Illustrium & clarorum virorum Epistolae selectiores, superiore sæculo scriptæ vel à Belgis, vel ad Belgas. Tributæ in centurias 2. In quibus multa theologica, politica, ecclesiastica, historica, quædam etiam iuridica, & medica. Nomina autorum prodet

발행: 1617년

분량: 1051페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

CENT V R. L etsi quius fore,dicam quod Jc verum est, M saepe alias sum teshatus. Sed iterum iterumq; assirmo, in huius aetatis controuersiis nihil esse quod uti lius esse putem. Nam etsi nunc factionum M tumultuum duces sese

tantum M suas intemperantes pra Ceptiones audiant: tamen spero axe, ut ubi aestus contentionis deferbuerit, ad saniorem mentem Vtrinisque redeant, qui de Ecclesia loquutur, M serio placideque aliquando intelligere velint, qua de re loquantur. Equidem quantum per scholam

iuris licet, illarum antiquitatum . praeiudicia lubenter consector, Mquae occurrunt vestigia noto. Sed video te id longa obseruatione, iam Cumulate con cutum esse , quod ego ntanquam vel longo interuallo attigero, nisi situ manum porrigas. Saltem peto ut mutuis nos literis saepe Consolemur, &de hisce studiis per epistolam frequenter collo uamur interea, dum aliqua mihi dabitur oeuasio tui propius conuenien-

202쪽

di. Vale, doctissime Cassander, M

iuum Cornelium , meo quoque nomine officiossissime saluta. Kal. April.

XXXIII.

ornatissimo Dori os viro D. Geomno Cassa ro, Domino suo honorando. Coloniae vel Dus Argi

S. D.

V Ici non potest, ornatissime D. Cassander, quanto moerore affectus sim, quod ex literis tuis intellexerim te proximis ferijs Paschal. recidisse in veterem iam tuum morbum, quem Certe singulis annis semel tibi tantum metuendam esse Credebam. Neq; aliud habeo,quod tibi in huiusinodi praelijs tam Ner citato dicam, nisi ut te admoneam sarmorum

203쪽

CENTUR. I. armorum tuorum.Nulla autem sunt

alia arma,quibus hos sicuti scribis sa thanae colaphos si non euadamus, at certe leuiores reddamus quam preces , sanctae ex Scripturis Cogitationes, quas tibi perpetuas & plurimas usus,pietas; & eruditio suggererunt. Deumque precor, Velit eas ita tibi semper esse pr sentes,visancta ipsius voluntas in omnibus, quae ad te pertinent,finem suum Consequatur. Mi Cassander, tanto teneor tui videndi

desiderio , ut hoc ipsum aegrius sit quam explicare facile queam, quod per hanc ipsam, de qua tibi toties scripsi profectionem duobus tantum aut tribus diebus consuetudine tua frui licebit. Non despero ta

men fore ut ante non longum tempus, si utrique nostrum vita contingat, etiam mensium aliquot consuetudo Deo volente nobis non dene-

fetur. Ego saltem quando tua mihicneuolentia, tam ex animo exposita est,aliquam conabor inuenire occasionem per quam id mihi liceat.

204쪽

is Eris T. SELECT. De reliquo vendouillius rursum distulit tities promissam profectionci in mensem Iunium non sine Voluntate Vt arbitror diuina,vt si ipsi integrum no fuerit Duisburgum descendere, te Coloniae reperiamus. Neq; cnim dubito, quin ad medium saltem mensem proximum Coloniae sis futurus. Et fieri potest , ut mora sit longior. Interim tu Campanum Viseris, & quae sint ipsius studia, quid apud ipsum effeceris nobis narrabis, Si istic ne eo quide tempore sueris,

an simus Disburgum profecturi ex Vendouillij rationibus pendet. Ego

tantum umbra ero ipsius, neque mihi licuisset laborante etiamnum Reuerendisi. Domino hinc discedere, nisi hoc praetextu, quia ipse Vendo- villius Dominum inuisset, & ab illo postulabit, ut mihi liceat eum comitari. Itaque si Vendouillio nullo modo esset integra tam longa mora, praeferedum mihi esset necessarium ossicium desideratissimo colloquio ac complexui mei Cassandri. Spex'ν tamen

205쪽

tamen, sicuti dixi, meliora ,& si haec

epistola cito ad manuS tuaS pCrue nerit, poteris quam primum me admonere t etiam,si necesse sit, diffe-

ramus profectionem nostram. Cum Reuer. Dominum laborare dico,

intelligo illum nondum sibi plane

restitutum, quamuis Dei beneficio speramus fore,ut hac aestate eandem restituat : nam progressus quotidie sunt euidentiores. Haec autem est causa, cur sine iusta aliqua occasione minus mihi discedere liceat, quamuis obsequium meum sit plane inane. De turbulentissimo atque atrosissimo bello, quod in Gallia exortum est, credo iam famam ad omnes orbis Christiani prouincias esse perlatam . Luimus ut mihi videtur hac in parte poenas stultitiae nostrae, quod ita simus animati, ut dissidentes a nobis in religione ferre non possimus, nisi simul eos extinctos Velimus, atque extinguere etiam studeamus. Addimus deinde incendio oleum abis ex causis,quae non minus virium

206쪽

iss EPIs T. SELECT. virium habent ad alendas has contentiones , quamuis religionis causa tegantur. Orandus ergo summis precibus Deus,Vt arma quς ipse cerdite non es citauit, eripere aliqua ratione dignetur manibus imprudentium, ne dicam furentium, qui regnum amplissimum ac sua ipsorum patriam , pro qua sanguinem ipsi suum fundere debebant,implere parant Ciuili sanguine, acalijs ut dixi sceleratisforte cupiditatibus per patriae suorumque ruinam indulgere non Verentur. Quod si peccata nostra grauiora merentur , hoc tantum superest,ut in iustissima Dei voluntate ut possumus acquiescamuS. Vale, mi Cassander, ac me precibus. tuis Deo commenda.D. Cornelium, si istic erit patremque tuum meo nomine salutabis, ac D. Rhemum, aC

magistrum Iacobum, Te salutant Archid. & Lampson. Leod. 22.Maij.

Tuus ex animo .PETR. XIMEMIVS.

XXXIV.

207쪽

C E N T V R. L Is XXXIV. Traditissimo viro, D. Georgio Cassandro;

Theologo praeclaro, . . Io. Meressus,Georgio C assandro; De rubo vilicose , ques Hispani Uarsam

partillam vocant.

ΡEtiisti heri a me, per Cornelium

Valterum nostrum ; Vt quae deSaxqa parrilla nuper accepi,tibi co- scriberem. Te enim cupere eXperiri; num ea, articulorum doloribus, qui te valde vexant; mederi possit. Ego; etsi lecto decumbo ex scirrhi molestia; nihil tamen prius habui, quam ut tibi satisfacerem. Si quid enim a me peccabitur, homine Iurisconsulto; clarissimus ille vir Ech-tius, summus Medicus, totum Corriget. Carςa parrilla; quam herbam, docti Smilacem asperam Diosciridis esse putant; Hispanorum in Indias nauigatione, primo filii cognita. quod ipsi Indi, ea in morbi Gallici curatione ; quo morbo passim apud eos laboratur; utuntur. At;

208쪽

Epis T. f ELECT. cum eius capillamenta,quiddam V1-ti persimile referant; Hispani, suae

linguae nomen ei indiderunt. nimirum , carSae parrillae: hoc est; si Latine vertas; rubisiticosi. Haec igitur; ab Hispanis ex India, Vti Guaiacum lignum, ad nos vehitur. Cuius usus,

primum in Italia innotuit, per Ferdinandum Neapolitanum Medicum, qui de morbo Gallico scripsit, cuiusq; Matthiolus; in suis ad Dioscoridem commentarijs, dum de Guaiaco disputat; ni fallor; meminit. Hic enim, infinitos morbos,e, fertur curasse. Quod accidit Cle , mentis septimi Pontificis Maximi tempore. ad quem; Lusitanorum Regina; decocti, quod ex hac herba fit; descriptionem misit; huic, quam subij ciemus, similem. Ea enim est, qua Indi, & Hispani adhuc,Vtuntur quamquam scio; a nonnullis ; alijspharmacis augeri: uti a Falloppio, Guaiaci mixtione, atque passulis: S a Cardano, qui de ea, singulare C put, libris contradicentium Medi

209쪽

CENTUR. I. corum, inseruit. ac librum de ea, quem tamen non Vidi,fertur edidis-1e. Sed; cur vetus haec nostra descriptio retineri debeat;moueor Io.Vb-brocij, hominis eruditissimi ac diligentissimi, ainstoritate. tum Hispani: qui, ab hinc plus minus annis sex, rerum iam postremo in India ; ubi per multos annos militiam secutus fuit, gestarum historiam sua lingua, minime contemnendam, scripsit. Hic inquain;persimilem nostra , decocti descriptionem praescribit: totaque laudibus, ab experimentis,hana

herbam effertivi omnibus praeferat. Praeterea; cum parilla, sit ex eorum pharmacorum, Vel herbarum genere ; inter cetera praecipua; quae, Oc culta quadam vi, situm munus eXC-quuntur, non videtur, ei quid immiscendum. ne ea eius Vis , velim

mutetur, quod facile contingit; vel , tota potius absorbeatur. Quod Smilacem esse diximus;probat quaedam Medici Germani ad Matthiolum epistola. quam is, inter suaS re-

tulit;

210쪽

iso EP I s T. S E L E C T. tulit; quod ebulum antea credidis

set. Sed victus testimonio Falloppij, Lucaeque Glaini; qui eam ab IHispano allatam , Florentinorum Ducis iussu, cum alijs herbis contulerunt; tandem fatetur , fleram Smilacem esse . Est enim eorum verbis, radix candida, longa, cum multis capillamentis: ita, Vt conferentibus,

notae omnes sinilacis asperat con uenirent, & qualitateS respondererent. saporis amaritudo, ac ViS contra Venena. Dicitur morbus Gallicus veneni cuiusdam particeps, quem paxilla quidem curet optime. ac Dioscorides; folijs & acinis aspe- smilacis,uires contra VenCna quoque tribuit. Eius vires, Galenus, lesimplicibus medicamentis libro septimo, refert. Atque etiam Visbro- Cius adserebat, quendam periti*mum pharmacopolam herbarum Ariminensem, studiose ex omnibus huius parrillae saccis, qui in Italiam exHispaniis adsportanturiscrutatu S, num quod solium in ea, vel radicem magis

SEARCH

MENU NAVIGATION