장음표시 사용
1쪽
In Majoribus studiis Regentes duas lectiones Neiam
gleas interpretantur . Alteram praeticam Deluti de Sacramentis, vel de vita recte , i sancteque instituenda ex Magistro sententiarum, ae Sancto Bonaventura: alteram specular vam ex soro . Constit. Min. Conv. a AO IV. Pont. Max. confirm. per Ballam incip. illa nos cura. Dat. IO. Kal. Augusti is ς 3. Legesis etiam Constit. ejusdem ordinis ab Urbano VIII. confirmatas an. 3σ28. tit. 4. cap. s. Regulae Sub g. 1 .
2쪽
De Deo , o eultu eidem exhibendo . i. Supremi Numinis existentiam reddunt evidentissimam argnmenta metaphratea, pissim, er philologiere ab humana historia, omniumque gentium consensu petita.
D. Bonaventura in Prim. sent. dist. S. P. Per tres quaest. Dist. 8. Par. Prima
a. Ex demonstrata existentia Dei stuunt nain rati eonnexione infinitae eiusdem persectiones . Apparet illico intemus , furemus , yerfectissimus , simplicissimus, in innittis , immutabilis, unus . sapientissimaes, liberrimus, Omnipotens, prouidentissimus, justissimus , sanctissimuε , veracissimus , ac baalissimus. DisI 8. per totam . 3. Attribnta Dei absoluta inter se , et absoluta ad relativa ab essentia distinguuntur non nominet enus , neque realiter , sed ex Seraphico Doctore secundum rationem sim meandi , et intelligendi , et se habendi, tali nempe distinctione rationis, ut a Iormali nonnisi vocis sono diserepet. D. Bonaυ. in I. sent A. 26. n. l. q. et d. 34. EM. iae α. l. q. I. necnon dist. 35. Ita petit mi elligi pars x. Positionis Io. Disser. IV. 4. Conditori suo homo ex anima , 3c corpore eonfiatus, natura docente , dn-plicem debet cestum e videlicet internum , Sc externum , qnotum utrumque com plectitur Religio . In 3. sent. dist. 9. Per totam. S. Est possibilis revelatio a Deo homini lacta . Lb. I. sent. dist. I p. a.
s. Sola naturalia Religio est prorsus impae ad debitnm Deo cultram exhiberidum in praesenti natu siatn: unde liquet supernaturalis , seu Revelatae Religi nis necesssitas ad Deum rite colendnm, & eonsequenter eiusdem apud nos erit stentia In 3. dist. 37. art. I. . oe a. 7. vera revelata Religio uniea tantum est, nee m nltiplex esse potest, ui. 8. Ad divinam revelationem eerto distinguendam intissima eriteria sunt mi raci la vera , & prophetiae exitu eompletae . Quod ut evidentitis pateat in anteces sum propugnamus I. verum miraeulum esse possibile. In dist. I u. Part. I. a. .q. a. in res . ad 3. is. II. vera miraenia nonnisi a Deo fieri posse. Ussi. 2. dist. 7. Par. R. art. R. q. R. ad arg., ct dise. 37 ant. 3. quoest. m. ad arg. ro lII. Nunqnam vertim mirae ninm fieri potest in erroris , ae salsitatis confirmationem: propterea eam esse veram doctrinam per se probat, in cuius gratiam editum suit. In a. sent. p. m. arto v. quoest. R. ad argum . I. Solus Deus auctor esse potest verae prophetiae, qiue idcirco snppeditateertissimum veritatis argumentum . Hine Beligio prophetiis firmata non potest non esse Vera , Ee divina . In yr. dist. IS. p. a. ara. 3. quoest. 3. ad arg- , σ in . lib. dist. I 5. are. I. quaest. 4. ad arg. In secund. sene. dist. 7. P. N. rart. a. q. 3. ix. Cum in gratiam Iudaicae Religionis, quae in Perilathuelio continetur Deus Vera secerit miracnia , verasqne ediderit prophetias , liquet Iudaicam religionem a Deo fuisse institutam . In a. dist. 7. y. u. are. R. g est. a. in re'. mx m.
3. Ae ne nitus supersit de istis ea villandi Ioeus, ostendimus Pentateuchume e anthenticum, integrum, et veraeem . Pria f. in Psali. 34. Splendidisssimis qnoque divinae revelationis caraeteribus fulgent libri novi testamenti, qni & genuini sunt, & integri, & quae narrant sacta sibi omnem vindieant fidem. In Breviloq. Pro a m. opus. Prisc. scriPt.
3쪽
IS. Atque hinc patet etiam veritas Christianae Religionis, quae ulterἰus ex christi resurrectione di ex eiusdem Religionis propagationer e R doctrinae excellentia r ex Mar irrum mnititudine, & eonstantia : ac tandem ex perpetua ipsius stabiis litate allatim confirmator. Procem . ex . in Joan. o ad care, a I 6. Caeterae ergo omnes Antichristianae Religiones salsae sunt, prudentiqua assensn prorsus indignae t ac proinde nemini , qui Christianam ReIigionem non susceperit , aeternae felicitatis praemium reponendum est. Ibi .
DISSERTATIO SECUNDA EX PRO EMIO
De internis Teologiis futibus , ac primo da Verbo Dei. i. sis raviter, ae sapienter Tridentini Patres, antiqnissimam secuti traditionem
ediderunt eanonem de diὐinis libris quorum ab ipsis texitur index sessione qua ta: meritoque anathema protulerunt in eos qui contra sentirent. Anta 'id.eosdem lib. recenset mei. Centiloq. P. S. seet. 33. , o relibi . m. Saeri Librorum utriusque testamenti scriptores, nedum in omnibus rebna , ae sententiis, sed et in singulis verbis, eorumque textuma usque ad ultimos apices snere a Deo inspirati. Princ. Sac. Scrim. 3. Veteris , novique testamenti latina versio , quae vulgata dicitur authetiιι ea
Sacrae Scripturae sensus non ita apertus , obviusqne cuilibet est in iis , quae creditu , ae scitu sunt necessaria, ut quicnmgue praejudiciis, & assectibns vaenus possit eumdem penetrare. Ad mal. 318. ad ev. s. Joan. in Proclem. inprim. Sent. , o Prooem. Breviloq. 3. Ad fidelem populum sine ullo sexus, & conditionis diserimine non peditinet Sacrae Sosiptiirae lectio vulgari lingua, sicuti quarta indicis regula institutum sapientissime fuit. Apol. απ. ωSP. 1. cap. l. 6. Praeter Verbum Dei seriptum admittendum est Verbum Dei traditum. Extant ergo in Ecclesia Christi aliquae genuinae Traditiones Divinae , & Apostolicae ad fidem, ac religionem pertinentes, quae Verbum Dei non scriptum verissime dici possunt. ad ea . 36. Ioan . In 3. sent. dist. 9. art. l. quoest. v. ad Qt. 7. Ex Divinis, Sc Apostolicis Traditionibus suppetunt Thelogo certissima argumenta in fidei erat iam. Ibi, o Procaeun. in Gan. 8. Ad id ignosesndas a salsis veras traditiones tutissima criteria habem hPatrnm doetrinae innixa. Ibi o pari. 3. centi I. seci. 38. 9. Fidissimi Traditionis , et Apostolicae doctrinae testes sunt Sancti Patres ,
quorum idei reo in aliqua re consensus certissimum exhibet veritatis ars mentum cum patres liniverat in fidei dogmate errare minime possint . maeam. sem. 9. o. Dantur certae regniae in legendis Patribus adhibendae , ae in eorumdemo Π , ubi opinionum dissensus occurrat . In Prim, sent. Prooem. q. a.
DISSERTATIO TERTIA EX PRO EMIO
Do Ecclesia Militanis , ejusque Regimine . ' . '
eetissima definitiar Ecelesia militaris r coetns hominum unius, ejusdemquo. fidei Christianae professione, & eorumdem sacramentorum communione coniunctus sub regimine legitimorum Pastorum , ac praecipue Romani Pontificis . In Hexam. m. 16., et ad euP. IO. Man.
4쪽
ter Melesiae membra computandos esse; clam et reprobi, Si insignes peccatores, 8t oeenlti haeretici ad visibile Ecclesiae corpus pertineant. In cv. l. Ocal. υ. IS. 3. Ex adverso publici haeretici, apostatae, schismatici, tum maiori excommunicatione percussi, et catechumeni Ecclesiae membris aecenseri nulli mode possunt. In prim. Sent. dist. 11. ari. I. q. I. in iundam. 4. Genuini Ecelesiae earacteres sunt Unitas , Sanelitas, Catholicitas , et M postolieitas , qui uni , et soli Romanae EccIesian conveniunt. In Hexam. seon. a. Ad cap. Io. Ioan. In psal. 38. 47. 76. 114. , et alibi. S. Nullus autem ex his caracteribus convenire potest Societalibus Protestantium. Ibi , et evos. in cant. ωρ. 6. v. 8. 6. Habet vera christi Ecclesia suas proprietates, sive dotest nempe ut sit Pisibilia , indefeetibilis , et infallibili, . vera itaque Christi Eeclesia quolibet tem Pore visibilis est i atque ita quidem, ut splendidissimis quibusdam caraeteribus fulgida prae omnibus haereticorum societatibus conspicua sit, ae ab iis facile secer
7. Est itidem perperna, quete numquam desecerit, nee sit desectura ui, εο . 9. in Heaam. 8. Tandem insallibilis est , adeoni in fidei , mornmque controversiis errare minime possit: quas proinde sola est supremus, et insallibilis eontroversiarum fidei iudex . Ad ev. 16. Man. ad cay. Io. , in a a. Lucas Serm. I. Rexam. 9. Desipiunt ergo protestantes cum supremum, et in sal Iibilem controversia in rnm fidei, morumque iudicem aut solam Scripturam saeram , aut privatum spiritum , aut s:eculares principes esse assutiunt. Ol. Pare. resp. I. cv. I. io. Regimen Ecclesiae est Monarchi cum . In maeam. Serm. 22. I. Ecclesiae Caput, Princeps, Sc Monarcha constitutus a Christo Domino fuit D. Petrus, mi divino iure succednnt Romani Ponti fiees In .. sent. dist. I9. re. 3. q. t. ibi dist. uo. par. R. art. 1. 3. q. 5. In Brevit. μ. 6. cap. 12. Da Eccles. AEOL ρiar. u. cap. 1. In Rexam. stirm. 22. Io opurculo quare Fratres Mon. Proedicent , in ea . 2 4. Lucis serm. I. da SS. Amst. ra. Ergo D. Petrus supra caeteros Apostolos, Si Romanus Pontifex supra iscopos omnes primatum habent , non honoris tacitum ., sed et inrisdictionis. Ibi, σ in Dan. cv. a at 3 Pro fide Petri rogavit christus ne deficeret Geae a a. γ qnocirca hoc
etiam inerrantiae pr vilegium in rebns fidei, ae morum definiendis ejus successori Romano Pontifici incunctanter asserimus. AI cv. Lucae 22. a.. Quamvis legitimns Romanus Pontifex quemcumque synodicum coetum auctoritate praestet i tamen concilia ineum enica nedum utilia sunt Ecclesiae Christi , sed multoties necessaria . Sem. 9. Hexam r. i5 Rom. ni Pontifidis munus est Ecclesiae Praesales per orbem dispersos ad generalia Concilia convocare, iisdem praesidere, ac ad exitiam perdueta confirmare, et approbaris; ni in salii hilem sortiantur auctoritatem . Serm. 9. , si. Hexam. In . . sunt. dist. 3. Par. R. ara. a. q. . dist. 39. GTl. 3. q. , in cap. t 6. Mara. 16. Inest etiam summo Pontifici , et Ecelesiae nniversae in Conciliis coactae auctoritas de sensu propositionum librorum, et auctorum decretorie pronunciarui uncta vim ni iuris, at facti quaestione. Serm. 16. , O aa. ιn Maeam. , odcv. 18. Joan. v. me
5쪽
De Mysterιο Trinitatis , o initatis . i. In unitate divinae essentia: ni merica, et singolari veneramur tres divinas persona edoeii saero utriusque Testamenti verbo, ac iraditionis loce assulgente. Iu i. sent.
a. Sileat hic humana ratio, cujus vires altissimo cognoscaendo mysterio im pares omnino sunt , ut dist. 3. Par. . art. l. q. 4. 3. E,t Istitue Dei Patris uniens Filins ab eo genitus Verris , Proprius , nd Π est, ipsique consubstantialis, qui est Christus Iesus . Catholieum hocce dogma, et laeuientissimis Scripturarum oraculis, et Patrum omnium etiam ante ni caenorem sussea iis assatim communimus . Ibi dist. 9. yet totam. 4. Spiritus Sanctus est Vera , ae per se subsistens Persona , verus Deus V tei.Filiouae consubstantialis . Ibi dist. I O. , I .' S. Spiritus Sanctns a Patre, Filioque procedit. Η:ec latinorum, gre corumque Pallum perpetua mens fuit. Ibi dist. at tiri. 3. q. t. 6. Uniea ratio cur Spiritus Sanctus a Filio dis inguatur est processio . Idci eo si nore procederet e X Filio, tolleretur distinctio inter eos. Ibi di t. i. quaest .r, in Proxima divinarum processionum principia sunt intelleetus, & Voluntas, Intelleeius et idem principium generationis Filii, & Voluntas principium processioni, , uiritus Sancti . Ibi . dist. S . . L. 8 Atque hine explicamus discrimen utriusque Processionis r vidalicet quare proeessio verbi ab intellectu sit generatis , Spiritus autem Sancti a υoluntate noti generatis , sed proeessis Vocetur. Ibi dist. 1 o. art. . q. r. ad R., σ 3. n. Praeter personas 3gnoscendae in Deo sunt aliquaeRelationes, quippe his ablatis, auseratur necesse est Trinitatis mysterium, cum sola relatio multiplicet personas in diὐinis processionibns. Dist. So. art. I. q. 3.io. Relationes originis in Deo, qΠartim munus est personas constituere , ac re aliter destingnere sunt Paternitas , Filiaιio , Spiratio activa, et passisa : hine si his addatur Inniaeibilitas Patri conveniens, etiam Dirinarum Personarum noti
nes patebunt . D. I. d. 26 q' L . . . - . . Divinae Relationes non sunt tres ab essentia distinetae sicut pliari et gan- eivit Eeelesia eontra Gilbertum Porret annm . Tota ergo inter divinas relationes, ae essentiam distinctio est per rationem, sive distinutio mentalis, quoeumque alio nomine voeari lubeat: Ibi dist. t 9. R. q. P. ad yeuuIt. dire. 26. q. t., dist. Ra. n. a. dist. 24. art. a. q. ., dist 33 q. Hrt. 3. q. et . . ia Nomen Personae in divinis rectissime adhibetur, sicuti reetissime etiam
utim ne vocibus Substantiae , ac Subsistentiae ad divina signifieanda . Ibi dista 3 Ex Sesti νtaeis to eum habent in Divinis Missis, & Circuminsessio. quibus tamen vocabulis, nec divinarum Personarum persectissima aequalitas, nee realia inter eas distinctio ullo modo concutitur . Ibi dist. ib., Cr isi.
6쪽
De Intellaeeu , ae Voluntate Dui . i. Dens seientiam habet numeris omnibus absolutam, qua se ipsum comprehendit , aliaque a se ipso omnia persectissime cognoscit , sive possibilia , sive sutura quocumqne modor etiam eontingentia , et libera tum absoluta, tum conditionata .
u. Deos h summ1 luee ac Veritate essentiae gnae, possibilia cuncta intuet ne ini deis, proni rationes sunt ea cognoscendi ante omne volnntalis decretum. In a. d. 35. a. I - q. . et Par. I. Breviloq. c- 8. 3 Fatnra omnia videt Deus, vel nit a speculo essentiae suae obiecta, in rernm futurarum rationibus efficientibus, sive in ideis esseetrici hus quae saturornm enlium sunt, emissis voluntatis snae decretis ; nempe futura libera conditionata in id eis a decreto eoneomitanti conditionato ex parte objecti, absoluta vero a decreto consso-mitanti absoluto emergentibus. D. I. d. 35. a. t. q. 3. σ 4. Dist. 39. a. r. q. .σ a. a. q. 3 Dist. o. a. R. q. 1. Dist. 47. .i. I q. I. a. Brevia. P. l. c. 8. Illam Eeel. in Hexaem. se . I. 4. Praeter scientiam simplicis intelligentiae, qua possibilia noscuntur, ae scientiam Visionis, qua cognoscuntur futura, non est ulla admittenda scientia media, qua Dens Futura videat conditionata ante deere in m de futuris hujusmodi emittendis, Ibidem. 5. Est in Deo opposita necessitati libertas eonsistens in actn sempiterno, &necessario Divinae voluntatis ab essentia Dei indistincto , prout terminat ad Oh-jectum contingens, et desectibile . Ibi dise. 45. art. . q. I., o R. 6. Deris vera, ac sincera voInntata antecedenti, Vult omnes homines salvos seri nemine pentius exeepto . Ibi dist. 46. art. I. quaest. I. 7. Est in Deo eIeetorum ad gloriam praedestinatio, et quidem gratuita , et ante prast visa sorum merita. Ibi dist. 4 . iari. 1. q. I., . a. x 8. Praedestinatio est prorsus immutabilis , & certissima respectu Dei, incerta
antem respectu creatnrae . Ibi diu. 4O. art. v. q. a. s. Utcumque magnus sit Praedestinatorum nnmerns; si tamen cnm damnan dornm numero comparetur, Iongs minor apparebit. In cv. Ocal a.ι υ. i 8. Io. Dens neminem positive reprobat ex solo gno beneplacito , et ante eujuslibet peecati praevisionem . . Ibi dist. 4 γ. ari. 4. q. 1., eia' seq. diat. . . II. Vocatio secandrim Propositam, instificatio permanens, ac glorifieatio esseetiis sunt preecipui : eternetil praedestinationis. Compend. Theol. φν. I. I. e. 32. Pharet . I. u. e. 34. De T. dona de dono.'ri, e. 3. De Perset. I it. ad sor. c. 8.Iu. in gehennam . seu in aeternum supplicio m immisio in dubius est, et solus apparet positivae divinae reprobationis essectus . In I. sent. d. io. iliab. 3. 3. Teneiada est negativa reprobatio quin poena eenseatur, aut quid repugnans saluti omnium homi nnm a Deo decretae. In I. u. . . a. I. q. I. et . a. i4. Decrevit Deus ab aeternitate rationalium creaturarum etiam actiones quibus, ipso permittente ne e riam rnat arbitrium, culpa adjungitur. At nequaquam a ctor censend ns γ i, vel causa peccati . In . d. 45. a. a. q. t. et v. Dist. 46. a. I. q. a. Dist. 47. M. 3, q. 3. O .. tu a. d. 37. a. s. q. . tanda divinorum actum series, quin praesignatur a D. Bona v. in Lib. sent ,
7쪽
De Deo creatore... J Uundum & quoad se totum , et quoad singulas ejus partes creavit OmniPotens in tempore, ae sex diernm naturalium intervallo. Iu a. Sene. dist. i. . I. art. I. q. I. , LR' u. , dist. 12. art. l. q. R.
a. Inter creaturas omnes nubilissimi sunt Angeli quorum substantia est pure spiritualis, & ex nainra sua immortalis, Ibs dist. S. P. I. are. I. q. 1., dist. 8.per totam. S. Licet Angρlorum existentia nequeat naturali lumine evidenter demonstraritamen suaderi potest moralibus argumentis , quibus cum accedant Sacra rnm Seripturarum oracula, liquet eorum existentiam inter fidei nostrae dogmata esseaomputandam . Dist. 8. q. I. dist. II. art. I. quaest. 3. 4. Angeli in primo creationis instanti fuerunt in puris naturalibus conditi , in seeundo ex anxiliis actualibus habuere consensum, et gratiam saneti fieantem tmeriterantque perseverantes in charitate etiam beatitudinem. Ibi dist. 4. art. i. q. r. u. 5. Primum Luciferi peceatum suit superbia ἔ appetendo aliquam cum Deo similitudinem inordinale, quam appetiere Angeli Luci sero inferiores, quos in Apo- sta iam traxit Lucifer. Di M. 5. are. I. qumst. I., oe R. are. R. qu. 1. 6. Angelorum flagitium statim poena consecnta est: ita ut multi in infernum deten i illi eo fuerint sempiternis ibi snppliciis m nictandi ; alii vero in aeris regionibns versentur suam ubique gehennam circumserentes. Ibi dist. 6. art. a. q. a. in o. Legatur Ucrum sumism. tom. Prim. Praefat. n. as.
7. Demones ex superbia , & invidia homines ad malum tentant, Iieentia ex parte Dei iis convenienter lacta. Ibi dist. at q. r. , in a. 8. Omni hns , et singulis hominibus depi latus a Deo suit ad eastodiam honus Λngelus, non vero solis fidelibus, et praedestinatis. Dist. m. per tot.
s. cum Angelis negari nequeat vis motrix in corpora , operosum non est a fabularum nota vindicare, quae de Lamiis, Magisque narrantur ab auctoribus semnnetae naris. In t. dist. 37. P. a. art. 2. q. r. In u. rent. dist. S. P. R. q. S. diu. 37. Par. R. art. R. q. 2. In tertium sene. dist. I9. art. l. q. 3. σ ad 3.cv. Lucae. Nio. Hominis creationem quod attinet sactus hic fuit ad imaginem, et simili tudinem Dei, quae magis per intellectum , quam per voluntatem exprimi inr . Inu. dist. 16. are. R. q. 3. ii. Omninm hominum protoparentes fuerunt Adam , & Eva Adae eo us evlimo terras factnm a Deo suit. Evae antem ex cosia Adae dormientis. Ibi diae. i Sta l. a. q. a. σ 3. ia. Animae umanae non omnes simul ereatae fuerunt , nec traduce propagantiari s d a creatore accipiunt totum suum esse Dist. 38. ara 9. quaest. z. σ a. 1 3. Rationalis anima & spiritualis est, et natura sila immortalis. Dist. I s. t. I. quaest. I. o R. 14. Corpus hominis innocentis ex gratiae beneficio erat immortale, cuius propagatio laeta suisset per seXuum commintionem . Ibi dise. l9. ara. a. q. R. arr.3. q. 1., dist R., art. I . q. 1.
8쪽
l S. Adami animam omnigena rerum nainralium scientia ereator ditavit. Utri . usque vero parentis iustitia originali , quod donum a gratia sancti fieante , et vir tutibus theologicis, ae moralibus plane distinctum fuit. Ibi dist. α3. art. t. q. t.
16. Ex quo originalis iustitia donum fuerit supernaturale sequitur prono alveo possibilitas status natur purae . Ibi dist. I9. ari. 3. q. 1. 17. Homo innoeens habuit gratiam gratum iacientem, qna & malo po set resistere , & in bono proficere . Prius tamen naturalibus donis mit pret dirus: postε- eius vero gratuitis honestatus, sic requirente, et disponente sapientia, bonitate.& divina iustitia . Ibi diad. 29. artis a. q. a. 48. Felicissimam innocentiae sedem terrestrem Paradisum non amplius existe. re opinamur . De eo Dist. x7. in dub. litterat. ι 9. Λd Evam tentandam veri serpentis organo risus suit Demon , quae tendatio in ipso contigit Paradiso . Ibi dist. 21. viri. 7. q. R., o 3.ao. Protoparentum Peeeatum a superbia inchoavit, suitque omnium pereatorum gravissimum non quidem in se, sed propter maximum vulnus toti humano generi inlatum . Ibi diss. a I. at ν I. q. a., o S. ni. Quamvis protoparentes suorum Peccatorum Veniam a Deo conseeuti fuerint; tota tamen eorum soboles originis peccato corrupta remansit. Ibi dist. So.
am. M universalissima hae peccati lege B. M. v. piissimn exeipimus , in quo dissentientem minime habemus Seraphiciam Doctorem . Legatur Prodromus ad ejus opera omnia. a. . a. de Gestιs S. Bon. cιφ. 8. . oe lib. a. de doctrina
w3. Peccatum oripinale est ipsa voluntaria privatio justitiae originalis. In a. dist. Soia ara. a. q. I. ,.σ brevit q. 3. P. CGF. . 6. ru . Contrahitur originale peccatum ex unione animae cum carne vitiata . Ibi distinct. na articulo primo' qu-se s cundo.
zS. Poena originalis pectati. est privatio beatificae visionis. Hine parvuli cnmoriginali precato deeedentes privantnr Dei visione, δέ ponnntur in loco vili , non vero puniuntur poena sensus Ibi dial 33. art. 3. q. I., σ R,
De Aetibus humanis, morumque regulis . a. Humanorum aetatim istantiarios dicimus eos, qui ah intrinseeo voluntatis motu erga obiectum lamine rationis propositum originem habent , et si spontanei illi saerint , nee ia vuluntatis potestata positi. In a. dist. 22. q. uti. , ὰist. a5. . P. a. q. a. ad L, Sent. dist. I. P. a. diab. 7. . Volnntarium perimunt, aut minuunt Vιs, Metus, Concupiscentia, in lano rantis . In R. dist. ua. P. R. art. l. quaest. 3. , dist. 25. P. R. art. N. quaest. 4.3. Dantur in homine & actas liberi excludentes quamcumque inm internam, tum externam necessitat m. Haec libertas, ni vocant, indis rentias in natura lapsa est omnino necessaria ad inerendum , et demerendum . Ibi Iist. x3... Λetionis divisio in bonam, & malam non est adaequata , cnm tertium genus sit operis, quod neque honum , neque malum est, tam respectu sui generis, quam respectu operantis, sed omnino indisserens . Ibi dist. 4 I art. I. q. 3.
9쪽
S. Exterior aetns in seipso inspectus, exul nςqne cirendi stantiis omnibns interno aetni bonitatem addit, vel malitiam. Ibi dist. . . art. u. . i6. Regnia morum interna audit eonscientiai, quae s m per obligat ast saniem dam quod dictat, praeterquam in his quae sunt contra l-g-m Dei , tune enim orihligat ad eam deponendam, si tuerit ex ignorantia vineibili. In Minsta 39. art. i. q. S. Cuntii, P. . sUct. 9. 7. Opinio probabilis, quae non appareat inta, nee efficiat eouseientiam moraliter certam, non est apta morum regula . Ibi dist. 39 art. r. q. 3. diu. 4 I.
8. Regula morum externa est lex . Legam omnium sona , se origo est i I ex aeterna , cnius fulgos , & raditis est lex naturalis , e qua sequuntne omnia Decalogi mandata. Iba dist. 39. art. a. q. . ira 3. sent. diu. 37. yer totamῆ dist. .m in dubas. In 4. Sent. dist. 6. P. a. diab. a. s. Lqx naturae est immutabilis , ae invariabilis , enicis vinent om nnIIa hi mana potestas, i mnio nee divina potest vere, proprimus relamare, In P. Sent. dist 4r. q. ult. In .. serat. dist. 38. art. a. q. 3. o. Lex vetns a Deo fuit, idcirco bona, et utilis, licet non tindequaqris perte eta. Huins pars ceremonialis, et iudicialis obligare tes Lavit in christi mo te; evasit antem mortitera post sufficientem Evangelii promulgationem. D 4ῆ ong. dist. S. P. a. art. S. q. a. σ S. A veteri leg diseriminatur lex nova, quas luit a Christo data, ab Ap stolis promulgata, sibi coniunctam habens gratiam, & ad mundi finem usque duratura . In 3. inst. ιοΘέn. art. . q. u. t 3. ' ι aidi. Est in hominibus potestas condfindi leges, quae in conseientia subditos obligent etiam scit, taeshali. Haec eonvenit Euelosiae Pastoribus et aaeeuli Prineipibus . In α. dist. ... art. α' S. D 4. dist. I 8 P. 1. q. 1. P. a. q. . . dist. RO. . a q. S., in ad Meae c. I 2. i a 3. Lex humana nequit praecipere actns mere internos , nisi tales fueeint, qui saltem moraliter per externos demon trentur . In .. ment. uisti γ 7. P. a.
ii. Potest humana lex obligare at vitae discrimen subeandam; lient hoc ordi narie non contingat . In a. dist. ... are. χ. I S. Ditiones saeeiesares, ac temporalis potest vεν nant viris Melesiasticis , ae Evangelicae paupertatis professioni r sicuti mussitant Novatores veterum haereticorum expilatores. Serm. 4. Dom. Post. Pentee. Comm. in S. Joan. c. I a. n. 849. Aoι pavp. 3. resp. c. I. l
peccatum, quod a Doctore cum Sancto Augustino recte dEfinitur: diatum, vel Detum, vel concupitum contra legem aeternum . In n. seni. dist. 35. dub. a. 37. Formale peceati in privatione eonstituitur. In R. serit, dira. R. art. 1. q. 3. dist. 36. dis. 3. t i8. Peeeatum veniale differt a mortali r quia hod deordinat a fine ultimo , illud autem non . In a. dιst. 43. art. a. q. a r9. Peceatnm veniale non punitur, per se poena aeterna: henea vero peccatum mortale . Ibi dist. . . , a. p. R. PA .
10쪽
De Maialis Divinae gratiae. i. Gratias donum ita mainitum est, Ut excludat quamcnmque praeparationem
naturae viribiis factam . Solis ergo naturalitina operibus neu da condigno , nee de eongruo mereri possumus supernaturale Dei donum. In a. seni. dist. 28. ω t. a. q. a. CP S. lim. meritis δει Deum crip. I. v. Lapsi hominis intellectus potest quidem sine speciali gratia aliquod vero mnaturalis ordinis cognoscere non tamen omne: nee proni ad salutem, & sanetificationem resertur. In a. dist. 28. art. a. q. u. Ad cap. s. in I a. Joain. 3. Non ergo potest lapsus homo verum snpernainrale apprehendere ut op r- et , nee illud certo cognos re, ac credere sine gratia supernaturali. Ibi σ in 3.
4. Non potest homo lamna diligere Deum super omnia ut auctorem naturae absque gratia . In 3. dist. 27 Mart. a. q. s. in . in ev. 16. Joan.
servare e nec snperare graves tentationes , nec omnia , & singula evitare peccata rnec a peccato resurgere In a. dist. 28. ari. 1. q. I. art. R. q. a. Io Joan. c. S.
6. Nullum tamen est praeceptum , quod vel naturae viribus, vel opitula te divina gratia a Iapso homine impleri non possit . Ibi.
7. Fieri possunt absque fide opera aliqna moraliter bonat nee ideo omnes i fidelium actiones sunt vera , ae proprie dicta pecc1ta . Ibi diu. 28. ara. a. q. m. 8. Amplectimne tritam in Seholis divisionem interioris gratiae aetnalis in suffrientem . e cacem crina utraque fundam ninm in Saevis scripturis habeat. 9. Non dissert natura sua emeaπ, seu e sciens gratia a suffieienti tantum, nisi quia emeaK in selentia eonditionatorum praevisa est a Deo uti tonsensu futura , uiuete .u vero sub dissensu e in illa ineellit donum Dei congruenter dantis , sub hac prodit malitia creaturae contumaciter respuentis. In I. a. 4o. a. i. q. 2. G R. d. 26. a. 1. o,6. Serm. r. Per. 4. Pene. ι o. Et si proinde gratia mere suffieiens appareat in divina praeseientia earens enectu suo dissentione voluntatis creatae, tamen non modo conteri potentiam pro im3m , completam , et insolutam ; verum etiam relativam ae aptam quibuslitat circi mstantiis sive ad orationem, sive ad opus honum quodcumque - Ibidem . II. Non igitur gratia effieax reponi potest in gratia necessit ante Lutheri , calvini, aut lanaenii . tia 2. sent. diu. 25. F. , ara. I. q. S. a. Gratia aliqna ad salutem suffieiens nulli omnino hominnm denegatur. In I. sene dist. . . art. 4. q. a. In e. I. Man. 3. Formalis nostrae tu iisea ionis eausa est institia nobis inhaerens; Unda fit nostrae iusti Mationis exordinm non esse solam divinarum promissionnm fidem. In n. tot. dist. 27. a. . Nee ad insti fieationem ausfieit sola fides, sed niterius & bona opera sunt necessaria, et virtutum actiones, seu reqnisitae dispositiones, quibus praeeedenti-bns homo evadit instus per pratiam, & charitatem, quae in eius eorda dissunditur, illique inhaeret . Ibi dist. v 6. q . in 3. senti disti RS. P. I. q. a. disi. -.qtiaest. 3. S. In 4. senti iura. 7. P. a. q. u. 35. Homo peccator cum Dei auxilio potest de congruo mereri peccatorum remissionem , et consequenter justificationem . In I. rent. dist. . t. q. In 4. sent. dist. 5. p. s. art. I. r. s. a '