Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

92쪽

quid tu paueorum 2 quid euhieula diurna nocturnaque 2 possidentu te, et per iees Partiuntur 3 An, - ut solebas, intentione rei familiaris boundae ierebris Mursioninus avoearis Si te possident, fe- Iicheatusque es et in minus, unus ea multis. QMintu tempus est enim humiles et sordios uxas Hiis mandas, et ipse te in alto isto Pinguique se-oessu studiis adseris. o sit negotium tuum, hoo otium, hi Iahor, hae quies, in his vigilia, in his etiam somnus reponatur. Effinge aliquid et excude, quod sit perpetuo tuum. Nam ait a re Tum tuarum post te alium atque Ilum domiuum sortientur. Hoc numquam tuum desinet esse, Si semel coeperit. Seio, quem animum, quod hoditer ingenium. Tu modo enitere ut in ipse sistanti, quanti videberis aliis, si mi fueris. Vale.

94쪽

Quantum opiarum in Oerieulano, in mamu ensi, in Carsulano, In Perusino tuo. in AEa-I-ensi vero etiam balineum, ex epistoli meis nam iam tuis opus non est unc tua armis vetus suffieit Non mehereulo tam mea sunt, quae mea sunt, quam quae tua hoc tamen disserunt , quod solicitius et intentius tui me, quam mei, ' exeipiis uni. Idem fortasse eveniet tibi, si quando in nostra deverteris Quod veIim faetas primum ut perinde tu nostris x us, a nos tuis, Perfruaris et deinde, ut mei expergiscantur: Iiquando, qui, seourm a Prope negligenter exspectant. Nam nautium dominorum apud servos ipsa eonsuetudine me . tu exoIeseit movitatibus AExcitantur, Probarique dominis se avos magis, quam Per ipsos Iaho. ant. Vale.

96쪽

Vidisti quemquammare Regulo timidiorem humilioremque post Domitiani mortum in quo

non minora flagitia ommiserat, quam sub Nerone, sed ieetiora. Coepit vereri, ne sibi iraseerere nee allehatur iraseehar. Rustici Aruleni perieurum foverat, exsuItaverat morte, adeo ut Itbruta recitaret publicaretque, in quo Bustieuin insectatur, atque etiam Stoicorum simiam adpellat. Adjioit it ei liana olea trio stiem sum. Agnoscis eloquentiam Reguli Laeerat Herennium Senecionem tam intemperanter qMidem, ι dixerit ei elius Carus quid tibi eum meis mortuis p numquid ego Crasso ait Camerino molestus sum quos iII sub Nerone deusaverat. Haec me Regulus desenter tulisse exedebat , eoque etiam, quum reseitaret lihrum, non adhibuerat. Praeterea remi miniscebatur, quam capitaliter ipsum me apudeentumviro, laeessisset. Aderam Arioniliae, Timonis uxori, rogatu Aruleni Rustioi Regulus ontra.

98쪽

Nitehamur, nos in parte eausam sententia ,etit modesti, optimi viri is tines in 'x,illo erat; in Domitiano relegatus Eoo tibi Iegulu uim ex o , inquit, fecunde, quid de Modes to , . t Laa ' Vides quod perieulum, si resPOndi-Νε, α , Bene quod flagitium, si male o Possum dicere, aliud tune mihi ritiam deos adfuisse. Respondebo inquam quid sentiam si de Loocentum iri cludioatiiri stitit Rursus ille suaero, ' i id de ruod esto sentias Iterum ego et solebant aestes di reos non in damnatos . I terrogari. Tertio iIIee Non ram quid demodesto, sed quid de pietatem odesti sentias, quaero. Quaeris, inquam, quid senti- .am 2 At ego nes interrogare quidem fas puto, de

quo Pronuntiatum est Conticuit me Iaus et gratulatio secuta est, quod nec Lamam meam aliquo Tesponso, utili fortasse, inhonesto tamen , aeseram, nec me laqueis tam insidiosae interrogationis Involveram. Nun ergo conscieuti exterritus ad

stum rogat, ut me si hi reconcilient: nec conteritus, Pervenit ad Spurinnam. mulo suppliciter ' ut a, quum timet, abiectisssimus Rogo, Inquit, manes inde ac PIinium domi, is ex plane mane neque enim diutius terra sollieitudinem O ssum, et quoquo modo effisias ne mihi irascatur. Evigilaveram. Nun-

100쪽

tius spurinna Venio ad te. mo ego ad te. Coimus in portie Liviae, quum alter ad alterum tenderemus. Exponit Reguli mandata, addit preces suas , ut decebat optimum virum pro dissimiI- Iimo, Parce. Cui ego Dispieies ipse, quid Tenuntiandum Regulo putes. Te decipi a me non oportet. Exspecto auricum nondum enim ab ex- sui venerat ideo nihil ne tram In Partem Te- spondere tibi Possum, faeturiis, quidquid illo de-oreverit. IIIum enim esse hujus consilii dueem, me omitem, decet Paveos post dies ipse . me Regulus convenit in praetoris filiolo. Iuuo me Persecutus secretum petit. Ait, timere βε, ne animo meo penitus haereret, quod in centumvis xati iudiei aliquando dixisset, quum responderer mihi et Satrio Rufo: Satrius Rufus, et ui est eum ieerone a emu Iatio, et qui contentus non est Imquentia seeu Ii nostri. Respondi, nune me intelligere Migne dietum, quia ipse confiteretur ceterum Potuisse honorificum existimari. Est vim. inquam, mihi