De Saltationibus Graecorum capita quinque

11쪽

De saltationibus Graecorum

capite singula genera digeSta esse c0gnovimus, hunc ordinem Athenae duorum auctorum compilat0ri deberi n0 facile nobis persuadebimus. Pergit 0St καλλαβίδας qu0que in enumerandissguris, id qu0 docet 0ll. IV 105, qui θεριιaυστρέda, GH ιην χεῖρα, χεῖρα καταπραν , ξυλου graραληψιν et ipse inter σχήματα refert. Sed recurrit in sine, quae iam initi legebatur 62δη, καλαθισκος. Cuius difficultatis solutionem mihi indicavit Deubner Constat in libris antiquis et Vocibus, quae missae in margine adn0tabantur, locum si indicatum esse, ut simul adscriberetur, quae in c0ntextu eas sequi deberet 0c Brink-

mann h. Mus. LVII 1902, 481 sqq. Sudhausiem. XXXV

θίσκος in ρ0dem fere c0ntextu legatur, in quo apud 0llucem IV 10 occurrit, h0 l0e e p. 623 addemu V0cem ξιτι ιου. Quam tragicis figuris adiungi bene c0nspirat cum Hesychi

Sequitur l0cus de telesiade, quem hic minime XSpectaVeris. Nam et supra inter s0lidi0ra genera 629 d c0mmem0rabatur et, quae causa Sit, cur hic addatur, excogitari vix potest. C0ngruit tamen cum Pollucis vel hac re, qu0 utroque l0co Telesias inventor saltati0nis affertur. Cum vero haec omnia bene ad ea quadrent, quae apud Athen. 629 d leguntur, qu0minus haec eiusdem auct0ris putemus nihil obstat Athenaeus igitur his in calce additis turbavit ordinem alterius auct0ris vestigia nulla inveniuntur. Iam ut nuntiatum, qu0d unum restat 29 c, explicemus, quo tempore seripserit Athenaei auctor, breviter c0nsideremus;

p. 62st Menippi Cynici 0nvivium affertur, qui ut St0ic0s

irrideret, ant0mim0 induxerat κόσμου εκπυρωσιν altantes. Ac ne quis h0 Athenaei e gagis depr0mptum putet, Hesychius quoque eandem n0Vit: κόσμου εκπυρωσις εμπυρωσις cod. ορ- χησις η πύθεσις. altera quoque eiusdem n0tae saltati in

12쪽

4 uri alte Athenaei laterculo exstat χρεῖν reo irri 629 d. Sicut illa philosophi de fine mundi praedicantes illuduntur, Sic hac ra-t0res publici, qui in n0Vis tabulis omnem Salutem positam esse affirmarunt. Haec nos ad exeuntis Alexandrinae aetatis temp0ra ducunt, quibus crescente inopia h0mine n0Vis rebus studebant. Quadrat Menippi c0mmem0ratio, quem tunc Summo favore aeceptum fuisse Meleagri Gadarensis et M. Varronis imitati0nes docent. Idem tempus pyrricha indicatur, quae 629 inter ridicula . . lasciva affertur. Quam hac aetate omnem bellicam Speciem dep0SutSSe infra 8 sqq. Xp0nam. Quare cum Athenaei auctor p0Steri0rum temporum Sum respexerit, Vel 629 c, quae de Iroκίνωι 0Ste sua κτρι sto Π0mine appellato refert, ei deberi Verisimile est. Omnino hunc l0eum cum alter 629 non pugnare c0ntendit Bapp l. s. 118):ἡαπύκινος qu0d 0Stea μακτρισμος Ominatus St, inde non equitur ιακτρισμόν B0 90SSe antea diversum ab erroκένωι fuisse ε. lane eadem rati0ne πυρρίχη bi asserenda erat, inter bellicas saltationes et inter ridiculas. Sed cum Athenaeus pyrricham initi ex Aristoxen c0mmem0ravisset cf. infra 14), pri0rem omisit, quam s0lam affert P0llux IV 99). Hunc enim in n0mastic IV 99 saltationum n0mina eodem fere ordine attulisse iam dudum notatum est Rohdel. S. 29 Sqq. Bap l. s. 117). Sed cum n0nnulla hinc ad Polludis rati0nem melius cognoscendam redundare putem, liceat denuo indice pr090nere.

Incipit Pollux a scenicis saltati0nibus, deinde ad bellica pergit: Pollux g 99 sq. Athen. 629 d

13쪽

Apparet 0llucem multa immiScutSSe, quae n0 liue pertinent velut statim tres V0ce p08t τελεσιύδα inSertas ξιφισι ιός, ποδισιιύς, ιaρρικνουσθαι Haec inter bellicas rettulit, quia ξιφισι to ipsum nomen ei bellum indicare videbatur. Est vero

σχῆμα Athen. 629 cf. 18 . Neque cur cetera addiderit, difficile intellegitur. 0niuncta enim invenit apud auctorem suum, qui Cratini fi g. 219 I 29 Κ. versum attulerat dupιζε κaὶ σποδιζε καὶ διαρρικνου . Suo iure igitur albet Hermae XXX 1895, 32 ex h0 versu Polluci rep0ni iussit διαρ - ρικνουσθαι. In figuris huic Versu locum fuisse d0eet Hesychi

ιιαστικῆς reeurrunt apud Tryph0nem περὶ δνοφιασιων Athen. 618 frg. 109 Velsen inter tibiarum m0d0s, qui saltat0ribus accinebant. Parvula inest arietas, qu0d Trypho rcstpαλλον affert, Pollux φαλλικον Τπὶ ιονυσc0 c0n Sentiente Hesychi0S. V. 0dem m0do Hesychius et Pollux πινακίδας plurali asserunt IV 103 Hes. s. v.), Athenaeus 629 singulari. In his vero P0dux similiter atque Athenaeum supra Vidimu c0- haerentia diremit; τετρακωtio in fine t0tius capitis 105 addidit explanationem ampliorem. Sed in pri0re l0e ut qui maximΘhaereo tradit enim 99): ην ὁ καὶ 691ιος ido ορχr σεως καὶ

fertur ad saltationem quattu0 pagorum Sed Trypho πολε-

Versum Et M. 220, 5 servavit εκ ου ητορικου i. e. e holio, cf. Naber, Prol. 170), ille procul dubio i0geniano debuit.

14쪽

6 uri atteμικον affert inter nomina υλησεων l. S.). Qua de causa Vereor, ut in Polluce distinguendum sit post ἱερύ, ita ut legatur: καὶ τετρύκουμος, 'MaHέους ἱερα, καὶ πολε ιιικλη. Sequuntur apud

N0nnulla tamen Pollux rem0vit, Velut θερμαυπρίδα, quae iam antea 102 legitur, vel ιγδιν, ιακτριδιιόν, πύκινον 101), de quibus supra 2 verba feci. In fine denique sicut apud Athenaeum σχὶ ματα enumerantur. Ex eis, quae de Pollucis ratione exp0Sui apparet, cur Bappi assentiri nequeam, qui arbitratur Τryph0nem bis haec n0mina aulematis et saltati0nibus communia recensuiSSe, et in capite, qu περι υλησε υν, et in e0, qu περι ορχησεων egit, catal0gum illum descriptum esse ab Athenaeo, hunc pleni0rem et paulo aliter disp0situm a 0llueeμ 117). Cur enim ordinem, quem ipse optime instituerat, hunc in m0dum Tryphoc0nturbaVerit, nulla causa inveniri p0test. Tamen mihi qu0que, quae Athenaeus 29e sqq. de saltati0nibus refert, e Tryph0ne fluxisse videntur. Mireris enim, cur ibi e latercul Τ ph0nis Athen. 618 c ne una quidem v0 repetita Sit. Haec ne cum Bappi st. S. Athenae tribuam, prohibeor eius neglegentia Sati Superque c0gnita Neque si diversus a Tryph0ne fuit

15쪽

De saltati0nibus Graecorum Tauct0 Athenaei, curimnes illius copias praetermiserit, intellegitur, praesertim cum vel Saltati0nes ad tibiarum cantum factas attulerit: Παρα δὲ Συρακοσίοις καὶ ιτc0νως 'Αρτεμιδος ορχησίς τις εστιν ἴδιος καὶ αυλησις 629 e) s ετ αυλων ὁ ωρχουντο

aliter Pollux intermiscuit nomina, qui e g. γίγγραν tam in tibiis quam in saltati0nibus attulit IV 76 102). Una igitur rati0ne un0que c0nsili duo l0ci Athen 618 et 629 e sqq. 0nscripti sunt; qua de causa ab e0dem auctore Xaratos eos Puto, Tryph0ne, cuius n0men prior l0cus Servavit. Convenit etiam scribendi genus: oll. IV 105 de τετρακcos co e Veriloqui ductam profert explicationem egregiam, dubitanter tamen. Eadem modestia utitur Trypho ubicumque s0l0 0mine nisus sententiam profitetur frg. 113 Velsem athen XIV 618 c; frg. 11 - Athen. III 114 f) cf. etiam Poll. IV 103 de pinacide. Nonnullis aliis locis praeterea in Athenaeo eiusdem capitis de saltati0ne vestigia 1fendimuS. Pollux guras dividit in σχηι ιατα τραγικῆς et χ 0ριγ ῆς ορχήσεως IV 105). Quae cum male opponantur, ei pr0 χωρικῆς ΠΑ cum BC χορικῆς reddendum est tragica, Scilicet Scaenica saltati opp0nitur ch0ricae lyricae. Eodem m0d apud He-

διος aibe corruptum putat, sed cf. Proll. Theocr. 4, 10 Ahrens:

De voce δίου terminationum duarum adiectivo f. adermacher h. Mus.

si tamen huc pertinet Hesychi glossa πιβηματα ' Mi χορικῆς Oρχησεως, quae mihi collato Pollucis IV 104 οἱ δε υπωνες ξυλίνων κωλων ἐπιβαίνοντες ρχουντο potius ad grassarum usum per totam saltati0nem admissum quam ad figuram pertinere Videtur.

16쪽

m0nium interiectum esse sicuti XI 467 s. Ibi enim de disin: εστ δε καὶ γενος ρχήσεως, ως Broλλοφύνης D αλέοι παριστησιν. Utroque l0c de saltationibus agitur, thenaeus Ap0ll0phanis alida praeterea non novit. Qua de cauS eum haec e Tryph0ne addidisse verisimile est. 0dem modo Pollux X 103, ubi de ιγδει instrument l0quitur, verbis καὶ 'Ἀντιπύνης

Tertium praeter ollucem et Athenaeum Tryph0ne usum esse Diogenianum c0nstat. Quem in Verborum Drmis interdum P0lluci pr0pi0rem esse iam supra 5 dixi. Alio l0e eduabus larmis alteram elegit Pollux, alteram Athenaeus, utramque Di0genianus. διποδισι d Athen 630 a, irrodia P0ll. IV 101 asserunt, Hesychius: διποδία ρχησε υς εὶδος, οἱ δε ια- ποδισμος Sic l) cf. S. V. διαποδιο ιιος. Apparet igitur interdum Tryphonem c0mplures larma dediSSe, e quibus unam Vel alteram posteri0res pr0ut libebat, arripuerunt Similiter in singulis gl0ssis eligendis alii alia praetermittebant; 0li Athenaeus et Diogenianus Servarunt nomina haec νιβατισφεύς

κλωπεία P0ll. IV 105 cf. 0hde l. s. 1). Mirum in m0dum Variatur Rrma n0nnullarum saltationum apud Pollucem et Hesychium E quibus σχίσφια σχημα c0d. S0ping.)' Nodo in σχίσματα καὶ ὀρχηστικὸν ni sια, pr0cul dubi Segregandum Sta Pollucis IV 105 1igura: ην δε και σχιστα ελκειν ni sta ορ- χησε υς χορικ ς χωριμης II; cf. supra i nisi decurtata est lexidi glossa. Difficilius iudicium est de βαρυλλικοἶς, cum gl0ssae huc pertinentes plurimis mendis deformentur, quae ne

L0nge maxima vocum copia tamen easdem formas exhibet. Qua de causa καλλαβίδας Athenaei 629 i. in Hesychi gl088 καλλίβαντες . .. ζ γενος OOχήσεως σχημονως τῶν ἰσχίων κρατουμενων latere rectius putabimus eum Mauritio Schmidi et Phot. s. v. καλλαSiδες, quam in gl0ssa καλα Siς. Hane enim seiungendam esse n0 numerus singularis tantum, sed etiam unum

17쪽

De saltationibus Graecorum

qu0 ευρ φια αρυλλιχου V00at. ΗeSychii ero glossas ei da-λέχα, βρυdακί ειν in βρυλλίχα et βρυλλιχέζειν c0rrigendas esse iam M. Schmidi ex litterarum ordine c0gn0vit. βυλλίχαι, βυλ- λίχης, βυλλιχίθες apud eundem leguntur. Quae omnia d0centn0men peris Scribendum 8Se; 0lluc igitur βαρυλλίχα vel βαρυλλιχα reddendum St, quod etiam Suadet ..inVentoris' n0men αρυλλίχρου, qu0d unus c0d C per κ Scribit. Tune βαρυλλίχα et βρυλλίχα sic potiSSimum c0nS0ciantur, ut a V0calem anaptyxi 0rtam pute in βυλλίχa e. q. S. Xplicare neSeio . Sed haec mnia ex e0dem lante uxisse nem putabit. Qua de causa regi L. Veber quaest Lacon, diss. 0it. 1887, 56, 12 Sosibi adscripsit Hesychi gl0ssas Tuta igitur paragraphus 104 apud P0llucem nullis testim0niis ceterorum Tryph0ni adsignatur. Cum vero in reliquis viderimus illum vel quae interp0Suit, omnia idem debere, ab hac qu0que parte non alium eum Sequi probabile est. Eundem auctorem in scholiis interdum invenimus. Cuius rei testim0nium luculentum habemus in Arist0phanis sch0liis:

videlisset e Tryph0ne, qui detroκινον commem0ravit inter σελγῆ εχη ρIL sιατων Poll. IV 101 Athen. 29 d. 1 . Sed quid sibi velit Ῥαακισειος, de quo apud Arist0phanem ne γρυ quidem, Vix intellegitur. Qua de causa R0hde l. s. 31, 1 c0llatis

iectura ut vi0lenti0 est, ita ne dicendi quidem c0nsuetudini Sufficit exspectaveris enim o καὶ ιακτρισέιος Re facile eX

Cf. G. Meyer Gr. Granim. 157. Vulgo tamen vocalis anaptyctica, nisi legitimo syllabae vocali assimilatur, ε est. Sed exempla Π0Stra parciora sunt, quam Ut α nusquam in anaptyri occurrisse contendamus. De oυαλίκταις f. infra 31. 3.

18쪽

10 uri attepeditur, si aliquantum plus quam debuit exseripsisse sch0liastam p0nimus L Onomastici enim gl0ssas de saltationibus si alordinem litterarum digesseris, sese exeipiunt arroκινος et βαυκισ1ιύς. In Pamphili Oi os ιασιν vero sic disp0sita fuisse singula

capita M. Schmidi quaest. Hesych. 172 e fragmentis ab Athenae Servatis pr0bavit Pamphilum Diogeniani lantem fuisse c0nstat. undem igitur Aristophanis scholiasta adhibuit. Sed h0 incertum, quoniam, qui locus aucismo apud Tryph0nem fuerit, ignoramus. Apud Pollucem IV 100 sq.)Sequuntur βαυκισιιος, ιιακτρισμος, Broκινος, Sed eius ordinem turbatum esse Supra Vidimus. Quare Si qui contendat, n0n Pamphilum, Sed Tryphonem ipsum exscripsisse Aristophanis scholiastam, n0 Obl0quor.

haec quoque Tryph0ni eSSe appareat. Iam num qui praeterea Tryphonem adhibuerit, quaeramus Pausaniae de ξιφισι ou lueus frg. 264 Schwabe ad Verbum fere c0nspirat cumineSychi S. V. ιπισφως. Sed 00ssend0r, qu0d ibi ξιφισφιος π gμα τῆς ει ιμελείας καλουμενης ορχσεco audit, n0 ut apud ryph0nem τῆς τραγικῆς. Res eadem est, Sed Verba diversa lantem qu0que diversum indicant ' Quae frg. 164 Schwabii de tripartita saltati0ne

Scenica referuntur, apud HeSychium S. V. ιιιιελει et σίκιννις

leguntur. Sed Tryph0nem hanc divisionem neglexisse Verisimile est infra 13). Porro cur ei Hesychi gl088am ρράβακα adScribamus, quae etiam apud Pausaniam exstat frg. 74

Similiter sch0l Ven M. Vesp. 855, postquam ἀρυστίχους explicaVit, ελεγον δε καὶ φηβον inquit, o τοιουτον σκευος quod ex nomastico fluxisse coli Athen X 424 c apparet Schol. Ven. r. Ae 980 - Suid. s. v. Oυδεποτ εγο et g. V. πώροινος de coli in Harmodium et Aristogit0na agitur addit ην δὲ καὶ ετερα κελα τ μεν Ἀδμήτου λεγομενον et δε πελαμωνος Λάμπωνος cod. et Suid. s. V. πάoοινος), quae nihil ad rem. Sed in syll0ga scoliorum, quam etiam Athenaeus exscripsit, Harmodii cantilenam excipiunt carmina de Admeto et Telamone Athen XV 695l sq.). Cf. Hes. s. V. ἀποξιφίζειν. Quae ero . V. ιFi ει traduntur, ea

eiusdem Pausaniae esse demonstratur ustathii 1604, 1 et Photii s. v. ξιπισμος c0nsensu Wenige Herm. XXX 1895, 367 sqq.).

19쪽

De saltationibus Graecorum 11

Schwabe cf. Bekk. necd. I 446, 26), nulla causa est. Similiter quae S. V. β ταριιονες apud Hesychium leguntur, inlexicis rhet0ricis Bekk. necd. I 226, 11 Eustath. 1594 44)recurrunt. Sed haec desunt tam apud Pollucem quam apud Athenaeum, qu0 equidem n0 caSui tribuerim. Sequitur, Atticistis et Hesychi quae c0mmunia Sint, non e Tryph0ne derivari p0sse. Qu0niam Didymum Atticistae qu0que excerpserunt Schwabe, Di0nysi et auSaniae segm. 58sqq.), haec ex illius c0piis derivata Videntur. Accedunt nonnulla alia, quae e Didymi lexidis fluxisse vel certum est vel satis Verisimile. Hesychi Verba S. V. κρεφι- βαλ ίζειν e Did3m asserunt Athen XV 636 d et seli0l Ven.

Ar Ban. 1305. Idem auctor videtur SSe earum gl0SSarum, quas e Script0rum veterum scholiis excerptas esse lemmatum Drma prodit Velut ποσκοπον χέρα, κύλικος νομον, κουφικιν

De auctore videas Hel Liιhia und Men. 365 sqq.

20쪽

υ ζ' γνοίας πορελιπον τε Eundem ordinem fuisse huius libri vides, quippe qui pri0re loe digna vividi0resque saltati0nes enumeraverit, deinde quae in Vinis fieri s0lebant. Attamen ad Tryph0nem haec referre quamVi un alterove auctore inter

Neque mnino illud n0bis agendum est, ut certa auct0rum n0mina indicemus, Sed ut quaecumqde apud 08teri0res traduntur, ab AuguSte aevi seriptoribus c0ngesta esse intellegamus. Ex illi P0lluces et Athenaei hauriebant, m0d0 0em0d illud decerpentes, nihil n0Vi addenteS. Iam de Tryph0nis lantibus quaesti instituenda est. Cui tam c0moediam quam tragoediam copia praebuisse d0eet Athen. 294sq. Quae quatenus ipse c0llegerit, quatenus a prioribus velut a Iuba rege, quem eum adhibuisse vidit R0hde l. S. 40Sqq.), noceperit, pleniuS 0gn0Sgere n0 Valemus. Divisi0nem figurarum in tragica ch0ricasque eum n0 primum invenisse Euphronius testatur, riStophanis magiSter, qui Ουτως 'ρυνίχειον inquit φασὶ νομίζεσθαι σχ ιι τι τῆς τραγικῆς ορ .σεως Sch0l. RaV. Ar Vesp. 1524 ). Sed Arist0Xenuni, cuius paulo accuratius n0Vinius Sententiam, n0 adhibuit, Si

E. g. Pylades saltare ipse de arte sua scripserat, Athen. I 20 d. Rutheri0r ann0tat Elther Euphronius imagined that the ancet eas amed rom Phrynichos the tragedia instea of rom Phrynichus the ancer, or the τραγικῆς hould e braehetted II 439). Neutrum ve

rum videtur.