Marmora Arundelliana, siue, Saxa Graecè incisa : ex venerandis priscae orientis gloriae ruderibus, auspicijs & impensis herois illustriss. Thomae comitis Arundelliae & Surriae, comitis Marescalli Angliae, pridèm vindicata & in aedibus eius hortisqu

발행: 1629년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 역법

11쪽

Eruditio qualis tua est , ne ipsa quidem Praestan

fieri oportet, a 'que Te, mi Iuni i vere constia

tutini. Et accellit porro tum perpetua Amoris inter nos reclpocratio, tum non Studiorum eiusmodi, quibus Humilius nostrum de Inno centius vitae senus etiam Iucundius multo fit,conm

munichio non modo egregio Uistutum m

rito , verum etiam peculiari am

cit . Societatis Iure locum hunc o vas, qui eo honoratior est quo Te minus habeatur indignus.

12쪽

era armorum e misci aurini, atqUe eorum

que insupes hac

Idem charactere communi, cum D me. pag. s. III risit Smyrtii eorum S Magnetum, ad ualeb tem Seleuci ta aulai Ahae Rem tuti sons Ossa*-circa anuum ante

nodi Iuliani e M M-L XX percussit', 'si singulo incisum S in-Stnatomidia alibique ud Iutramque Rempublic mem pasta sacratum. Sina pristerea Faedus comitantia Decreta Smymaornm. P S.I S

Eadem Garactere communi, cum Versone. pag.22

V Idem claractere communi, cum nrasime, pag.' ,

13쪽

poris charactere, notata. . . pag, AA

Sacrarum in Artem io Erogationum Recensionis nument'm. J

Iscriptiones complures Graeca sepulcbrales , ahae tem ad priua tot flectantes. pag.

Scire

Ex Latino etiam Arunde ianis, selecta aliquot. pag. SQ. e Pq. Auctariolum aliunde cosi um quod claudunt Marmora aliquet Ebraica Londini ante decennium is veteris structura ruderis bin reperta. pag. seq.

14쪽

XVII Ad Sinuernaeorum Decreta S Haedui eum methesiis ictum, Commentariolm, in quo de eorum occasione & in Annalibus loco, Venere Stratonicide, Asylorum inre, Ai Dia seu Bona Fortuna, Stephanophoris, Mense Lirneam, trinis

Atheniensium Dionysijs,Iurandi formulis, Sigillorum v-su, Decima Censuali, id genui abs, fustui dist Matur.

Ad C. Septim3 Pubb citharoedi Uictorias commentariolus , qui de plerisque Veterum Graecorum Certaminibus plurima

Smyrnensent Donariorum , in Gramna j ornatum , Reccmonem, Commeutariolus ubi de Asiarcharum ossicio, Ciuitatum quae, seu aediluae, toties in Numino, u Ephesus in Asso Apostolorum dictae. pag. 163. XXAd Amude ianorum Marmorum cetera. pag.IZ XXI ad auctario, pleraque S demum ad Ebraicarum Inscriphionum Fragmenta Commentariolus; in quo de veteri Iudaeorum in

in Anglias atm

15쪽

Editionissens, causa, Consilium .

Sub anni superioris Epiphanijs, ex Asia aduecta sunt, ad Illustrissimi Comitis Arundelliae aedes , Marmora aliquot satis ampla, mutila & disrupta, sed Graecis literis plas unque incisa. Ex cime-lijs illis erant quae accepta ferimus felicissimae procurationi & summo cum iudicio praestita: V. Cl. doctissimique Guillelmi Pettaei, qui, ante annos aliquot a Comite, pro flagrantissimo eius & incomparabili erga

nobiliores artes veteremque Graecorum nitorem amore, in Orientem ad illud negot', non sine honesto commeatu, missus, insigni id genus mercium frequentia (ut Statuas, Figuras insculptas, Numismata dc quae sunt eiusmodi cetera selectissima praetermittam gestionis, cui praesicitur sumtus effusissime repensat. Cum primum inuiserat ea vir praestantissimus Robertus Cottonus, condus ille ac promus vetustatis loramge locupletissimus, ad me aduolat, impensius instat, vi mane proximo (nam prouectior nox erat) ad Graeca illa arcana eruenda, me totum accingerem. Libentissime annuo. Sed ut expeditius res absolueretur, rogo ut in operae societatem adsciscerentur amici communes, eruditissimus Patricius Iunius , Bibliothecarius Regius, & multiiugae doctrinae studi jque indefatigabilis vir Richardus Iamesius. Utrique condicit ille. Illucescente die crastino, conuenimus triumuiri in hortis Arundellianis, ubi Smyrnaeorum Decreta & Foedus, ab ijs cum Magnesiis, ad Seleuci Callinici Asiae Regis mala stat tali tutius conseruandam , percussum, in stela variatim disrupta primo comperimus. Fragmenta, suis locis commissa, longitudinem pedum VIII & pollicum binorum , latitudinem pedum III poli. V. crassitiem pollicum Vm exhibynt. Scriptura autem, cuius lineae Vtramque oram contingunt, imo g 'dinem pedum V II & pollicum V I occupat. Lavando & saepius detergendo lectioni accommodam reddimus, mutuas tradimus operas,

16쪽

& demum quae reliqua erant, exscribimus. Hiatus enim oc Lacunae, ut in edito exemplari videre est, haud sunt infrequentes. Sparsa statim est, ut fieri amat, de Asiatico hoc monimento fama di percrebuit passim

desiderium, ut exemplaria eius communicarentur quod non minus iusse iam amicissimis negaui ego , quam a curiosioribus e Hictim concupiebatur. Verebar enim, idque meritiinmo , ne ea quae ex Marmore mutilo accuratius desumta erant & ad veritatem lactionis exacta, hiatibus interim discatentia, iterata saepius inter transcribendum amanuensium incuria in deprauatissima, ut euenire solet, cito degenerarent. 1od ne fieret, atque ut amicis tamen, qui deperibant ea eHagitabantque , interea satisfacerem , Editionem promitto. Eam dum me, ditor, alias item, in eisdem hortis , preti j non vulgaris visendas Inscriptiones adiungere visum est. Maxime vero Marmoreas Graecorum

veterum Epochas, mutilas illas quidem (quod inprimis dolendum est sed eiusmodi interim ut in hoc literarum genere plurimi, idque plurimis nominibus, sint merito testimandae. Etenim nullus reperitur in toto orbe codex qui compluribus seculis eis non cedit. Et Autor eorum ipse anonymus seculis etiam pluribus vetustior est vetustissimo eorum, quos iniuria temporis nobis non inuidit, Chron ologorum. Graecos intestigo qui Scriptis isuis ex primario instituto Tempora dinumerarunt , in qu is locum principem , siue aeuum spectes, siue viri autoritatem, obtinet Eusebius, quem quingentis amplius annis anteruertit hic Noster, uti ex Apparatu nostro Chronologico sitis ediscitur. Imo nec Historicus habetur Graecus, Herodoto, Thucydide & Xenophonte exceptis cum iis quorum opera plane interciderunt, cui non multum praecedit antiquitate. Neque alibi siue in vetustis codicibus siue Marmoribus, praeter aliud unicum quod undellian rum est XVu, antiquissima illa numerandi formula per i ii A li O x pro I V X E CD M occurrit, si Herodianum excipias, qui eam uti obsoletam solus , quod sciam, Graecorum meminit. Mos ille Atticus erat, principalem nominis Stamen literam ponere & significare numerum; C scilicet pro A pro pro Napeti m L, H pro E anp C

nam si ipse ibi aspiratio est pro rio; it X M, adeoq; I pro unitate quae vocabulo, ni fallor, li seu b olim, uti postea oc h, signabatur. Atq; ad hanc rationem intelligendus puto est Scaurus Grammaticus & cetris rigendus ubi H ct esse literam scribit S apud Graecos quoque fuisse, ec ad Anificant. Attici, qui Priticipes siteras vocum a quilin earum uomina

17쪽

cause, consilium a.

incipiast, numeru notantes, hac quoque in eadem significatione vi-Nam quotus unum Nolant μ a literam pomm, quoniam apud illos Sis dicitur, Job Sic O , id est, centum H Atera notant.

Monstrum est non solum quod de A a hic legitur sed etiam quod de

& r.Vbinam eiusmodi apud Graecos dinumerationis aut vola aut vestigium t Corruptis Scauri Graecis , ut fieri solitum est, tam elementis quam vocabulis, quae heic locum habuere , substituebant, puto, ignari&oscitantes librari j illa Jύ. I, uria et mentem autoris minime a cu- tu M autem & a portentose forte in farciebant,quoniam cum quid ibi ve-ie scribendum ess t ne hariolari quidem potuerint, illa ex veteri Scriptura deprauata exarare, ut fit, eis visum est. Scripsisse potius opinor Scaurum, tus unum notant .vi, Ateram ponunt, quoniam apud illisis a dicebatur ; misi P sic &itaath Sc. Sed hoc obiter. Quinetiam Chronologica hac stela , in Inscriptionibus, quae hactenus reperta sunt, paucissimas habemus amiosiores. In Latinis fateor, Duiliana illa, si nimirum genuina est, & altera ante decennium ad portam Capenam effossa , quae Elogium est L. Scipionis Barbati F.

a V. Cl. Iacobo Sirmondo explicatum , triginta aut circiter annis hac antiquiores sunt. Et in Graecis forsan habentur, aliquot eiusmodi

apud Ianum Gruterum. Ceterum quanquam nonnullae ita tempore hanc praecedunt, attamen ad unum omnes , quotquot omnino visae sunt,

nisi nimium me fallat ratio, huic unicae, si Rei , quam docet, e cellentiam spectes , multis parasangis sunt postponendae. Quod ferme dicendum est etiam de Smyrnaeorum Magnetum stela quae Epocha.

rum Marmore amis amplius viginti recentior est. Neque enim tam integras ct expressas Decretorum simul & Foederis formulas Graecas tamque vetustas alibi comperimus; ut quae cetera ad historiam Seleuci Temporum attinent hactenus prorsus ignota omittam. In illa autem Epocharum describenda, opera complurium dierum collocata est. Obscurior nempe est, elementis saepius omnino detritis, fugientibus saepius. Has tamen , & perspicillorum usu adiutus di assiduo acumine & iudicio suauissimi amici Patrici j Iunii, post bene multas iterationes , in quantum fieri potuit, reuocaui. Insignem autem Chron ologici huius Marmoris utilitatem nemo non fusos agnoscet, nisi qui ac uratiores Temporum rationes, sine quibus nec Consilia, nec Res Cpstae rerumue Successus, quae omnia primaria sunt ciuilis scientiae documenta, recte deprehendi queunt, plane negligendas esse minus cordath:

18쪽

Editionis Asa,

date putet. Nobiliores in hoc habemus Epochas annorum MCCe aut circiter , ab initio scilicet Attici , sub Cecrope, Imperij usque ad

tempus quod annis aliquot Alexandrum Magnum proxime antece- diu ; ad.quem saltem , etiam Autorem descendisse verisimilimum est. Stelae enim huius (cuius latitudo est pedum id pollicum ; latus quod dextram respicit pedum II , pollicum XI: quod sinistram pedum Da pollicum VII crassities pollicum V pars in se. rio tuti ex descriptione nostra scire etiam licet , oblique abrupta disparuit. Coaeui autem fuere (de Graecis loquor scriptoribus atque viris aliquo eruditionis genere celebribus ; bc non tam de momentis temporum quam de integro seculo hisce Marmoreis Inscriptionibus binis Theophrastus, Menander, Pyrrho , Cratinus,Theocritus, Aratus, Apollonius Rhodius , Lycophron , Nicander, Epicurus, Ze- Berosus, Cleanthes, Calliniacbus, quibus & Hellenistas illos, qui

L X seniores dicuntur, ad ijcias , ut alios minorum gentium praeteream. In utrisque typis mandandis , ita Lineas repraesentari curauimus,& numeris signari,&,qua fieri potuit,iustam hiatuum & lacunarum proportionem exhiberi, ut tum ficilior esset Lectorior suade ijs supplendis conteistura , tum lineam aliquam in ipsis Marmoribus, si inuisere ea libuerit, citius inuenire. Hisce adiungere item volui praeclaras illas

C. Antonii Septimij Publi j Citharoedi Victorias e quibus etiam nonnulla quae densiissimis tenebris hactenus , in certaminum Graecorum re censione , obducta sunt , oc viris doctissimis fuere cruces, Lucem ac-piunt non contemnendam oc expediuntur. Plurima alia in pretiosissimo illo thesauro Arundelliano, quae omnia pristini aeui studiosis grata fore non dubitaui, uti & paucula quae penes me descripta in aduersariis habebam, adijcienda censui. Atque ita tandem promisi reus, etiam cum foenore , fidem libero. Quod ut amplius esset, tam Commenta oolos aliquot , quam Versiones adiungo. Ad Epocharum scilicet sen sum aperiendum, Apparatum Chronologicum, quo Annorum, quibus

usus est autor , rationes demonstrem; Notas Historicas ad breuiusculas Historiartim periochas illustranssas, praeter Canonem Chronicum, quo autoris mentem in annis potissimum Periodi Iulianae (quae communis est, dc perquam certissima Temporis mensura, quam etiam Livium

Chronosigicam soleo explico, additis etiam suis in locis,&Olympiadum & Reparatae si utis humanae anni'. In ipso etiam Cana ne, Notas intersero , quibus cum primariae classis Chronologis ob-

19쪽

causa, covsilium.

vijsque optimorum aurorum, de putando rempore, locis Anonymum

Narmoreum committo, eiusque autoritate, prorum re nata, aut firmo, aut

castigo, aut monita eiusmodi praebeo quae permieaciores irritent. Magna enim est vetustissimorum apographorum, ad haec prae standa , autoritas ; sed autographorum maxima; idque maxime in Temporum ratione quae etiam ob varias interpolatiqnes a librariis oscitanter committi talitas siepe nimis vacillat. Vnde potissimum item euentu ut nulla sere reperiatur in veterum codicibus discrepantia , quae diuersitatem in Temporibus designandis immanem , passim occurrentem, recentioresque indies excruciantem aeqnet. Quod non solum de Chronologia Profana dicendum est, sed etium de Sacra; de qua item, dum de Te, Porum ratione loquimur, id lyceat obiter adnotarie quod irassibi hactenus, in Orbe Christiano, publicatum est , paucissimis salie auditum,

sed a doctissimis viris & diu & impensiissime est desideratum , di obseruatu inprimis ut dignissimum ita iucundissimum uniuersis qui cum

historia sacra etiam Temporum, quod prudentis est, calculum varidique de eo veterum placita explorare satagunt. In Eusebi j omnigena Historia a viro:summo Iosepho Scaligero, ex Georgio Syncello, ante annum vicesimum, primo in lucem emissa, Temporum primorum Patriarcharum eiusmodi est dinumeratio; ut alia secundum Coc Seniqurum versionem, ad Ebraicos Iudaeorum codices alia, & demum, cuta vina seu ex Samaritanorum libris . lacris eisque mere Ebraicis, tertia fiat. Libros autem Samaritani sacros alios, praeter Pentateuchum, agnoscunt nullos. De eis vide plura apud Guillelmum Po-

stellum libro de Originibus & Scaligerum de Emetes arione Temporum

pagina da o. ad numerum Eusebianum M CCLXXI. De Temp rum dinumeratione quae in Iudaeorum lybris & LXx Senioribus habetur, heic plura dicere stuperuacaneum est. Ex libris editis satis dignoscuntur. Conmutum autem Samaritanum exhibet Scaliger in Septimo de Emendatione Temporum , alium sine omnino ab Eusebiano ab alijs, quibus in Europa usi sunt chro nolingi, rationibus, Notas irem eruditissimas adijcie. Sed eis Pataramae, reoquit , peregrinaretur p nt O alis Pentateuchum ab illis adipisci. Nam sane Chir,

Danae pietatis homines paulo hae in re negligenture1 iactent a sutre t eneu,' rei uberrimi FaGIm reae ardanent. Spero non defuturos qui voto nomstre fati faciunt aut exempla nostra haec illii maturi hunt. Nam huic conatui se a multa deesse ad persectionem ut non dubitamus ita pacam M.

20쪽

mur. Postmoduin autem in Notis ad Eusebij Graeca, in quere ex Samaritanorum Pentateucho Patriarcharum anni traduntur; In libro, inquit, nassit si de Emen tione Temporum produxi ain ambicr quod ip--ei nobis communicarunt Samaritant. Id cum hoc in omnibus conuenit

praeterquam in amo Malaleel, Enecb , Mathusala, quod quidem discrimen vitio librariorem huc commissum. Sed quicquid Chronicorum

communicarunt ei Samaritani ; in ipso sane eorum Pentateucho, quod pridem in hnnc Orbis angulum ex Asia aduectum, summa cum voluptate amplexi sumus, Patriarcharum anni multo aliter traduntur quam autoritate Chronographii nimii fidenter fixus ille asserere conatur. Quod tanti certε esse puto ut nemini non fore acceptissimum non dubitarim ideoque heic obiter animaduertendum interserendumque duxerim. Quinque primorum Patriarcharum Anni omnimodi, Adae nempe, Seth, Enos, Cainan, & Maleleel, ijdem ipsi sunt in Pentateucho

Samaritano cum ijs qims habemus in Iudaeorum. Sed de Iared in Geneseos eiusdem cap. v IS , Is, & ao. legitur , Vixit Iared rari diem xvi et id est, annos LX T O gemit Henoch. Et vixit Iared po quam gemit Venoch- nam malia et mari met et indi id est, annot

DCCLXXXV ct genuit fluat or fias O fuerunt cuncti dies Laredi mrim et mari met et 'alium et id cst, DCCCXLviI anni. Eiusdem item Capitis Commate as. & sequentibus, Vixit inethusala, om et Heth id est, LXVII ames, i genuit Lamech. Et vixit cmethusalah postquam genait Lamech, rus et inaret et metum: et mn id est, DCLIIs annos O genuit F ei atqμesum, Et fuerunt cuncti dies M, ibus h t mri et man 'rum a ruri et '*st, in XX ct mortuus est. Lamech vero vixit imi vitam et vir , id *st, Liu flora est reauit filum vocavitque nomen eiuT Noab. Ex p post , Et vixit Lam cssesquam genuit Aeah im a m tha' ssu DC -- O genuit fior at que filias. Fuerunt autem crum' Hei Lβmecb imo et Urio, o dimet a mn sui ami nempe DCLII De Noah di Sem eadem habet quae Iudaeornm codices. Sed Capite XI Geni seo' Post comma ri, heielegimus tu' ' V, 'am Gethsam liuor amet ' est, cuncti dira Sem

SEARCH

MENU NAVIGATION