Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

562쪽

' - as Nepotis eirca usellium Nominatum. Inductus es Nominatus 3 egit ipse Pro se, nullo deusante. Nam Iegati Vicentinorum non modo non PresserMnt eum, verum etiam sublevaveriant. Summa defensionis non fidem sibi in advocatione, sed constantiam defuisse descendisse ut acturum, atque etiam in uinxia visumo deinde sermonibus amicorum deterritum xecessisse monitum enim, ne desiderio senatoris non jam quasi de nundinis, sed quasi de gratia, fama, ignitate certantis, tam pertinaeiter, Praesertim in senatu, repugnaret alioqui maiorem invidiam, quam Proxime, Passurum. Erat sane Prius , tamen a Pataeis, adclamatum exeunti subjunxit --ees multum. Iaerymarum quin etiam tota aetione, homo in dicendo exercitatus, operam dedit, ut deprecari magis id enim et favorabilius et tutius)quam defendi videretur. Ahsolutus est sententia designati onsulis Afranii extri, cujus haec summa

564쪽

meitus quidem Ἀώminatum fuisse Getaretim, si eaUsam Vioentiriorum eodem animo, M. MiseePerat , pertulisset; quia tamen in hos genus Mim notata fraude incidisset, nihilque digniam animadversiculae admisisse convineeretur , liberandum, ita tamen ut, centinis, quod aeeeperat, redderet. Adsense--nt omnes, Praeter Iavium Aprum Is interdicendum ei advoeationibus in quinquennium censiait et quamvis neminem auctoritate traxisset, constanter in sententia mansit et qui etiam extrum , qui Primus diversum censuerat, Prolata lege de senatu ha- .hendo, jurare coquit E re publica esse , quod Qensuisset. Cui quamquam Iegitimae postulationi, a quihusdam reclamatum est exprobrare enimeensenti ambitionem videbatur. Sed Priusquam sententiae dicerentur, Nigriniis , tribunus Iebis, me tavit 1ihelium disertum et gravem, quo questus es , venire advocationes, venire etiam Praevaricationes ;

i. Iites eoiri, et gloriae Ioeo poni exspoliis civitiin

566쪽

magnos et statos reditus. Reuitarit capita egum, admonuit Senatusconsultorum 3 in fine dixit, petem dum ab optimoi principe, ut, quia leges, quia Senatusco Ulta eontemtaerentur, ipse tantis vitiis mederetur. Pauci dies, et liber principis severus, et clamen moderatus Leges ipsum est in publicis actis. Quam me juvat, quod in causis agendis non m do actione , dono , munere , verum etiam xeniis semper abstinui importet quidem, quae sunt in I nesta, non quasi ilIioita, sed quas pudenda, vitare et jucundum tamen, si prohiberi Publice videas, quod numquam tibi ipse Permiseris. Erit fortasse, imo non dubie, hujus propysiti mei et minor Iaus, et obscorio fama , quum omnes ex necessitate facient, quod ego sponte faciabam. Interim fruor voluptate, quum alii divinum me, alii meis rapinis , meae avaritiae occursum , Per iudum aes oeum dictitant. Vale.

568쪽

cornutum curatorem via factum esse , vel Me Motatur, quia eum amisisti se e . eum couvio non ema mnisneti fuerine. Minit Misaeis Misi Movitotas. Seeesseram in mimicipium, quum mihi nutatiatum est, Cornutum Tertullum accepisse Aemiliae viae urani. ExPrimeret non possum, quanto sim gaudio adfectus et ipsius et meo nominet. Ipsius, quod, sit lieet, sicut est, ab omni ambitione Ionge emotus, debet tamen ei ueundus esse honor ultro Miris, meo, quod aliquanto magis me delectat mandatum mihi ossicium , postquam par Cornrito darum video. Neque enim aligeri dignitate, quam aequari honis, gratius. Cornuto autem quid melius quid sanotius 2 quid in omni genere laudis ad exemplar antiquitatis expressitis 2 Quod mihi cognitum est non fama , qua alioquin optima et meritissima fruitur, sed longis magnisque experimentis Una diligimus, una dileximus omnes fere, quos aetas nostra in utroque sexu aemulandos MIit quae societas amicitiarum arctissima nos familiaritate eonjunxit Aecessit vincolum necessitudinis publicae. Idem enim mihi , Ut scis . ollega, quasi voto Petitus, in Praefectura aerarii fuit filii et in consiliatri. Tum ego, qui

vir, et quantias esset, altissime inspexi, quum Sequerer ut magistriam, ut Parentem revererer quod nota. tam aetatis maturitate, quam vitae , merebatiar. His

ex ausis ut Ili, si mihi gratulor me privatim ma-

570쪽

- 26 sis, quam publiee, quod tandem homines non ad pericula, ut Prius, verum ad honores virtuto perveniunt. 1 infinitum epistolam extendam , si gaudio meo indulgeam. Praevertor ad ea, quae me agentem hi nuntius deprehendit. Eram cum Prosocero meo, eram eum amita uxoris, eram eum amicis diu desideratis circumibam ageIIos audiebam multum xusticarum querelarum rationes legebam invitus et eursim aliis enim hartis, aliis sum literis initiat is)eoeperam etiam itineri me praepasare. Nam includor augustiis commeatus, eoquo ipso, quod delegatum Cornuto audio officium, mei admoneor. CDPio te quoque sub idem tempus Campania tua remittat, ne quis, quum in urbem rediero, contubernio nostro dies pereat. Vale.

XVI. C. PLINIUS ARCELLINO SUO S.

ortam Fundani sitiae tam , σι Mare intim, ut Patrem eo asiatur, monet.

Tristissimus hae tibi sortho Fundani nostri4Ita minor est defuncta qua puella nitit umquam festivius, amabiΙius, nec modo Iongiore vita, Sed Pi ope immortalitati dignius vidi. Sotauum anuos