Bellum Christianorum principum, praecipue Gallorum, contra Saracenos, anno salutis M.LXXXVIII. pro terra sancta gestum:

발행: 1533년

분량: 170페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

HI STORIAE L IBE R II 1ν

de iuxta principu uelle iactu fuit. Quid plura Dispo sitis circa urbe agini,

ni bus,Chris scolae uiriliter insistunt:&Turcii quia de uita eoru agit forti/ter resis uti Turci toxicatas sagittas mittebat,ut quos uel lem: tactu sau/ciarent,graui morte perimeret. Nostri uero pro utra mQrri nonrmidan Q . Δυι tessellas clxca muros machinas erigunt,quibuS Infra se illOS quin in muris ciea expugna erant despiciuntn igneae turres lapideis turribus opponunt,k iam cominus hostis, lanceis 5 ensibus impugnat. Iam 33 sudes faces uapides iaculant in urbem, hostis terret,quia iam de morte timetur. Vnde fragor

turba: Hamor 33 sonabat in urbe Passim fugiebat matres cu stris θc filia/ .. bus suis solutis crinibus atebrasi quaerebat qa spem fugae nusquam habebat lami put se uictum redderet parabat hostis,cu LX millia Turcoru eminus aduenire cospexitIpsi em de ciuitate praemiserat ad illos,dscentes,ut p Meridiana porta ueniret ad ipsos,& adiuuarent eos. Nostri uero interim obsederat ii a porta magno comitatu, dc custodiebat ca Poditas episcopus S comes sancti Egidi l. Turci uero de montanis descendetes,ut eminus nostroru agmina conspexerui, timore perculsi sunt: &nisi in sua multitudine cofidissent fugae praesidiu,frenis retroflexis arripuissen fecerut tres turmas,ut una supradicta irruperet porta: dc suae confligedo, si necesse eis incuberet liberius subsequerent tertia. Sic Turci disposu tuti Sed dei cosilio nostri eruditiores hac diffinitione aliter mutuauertit Na Podiesis episcopus d comitis Raim udi exercitus, ut primisi illos uisu attigerunt,urbe relicta,celerrimo cursu irruut in ill os: no plus eoru formidantes multitudinc,qua canes fugientes lepore. O quot millia Hectorumilitu illos sunt insccuti paratiores de Turcoria corporibus extraherea nimas, qua quisqua famelicus eudi ad nuptias Turci uero ut uiderut tot armorial nimius lendore suggerebatem flamatibus rad assol fulgore

tot ueloces equoru occursus frementiu , tot hastas cotra se uibrales,rer

ga uerteriat,es nimis pigri dc inermes ad montana redire uoluerunt, sed quicuo inde descederunt,rursus ascedereno potueriat. Et male mulctati, nece dura sunt cruciati. Auxiliante deo, sic agmina nostra triumpho tali laetant, ad urbe regrediunt. Qui iterum machinas ascendetes, ut maiore metum hostibus incutieret, balistisdcfundis occisorum capita Turcorum in urbe prothciebat Nec tardante mora sunt ipsa teporis hora,na ues allatae Costantinopolitanae. Sed illa die in lacum n5 immiscrunt,sed nocte, plenas Turcopolis,gente scilicet imperatoris benedocta de assueta nauigationibus. l n crastinu surgente aurora, ut uiderunt naues h 3 qui

erat in ciuitate, praenimio timore exterriti sunt,o ultra habetes minime 'spiritu,quasi iam mortui, laterra corruerunt.Vlulabat oti filiae cum ivia/tribus iuuenes cum uirginibus senes cum iunioribus.Vndispluctus umdi miseria,qa euadendi spes no erat ulla. Intus erat moeror,& m A be/betudo foris gaudium exultatio.Tandem inuenerunt euadendi consi

lium

32쪽

is ROBERTI MONACHI

liuna,qui per Turcopolas imperatori significarunt ei se reddere ciuita tem,si illaesos dc incolumes cum suis rebus eos per mitteret abire. Quod ubi imperatori nuntiarent,admodum inde gratulatur,sed dc in demente concipit fraudem,ut deinceps parturiat iniquitatem: lubet ut suis reddatur ciuitas, Turcis integra fiducia tribuatur, de ad se Constantinopolim conducant. Quod ideo fecit ut res ipsa deinceps innotuit ut cum tempus accederet,ad detrimentum Francorum paratiores inueniret. Ita ciui/tas redditur 6 Turci Constantinopolim deducuntur. Nec immemor tamen fuit imperator tanti beneficia, quia pauperibus qui erant in exercitu largas eleemosynas praecepit erogari. Septe ita ' hebdomadibus de tri malis Nicaea bus diebus Nicaeae ciuitatis protensa est expugnatio: Nec ulla ui humana μηρ superata fuisset nisi dei adiutorio. Est enim muris densissimis & altis turribus praemunita, ut caput dc nulli secunda in tota Romania. In hac olim lcmpore Constatarini imperatoris CCCXVIII episcopi agregati fue/runt,ec de fide nostra propter haereticorum uersutiam, qui tuc temporis exant,traetaueriat, dc ita omnia sicut tenet nunc catholica ecclesia omnes unanimiter sanxerunt. Et ob hoc dignum erat, ut in initio sanctae fidei abferreret ecdeo reconciliaretur,ec sanetae matri nostrae ecclasiae, ut mem/brum suum,redintegraretur.Et prouisa fuit S disposita haec noua redin/tegratio, quam plurimorum qui ibi occisi sunt consecrata martyrio. In hunc modum,ut diximus,liberata est Nicaea ciuitas, εἱ expulsa est ab ea omnis diabolica captiuitas His ita patratis,sua mox tentoria nostri dei gunt, re abire parant, sic urbe relicta missis legatis Constatinopolitanis. Postquam uero de ciuitate recesserui, duobus diebus c5iuncta agmina in unum processerunt,ta ad unum pontem peruenerunt, iuxta quem duobus diebus quiescentes feriati sunt, dc de uirenti gramine equos ec beDiuisio exeris stias suas refocillaverunt. Quia uero ingressuri erant terram desertam sit --inaquosam consilium inierunt,ut diuiderentur,ec in duo agmina par/tirentur. Non enim una terra,una regio suffciebat tot hominibus, tot e quis,tot animalibus Una igitur 6c maior acies Hugoni Magno committitur Altera uero Boamudo coniungitan prima acie fuerut cum Hugo. ne Magno Podiensis episcopus; comes Ralinudus, dux Gotheseidus,de Flandrensis comes Robertus In secuda aute cu Boamundo,Tancradus, comes Normannus; dc multi ath principes,quorum nomina ignoramu&Ιης pς latin prospero successu per Romania iam quasi securi equitabat. Sed echVt 'ς ε improuiso quarto die,hora tertia, hi' qui erant cum Boamundo ui derunt CCC Turcorum millia sibi occurrere,dcclamosis uocibus, nescio quid barbaria perstridere. Propter quoruim me a m multitudine; quida

ex nostris haesitare coeperunt,utria resisterent,aut fugae diuortia quaere

rent Tunc Boamudus, ut uir fortissimus dc prudelissimus ec Normanus

33쪽

HI STORIAE LIBERI

ut milles antinosus, ut uiderunt quorundani animos titubare, praecipi/unt omnes milites descendere,&sudes tentoriorum infigere. Erat autem

ibi quidam riuus currentis aquae praeterfluens, iuxta quem in longum sua tentoria ponunt. Quam cito prouidus Boa mundus celere dirigit numtiu m, qui celeri cursu nostros uocaret,equo uolitans, ut statim ad bellum

properarent ia in paratum. Antequam uero tentoria tensa fuissent, centu

quinquagintaTurci equis uelocioribus aduecti, nostros aggrediuntur detensis arcubus suas sagittas toxicatas in eos immiserunt. Nostri uero e/quis admissis illos exceperunt, &comprehensos occiderunt. Turcorum

quippe consuetudo esst,ut retro confugiant tractis sagittis , dc dum fugi/unt aduersum uulnus se insequentibus infligant . Sed fugae nullus locus erat,qtva densitas hostium occupauerat ipsa cacumina montium. Pro. pterea nostri dextra leua eos instanter trucidabant. Et arcus de sagittae inutilem ibi locum habebant. Tandem eonfractis lanceis Francorum in corporibus impiorum,res agitur glad's. O quot ibi corpora corrueru truncatis capitibus ut mutilatis aliquibus membris. Illic uideres,quod posterior pars hostium impellebat priorem in gladios trucidantium. Dum sic pugnatur, dum sic pars prima necatur, pars ea Turcorum quae riuum transiit, protinus inuasit tentoria Christianorum: Diru/unt illa,trucidant matres cum pueris,& quos imparatos bello reperiunt ec sine armis Clamor morientium Boa mundi peruenit ad aurcs, dc protinus quid esset intellexi t. Bellum comiti Normanno committit:& ad ten/toria celeri cursu properat. Quos ut uideruntTurci,mox terga dederunti Boamundus autem conspicatus ibi iacere multos exanimes carpit lamen/tari:& dominu ut uiuis ac mortuis es set refugium deprecari Ad bellum festinus remeauit, sed tamen pro uallo εἰ munimine in tentorijs milites dereliquit.Antequa ad bellum uero rediret, fuerant iam nostri adeo fati/gati, siti,labored calore aestus, ut nisi mulieres potu derivo praeterfluetέ attulissent, multi ipso die bello succubuissenti Iam uero nostri Turcis irruentibus semel terga dederunt. dc nisi cito comes Normannus aureu uexil/him in dextra vibrans equu in conuertisset, de geminatis uocibus militare signum,Deus uult,exclamasset nostris illa dies nimiseesitiabilis esset. Sed postqua uiderunt reuerti Boa mundum dc comite Nor mannum, spiritu audatico resumpserunt, dc magis mori quam ulterius fugere elegerunt. Tanta quippe erat Turcorum instantia,& unus ita impellebat aliut quia nusqua erat cui* pro ullo comodo diffugiu.Nostros ita uallauerat,ila locu uacuu nisi circa te toria no inueniebat: multi de nostris tuc mortui sunt, si Turcorus agittis perierui. Nullus nostroru uacabat ab offitio, nullus Sacerdotalis

34쪽

ROBERTI MONACHI

rsa trahebat. Et dum sic nostri coartantur,dum nube uesantium sagittarum obumbrantur,adublat interea dux Gotheseidus dc Hugo. Qui cum ad montana peruenerunt cum quadraginta millibus eleetoru militu aspiciunt tentoria suorum undiq; circusepta agminibus Turcorum ociosi suos utcunt pugnantes,mulieres in tentoriis magno ululatu vociferan/tes, ardescunranimo,&sicut aquila fertur in praedam quam uox pullo rum stimulat ieiuna suorum: sic ira accensa penetrarunt agmina densa. O quantus ibi fragor armorum,quantus strepitus confra starum lancearum,quantus clamor morientium,ae quam hilaris uox pugnantiu Flamcorum, militare signumsuum altis uocibus conclamantium Congemi/nantur illae uoces dum eas recipiunt dc recipiendo emittunt concaua uabitum,cacumina montium scissurae rupium.Miseri quos primum inuenisunt,quia nunc homines, nucisa cadauera sunt,quos in cotegit lorica uel clipeus, & quos non adiuuat sagitta uel sinuatus arcus Ululant, gemunt, terram morietes calcibus terunt,aut procubentes herbam mordicussisn/dunt.Hos repentinos sonitus, longe positi perciplut alii gratulantur, alii moesti fiunt. Franci intelligunt militare signum suorum pugnantiua urci uero lamentabiles gemitus suorum morientium. Torpescit nupefa/ci a manus iniquorum,conualescitiam fatigata manus Christianorum. Interea dum Turci qui nostros impugnabant ad montana respiciusiconspiciun Podiensem episcopum S comitem Raimundia,cum reliquo exercitu militum d peditum de montibus descedere,suos inuadere,ob/riguerunt timore magno prae multitudine bellatorum, putantes quod aut desupernis sedibus bellatores pluissent aut de ipsis montibus emersius ent. Iam praelia in nouantur, recenter plurima Turcorum millia pro/sternuntur. Quid faceret Turcus,populus* per omnia spurcus Nisi sua terga daret & unde uenerat remearet. Sed qui prius cauda fuerat, caput incipit esse. Sic caput caudam sequitur,fugiens fugientes. Nostri quo/que qui iam prope in suis erant inclusi tentoriis, iterum resumpto spiri/tu animantur, se sua uulnera graues iniurias de hostibus ulciscuntur.

Qui prius instabant,fugiunt per deuia quae . Miles Christi prosternit

eos nece tristi. Sanguine terra madet,montis rubet undii p clivus. Com/pletur simus fluitante sanguine riuus Corpora caesorum tot erantpro strata per agrum,ut numerari no potuerint Ab hora igitur diei tertia us/que ad noetis crepusculum conflictus ille continuus fuit: ec mirum esse poterat unde gens tanta aggregata fuerit. Sed ut asitiebat,qui se melius scire arbitrant,Persae,Publicani,Medi, Syri,Caldari. Saraceni,Agulani Arabes de Turci ibi fuerant,&superficiem terrae cooperuerat, sicut locustae dc brucus quorum non est numerus.Nox quippe litem diremit, ma/gno fuit eis praesidio quia nisi tenebrae eos occuluissent , pauci ex tanta multis

35쪽

HIS TOGAE LIBER PIL

multitudine supersinflens. Gloria magna deo pro tali tanto p triumpho qui per emit noxios,glorificat suos. Nostri ital cb pellentibus tenebris, ad sua tentoria reuersi sunt. Sacerdotibus dc clericis hymnum deo dicentibus in hunc modum: Gloriosus es domine in sanctis tuis, mirabili m udiis, vi νοβsanctitate tua. terribilis atm laudabilis,4facies mirabilia. Dextera tua si Arim. domine pcussit inimicu, dc in multitudine gloriae tuae deposuisti aduersarios tuos. Dixerat inimicus,psequar-copraehendam illos, diuida spolia, implebitur anima mea, evaginabo gladium meum, interficiet eos ma/nus meas. Sed tu domine nobiscum fuisti,taquam bellator fortis, dc dux protector fuisti in misericordia tua populo tuo que redemisti. Nunc domine cognoscimus,quia portas nos in fortitudine tua,ad habitaculurn sanetum tuum,ad sanetum scilicet sepulchru tuum. His dictis uoces up presi erunt de securi iam ab hostibus nocte illa quieuerunt. In crastinu ue ro ubi sol flam manti lumine mudum uenus auit,omnes ad campum belli cucurrerunt, de suis plurimos peremptos inuenerui:d nisi cruces fu/issent, segregari ab illis uix potui sint. Illi uero quibus erat sanior intelloctus ut Christi martyres uenerabantur,& digniori honore quo poteranth umabant Et sacerdotes.clerici sepulturae debitos etandebant causu Matres pro filiis, amici pro amicis,lugubres emittebat plactusHis ita copletis,ad cadauera hostium spoliandalis inauerunt. Et quis referre po/test quantam ibi abundantiam uestium,quatam auri argenti copiam

repererint O quanta multitudine equorum, muloria,mularia,cameloruta asinorum nostri tunc habuerunt: Qui prius erant pauperes, deo opitulante,diuites effecti sunt. Qui prius seminudi, sericis indumentis uestiti

suntTeguntur tela dc sagittae dc uacuatae implentur pharetrae. Cura uulneratis impenditur,dccurae medicorum comittuntur. Sic die sota,non omnia acteis est gens nostra ex eo loco remota. Huic facto egregiae laudis si quis men pre referuntiis oculum uelit apponere,deum mirabile in suis operibus poterit aduerintere Esurientes etenim suos repleuit bonis,diuites uero non suos dimisit ananeS,deposuit potentes, uec exaltavit humiles,potentes abiectos reddes,

humiles gloriosos. Hoc est quod per Esaiam prophetam spopondit suae

dilectae Hierusalem: Ponam te in superbiana sanctorum,gaudium in ge/nerationem ,ec generationem dc suges lac gentium, id mammilla regum laetaberis,ec scies quia ego dominus salvans te, ec redemptor tuus fortis Iacob. Superbia seculorum nobilitas est uirorum illustrium, manam illa diuitiae,thesauros suos in terram fodientium, Quae nobilitas mammilla regum pascitur,cum e mundana potestas sub icitur. Et inde habet gau/dium dc laetitiam non tantum in hac generatione praesenti sedec futura

generatione seculorum. Altera autem disequae erat tertia mensis Iulri,tentoria summo mane defixerunt, dc uestigia Turcorum fugientium sequa C festinauerunt,

36쪽

ROBERTI MONACHI

festinauerut Sed illi sicut trepidae columbae facie accipitris, ita ante eo rum fabiem fugiebant. Igitur per quatuor dies huc illuch fugientcs, solima, viti contingit ut Solimantius dux illorum inucniret decem millia Arabum dux. uenientia sibi in auxilium.Erat autem Solim annus filius Solimanni ue/teris,qui totamRomaniam abstulit imperatori:Hie quippe postquam de Nicaea fugerat,gentem hanc in unum congregauerat,ec quasi pro ubciscenda sua iniuriasuper Christianos adduxerat. Hic cum eos uidisset de Arabes illum,prae nimio dolore equo lapsus in terram,ccepit magnis uocibus eiulare,seh miserum ae infelicem proclamare. Cui Arabes infor/tun a sui casum ignorates,dicunt:O cunctorum hominum impudentior, quid ita fugis Multum degeneras:quia nunqua pater tuus depretilio fa/git. Resume animi constantiam,&reuertere ad praelium, quonia ueni mus tibi in auxilium. Quibus ille,suspir is uocem interrumpentibus ait:

ofatio solis Magna uos uexat inurita. nondum uos cognouistis uirtute Francorum, Ποιμ ' hq nec esperti estis animos eorum Virtus eorum non est humana, sedcce

β τμῖ lestis,aut diabolica. Nec ipsi tamen in suo confidunt auxilio sed diuino.

Nonne in tantu deuiceramus eos, quod iam parabamus iliceos sunes eccanabinos, ut eoru colla immitteremus: Tu subito gens innumera,quae morte non ueretur dc hostem non timet, erupit de montibus, dc indubistanter se inseruit nostris agminibus: Quorum oculi ferre poterat eorum terribilium armorum lendorem et Lanceae eorum micabant ut coru/seantia sidera galeae dc loricae, ut uernantes aurorae,lumina vibratia: fra/gor armorum terribilior erat sonitu tonitruorum. Cum se bello praepurant. erectis inc um lanceis, seriatim incedunt,&ac si sine uoce essent, conticescunt.Cum uero suis adproximant aduersar as, tunc laxatis oloris tanto impetu irruunt,ac si leones quos stimulat ieiuna fames sanguinem animalium sitiunt. Tunc uociferant& strident dentibus &aera clamoribus implent, dc peregrini a misericordia neminem capiunt, sed o/mnes necant. Et quid dicere de tam crudeli gente ualeo Nulla gens est quae huic ualeat resistere,quae fugiendi locum possit inuenire quia aut di/uino aut diabolico fulciuntur auxilio. Omnes aliae gentes nostros arcus expauescunt,&tela timent:isti uero postquam loricati sunt,tantu timent sagittam, quantum restipulam sic formidant telum, sicut ecfustem ligneum. Heu heu tercenta sexaginta millia fuimus, omnes uel occisi sumus ab istis,uel dispersi fugimus. Nunc quartus dies est. ex quo a faeie eorum fugere coepimus,& adhuc non timore minori,quam & primo die trepidamus. Qua de re,si sano uultis parere cosilio qua primum ualet a tota Romania abscedite,dcne illorum ocuIus uos uideat jumma caute/- la prouidete. Haec Arabes ut audierunt,cum ipso Solimanno fugam concito arripuerunt. Christiani autem maiori sollertia sequebantur sugi/entium

37쪽

HISTORIAE LIBER III aue

entium uestigia inedilli de fuga non cessabant,d quantumuiS eorum an mi confusi fuerint. Ad quascunt tamenChristianorum urbes uel castella Arte fefelleis fugiendo ueniebant,hilarem uultum quasi potiti uictoria praeferebant: urb i. dicentes. Gaudentes iccum laeticia aperite nobis ianuas uestras, qubnia occidimus uobis omnes Francigenas, qui uos Sterras uestras depraedariri uenerant,ne unus quidem superesst de illis, quin aut mortuus sit,aut te Deatur in uinculis nostris. Solimantius enim dux noster a lia uia proce dit,&captiuos secum deduxit. Qui uero uerbis corum creduli erant, ape

riebant Adueti graues poenas luebant Nam depraedantes corum posse sessiones, domos incendebant, ipsos aut trucidabant, aut loris astrici os secum ducebant. Nolebant quippe ut Franci qui eos insequebant, aliquid inuenirent, ut uel sic inopia coacti persequi desisterent. Qui in hoc pru/denti sunt consilio quia illis ualde profuit, nocuit op omni exercitui nostro Nostri enim inuenerui terram illam desertam, dcinaquosam omnibus bonis uacuam. Vellebant spicas segetum ad maturitatem proxi/mantium, o inter manus confricando expilabant, tali cibo famem ut

cuni mitigabant. Ibi mortua fuit maior pars equorum, & multi qui

prius equites extiterant, pedites effecti sunt. Equitabant vaccasesboues, d magnae fortitudinis terrae illius arietes&canes. Transierunt ita sis tum illud quam cito potuerunt intrauerunt Licaoniam prouinciam omnibus bonis uberrimam dc uenerunt Vconium. Est autem Yco Yoohiuvinium opulentissima ciuitas temporalibus bonis, de qua meminit Paulus ciuiιοι. Apostolus in epistolis suis. Qui uero errauerunt in solitudine, in inaquo so ciuitatem hospitio commoda minuenerunt, ε domino suggerente, bonis terrenis repleti sunt Cum digredi a ciuitate placuit, suadentibus incolis,aquam inuasis dc utribus secum tulerunt, quia aquam in crasti num nusquam repererunt. Die uero secunda in uesperia ad quoddam flu/men peruenerunt,ibim duobus diebus hospitati sunt. Altera autem die cursores qui praeibant agmin primo uenerunt ad ciuitatem,quae Hera clea memoratur, in qua Turcorum maxima multitudo aggregabatur. Qui ut a longe deprehenderunt uexilla Francorum uolitantia, protinus effugerunt ut dammula erepta de laqueo aut cerva sagittata. Nostri uero laudantes dominum, sine obstaculo ciuitatem intrauerunt , d per di/es quatuor ibi per manserunt. Die uero quinta de ciuitate omnes ex/ierunt. Tunc Balduinus comes frater Gothefridi ducis, de Tancradus, ab at asse cum suis militibus diuiserunt,ic ad urbem Tharsum diuerteriar.

Erant autem multi Turci in ea, qui contra eos exierunt ad praelium, diu obstare non potuerunt Cum enim ueloces impetus nostrorum,dc si/nuatos incursus,dc diros ictus ferre non potueriat, pluribus suorum pro/stratis in munitione urbis se receperunt, di nostri castra sua ante urbem C a locauerunt

38쪽

a ROBERTI MONACH l

locauerunt,ic excubitores posuerunt. Illi uero qui erant in ciuitate Chri stiani,noei e media ad castra ueniunt,cum magno gaudi oci amates at dicentes. Surgite mulcti milites Francorum,quom a Turci omnes deci/uitate fugiunt & ulterius uobiscum decertare non praesumunt. Nostri tamen eoS persequi nolueruliquia nox eras, tempus scilicet ad persequendum minime idoneum. Die uero illucescente nostri ciuitate introieruli Libido do α 5 ciues eos libentissime receperunt. Facsta est autem contentio inter conandi in μας Balduinum ec Tancradum,quis eoruna ciuitati dominaretur, n utrorum 3 dominio subderetur. Tancradus renitebatur,quia solus eam

uolebat haberesed tandem cessit Balduino,quia maior ei erat exercitus fortitudo. Fuerunt autem eis in breui temporis interuallo traditae Athe et Ma duae cituitates una quae uocatur Athemae,alia quae Manustra, εἰ plurima str4 uero ibant secudis successibus, quonia Turci iam no equita/bant sed abditi erant in munitionibus. Maior autem pars Francorum in. gressa est terram Armaenictum: Quia inhianter affectabat inebriare terram sanguine Turcorum. Terra autem omnis silebat in conspectuip γrum,eis y Armaeni j obuiam ueniebant,&m suas ciuitates &castella recipiebant.Ad quodda uero castru peruenerunt, quod ita naturali positioe munitu erat,ut nulla arma prorsus,nulla machinametabellica metuerit. Sed tame diu noluerunt ibi demorari cum scilicet tota alia terra eis esset subdita.ex affectu uolebat inclinari. Erat autem in exercitu quida mi

les fortis ae strenuus& ab illa regione oriundus, qui terra illam postula uit a cunctis principibus ut eam in fide sancti sepulchri dc eoru 5e dei cu/stodiret, ut uita dc honore eius protegeret:Cui prineipes unanimiter absensum tribuerunt,quia sciebant eum esse uirum fidelem, dc bellicis rebusi doneum dc fortem. Dehinc prospero successu uenerunt ad Caesaream cappadocu. Cappadociae.Cappadocia aute regio est in capite Syriae sita, ad septen trionale plaga porrecta. Cuius incolae ciuitatis ultro se tradiderui, eos pbenigne receperui. Egres ity de Cappadocia, prospere uenerunt ad quandam urbem pulcherim ad satis uberrima, quam Turci non multo ante obsederat lc per tres hebdomadas impugnauerat, sed expugnare nequi/uerant. Ad qua accedentes, mox cum summa laeticia ciues obuia eis uenien es, lenivole susceperui. Hanc iterum petiit alter miles,nomine Petrus

ab Alpibus,dc impetrauit eam celerrime ab uniuersis principibus Ipsa nocte quida delator nugaru uenit ad Boa mundu, dixit 3 ei,us Q ad uiginti

millia Turcoria in proximo adesse, qui nondu scirent Francorii exercitu illuc aduenisse. Ille credulus uerbis medacibus,elegit milites electos quos secia duxit,& loca in quibus Iatere debebant peragrauit. Sed sicut delator inanis fui ,sic dc inquisitionis effectus frustratus. De hinc consurgetes coxor uenerui ad quanda urbem, quae uocat Coxor,quae plena erat omnibus bo

39쪽

M 1 STORIAE LIBER IIL as

tiis,quae utilia sunt corporibus hunLaanis. Ad quam accedentes ab his qui

erant in ea Christianis, officiosisi inie suscepit junc Et ibi per tres dies feri.

ati sunrallic unusquis suae c6suluit indigentiae: Lassi inueneriat rcquiem, esurientes refectionem, sitientes potum , nudi operimentum. Providit ita eis deus tale habitaculum quo facilius pati ualerent ualidum superuenturae famis cruciatum. Interea nuntiatum est comiti Raimundo, quod Turci metu territi, de Antiochia fugerant,ciuitatew minime prae munitam reliquerant. Qui inde accepit consilium. Ut illuc quingeni os milites dirigeret,qui arcem ciuitatis occuparent , antequam alys cognitum esset. Et ut uenerunt in uallem Antiochiae uicinam, tunc primum audie runt uerum non esse quod Turci discesssisi erat a ciuitate sed omni nisu quo poterant moliebantur defendere. Perrexerunt igitur usq; ad castrum castrum publiPublicanorum , eo F subiugato, alio secundo itinere diuerterunt,d in canorum.

Mallem Derugia peruenerunt, multos 3 ibi Turcos Saracenos in/Menerunt quos in ore gladi j superatos pi etesio occiderunt. Quod uidentes Armaenti terrae illius habitatores gavisi sunt, quia uidelicet a Christia/nistam uiriliter dc Turc16 Publicani sunt occisi:cotinuo cum terra sua reddiderut se illis. Et Rusam ciuitate obtinuerunt,3 plurima castella suo Ausa.

dominio mancipauerunt. Vniuersus uero exercitus qui remanserat

iter arripuit miserost infortunii successu per quaedam montana, qua: vis AF uti nulli erant nisi feris aut reptilibus pervia:Voi semita erat quae non ampli tatius unius pedissipacio dilatabatur, sic hinc dc inde rupibus d densis spina rum seu ueprium frutero artabatur. Ima uallium in abysium uidebantur immergi,cacumina montium ad sydera tolli. Hanc inaequalem semitam milites re armigeri collo suo arma dependentia gestabant: omnes aequaliter pedites quia nulli eorum equitabant: pleri libentis i me loricas, galeas clipeos y suos uendidissent, si emptorem inuenissent: multi quidem plurima lassitudine deficientes ea proiciebant,ut saltem sic e xpediti ire ualerent. Iumenta cum oneribus ire nullatenus poterant, sed plerisq; in lo/cis onera iumentorum homines ferebant. Stare loco aut sedere nemo poterat,quia alter alterum impellebat. Nemo poterat iuuare suum comi/tem nisi praecedentem ultimus, quoniam qui praeibat uix conuerti uale/ bat ad subsequente. Tandem finita tam infelici uia, per invia uenerunt ad ciuitatem quae Marasim memoratur , Sabincolis illis cum honore dc Nar M. gaudio excipiuntur. Illic abundantiam rerum temporalium inuentui, ibi suae miseriae dc defectus consolationem recipiunt ibi prior praestolatur ulti naum, sed ante pertransiit integra dies, antequa cauda capiti cohae/reret. Congregati uero dc die una quiescentes, secunda die ue/nerunt in uallem , in qua es: Antiochia sita : regia uidelicet ciuitas

Q 3 ab Antiocho

40쪽

ROBERTI MONACHI

ab Antiocho rege constituta dc ab ipso nuncupata. Haec metropolis est de caput totius regionis Syriae: oti m insignita per beatum Petru Apostolorum principem cultu fidei catholicae: in ea episcopalem cathedram posuit &Apostolos Barnaban&Paulum ordinauit. Nuc uero ut dominus ostenderet oculis mortalium , quod non est uirtus nec ulla potestas nisi ab ipso,prius hanc adquirere uoluit,in humilitate sermonis ore praedi cantium: modo eam recuperare uoluit in sublimitate potentiae armis de bellantium. Sic nostri in uirtute dei ad ciuitatem properantes ad ponteferreum peruenerunti inuenerunti ibi numerositatem Turcorum pontem transire cupicntium,ut his qui erant in urbe praestaret auxilium. Sed non est hominum dirigere gressius suos, sed eius est, cuius uniuersa subie/cta sunt impio. Nostri protinus irrueruc unanimiter in eos,nullsit peper cet urit sed in ore gladii magna multitudinem ex eis peremerui. Alη mente consternati fugerunt,&sic uitae praesenti suae consuluerunt. Sic potiti Christiani uici oria multa inibi repererunt spolianumenta,asinos, came loS Oneratos uino frumetod oleo,& rebus alηs quae obses is sunt perne cessaria. Tunc casti ametati sunt super ripam fluminis , quod non longe Antiochiae obes distat a moenibus ciuitatis In die crastina onusti bonis omnibus ad ciuitatem ire disponunt ad quam deo autore peruenire studetes in partibus tribus castra circumponunti Ex una enim parte montana prohibent accesesu ira, & om ne bellandi procul arcet ingenium. Quarta feria decimo nono caledas Novembris obsidio circa Antiochiam posita fuit, ad laudem de gloriam futuram domini nostri Iesu Christi, qui semper es mirabilis in operibus bonis.

CHI DE CHRISTIANORUM PRINCI

Liber quartus. VI A uero urbs Antiochena non solum naturali situ, uerum etiam moenibus excelsis, turribusw in altum porrectis, densissimis in cacuminibus murorum propugnaculis praemunita erat: consilium inieruntprinci/peS ut contra eam pugnares,non uirtute, sed ingenio, arte, non marte, machinamento , non conflictu bellico

Prius igitur ponte supra flume statuerunt,ut expeditius flume transiret, quoties transeudi nececesse haberet. T unc quippe in cofinio urbis magna bonaria fruetuu ubertate inueniebat, copiosas vindemias,foueas frumen/

SEARCH

MENU NAVIGATION