Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

발행: 1814년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

242쪽

E4 audisses neniini. Narrabat ille Adsectabar Domitium Αωim, quum apud centrimviros diceret graviter et lente, hoc enim illi acti otiis genus erat audite proximo immodierim insolitumque clamorem radmiratus reticuit: ubi Silentium faetiam est , repetit, quod ahrriperat iterram clamor, iterum reticuit et post silentium coepit idem tertio. Novissime, qui, diceret, quaesivit et respons tm qi, Licinius. Tum utermissa caiisa , Centiam viri, inquit, hoc artificium periit Uilo alioquin pφrire incipi ehat, quom perisse Afro videretur, nil ne vero prope funditias exstinetum et eversum est. Pudet referre, quae quam fracta pronuntiatione dieantur, Mibias quam teneris clamorihia, excipiantur. marisus tantum , ac Potius sola cymitata et tympana illis canticis desunt: Ira latus quidem neqυe enim alio vocabulo potest exprimi theatris quoque indecora laudatio large superstini. Nos tamen adhuc et utilitas amicorum, et ratio aetatis moratui

244쪽

onomoeta vetem, et novi OEmti agri iaceant, Maiari rara interos t.

Quo modo te veteres Marsi tui quo isto --tio nova Placent agri, Postquam tu Laeti sutitynaeum id quidem nihil enim aeque gratum os adiseptis, quam conex Piscentibus. Me Praedia malo, na Parum commode tractant: deIectant tam eri , ut materna et alioqHin longa Patienti obcallui. ahent hunc fineui adsiduae querelae, quod queri pri

Tu quidem pro cetera tua diligentia admones me, odicillos Aciliam, qui in ex parte instituit

245쪽

s. ου' valerianus.

246쪽

heredemi pro non scriptis habendos, qui uomcinteonfirmati testamento. Quod ius ne mihi et iidei ignotum est, quum Sit iis etiam notum, qui nihiIaliud sciunt. Sed ego Propriam quamdam legem mihi dixi, ut defunctorum voIuntates, etiamst iure deficeretitur, quasi Perseetas tuerer Constit autem, odicillos istos Aesiani maci seriptos. ieetereo non sint confirmati testamento, a me tamen, o oonfirmati, observabuntur 3 Praesertim quum dein Iatori Ioeus non sit. Nam si Verendum esset, ne, quod ego dedissem, PoPulus eriperet , unctantior loriasse et cautior esse deberem quum vexo'iceat heredi donare, quod in hereditate subsedit, nihil est, quod obstet illi meae legi, aut publicae leges non repugnant He.

Diseri tio viliae Laurentinas, qua eur tanto ere Melestatur miranti res ondat.

Μiraris, cur me Laurentinum, seI si ita maxis, Laurens meum tantopere delectet.. Desines mi--ri. quum cognoveris gratiam villae , opportunitatem loci , Iitoris spatium. Decem et septem milli-

248쪽

su passuum ab urbe secessit, uti 'ctis, quae genda fuerint, salvo jam et composito die, possis ibi manere. Aditur non una via nam et Laurentina et Ostiensis eodem ferunt, sed Laurentina a quartoueeimo Iapide, Hostiensis ab Mndecimo relinquenda est. Utrimque excipit iter aliqua ex parte arenosum, junctis paxillo gravius et longius, equo breve et molle. Varia in atque inde facies. Naminodo occurrentibus silvis via coarctatur, modo Iatissimi pratis diffunditur et patescit. ΜυIt greges ovium, multa ibi equorum houmque armenta quae montibus hieme depilisa , herbis et tepore verno D,

250쪽

- lli teseunt. Villa sxbus caPnet, 'ion sumtuosa tutela. Cuius in prima parte atrium frugi, nec tamen sordidum demde poritetis in D literae similitudinem circumaetae, quibus Parvula, sed festava, Ten in- eluditur egregitim Mersus te estates recePlaculum; nam specuIarthus, a multo magis imminem tibus ieeti muniuntur. Est Contra medias cauae- diuin hilare mox triclinitam satis pulchrum, quod inclitus exeurrit ae si quando Afrie mave impMI-

SEARCH

MENU NAVIGATION