장음표시 사용
181쪽
meo, i. e. eius causa, is a m Tuo de pro obtinenda gloria , , gloriae consequendae gratia ;υπόρ αν γενέσθm τυραννίδα, , pro eo , i. e. in eum finem, ut ne tyrannus fieret; - - , pro Deo, i. e. Dei vice: de, ut vetr p 'κ σκια , de umbra asini: super, ut iletrvκ-- -- κἀTis, super hortos mons est. . Cum Accusativo supra, ut vars' repstpsvetror' cpporn , pra hominem sapit; υτ pcrdi κα-γ-, supra centum annos vivere 2 praeter , ut υπ- μbipar , praeterfatum: & intermissionem , ut ivm p μιαν , sive inreplχιαμ ὴμ par, tertio quoque die, alternis diabus. Composita significat defensonem , ut' υTepremetricae , defendo: augmentum , ut υmpigerapoleis , nimis insanio et trans , ut uetra ore pau, transcendo, petr ppικλ- , foedifragus, traggressore deue consederanioni, 12. Tdo cum Genitivo sub , ut inr) κολπu, sub suu et
notae, noctis tempore e cum , ut Mub plam. mi, multo cum lumine procedebat.
i sub finem timo sub canicula , i. e. tempore caniculae, vel in ipso ortu canis. . Composita notat diminutiovem , ut isotianis, su vereor et Improbitatem materiae , ut υπολυ αν , auetrum hequam: Dbeflidinem , ut inaeκέω , obedio; - δίκvp, poenas subire: sub , ut υπά - , sub-
182쪽
Grammatices . i , subduco . subtraho et dolum, ut isse ab furtim sera ripio: item in errorem adduco. rhboa- i 3 αα , subrepo . Praepositiones aliquando suis casibus postponuntur , . . . ut iaptae , de pccei ronusque retrahitur , ... diciturque viis praeter . ne accusati-
Translato. accentu praepositiones fiunt verba , ut . : ( quod pro hi Poetis pro b pro tari licet r. επι pro ETeri ines , ades : v pro supra modum superes. Sic ώrae stae pro arrepudi . Poetae sepe Praepositiones per Turesin dissulvunt ,
Omnes Praepositiones memoria caui se his vers
culis clauduratur. - .E , mrὴ, - , . l cum patrio solum sectabis.. Eb, dius cum dandi casu et dabis rebae quarto Cum patrio, & quarto nato , bum, alia, ψ μι - iunges .
. Cum patrio, terno, & quarto impu, Do , mei, H p RG -ι, η υτά. Sed vatum exemplaria versans,
Repperies Are cum terno, nam, G μ.- junila. Praepostiones quaedam , inseparabiles , quae sere iextra Coinpositionem nihil significant. ,
aeS: , valde manifestus. graviter fremens. tae e tάσκι- pro taedii σκι- , spissam umbram faciens . . l,s , pro Piresianas , calumnior a
aut . ia, magna fames, quasi , -
183쪽
Privant ni cornibus. Interdum tamen re significat πολυ, multum ut Alignosis e sic & rvr ut riuulgo υψω , admindum suaviter membra pervadens. somnus. Interdum Hare , simul; ut hoχ- , idest olainois uxor . Inte dum Dον , aequale et ut Dolire repetae , aequiparandus . Interdum harmor, contrarium ; ut, or par, Phoebo adversariae. Interdum *-λ. mim , vitium , ut aetris; pro aisnoetrus, qui infirmis est pedibus . Interdum 2υc, non facite: ut re voerer , quod non facile conspicitur . Interdum nihil facit; ut spica et debilis. tot, cui adversatur dissicultatem, aut vitium mgnificat; noυχιa, adversa fortunae cetratis , prosph
De Accentibus. Graeci in seis vocabulis legendis, & efferendis non quantitatis, quod faciunt Latini, sed Accentus rati nem habent . Quare de Accentibus regulae aliquae t nendae : quanquam etiam Accentuum magister opibmus est usus,
Accentus triplex est , ut obiter in principio diximus, quantum ad rationem legendi requirebatur: N. cutus, Gravis, Circumflexus. Acutus assicit ultimam syllabam , penultimam , &antepenultimam et Gravis in ultima tantum ponitur equamuis in omni syllaba intelligatur, quae Acuto, aut Circumflexo careat et quam ob causam syllabicus dici solet: Circumflexus ultimam , aut penultimam occupat , & quidem nonnisi natura , vel natura simul, s&positione longam . Excipe tamen composita; ex Articulo subiunctivo, & infinitivo dc; nam μνι Circumflexum habent in ante nultima equibus adde Dativos Poeticos , Teueti seri Promi , & eteras. Vocabulum , quod Acutum habet in ultima, vocatur Oxytonum: quod in Penultima , Paroxytonum et
quod in antepenultima, Proparoxytonum . Quod gra, ui
184쪽
Grammat res. vi notatur in ultima , Barytonum vulgo dicitur equamvis omnia illa , quae neque circumflexum, ne que acutum in ultima habent, Gravitona dici soleant,
Vocabulum , quod in ultima Circumflexam tibet , Peris menon est : quod in Penultima Properispois
. Oxylona mutant in ipso orationis contextu Acutum suum in Gravem; & tune dicuntur, idest: ancninata: ut , Deus rimer, pro c. 'Non inclinatur tamen Acutus in ipsa orationis serie , sit sequatur dictio enclitica et ut 'sos ou , Deus tuus: Di, Deus es. Idem fit in fine periodi: ue
JλEm o c. omnia Didet Deus. Interrogativum vix retinet ubique suum accentum Acutum et ut vis es quis venit
Accentus Gravis, & Acutus abiectus per Apostrophum ex vocali, migrat . in priorem syllabam, si pars orationis sit declinabilis; ut vo ex , MAὰ ,; & mutatur in circum um, cum prior syllaba natura est longa, ut si non sit declinabilis, perit cum ipsa vocali: ut Tap - , pro Tapoi hco. , apud me . Compositio plerumque retrahit Accentum e ut xae- hic, pulcher , ludiosus munditiae: Opδx, sapiens , ψιλώropy. Hoc fere perpetuum est in particu lis, ae , L, Pus: ut xiphi ius, mobilis , ἀκινmr , immobilis i acnsrhet- , facile mobilis; δυσώrvetae, docile mobilis et tum etiam in monosyllabis, quando componuntur: ut vias, puer , clarus , bovos habens liberos et ,
. Aucta per Paragmen, & per Apocopen imminuta non
Excipiuntur Pronomina , quae in fine adsciscunt it ut brum pro aerus, hic: ex&roin, pro intipae , ille: Item, quidem et e M t, mihi quidem & cum o prae cedit syllabam adiectam per Paragmen e semper enimiis his est Accentus in penultima a ut T-TS , νον - , g ponto: h. . , , mei .
185쪽
iget Inclitutis Graeca Monosyllaba longa relicta post Apocopen aliquando acuuntur ut-χput opussim : aliquando ei cum Hsituntur: nei pro hordeum. Minosyllaba longa post Aphaeresim relies a circumsectuntur: ut pho, dixi: hu' , 'm, natus sum.
De Accentu Acuto. Si ultima syllaba sit brevis, Accentus erit in antepenultima, ut humanus , , nuntius.. Si ultima fuerit longa, Acutus erit in penultima,
Excipiuntur . i. Quaedam substantiva, & adiectiva, ut ure'dέν- , virgo, op i v, iracundus, , paucus, vλv- ns,, propinquus . Genitivi Attici omnium numerorum secundae De
s. Composita a Nomine , & Praeterito Medio, ut
Saολο ν , Theologus . Sed composita a RT-ω , oc-rido , Cipis, nutrio, , corrumpo , cum active capiuntur, sunt Paroxytona, ut laevoepotimor. matricida , otipvetpopy, qui feras nutrit; Areopo opse, qui populum corrumpite cum passive usurpantur, Proparoxytona sunt, ut Atti oκ--, a matre occim
s. Omnes casus Quartae Declinationis Simplicium, ut spissaer , &c. i. Vocabula desinentia in vi , & oi , quae in ratione accentuum pro brevibus habentur , ut tit xxλοι , Magistri; conventus. Si tamen in eadem dictione sequatur aliqua consonans . longae censebuntur , ut , et iistis.
186쪽
Grammatices. I romposita a , fundo; , iacio; φωλῶ, Demto , λεγω, υβι λά- , cumi habent Praepostionem Propam tona funi, ut D - , siqualis; et *o-- , omen , Te TOR', qui circumit, metriis , Meatalogus: cum Dero aliaret orationis partem praepostam gerunt, sunt raro tova, ut Oirmo .piu- cerva is ceto ae , eminus iam rex, ιμ---, qui bmnos tractat; disλη - , Theologur. In contractione ex gravi, & acuto sit acutus , ut
De Accentu Circumflexo. tanga natura ante finalem brevem , si tonum h . buerit, circumflectitur, ut et iα , corpus, Miletoe, mufa . At vim re, et M o Paroxytona sunt , quia so- . la positione producuntur,. .
I. Adverbium oboi domi , ad distinctionem Nominativi Pluralis ab , domus is a et . Tertia persona Aoristi primi Activi Optativi Mo
ristus primus Imperativi Uerbi Medii. g. Item tertiae personae optativi Activi desinentes inoir in his enim censetur haec diphthongus longa, . Interdum petiuitima circumflectitur , licet ultima sola positione sit longa, ut ehanixe sulcus. Id tamen non observatur ab omnibus. In Conti actione ex Acum , & Gravi fit circumflexus , ut siquam , mdere, Gamate . . Hic ae, & s coalescunt, quorum alterum acutum , alteriim gravem accentum habebat sic uti-- , , Iac, te. Sed tamen , non Ae is, Latonam t erecundiam, quamvis hoc posteriug
aliqui cucumflectant . Addebria, aes,
187쪽
De Accentibus Declinationum is . .
Qualis Accentus est in Recto, talis fere est in oblioquis, nisi obstet aliqua ex infrascriptis Regulis t
In tribus prioribus Declinationibus Simplicium , si Rectus sit oxytonus, tunc Genitivus , & Dati-
vus circumflectitur in domnibus numeris, ut Saoc Deus, Ssu, , Stair , Θιῶν , Saoix. In reliquis autem casibus acutus manet, ut Si , Se , Saai, Θω , Θεέ , Si Acutus fuerit in penultima, ubique manebit , ut Eυλον , lignum, Si Circumflexus fuerit in penultima, mutaturculum, quoties ultima sit longa, ut obcae,
Si Acutus fuerit in Antepenultima , in penultimam transfertur, si ultima longa sit, ut d, --, A mo , dropseras, Adpaisso, aeropumir , άν άπων , ἀν-
Genitivus pluralis primae , & secundae. Declinationis in ultima circumflectitur, nisi in Genitivis stemb: ninis Adiectivorum, quae descendunt a Maasculinis tertiae Declinationis et hi enim Genitivi eundem habent accentum , quem Masculini et ut o, sinua , cis hisp s . adiis , scina ,
ouinta melinatione Simplicium. Acutus in ultima u Recti erit in penultima obliquorum , ut 3 lmoes, , -3Zaraia , lampas et Si vero penultima fuerit longa natura, circum
flectitur, quoties ultima fit brevis, aut anceps ,
188쪽
i Grammatices . 18sut cae*- , ,-Salvator: ἀγών, ἀνώ
Acutus , in penultima Recti transfertur in antepenultimam obliquorum , quoties ultima sit brevis, ut μα-- , μά- - , St. Idem fit de circumflexo; qui tamen vertitur in acutum: ut si cet , Acutus in antepenultima Recti permanet, quoties ublima sit brevis, vel anceps, ut tetri preti vise , ... pάμ- , sera privi exu et cum vero ultima longa erit, accentus occupabit penultimam, ut rara poel
Honosyllaba Quintae Declinationis acuuntur in Genitivo, & Dativo Singulari, ac Plurali in ultima, ut χ- , manus, - -, Ty MEA , Tm χερε . In Genitivo Plurali , Genitivo, ac Dativo Du li circumflectuntur in ultima, ut , Pp- . In Accusativo singulari, in Nominativo, Accus livo, Vocativo Duali, & Plurali circumflectuntur in penultima, si sit natura longa, ut X a , χἀ
I. Participia , qui posuit: ras, raretae, quisetit: t. ,δον - , qui dedit: iis , -- qui ecl. 2. Tis, interrogativum , quod . tonum nabet in priore per omnes casus : sed cac Indefinitum t num habet semper in posteriori syllaba , praeter
Diphthongi io, & a finales circumflectuntur, ut daciem AL, o Rex παν-χὴ, ubique . Adverbium tamen lip ecce , excipitur , ut ab Imperativo,tu, Dide, distinguatur . .
Vocativus in is a Nominibus Propriis in est Pr
189쪽
rum, te, . , .n , ia , ia . . Possunt tamen habere accentum dictionum encliticarum , si illas in in
De Encliticis. Encliticae dictiones sunt , quae proprium accentum in contextu orationis vel omnino amittunt, vel ad ultimam syllabam praecedentis dictionis remittunt ;ut, tauera maeae , audivi quemdam: Abae , sermo
Reperiuntur Enclitica in sequentibus partibus Orationis.1. In articulo, - , & Poetice pro indefinito C, alicuius, &, pro mi, alicui. a. In nomine aes, quidam , per omnes casus: At m ,: m, quis, quυ , Interrogativum non est Encliti-
. cum ὴ: nusquam enim suum accentum amittit .
3. In Pronomine iisu, mi , μὴ, cum suis Dialectis , , &c. non autem tu μὴ, ψιο , ἰμὶ, ut nec in 'ialectis inde natisr eru, σοι, .: O ,e, pavriter cum suis Dialectis. In Duali Pronominis . tertiae personae Encliticum est eripi , & ν*ώ , seu . tripari, quando accipitu pro ero tertiae personae enam et peo secundae personae non est Encliticum. In Plurali autem ejusdem Persenae Encliticum est, de apir , seu erpi, pro opici, ut & σψtas , prose, sed non seniper omnes Post Praepotationem praκα. , & disjunctivam conjunctionem b non inclinant . In
190쪽
g. In Verbis, , fum , de in , dico , in omnibus per senis, & numeris Praesentis Temporis Indicativi
Modi, exceptis secundisi singularibus . s. In Adverbiis ratis , aliquando Tod rum aliunde retrodi, alicubi et V, quodammodo Tag , adhuc, dum ;xv, alicubi et v. , Upiam, cum infinite accipiuntur est enim interrogative capiantur, Enclitica non sunt . d. In conjunctionibus di., nie , vep, pa , νύ, oui , & similibus . . . . Synencliticae vocantur , quando plures Encliticae conjunguntur, ut a sos, Dominus meus es, TU Um etiνέ; Pt, Derberant me aliqui; & in hoc casu prior Enclitica recipit accentum posterioris , ut videre est in exemplis allatis . Inclinant , hoc es transferunt Encliticae accentum
suum in dictionis praecedentis snalem Duabam Vel quando praecedens dictio habet Acutum in an
te nultima, ut apopωπὴ aes, homo quidam . Vel Acutum: in penultima, quae cum ultima est Trochaeus et ut et Ueiu vom et ano vi et i a paea . Sed
hisi, &-post voces hujusmodi Paroxy tonas non
. Vel Circumflexum, in penultima, modo. ultima sit brevis, ut, emaeus quoddam. Si tamen ultimast longa politione , Enclitica suum tomm . retinet ut xvve eri, praco es.
Si Encliticam dictionem praecedat vox Paroxytona et tunc enim enclitica, si sit monosyllaba, suum acce tum omnino perdit, ut tau , lignum niseuis . Meus si Dissyllaba sit enclitica et, nam tunc servat accentum, ut noxiise pus , Petrus loquitur . Si dictio praecedens incliticam sit Oxymna, ut --