Iohannis Rossi ... Britannica, sive De regibus veteris Britanniæ vsque ad exitium gentis, & Saxonum expressa. Cui accessit ad praesens tempus apostrophe de horrenda in Iacobum 1. regem, eorum qui se catholicos, ... et De fide et antiquitate huius his

111쪽

porum antiquitas, si antiquitatis authoritas, nisi tot urbium emplorum monumenta a Bruto, & posteri siqis supdata, tot flum ina de eorumpo mipibus appellata, nisi deniq; omnium paene nsensus alias, ni e avocaret. Reliquis tamen mul o moderatius in hac capse sese gerit noster Candenus, qui vi utum hyc advenisse non negat, de gentis ver0 denominatiunς a Bruto, cum

alijs dqtiis aliquanxulum dubit t. Ego salva sua

venti utrumque affrmo. Duq vero sunt, quae animum meum ad hoc praecipue iuducunt, aliud a gςnerali historiar; in consideratione semptum

est, aliud g parxiculari. A generalii sc. Quis de

iri bist'riis acerbiss*viruletius scripsit quam Cor-Ν 'elius Agrippa in libro suo de vanitate scientia- rum, bi cum Troiana illa Hecub se in canem versum esse assirmati & ut ex ore su0 loquar nil ampliua meminisse nisi mpr4πς, oblatrare, maledicere, conviciari. cum in hist0riae tra- ctatu laxaret historiosraphos, qui c6fictis Argu- mentis fabulosis describerent historias ut sunt iti' la Morganiae, virgadonae, Melusinae, Amadisi, Florandi, Lanceloti, Tristami, & i genus alia, num de Bruto nψro quicquam habet subtilissimus iste historiarum rimator λ ne verbum quidem i si tamen fictum id fuisset,& nothum, censuram suam proculdubio non evasisset, nec iudiscium suum latere pqtuit, quod ob gentis huius originem adeo celeberrimum fuit. In particulari, quis

112쪽

ΑPQ LooEτrς vs. ius quis de historia nostra Britannica magis petulanter, &contumeliose scripserit, quam Ne Wbrigensis, qui Arthuri gesta,& Merlini vaticinia pro fabulosis ducere non erubescit: in omnibus vero invectivis suis, in quibus nimirum nihil omisit, ruo vel historiam ipsam, vel Authorem corro-ere poterat, in Brutum tame nihil habuit quod

objceret; unde inferri potest, quod si hi qui de

industria,&aquilinis oculis cui invidia valde e spicax est omnia perlustrassenti nihil tamen in Bruti detrimentum, ex omnibus historijs expiscati fuerint,alijs tardius credendum esse,qui soripitu, obiter & tanquam aliud agentes ad haec ac-eedat, an suo ducti iudicio, gn aliorum secuti do

gmata, non moror, nedum expostulo; ut vero

. sunt, qui huic histori paliquid molestiae exhibere videntur, sic & sunt quam plurimi, hque doctis

Dini, qui historiam hanc, & Authorem totis viribus defendunt, &summa efferunt laude. ut Ba- sngstochium hac de causa egregiς meritu,Theo. Cleuium, Lelandum, Iohannem Priscam, Hum- nedum I hindu mi & alios apud nos moder hos

authores Chronographos non contemnedosucco ut aiunto pede transeam. accedamus tandem ad Ponticum Virmnium, virum talicissimLin-riiij, & studijs doctrinae, nulli suae aetatis secunum, qui commentarios in Virgilium, Ovidii Metamorphosin, Statij, Achillaida, Claudianum& alia plurima scripsit, vixit sub Ludovico Sse tia, patria Tarvisinus. Is in gratiam Badoetae cla-

113쪽

ros T R A C T A T v s 'rissimae Venetorum familiae, ex Britannis olim oriundae, sex priores Galfredi Monumethensis libros in epitomen contraxit, de quo hoc testimonium tulit Galfredus historicus egregius, i . & Cardinalis, magnae vir authovitatis apud Ro- ,, bertum Clandiocestriae ducem, Henrici Regis si- ,, lium, patriae suae curiosissimus fautor, ex summa

in philosophia, atque archivis regalibus historiams, antiquissimam, continua serie ab ip s Trojanis., collcctam transtulit.verissimas esse Britannorum - α, historias arguit Regum occidentalium consues, ludo, quae erat secum semper habere eos qui voritate praecipua eorum gesta notarent haec Pone

' ticus Virumnius. Illi autem adstipulatur Badius Ascensius, & Ivo Cavellatus; virique viri docti, uti videre est in Ascentii editione, ubi in huius,, historiae frontispicio sic habet. a maio- ,, ribus nostri, saepius intellexeram vir circumspe-ι, iste) ipsos a Troiaias originem habuisse, dirutaq; H Troja, eorum partem Itali am peti jsse, partemque , , ad Gi sciam sub Pandrasi Gr coi um Regis pote-

,, statem missam fuisse: Bruti tamen tandem strata-ν, gemate& virtute qui Italiam petierat, aqua exum latis Graeciam adivit liberatam Gi qcoru servitu-ν, te exuisse, & ad Albion, qua postea Britanniam a ,, Bruto, & a seipsis Britonibus vocara voluere, ve-a, nisse, quam & Angliam ab Anglis sive Saxonibus

εν eam illinc occupantibus dicunt, ab ipsa tamen a-

,, liquando s Merlini prophet ijs fides adhibenda

m, est exterminandis: tantus me invasit ardor adue

114쪽

Aro LocrΤICv s. Ib sc1scitandi aviditas , an videlicet ea quae vuloo cc praedicabantur vera forent diccbant enim δ- ιι vum Gildam & venerabile Bedam ipsorum prae-ca clara gesta & facinora scripsisse, quod & Galfre- ωdus huius historis Author testatur cum me CN a- ccdoque in Bibliothecam Coll. gh Coris nitensis cibarrhissis siti, 'onnulloru librorum vis inciorum μ. gratia contulissim,libellu quendam, historis Re- cegu Britanniae nuncuparu , situ & pedore squalcn- lcm atq; horridum repperi, P diu desideraveram ια continctate: repertum,dij boni, quanto animi aD fictu iteruatq; iteru legi& perlegi quanta obser- cavatia habui, nec ab re, csi ex illo mihi patuerit hi-storia, quae prius fabula videbatur: unum tsi mo- leste ferens, quod tam praeclarus liber tot&tan - σta strenuissimorum principum gesta praeclara c6tinens, plurimis sanctis & religiosis viris appro-

batus, tot mcndis atque erratis contaminatus

fuerit, ut vix ipsum quispiam intelligere quiv c rit. Qiapropter de huiusce historiae iactura, at- ιε que deiectione condolens,huc & illuc permultas ic Duiussymnasi Parrhisiensis discurres bibliothe- racas tres alios c6mentarios stiperiore nomine nu-cupatos inveni, duos videlicet in coenobio sancti .e Victoris Parrhis sis, alteru sc. in eoi u bibliothe- ccca, vetustissimis characteribus scriptu,aliem vero paenes reverendum in Chi isto patre & dominum is

Abbatem dicti coenobij, quem pro scipso scribi is

lacerat, magnoq; observabat cultu, & in corunde ιι bibliotheca catena ferrea, inter chronita assi xu. cchos

115쪽

- TRACTAT V si, hos simul inventos subinvicem contuli, collato, G utcunque)castigavi, castigatos imprimedos cu-α, ravi. Nihilominus cum tot & tanta in ipsis adhucis dissidia reperirem, tumque a nemine hactenus Meastigati, tumque propter Authoris antiquitas, temicriptorum errore viciati essent, ipsum con- ,, shmmatum virum Iodocum Badium Ascensium ,, in hac re consulere,ipsumque fratum ire decrevi,

γ, quod si liqua scabra nimis atque inculta in dicta ,, historia offendat, praesertim quae ad sententiam ,, intelligendam dissicultatem adderent It suos, &s, quidem pios obeliscos in eam mittat, nihil ad fe--,, I, , nihilque abiiciendo quod sententiam varietra. aut pervertat. Q d siquidem ut credo,, riam) fecerit, Britones omnes aequum amantes, i, praesertim generosi, qui se a tali sanguine autu-ν, mant gencratos, ipsi in aevum sese esse obnoxiosa, sciant,&agnoscant, cuius opera & accuratione, istam necunda historia, tam praeclara facinora ab ,, eorum atavis cotinens in lucem veste recente in

,, duta solito clarior, intellectuq; facilior veniat. 'Haec in vetustiore huius historiae editione verbatim habet Ivo Cavellatus, nihil enim mei hic intexo. Si Galli tanto cum labore historiam hanc

Britannicam investigarunt, si repertam tanta cura promulgarunt, si promulgatam tanta observantia usque ad hodiernum diem amplexati sunt,

quid ipsi quarta faciant Britanni λ ingrati si reiecerint. in faelices si amiserint, malitiosi si detraxerint: Qualiter in hac causa affecti sunt alij mode

niores

116쪽

niores nostri authores & Chronographi Aoulingsedius. Hallius, Hooperus, Storus,& iam priadem Claphanius de literis certe bene meriti quosne prolixior videar 'uam par est, deindustrixiamprstermitto, in animo non est hic referre. Hoc ausim dicere, in paucis aliquos, in omnibus nutilos a nostro Monumethensi prorsus discrepare. Quid vero animum meum ad opus hoc indux rit, post tot Tresios viros,omni literaturae gen re splendidissimos,inter tam acutos,sedulos de indefatigabiles antiquarios, & profundos rerum indagatores,quos aetas hscnostra filicissime produxerit, qui ad veritatem e tenebris eruendam summis exanitatis laborib' hac in arena praecipuEdesudarunt, quid inquam me ad munus hoc obeundum invitaret, alijs 'egothsoccupatum,& in rebus istis antiquarijs ut ingenue de me fateorst minus versatum, mireris fortassis, Lector benevole, At ego, qua ratione id fecerim si oth mei ratio reddenda sit dicere non effugiam. Cum primum in historiam hanc Britanicam forte fortuito inciderem, coepit me fateor magnu quoddam l.gendi hane desiderium, ac ut in historijs legendis Ope fieri selet) mihi visus sum auth

rem nescio qui dessere, & amplecti, cuius cura, studio & solet tia erictum est, ut post tantam annorum seriem, inter tot rerum,temporu,& primcipum vicissitudines, &tempestates, haec Antiquitatum monumenta, naufragium no fecerint.

117쪽

iro TRACTA Tusdibus, quibus profession ornea debeor, te pus inrudat vacaret, remporis id, quod alij animum resaxa-di gratia, adambulandum, alij ad equitadum, alij ad venandum, alij aliter, pro suo cuiq; arbitrio,

a severioribus negotijs lucrati sunt, ego cui ad basce voluptates rerum facultas parum suppeditat, ut studia mea severiora, alijs lenioribus stu- dijs mitigare possim, ad historiam hanc saepe me contuli. Et ut frequens huius icctio altiores in me radices ageret, versus subinde hac de re factutavi, Vt quam minimo poteram temporis dispe

dio,tempus meum contererem. Dum vero hac itare variis di eru vicibus lente de pedetetim tantillos progressus secerim, cupi apud me cogitare, num

ludicra b c qiiς ego succisi vis horis obicctadi potius, qua proficiendi gratia coposui, silcci aliquid in se habeant, quod in publicum prodesse poterit.

In bivio hortitabat animus, an meos hos furtivos labores qui in manipuluni satis amplu iam excro. Verat,praelo comitterem, ut divulgentur, vel scrinio meo, tineis S blatcis devorados, videlitescerent: vicit tandcm publica patriae meae ratio, & amicorum quo rudam dc iiderium, quibus cu magna milii intercessit familiaritas, ut patriae mel cui quantus quatiis fuerim totus debcor, & amicis quibus hoc in ossicio deest ' no debeam, morem gerer m. Exinde disticha quaedam, &tetrasticha, in quibus historiar huius argumenta breviter co-

traxera, fusius aliqtiantu tu carmine nostro acta-

maiore inde hi loriae lucem coferre possita a. Cum

118쪽

Cu vero opus hoc, qualecunq; fuerit, rudi nostra Minerva xarassem venit mihi in mente, quanta sit de hac historia opinionum varietas , Pinde n5 abs resore mihi putavi, authores aliquot, quo quot pro temporis brevitate potui, evolvere, quic quid ex his legendo expiscatus fuerim, vobis Lectores benevoli in mea hac coclusione Ap logetica fideliter tradore..parcius in ut in alienis hortis at Gulatem ducer flores excerpsi,eos vcro qui ad veritate huius historis confirmanda maxime conducat seligere curavi: in re,si quid vevereor multa omiserim,spero no dec se alios, qui B patriae suq amore,incis his primitijs succeturi re velint. Aliorum erat labor historiam hanc e t nebris & squallore eruere, mihi tantum curae sute

sq, tamen facilius est petςre quam sperare a con-irqverfijs hanc liberare. Nec mihi vitio verti debet, si ego in huiusnaabdi negotiis p rum exercit tus, peregrinus ad haee accesserim, quia in litibus dirimedis arbiter is idone' est,qui neutri partium Unitate vel amicitia coni unctus fuerit: immo si veritatis studio, & sine cuiusquam praeiudicio id fecerim , veniam mihi facile impetrandam esse si erα Quid de hoc quisque sentiat vel susurret, nolo coniectura venari, quippe qui satis exploratu habeam, nihil Vnqua tam limatum, tamque ad

ungue svi dicituro quadratu fieri posse, uali j ij lx

docti no convellent,de malitiosis . n. non loquor, si dete Theonino omnia corrodiit None Arist

tele, Boetium, Virgilium de cicerone taxat La

119쪽

inperio obhcit. Nonne Angelus Politianus in lMiscellaneis suis errata omnium authorum,Cornelius Agrippa omnlium artium &scientiaru rimator, quod cum ita sit, non me multum gravabit aliorum de me sententia, quae s; iusta fuerit. sciant tamen quod in multiloquio facillimum sit

errare, si iniusta, Velim &hoc sciri quod si quis

ex usu vel malitia liberam maledicendi dicentiani sibi assumat,eam maleaudiendoamittar. Illud ει di gratat ante oculos mihi propono, quod fi meritis cuiusquam fima maligne responderit &clancu tum obsibilavetit livor, illud demum animi verὸ sublimis & invicti fuerit documentum, njbilo ει ignius vel maximis seis incommoditatibus aliorum consilere commodo. Nam quod Aulus Gellius ex Theophrasto habet) parva & tenuis turpitudo vel infamia subeunda est, si in re m gna utilitas amico quaeri potest: rependitur qui pe &compensatur leve damnum delibatae hon natis, maiore alia in adiuvando amico honestate, sicuti magnum pondus aeris, parva lamina auri est pretionus; sic quomodo mihi persuadeo le- lvis aestimationis nostrae iactura admittenda est, ut maius in amicos vel patriam commodum cops ratur: Qua in re Numen immortale imitari do cet, ad quod cum nulla gratia, nullum officium a nobis redire queat, nativa tamen genuinaque bonitate solis in morern omnibus gratis & ingra- dignisi ta atq; indignis suam impertit munifi-

120쪽

nificentiam, hunc unum expectans fructum, ut quam plurimos sui participes essiciat. Vtcunque vero de nostris his Britannicis, aeque vel inique, senseris c Lector optime) nihil impedit, quo mi nus legas, & subinde rumines & recorderis ι Siquid autem bene in se habent. id totum tuum est,ti mole, mihi, quicquid id fuerit, imputetur. F.. vero est historiae huius varietas, ut nec multum hanc placere promittam, nec displicere metuam. Proinde Lector si quaedam legenti tibi occurrant, quae palatum tuum forte offendant, & quae primo gustu abijcias, vel nausea quadam expuas, alia tamen fortassis insunt, quae ni fallar) usque ad latietatem te delectent. QMd ut de his spero nam quod volumus,facile speramuso ita de humanitate vestra si aliquatulum mihi blandiri liceat non omnino despero. Vale, Londini e dibus Interioris Templi, i6. Februarij,

Tractatus t o gelici Finis.