Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

272쪽

C. PLINIU CALVISIO SUO S.

Assem Para, et ocipis aure.m fabulam: ah Ias imo nam me priorum nova admonuit ne reis fert, a qua potissimum incipi m. Verania Pisonis graviter iacebat hujus dico Pisonis, quem Gatha adoptavit). Ad hanc Regulus venit. Prim Um impudentiam hominis, qui venerit ad aegram, cujus marito nimieissimus, ipsi invisis,imus fuerat. Esto, si venit tantum at iste etiam Proximus toro sedit: quo die, qua hora nata esset, interrogavit eoinpo-xiit vultum, intendit oculiss movet labra, a itat digitos, omputat, nihil, nisi ut diu Iserant ei spectatione suspendat. inquit, e I Lm meteri cum tempus, sed evades. Quodve tibi magis liqra eat, haruspicem eonsulam, quem sum frequenter expertus Neo mora sacrifieium facit, adfirmat, exta uum fide xum significatione eongruere tua, ut in perietilo credilla posei codicillos: Iegatum Regulo foribit

274쪽

mox ingravescit clamat moriens is ominem nea.

quam perfidiam, ac Plus etiam quam peritarum, qui sibi P ex a Iutem filii pejerasset Facit hoc Regulus non minus scelerate quam frequenter, quod iram deorum, quos ipse quotidie faΙIii, in caput, infelicis pueri detestatur. Velleius Blaesus, ille Iocuples consularis, novissima valitudine confitetabatur: upiehat mutare est mentum. Regulus, qui speraret aliquid ex novis tabulis, quia nuper captare hum coisPerat, medicos hortari, rogare, quoquo modo spiritum homini prorogarent. Postquam signatum est testamentum, M.tat Personam, vertit allocritiouem, iisdemque medicis: Quousque miserum eruciatis quid . invidetis bona morte, cui dare vitam Dom' potestis 2 oritur Iaesus et, tamquain omnia audisset, Regulo ne tantulum quidem. Sunficiunt duae fabulae . A. scholastio lege tertiam poscis Est, unde fiat. Aurelia, ornata femina, Signatura testamentum, sumserat puIeherrimas tunis eas. Regulus quum vovisset ad signandum , Ἀ-

276쪽

hominem putabat; ille serio instinati Ne ni illa: eoegit mulierem Perire ahulas, ac sibi tunicas, quas erat radiata Iegare observavit seribentem, inspexit, an scripsisset. Et Aurelia uelaidem vivit , iIIetamen istud tamquam morituram coegit. Et hie hereditates, hic egata, quasi mereatur, accipit 'Aλλα τι διατεδομι' in ea civixate, in qua iampridem non minora Praemia, im' maiora, nequitia et improbitas, qMam pudor et virtus ahent Adspice Regulum, qui ex paupere et emit ad tantas opes per flagitia pxocessit, ut ipse mihi dixerit, quom consuleret, quam . eito sesteurtium sexcenties impleturus esset, invenisse sese, exta duplicia, quibus portendi, mi Ite et ducenti ea habiturum. Et hahehit, si modo, ut coepit, Iiena testamenta, quod est improbissimum genus falsi ipsis, quorum sunt illa, dicta erit. Vale.

278쪽

es niser fungen