Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

572쪽

- 262 quatuordecim impleverat , et jam illi anilis prudentia, matronalis gravitas erat; et tamen Suavxtas Puellaris cuin virginali verecundia. Ut illa patriseerviethris inhaerebat ut nos amieos Paternos et amanter et modest eompleetebatur ut nutrices , Mi Paedagogos, Mi Praeceptores, Pro suo quemque ossicio diligebat quam studiose, quam intelligenter Iectit,hat ut pare eustoditeque ludebat qua illa temperautia , qua patietatia, qua etiam constan tia novissimam vaΙitudinem tulit medicis obsequeba-tri , Sororem , Patrem adhortabatur , ipsamque sudestitutam corporis viribus, vigore animi sustinebat. Duravit hic illi usque actextremum, nec aut Patio valitudinis, alit metu mortis infractias est quo lures gravioresqMe ohis causas relinqueret et desiderii et doloris. O triste plane eerhumque funus omorte ipsa mortis tempus iridignius Iam destinata erat egregio rivent, jam electus nuptiarum dies jam nos vocati. Quod gaudium quo moerore Utatum est Non possum exprimere verbis, quantum animo MInris acceperim , quum audivi Fundauum

ipsum ut multa luctuosa dolor invenithirtaeoiPιφ'-

574쪽

edem, quod in vestes, margarita, gemmas fuerater gaturus, hoo ita thus et unguenta et odores impenderetur. Est quidem ille extiditus et sapiens, ut qui se ab ineunte aetate altioribus studiis artihusque dediderit: sed nunc innia, quae audiit saepe, quae dixit, aspernatur expulsisque virtutibus Ilis, Pietatis est totus Ignosces, laudabis etiani, si eo-gitaveris, quid amiserit Amisit enim filiam, quae non minus mores ejus, quam os vultumqtie refer hat, totumqu patrem mira similitudine exscripserat. Proinde si quas ad eum de dolorinam iusto iteras mittes, memetito adhibere solatium, non quasi castigatorium et nimis forte, sed molle et humanum Quod ut facilius admittat, militum faciet medii tem Poris spatium. Ut enim erudum adhuc uiuus me. dentium manus reformidat deinde patitur, atqMe ultro re Iiiirit si recens animi dolor consolationea Tejicat ac refugie, mox desiderat, et clementer admotis acquieseit Vale.

576쪽

XVII. C. PLINrUS SP URINNAE AEUO S.

Ssio, quantopere honis artibris faveas, quantum gaudium capias, si nobiles ii venes dignum aliquid majoribus suis faciant quo festinantius nuntio tibi, fuisse me hodie in auditorio Calpurnii Pisonis. - oitabat καταπερισμῶν eruditam sane luetilantaminque materiam. Scripta elegis erat fluentibus, et i . . eris, et enodibus, sublimibus etiam, ut poposoit

Iocus. Ple enim et varie nune attollebatur, nunc residebat excelsa depressis, exitia lenis, severis iucunda mutabat et omnia ingenio pari. Commendabat haec voce suavissima, vocem verecundias muItum sanguinis, multum soIlicitudinis in re, magna ornamenta recitantis. Etenim, neseio quo

Paeto, magis in studiis homines timor, quam figu- et , decet. Ne plura quamquam libet plura, quo sunt pulchriora de iuvene, rariora de nobiIi recitatione finita, multum ac diu exosoulatus adqlescen tem, qui est acerrimus stimulus monendi Iaudibus 'stitavi, Pergeret, qua coepisset, Iumenque, quod

578쪽

si A maiore sui Praetulissent, Posteris ipse aelem Tet Gratulatus tam Ptimae matri, gratulatus est fratri, qui ex audilorio tuo non minorem vietatis gloriam, quam ille alter eloquentiae tulit tam n tahiliter Pro fratre eeitante Primum merus eju1, mox gaudium minuit. Dii laetant, ut aucti iatavius nuntrem l Faveo enim Eevio, ne sit steri . et Metum mireque eupio, ne n iles nostri nihil in domibus suis pulchrum, nisi imagines habeant et quae nune mihi hos adolescentes laeite laudare, a hortari et, Mod amborum gloriae satis magnu est, agnossere videntur Vale.

C. PLINIUS, ACRO UO S.

Bene est mihi, quia ibi hene est. Habes tax xem ieeum, habes filium frueris mari, fontibus, viridibus, agro, villa amoeni: sima. Neque enim dubito, esse amoenissimam, In qua se omPosuerat homo, felleior, atatequam lolieissimus fieret. Ego in Tuscis et venor et studeo, qua interdum Ite mis, interdum simu laetor ne tamen adhuc Possum Pronuntiare, trum sit dimoiIius, capere aliquid, an seribere. Vale.

580쪽

C. PLINIUS PAULLINO SUO S.

Video, quam molliter tuos habeas: Mo simpli- eius tibi confitebor, qua indulgentia meos tractem. Est, mihi semper in animo et Homericum illud, πατηργω ηπiος 1εν, ' et hoc no, trum, Paterfamilias. Quod si essem natUra SDerior et Urior, frangeret me tamen infirmitas liberti mei os inii, cui latito major humanitas exhibenda , t quam nunc illa magis eget. Erit homo probus, officiosus, literatus, et ars quidem ejus, et quasi inscriptio, Comoe dus, in ria plurimum facit. Nam Pronti Iatiat acriter, a Pienter, Pte, decenter etiam utitia et eithain xa erit , Ultra quam comoedo necesse est. Idem tam eo nenio de orationes et historias et carmina iegit, ut hoc solum didicisse videatur. Haec ii hi seis diis expostri, quo naagis Scires, quam Lilia ulius mihi, et quain juc inda ministeria praestaret. Acce dit longa id earitas hominis, quam ipsa periculaaυxerunt. Est enim ita natura comparatiam ris nihil aequo amorem incitet et accendat, quam carendi