Caroli noni Francorvm regis vita ...

31쪽

Francorum Regis vita. 3a ministros omnes sacramento fid

cias facere Herico Regi voluit. H ra tertia huius diei obi j t in arce Vin senarum prope Lutetiam Parisiora clarissima urbem anno vii vicesimo quarto , subductis diebus octo deviginti: postero die corpus inspectiteli praesente Magistratu urbis, liu

res nulli intus reperti suspicionem vera eni ademerunt, quod a fratre da tum rumor erat. Regina toto Aprili& Maio filios v eluti captiuos habuit ne fugerent, neue tumultus & sedi tiones excitarent et missis ad Henricum nuntijs de fratris obitu, qui equis publicis Cracouiam diebus tredesim Peruenere, Statura re membra i Fu

XXX. Statura fuit pro sera , sed incurum

32쪽

3, Caroli noni facie pallida buxeave, oculis ferociam spirantibus, naso aquilino, oblungo collo, natura preceps fuit,

impatiens morae, iracundus, ferox, macilentus,non tamen credulus, m

moria firma tenacique de cum vellet egregius simulator. Libidinis non adeo profusae: facundia clarus, re Iudicio acri: periurium sermonis genus, non criminis putans, idcirco fidem violabat, quoties ex usu videbatur, in priuatis colloquijs passim

deierans.

FINIS.

33쪽

SAL v TANTIS.

PAPTRIO M ASSO NO

'rumpi A se omnis

e Majestati ad pedes m projicit, & impetradi ia dicendi copia, Sal-

ue, inquit, aetern cim patrie decus, Henrice Rex ad ornandam virtutem coelo date , jam quo virenti laurea dignissime. Reverso tibi quam possum gratulor, no

men, numenque tuum adorans at

34쪽

3 undercuerso quas regiones, quos populos quanta celeritate, quaru liciter peruagatos Quod decet forum tuorum contigit nulli, ea

qua nunc es aetate, Oceanum Tyrrhenum , Adriaticum nauigasti: transgressus es altissimos Europ iluuios Rhenum, Danubium , Albim , Vistulam , padum , Rhodanum que . Cominus salutasti Pyrenaeos , & Gebennas Aquitaniam per medium secantes : Alpes vero

appellantur, & Italiam a Gallia diuidunt, secundissimo cursu superasti: Iam peragrasti Germaniam, Poloniam, Italiam , florentissimas Europq regiones, & in armi S exe citatissimas. Ingressus es clarissimas urbes, Lutetiam, Cracouiam, Viennam , Venetias. Luteti Chrolus frater magnis te honoribus a

35쪽

vestitum & diademate caput euinctus es: Viennq Caesar te hospitem habuit Venetiis respublica, quq regem Francorum in Marci templo nunquam viderat. Salve igitur Rex

Gallic Poloni que ingens gloria,

iterum salue, rara Delicitate Uno anno &absenti& inopinanti tibi hic duo regna obuenere , alterum siu fragio, alterum lege. Scilicet ut in patria succederes fratri, foris extra neo: hic iuueni, illic seni. utque in patriam reuersus Polytropi cognomen merito ferres, Vlyssi olim datum, quod mores hominum varios urbesque plurimas peregre vidisset.

Iste autem aduentus tuuS non me diocri ter piorum animOS recreat. Moquidem imprimis intestina meorum fatuis que insania, & externa immanitate vastatam. Quoulque enim

36쪽

hoc ciuile bellum , quousque rarmem, quousque direptiones, quousque incedia aspiciam,&filiorum sanguine imbuar in stelix parens Henrice fili , idemque clementi ssime Do mine, adsis languenti, fer opem ar- pictae patriae: & quando mutare omnia in melius potes, quam abs te postulo pacem tribue. Pacem si subditis bona dederis, habebis fidelem dc perpetuam: si malam, haud diuturnam. Quod si qui priuatas inimicitias reip. condonare nolent, aut ab armis discedere, severitate in eos v-tere, ne impune tantos sibi spiritus tantamque arrogantiam sumpsisse videantur. Leges enim armis, a Ima legibus tueri oportet. Solon Atheniensis rem p. dicebat praemio & poena contineri. Hae sunt columnae, quibus regnantem niti oportet, ut adiecte faciendum bonos praemijs al-

37쪽

licias. rebelles metu poenae terreas. Tu qui magnum in re militari usum habes, & qui hostium copias praeliotispe vicisti, erigere hoc regnum, si

modo vis, potes. Nemo enim te cum sine sua pernicie contendet. Sola religionis dissimilitudo paci obstabit, quam omnino perire ex usu est, dummodo una abusus intercidat; nec gladio armis ve talia tam facile quam monitis purgantur. Ita ama literas, eruditos cole, da praefecturas & sacerdotia non pueris, non forminis, non belluis, sed iis quorum opera poteris errantes reducere in viam. Iuris etiam custodem de vindicem te esse oportebit. Esse autem qui poteris, sit magistratus fue rint venales 3 Qui emit,vendat necesse est , & quidem pluris quam emit:

tam et sit numerum magi S quam emptionem horreo: jam enim plures

38쪽

sunt in sin gulis oppidis magistratus, quam familiae, quam aedificia, quam

putei. Sunt etiam confertae exactoribus prouinciae tuae : hi pecunias quotidie imperant et imperent igitur naturae auri atque argenti fodinas, quas miseri agricolq ad restinguendam Qucstorum sitim paratas habeat. Et modum in tributis aliquem esse oportet, Christianissime Rex, ne subditi tui liberorum vitam in solutum dare cogantur. Nam qui aufert aratori bovem, aut equum, aut aratrum,occidit patrem- familias, de vagientes in cunis puerulos necat. Boni pastoris est tondere pecu S, non

deglubere. Hic Tyber ij vox est, qui Christianus non fuit, imo qui magis Christianus fuit, quam ij, per quoi

essicitur ut agricola nequeat uiuere, simul & tributum pendere. Sequitur exactorem miles, ad pr(dam,

39쪽

'quam ad pugnam melior, a quo phterfamilias vitam suam, & uxoris filiarumque pudicitiam redimere cogitur. Majorem infligere securim hostis non solet, etsi ad nocendum venit, quam delechq ad seruandos ciues copiae. Quid faciat paganus circumfusus milite, ab exactore ob sessus, pressus inedia, nec peculij do minus , nec compos sui Ergo discat

miles parere imperio tuo, auc mori:& cum stipendium acceperit,nec sui, nec alieni furtum facere audeat. Dis cant de nobiles, si genuS amant, Vi tutem colere, nam vitia magis quam timor, degeneres arguunt, sic ut vi

liorum magistri genus sibi decorum esse frustra glorientur. Ditissima prouinciarum ui Gallia, Sco futura sum diues,si opulenta pace floruero: si ibiij mei in gratiam redierint : si per grinae religiones,si abusus in exilium

40쪽

omittantur. pereant qui inter alumnos meos dissidium volunt. Tu Henrice, qui dicendi veniam dedisti, da veniam nimium liberae ora

tioni meae, nec me locutam puta, sed dolorem qui tacere nescit.