carpinus ad laeuam solem defendit ab ortu ; , Ducitur ad dextram muras, cui grandibus ulmis Spissa phalanx latὰ incumbit; super aethera moles
Frondea consurgit ; longe transmittitur umbra soceasumque tegit Phoebi, ponitque calorem. Hine auibus nidi pendent ὲ circitin undique ramus Perstrepit, & variis tesonant concentibus aurae. Spectanti coelum effulget, lumenque coruscat. Tunc ego nec cantu capior, nec frondibus altis,
327쪽
Frigore nee grato, Zephirisve mouentibus umbras. In celsum mens atque Oculi rapiuntur Olympum, Haerentque affixi; terram vestigia signant, uMens evecta polo spatiis ingentibus errat. Vicinus Masylas industrius excolit hortum Multiplices crescunt herbae,curasque coronant. Specto, nec inuideo; caules, & olentia caepe, J iIntyba, lactucae, spinis nascentibus asper Carduus,&crescens apium, porrique Virentes. Hine lucrum,& Masylas multo locupletior aere. Quae cultura placet diuersa est : amplior hortus lEst Animus; cultu vitia euellenda, serendae Virtutes, riguo ducenda est Gratia riuo.
Heu mihi l quam densis sterilescit sentibus horius rSpinae rastra vetant , durissima saxa ligonem. Quid tibi eum virtute miser num Gratia vepres Alluetr in lapides coeli num depluet imber Est specula excesis sublimis in aedibus, urbem
Subiicit haec oculis, camporumque aequora lustrat, Funditur aspectus circum, vitreaeque fenestrae Lucem amplam admittunt,& in aethera lumina portant, Ad Boream spissis tectorum examina surgunt Turribus, & primas contingunt culmina nubes a Voluitur in coelum vario spiramine fumus.
Respieio. Ah quantum sumi in mortalibust inquam,
Exanimis saxorum ordo contendit ad Astra, Terrae haerent animi. Quam rari scilicet urbe In tanta sese excutiunt i aeterna caducis Postponunt miseri, totique in corpora mersi, Ignem Tartareum,& coelestia praemia temnunt. Dein versus, qua sol medio resplendet ab axe a Inspecto Rhodani fluctus, frenalque aquarum Agmina lento Arari; facit undae copia tardum. Miscentur; praeceps Arar est; Rhodansisque moratur, Donec se totus collegerit impetus undae,
seque Ararimque vehens, subitis decurritur iris alveus; heu tristes agris & pontibus irae late diuina Themis mortalia crimina lentὸ
vindicar, ultrices pinaas clementia sistit.
328쪽
SeZ postquam reuocant reperita nesaria poenas, Vae tibi peccantu Themidi Clementia cedet. Hinc resero aspectus primos ad Apollinis ortusι Planities effusa patet, serisque coacta Montibus, Alpina caligine lumina figit. Undique conspicuo curuatur fornice coelum, Aspectumque rapit; mens ultra sidera scandit, Demisseque audax diuina palatia lustrat. O domus aeterna lo summi tecta aurea Regisl Spirituum o sedes t sanctorum o tota voluptas lucis egone ingrediari pereat mihi mundus, & omnes Ille eebrae, diuina datur si scandere tecta. Talia dum reputans attenta mente Ieuoluo, sol contra oceumbit, Forueri vertice montis Conditur, & pulchrE moriens vaga nubila pingit. Obvertenti oculos, mortis momenta beatae Mentem implent: nempe hac una patet altus OlympunLinquimus hae sedes miseras, hac, imus ad Astra. Et veniet votis optata calentibus hora, Nam morimuri vitamque breuem momenta recidunt. Talia narrabat miranti Alcaeus Aristos
Sie squallent horti; sie est incutia selixi 1ic pateat coelumi terram si spevus inanem.
329쪽
EPISTOLA Ad Amatum DE BussIERES Fratrem
1 ad te scribo , Amanti me frater snon natura, sed osscio obsequor. Nec illam tanti facerem , quam abdicasse debui retiagioso vita instituto, nisi summa in me amicitia tua, si pra fraternam beneuolentiam multum exur gens ; affectiu erga mea studia animus, s cum meo sensu admirabilis opinionis tua concordia, in te regendo, cat τί que rebus astimandis, me versum te abripuissent quodammodo , ct penitus conuertissent. Nec enim religio boneficia mel accipere vel agnoscere prohibet, Deu quo bovissimi admittit in consortium pietatis testimationem animi grati. Eam in rem de meo penu carmen deprompsi, ut si forte ad posteros libellum his veniat, apud eos constet, germanos Dile , quos amicitia sancta, nullo mulitatis vinculo, s o uno uis colligarat. Vale, ct diligerem cepisti,pcet ,
330쪽
ARs Animae, frater, natura & sanguine charus, Chattor ab sancto qui nos devinxit amore , Tune indictus eris tene unum dicere musa
Immemor, Aonios aliis impenderit haustus Et tibi laude sua digna est & carmine virtus, Sed tacuisse iuuar. Quis enim se laudibus effert Et tua si mea sunt, videar mea dona referre: sit satius, monitus Christi de fonte petitos Ingerere,& vitae ductum fgnare beatae. Principio, venerare Deum, sanctumque timorem Concipe,& exhorre leuioris imagine noxae. Nimirum offendas,nam quae dementia, Numen λEt eui limitibus nullis conscripta potestas, Qui iuste steterum est vindex, qui eriminis umbram Oderit hunc sponte offendas, poenamque lacessas Quippe malum nobis Deus intulitξ Omnis origo Fbnique boni, tibi qui largὸ bona sussicit ampla, Et maiora parat. Christum dedit ille salutis Auctorem; Christum reputes,& crimina nectas λο amoti o noxae labest 6 Christe Redemptorio sceleris sui or l o miserae contagia culpari Contentus sis sorte tua. Quem fastus honorum Vrget,quem stimulis agit ambitiosa cupido , Virus alit, caecumque gerit sub pectore vulnus, Quod vitam fodiat miseram, pacεmque trucidet. Multiplices ascende gradus; an vertice summo Primus eris semper superat, quem vota lacessant. Exundat fusa Ambitio, pelagique furentis
More ruens, haurit terras, & littora sorbet. Comprime nascentem, teneram radice reuelle;
Pone modum; vere est grandis, qui grandia temnit; Mens tranquilla sibi, superat fastigia rerum. Ne diues fueru. Male cum Virtutibus auro