장음표시 사용
331쪽
Ad Amatum DE Bus SIERES Fratrem dilectiss1mum.
. ad te scribo , Amantissime frater .
nou naturae, sed officio obseq r. Nec illam tanti facerem , quam abdicasse debui reliasso vitae instituto, nisi summa in me amia citia tua , supra fraternam beneuolentiam multum exu gens ; affectiti erga mea studia animus, s cum meo sensu admirabilis opinionis tua concordia, in te regendo, cat rίsque rebus a limandis, me versum te abripuissent quodammodo , ct penitus conuertissent. Nec enim religio boneficia vel accipere vel agnoscere prohibet, Deusique bovissimus admittit in consortium pietatis teni ationem animi grati. Eam in rem de meo penu carmen deprompsi, ut si forte ad posteros libellus hie veniat, apud eos constet, germanos fuisse, quos amicitia sancta, nullo vinlitatis vinculo, s o uno uxu colligarat. Vale, ct diligere vi cepisti, pcrge,
332쪽
ARs Animae, frater, natura & sanguine charus, Chattot ab sancto qui nos devinxit amore ;Tune indictus eris λ tene unum dicere musa Immemor, Aonios aliis impenderit haustus Et tibi laude sua digna est & carmine virtus, Sed tacuisse iuuar. Quis enim se laudibus effert Et tua si mea sunt, videar mea dona reserre: sit satius, monitus Clitisti de fonte petitos Ingerere,& vitae ductum signare beatae. Principio, venerare Deum, sanctumque timorem Concipe,& exhorre leuioris imagine noxae. Nimirum offendas, nam quae dementia, Numen λEt eui limitibus nullis conscripta potestas, Qui iuste scelerum est vindex, qui eriminis umbram oderit,hunc sponte offendas, poenamque lacessas Quippe malum nobis Deus intulitὶ Omnis origo Fbnique boni; tibi qui large bona sufficit ampla, Et maiora parat. Christum dedit ille salutis Auctorem; Christum reputes,& crimina nectas O amor i o noxae labest 6 Christe Redemptorio sceleris sui oti o miserae contagia culpae. Contentus sis sorte tua. Quem fastus honorum Vrget,quem stimulis agit ambitiosa cupido, Virus alit, caecumque gerit sub pectore vulnus, Quod vitam fodiat miseram, pacemque trucidet. Multiplices ascende gradus; an vertice summo Primus erisὶ semper superat, quem vota lacessant. Exundat fusa Ambitio, pelagique furentis
More ruens, haurit terras, & lurora sorbet. Comprime nascentem, teneram radice reuelle;
Pone modum; verε est grandis, qui grandia temnit; Mens tranquilla sibi, superat fastigia rerum. Ne diues fueris. Male cum virtutibus auro
333쪽
Conuenit; in noxas opulenta potentia toIquet.
Felix cui modicas, modico pariente labore, Numen amans indui sit apes quem Persica gasa Obruit, infelix; vel prodigus est, vel avarus, Aut vomit, aut deglutit opes; scylla, anne Charybdis viscus diuitiae; quid te male glutine foedas Turpe auro seruiro suo. Sed forsitan Arca Excludit Mortem,& Croesus sua funera nescit FSors una est Iri atque Midae; tu praeripe vivus, Quod rapiet Clotho: gaiam excute pectore sano. Dona Pauperibus. Latitat sub paupere Christus, Mercedemque parat; ratio tibi certa legendi, Si dederis, nummi; seges est mendicus opima; Ioenore multiplici donata pecunia crescit Sic aurum aeternum est, sic lucida transmeat Astra. iEt meminisse iuuat simili de stirpe creatum Te simul atque inopem; bona tu cum fratre paterna Diuidis; ille habeat tibi quod super astra reponat. Lites ne serito. Themidis subsellia vita, Si tibi pacis amor,Christi si dogmata curae. Nil tanti humanum est, quod te in discrimina mittat Caeca sori; quod enim lucrum mala taedia litis Compenset 3 vel quod luerum est compescere litem
Perpetuam tecum litem cole; rixa sit una; Nempe Deo mentem,& menti submittere corpus. Neu udas famam alterius. sunt ignea linguae Spicula, quae penetrent artus, animaeque medullas.
Verborum lima quid detrahis inuidus aurum Restituas & opes,raptum nil sateit honorem. Quid famam obtruncas vitae qui pareis amici Hine inimicitiae rixarum hinc semina firma, Et sceletum ; suror hine verbis grassantis acerbis,
omnia carpentis, Momumque in s acra serentis. Virtutis scopulum, remis, velisque solutis, Effuge i momento volat irreparabile verbum. Ne placeat Ludus. Tacitum sub mente venenum Ludus agit, pia virtutum quo semina perdat.
Alea naufragiis quot opes infamibus hausit3 Quas non virtutes minuit lusoria charta Quas
334쪽
Quas non corrupit pretiosi temporis horas Noxia tu proles Euae, damnata labori Perpetuo, vita ad lacrymas iustcunque dolorem Cui data, tu ludo labentes transigis annos
Ah veniet sera illa dies, qua perdita flebis
Nomenta, absumptos soles, noctesque minutast Heu tunc quam velles, aerumnas aethere in alto, Et febrium tolerare aestus, & tempora ludi Mutare,& fletu poenas abolere prementes. Uxorem constanter ama. Quater ille beatus, Cui Deus indulgens dignam concessit amari. Taedia quanta parit consorti incommoda coniux lQuam famulos vexare potensaristesque Penates laeu tamen hanc molli ossiciis, nee typri de saeua Durior, aut laeta catulos immitior visa ἔMansuescit Tygris, demitigat V rsa furorem. Iurgia sie tu dira neces, sic otia vitae Grata pares, faciatque nouos prudentia mores. Hane animae partem iussit Deus esse marito, Parti ei pem sortis fecit, sociamque suturam Consiliis; forma exemplo, vitaque magistra. sis memor, o frater, consors cui contigit esse, inram cuperes; dum casto animi sociantur amore, AEmulaque ossiciis redamantia pectora certant. Curamprolis habe. Cura pater esse memento, sollieitudo tuum est munus: pietate recentes Finge animos, pone aeternae fundamina vitae. Esse Deum discant, qualem expetit assecla Christi, Insinua mentem facilem, mitem, atque modestam.
Hae tibi opes, id quod cumules haeredibus aurum ἔCaetera fortunae & Regum ludibria sunto. Disce pati. Seges est mi seris mortalibus aetas
Longa aerumnarum: morbi, cita sata, tributa, Iacturae, tempestates, odia inuida, lites,
singula quid memorem propriam sibi taedia signant Quaeque diem, rara est albo donanda lapillo.
Tu miseres, nisi sancta malum patientia vincit; Fortunam immutat sapiens, mollitque serendo. Omnia mox permitte Deo. Pater ille salutem
335쪽
Curat amans; sine te duci, quid inania vota Di sponis , serumque annos protendis in aeuum Ni Deus intendat, frustra vigdalle pigebit; AEIumnas auges curis, perdi: que labores. Su humilis. Coelo est inimica superbia; tantum Exurgis supra, quantum demitteris infra. Natura attollit turgenti pectora fastu, Emgitque animo bullas, atque aethere pascit rNitere tu contra, sensu contunde superbam Abiecto; felix, si te cognoueris ipse, Defectusque tuos, mentemque ad pessima pronam. Desino; iam satis est. Vnum quod sedulus addam Est iuper; id penitus memori sub pectore conde.
Nulla dies abeat, tola quin mente reuoluas, Hane praeter, vitam esse aliam; noua fata manere Mortales, poenam aeternam, aeternam ve quietem;
Dic hodie, dic cras, quid ago Z mihi Tartata pando, Vel superos; inferna peto, nisi nitor ad Astra.
336쪽
. d eundem Fratrem. Lcnus senior fratrem invisebat Amyntham, Zm Rus ubi monstrat opes naturae,& simplice cultu G- ' Dii ies ager, studiosa artis spectacula temnit.
Ver adolescebat, terram viridantibus umbris Arbor opocabat, ridebant humida prata, Gemmabant vites, agnos hoedosque petulcos spectares, auidos pendere ex ubere matrum. Sedibus urget opus, terraeque incumbit Amynthas, Et consors thalami est consors Amitina- laboris, Virtutum cultrix Amitina & prolis amatae Pulchra parens; crescunt pulchris corpuscula natis, Ut matre excisus frondescit termes olivae.
Otia dant fratri Alcaeo; vagus ille per agros Ambulat, & picti decerpit gaudia ruris. Mox ubi caeruleum Velper eonclusit Olympum, Hospitibus visa enarrat, mentique precanti Oblata, & scriptos alto sub pectore tensus. Exurgunt spissae pratis vernantibus herbae,
Luxuriantur agris, Zephyro ludente comantes Incumbunt,vicibusque suis stant vertice recto. Sponte sua tellus florem inter gramina pinxit , Et sulget vestein vario radiata colore. Argentum albescir, flavum est in frondibus aurum, Caerula serta nitent, splendet sidonius ardor Muticis,& gladiis stat supra horrentibus Iris. Mox impendentem dum mente recogito falcem, Et ferrum fatale herbis, casuraque stirpe Gramina,ia exuuias tristes, siccumque cadaver. Haec reputo lunt fata hominum, sic morte secante Hos cadit aetatis, sic nupta innuptaque passii n
337쪽
oecigit, & natis tumulus eum patribus idem est. Cum turba formose eades, eum plebe Toparchas Gramine nec vili nitidam falx aerea florem Distinguet, patili procumbent omnia fato. Tunc me Herbam inspicio; tenui sic vivere filo, Sie plures inter fragili succrescere caule, Sic vernare Deus voluit; sic falce repentE. Libatus motiar; spolium sic putre iacebo. Dein colle exscendens, qua semita florea dueit, Ad Riuum appropero. Per saxa effunditur aegre
Connitens, tardamque trahens inglorius undam. At nuper de monte ruens, milibusque liquatis Turgidus, undabat ripis, sonituque frementi Vallem obtundebat; sonitum reddebat imago Rupea; longe haerent tauri, pauidaeque iuuencae.
Sie modo qui populos supremo in Cardine rerum Frenabat, fluctusque altos voluebat aquarum, Fontibus innumeris diues, plenuique nivosis Vorticibus, totoque opibus famosus in orbe,
Occidit, inque breui saxo conscribitur ingens. Nune aurum legite o mi seri, gasamque opulenti Aceumulate, inopi spolianda cadauera busto.
Per rivum, montem oppositum vestigia signant, Pressa comas terram vestit, capite ardua pinus, Atque virens hyemes inter, glaciataque coeli Frigora, conifero contendit vertice in auras.
C ego perpetuum se seruem si inente virorem, Per duram sortem & facilem l si Gratia pectus
Imbuat, & totis contendam ad sidera votis lsuccedunt quercus annosae; frondea circum Brachia diffundunt ramis spatiantibus umbram. subtus terra scatet musco mollique virescit Gramine; decumbo, acclinis premo tergore truncum. Cuncta silent; vox nulla sonat, non bucula mugit, Non balant agni, volucris non occinit ulla, Stant frondes, Eephyiisque leuis non aggemit aura.
Ah, si pacato sileant sub pectore venti,
Venti animael Dolor, ira metus, rebusque creatis
De impensus amor, laudisque incensu cupido.
338쪽
Christe iube, fiam tranquilla silentia menti.
Formicas simul intueor derepere nigro Agmine, & ex terra properas succedere trunco. Aidentes instant operi, scanduntque vicissim, Praecipitantque viam trunco granaria fisso Commutant, fossisque vehunt humentibus escam, Sedula thesauros rapiunt animalcula terris, Et sursum erepunt; Ego stultus homuncio vili Figor humo; Empyreo nusquamne enitar Olympol Hinc pergo, qua me inferius via ducit euntem, occurrunt saltus humiles,& caedua silua. Dum moror; Eece lateos tellure cuniculus alta Pluribus emergit, pedibusque incedit iniquis. Excussura metum turba inspicit, arrigit aures, Approperat, sistit; primis dein gramina carpit Dentibus,& tundit repetito pascua morsu. Mox sugit. & sequitur, sublimis in aere pendet Saltibus, & ludens se frondibus implicat ultro.
Spectantem interea tenet opportuna voluptas.
Incauto excutitur subita tussedine pectus; Turba fugit, gradibusque citis se condit in antra, Nimirum sic una dies, sic auferet hora, Blandimenta voluptatum, lususque placentes Gaudia sic fugiunt; sie quod placet, evanescit. Conuerto aspectum ἔ ramus cum sorthmouetur Proximus,& tenui diverberat aera pulsis. Accedo,& frondem amoveo: Philomela lauebat
Implumem nidum; calido sub pectore pulli
Spissi haerent, pandunt rostella, cibumque reposcunt, Ast me illa inspexit, nequaquam exteIrita, fortem Fecit amor , rostrum intentat, morsumque minatur, Heu i gnara sui. Sed parco. Imbellis amore Tantumne audet auis 3 Sic imperterrita mater ZEt Te Numen amo me prima pericula terrent, Me labor exhaurit leuior, curaeque fatigant Virtutum Comites, & purae exordia vitae. Ah pudet. Arentes facibus Deus ure medullas. Regredior. segetes ornant lata aequora culmis; Pampinus iuvestit colles, subnascitur uua,
339쪽
Vua raeematis varie distincta figulis
Mollior exurgit ramus, lignumque cohaerens Amplexus, teneris landit noua vincula palmis. Osegetes, vitesque satae; vos nulla proce la Decutiat , non uredo non grandine n astus Imber, nec.nimiis amburat solibus aestas. Crescite se pueri, soboles sic crescat Amynthae, Spe maior tenetos virtutibus impleat annos; Vincite spem patris pueri, matri que puella; Ferte aestum V tete glaciemque; assuescite iamiam Erumnis; nam vita labor; cu' longior, illum Plura pati, plures docet ex orbere labores. Et me urgent anni: properante ad limina cursit, Vires adde novas, Deus optime; spiritus alto Pectore diuinus vigeat, mentemque eadentem
Fulciat, & coeli metas contingere donet.