Epistolae politicae et historicae ad Philippum Sydnaeum ... Hubert Languet

발행: 1646년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

si non cupivi multis innotescere , non prodii in publicum hoc biduo, quo hic fui. Derelitis publicis nihil aliud audivi, quam quod rex et operam, Ut excitatum incendium belli civilis res inguatur. Ajunt fratrem regis ab ipso rege constitutum esse arbitrum contrO- versiarum , quae huic malo initium dederunt. Vix tantum ocii mihi conces serunt crebra amicorum interpellationes, quantum satis fuit ad haec raptim ad te scribenda Bene vale Lutetiae 22. die Maii Is 8O. VI. Non in stoliciter it c meum Calli cum absolvisse visus selissem , nisi me in reditu vel emens febris corripuiiset, quae me valde excruciavit, omnes coporis vires plane labefactituit. Convenimus in Turonibus Dii, cena Andegavensem, a quo fuimus comiter excepti Saepius iacvariis rebus sum cum eo colloquutus licet ex ejus sermonibus de eo judicare, visus est mihi ingenio potius propenso ad humanitatem, quam ad superbiam, aut crudelitatem. Videbatur velle se constituere arbitrum controversiae or-

482쪽

ta inter regem fratrem, & Navai re- irrum, nec videbatur rex abhorrere pace, nisi Navarrentis interea dum de ea

agitur , Cadurcorum urbem occupas set, quam meo judicio, regi eam repetenti non facit restitue : est enim trabs ampla, Ioco valde opportuno sita Necessaria tamen erit pax Andegavens, si harum regionum imperium ipsi deferetur nam Gallia ardente bello civili , non post uni Belgae auxilia quae sunt ipsis necessaria, inde sperare. Ex quo huc sum reversus, indictus est

aliquoties Conventus omnium ordinum hujus urbis. In iis Conventibus acriter , ac etiam contentiose disces tatum est de rebus Andegavensis Plerique hujus urbis cives transferri ad Gallos harum rcgionum imperium, nequaquam consultum esse existimant ab ea re abhorrere videntur. Princeps Auraicus conatur ipsis persuadere, id esse plane nec est artum .propterea ad eorum conventus aliquoties accessit. Intra paucos dies quid de ea re futurum sit, videbimus Auraicus co-

itur se adjungere Gallis, quia nulla spes auxilii ipsi sit aliunde Rex autem Hispania nullas jam pacis conditiones

483쪽

proponit, nec vult in causa religionis quicquam cedereri quare videtur ob-nrmato animo in harum regionum exitium conspirasse. Cum vero summae rerum hic praesint ii, qui puriorem religionem profitentur , malunt mutare dominum, quam in gratiam Hispanorum perire. Vos autem estis harum rerum ociosi spe statores, perinde ac si ad vos nihil pertinerent. Principi Condaeos immam humanitate ita hic exhibuit Auraicus. Iam reversus es in Germaniam, cum tribus aut quatuor itineris comitibus. Doleo vicem miseri generosi principis, quem adversiriorum iniquitas cogita patria exulare, inopem per loca vagari, in quibus sunt qui ejus vitae insidientur. Rex Hispaniae dicitur in Lusitaniam irruptis cum viginti armatorum millibus, de quas lani urbes occupasse Ejus classis solvit Gadibus, ii superioris mensis, ut rcferunt mercatores, qui inde advenerunt.

Ajunt eum in Cantabris aliam classem instruere. Vereor ne Lusitani opprimantur: nam expeditio in qua rex ipsi, rum periit, satis testatur, quam imbecillae sint ipsorum vires Audio ipsos praefecisse suo equitatu Aphrum Ma-

484쪽

hometanum , qui fuit dux Op1 . UIA regis, quem in regnum Fesianum restituere voluerunt. Mitto ad te literas fratris, qua mihi nudiustertius hic fuerunt redditae. Scribit se sumpsisse mutuo Norimberga ducentos floreiaOS. Consulueram, ut proficiscentes Argentorat Lipsiam facerent iter Franco furto, quae est brevissima tutissima via , promiseram me misi tirum ad mechelii in commiendatitias iteras ad amicos, quos habeo; ipsae, quas ipsis esset traditurusta verum profecti sunt Norimbergam , nec mechelum , ad quem literas meas ipsis tradendas miseram, de suo itinere admonuerunt. Ita factum est, ut Mechnelius ignarus, quo nam ipsi pervenissent, litera n et eas apud se retinuerit ipsi vero ignoti Lipsiam pervenerint. In aliis tamen literis ci Doc . Andreae Paullo commenda- , , sed tunc abfuit a Misinia. Frater tuus ad me scripsit, sed breviter Credo

ipse de suis rebus ad te diligentius

scribere. Intra paucos dies Londino discedent mercatores, qui profecturi sunt Francos urium. Obsecro ut mihi scribas, quid me tui fratris cauci facere velis. Scribunt ad me anaici eum expedite

485쪽

dite loqui Germanice, quod mihi si

valde gratum. Existimo consultum fore, ut proximo vere mittatur Lutetiam, si res in Gallia tranquilla fuerint. Bene foeliciter vale. Plura scribam ubi melius habuero Anivei p. 2

die Julii Isso. XCII OUi tibi has meas literas reddet, vircst praeclare doctus, variarum linguarum cognitione excultus, sed cui suarum facultatum usum ademerunt insor licia haec bella quorum dum finem per multos annos frustra expe-etat, ut suorum praediorum proventibus tandem frui possit , absumpsit quicquid antea comparserat, quicquid ab amicis sine ipsorum molestia corradere potuit. Jam vero, cum horum malorum finem nullum prospiciat, ac de recuperandis suis facultatibus pene desperet, constituit, vestrant beatam Angliam tanquam domicilium quietis iumanitatis adire, ut videat, an navando operam Serenissiniae Reginae, vel alicui ex vestris proceribus, tantisper apud vos consistere

possit, donec hic spes aliqua pacis ec

486쪽

EPISTOLA

tranquillitatis affulgeat. Quoniam au tem, ex multorum sermonibus est ipsi nota tua virtus inhumanitas scit te a me coli, me a te diligi, si ipsum tibi commendarem, id sibi profuturum existimavit Eum itaque tibi conamcndo peto, ut eum tua commendatione juves apud eos quibus ejus eruditionem, industriam usui esse poste existimabis, quo possit adversus ortunae iniqueitatem subsistere, donec Delicior aura hic aspiret. Bene vale. Ant verpiae, Aug. Is 8O. XCIII. TIIae erga me benevolentiae non levem mictum in eo percipio, quod ex iis, quos tibi tua virtute devinxisti, nullus fere hic sit, qui non ideo mecum amicitiam contrahere cupiverit, quia me tibi charum esse sciret. Quotquot autem sunt, mirantur te diuturno isto secessu delectari , quem licet facile credant, jucundissimum tibi reddi consuetudine eorum, qui tibi sunt charissimi , an tamen tuae dignitati conveniat, tandiu istic delitescere , tibi diligentius perpendendum esse exictimant Metuunt, ne ii quibus minus

nota

487쪽

nota est animi tui cons antia , suspicentur cepisset taedium laboriosae illius vitae, qua ad virtutem contendi tur quam tanto studio antea colueris. Verentur etiam , ne diuturni secessus suavitas acres illos tuos impetus, ad capessendum res praeclaras, remissiores reddat, lamor ocii, quod antea contempsisti, in animum tuum sensim irrepat Saepius itaque a me petierunt, ut de ea re ad te scriberem , quod me facturum, hactenus semper ne 'avera, ac dixeram, mihi perspectam est animi tui constantiam, innon esse, quod metuant, ne ocio ejus vis Macrimonia emolliatur quod si quas falsas suspiciones de te vulgus hominum temere conciperet, te posse eas postea facile

cluere. Etiamsi haec, alia ejusmodi saepius ipsis responderim, ac etiam me mirari, quod ipsi ad te non scriberent, si id tantopere necessarium esse judicarent, non tamen destiterunt urgere,

ut scriberem in ad ea quae ego adferebam, responderunt, meas literas plus ponderis , quam suas apud te habituras Passiis sum tandem, non quidem mihi persuaderi, sed a me extorqueri,

ut ingratiam ipsorum ineptirem: nam et scio

488쪽

si EPISTOLAE scio niluit me adferri posse, ad te persuadendiim, quod non antea tibi ita

mentem venerit. Clim una viveremus, ita admiratus sum in te adliue adolescente ingenii acumen , judicii gravitatem, excelsum ac ad virtutem propensum animum, ut nondubitaverim , si te Deus diu superstitem esse vellet, patriae tuae in rebus dubiis non parum praesidii in tua virtute repositum fore , cum praesertim viderem, ad praeclaras istas tuas animi dotes accedere natalium splendorem, formae dignitatem, magnarum Pum spem , necessariorum tuorum in vestra repub. authoritatem solentiam , 1eliqua quae fortunae bona vulgo nominantur. Solebas interdum dicere, te

ab aulae strepitu, illecebris natura plane abhorrere,, tibi in patriam reverso, nihil fore jucundius , quam in liberali octo cum amicis vitam transigere, si quando id tibi concederetur. Verebar quidem, ne id a te serio diceretur, cum modestiam tuam considerarem in quam alienus esse ab omni

ambitione sed judicabam, etiamsi id

tunc in animo haberes , te tamen cum aetate mutaturum sententiam , nec sit

489쪽

se defraudari tua virilitis fructu, qIem sibi jure vendicare posset. Reversiis in patriam, istis praeclaris dotibus ornatus , .majore rerum cognitione insti ucstus , quam tua aetas ferre videretur, in tui admirationem omnes rapuisti quotquot autem ex vestra nobilitate ab ingenii liberalitate commendabantur, amicitiam tuam cor itim expetere coeperunt. Acccstit haec crenissimae Reginae erga te benevolentia, quae ut te ad virtutem contendentem magis incitaret, stibi ait thoritatem conciliaret, admisit te in suam familiaritatem , mi ornavit

splendida illa legatione, ad Impera

torem, qua ante tie anno Sitim magna laude periunctus es. Qi inti autem te faceret, testata est praechiro illo elogi , quod se ex ore ejus audivisse nobis retulit Illii strissimus princeps Dux Ioannes Casi mirus, cujus te memorem esse existimo. Quantam voluptatem Illustrissimum tuum parentem, homnes qui te amant, percepissse existimas , cum in illo tuo aulico tyrocinio, omnia tibi tam foeliciter succedere animadverterent. Ego sine

a disce o

490쪽

discessi ex Germania, ad haec loci non satis pacata veni, ut illorum succe tuum, in quibus meam scelicitatem constituebam, spectator essem ex propinquo , a me explerem ea voluptate, quae fuit maxima, quandiu res tibi exanimi sententia successerunt. Verucia praeter meam eae peetiationem accidit, ut huc veniens nescio quam nubem tuis rebus obductam compererim, quae

voluptatem illiam quam jam spe hau

seram, in moerorem convertit. Perpende tecum obsecro, quam tibi sit honorificum, istic delitescere, interea dum patria eorum, quos progenuit , opem auxilium implorat si consilia, quae suggessisti, ea esse patriae salutaria existimans, non ita ut decuit, sunt accepsta, non licet tibi propterea succensere patriae, cui omnes injurias boni cives condonare debent, nec propter illas a procuranda ejus salute desistere Themistocli in medium adferenti consilia , quae crant rei pubi salutaria, minatus si verbera Eurybiades, nisi taceret cui respondit Themistocles, feri modo audias Imitare Themistoclem,mlibet ab errore vestros homine S,

qui putant deletas esse in animis Hi

SEARCH

MENU NAVIGATION