Oratio habita Lipsiae ad funus illustrissimi principis Mauricii, ducis Saxonum electoris, cum praeteruceretur, 13. cal. vil. Ioachimus Camerarius

21쪽

stanter,ne p tam circumspede dc prudenter, necue omisnino tam laudabiliter Sc praeclare ,sese tenere ille rege. rere potuisset, nisi aeterni Dei benignitate, cum reger tur mens ipsius, tum uoluntas confirmaretur, in hoetam ambiguo ec aspero spacio, quo decurrerunt conis.

filia dc actiones eius. Cui benefico re propitio Deo gratias agere debemus, quod tam miserabiliter peraniciose alibi rebus confusis oc perturbatis, in nostris hactenus (ipso profecto ipso Deo munifica manu sua retinente) oc custodia Veritatis coelestis diligenter at vfideliter praestatur, oc is status mansit quem repraehen, dere ne obtrectatio quidem posse uideatur. Sed de his

plus uerborum facere superuacaneum, cum res in meis dio oc conspectu sit uniuersorum. Nam si quis neque apertis oculis aspicere, nes cognitione animi intellis gere quicquam uult, paratus gladiatorie impetere queis libet,& omnia arripere ad exagitandum, oc cui hoc est in mente re ore, odi hominem, iratus pugno: cum eo tanquam Esernino, committatur sane Pacidianus aliis quis, nos quidem litigare nolumus, neo in praesentia acerbiff. dolor patitur. Tuam autem Illustrisi. prinis ceps,pietatem, liligentiam, operam,ut uere possumus, ita debemus celebrare commemoratione uerborum, declarantium memoriam animi grati. Qui cum perspiceres ad Ecclesiastici status diuturnitatem, plurimum momenti afferre solere, ueram rationem doctrinae boonarum litterarum atm artium, sine qua nem publicenes priuatim uita ordine S recte degi possiet: omnia hus modis curasti, ut restituta ueritate in scholis,eruae dita esset omnis re consentanea institutio. Non enim

respectus hic tantum adultiores c ut ita appellem ocperfectiores tu. 'auonea studiorum, sed prima etiam

rudimen.

22쪽

rudimenta ae puerilis Iud& complexus fuit. Quarun,

omnium tanquam extructionum, ea es ec firmitas repulcritudo, ut alius quiuis exemplum sibi inde petere possit, oc ad optimam spem in posterum, ut illae stentat 3 perdurent, tantum hoc requiratur, ut sartae te StoeprMentur. Quae iam haereditariae successionis iure alii cura incumbet, oc suscipietur, ae respondebit auis toris ais fundatoris, uoluntati ac sententiae. De quo plura nunc nihil attinet dicere. Quod attinet autem ad luctum nostrum, etsi dolor immensus est. 5 uix fieri potest,ut aliqua consolatio reperiatur,recente maxime malo &cruciatu furibundo,& deficiente ais languis do corde hoc tanto uulnere,tamen debemus meminisisse, quod christianam religionem profesii, ante omniaec cognitionem nos illius tueri, ec disciplinam a nemis ne deseri oporteat. Primum igitur cum constet lituostrissimum principem nostrum, in eo belloiaquod non ipse mouerat, aut petulantia cupiditateve propria excitauerat, sed ad quod suscipiendum ac gerendum sueis rat coactus, nisi exponere uel potius obgcere impresissioni hostili uellet se terrasty re ditionem atque subdiatos suos,quorum sibi salutem oc incolumitatem desei dendam atque protegendam diuinitus commendatam esse sciret: In hoc igitur bello occubuisse principem nostrum, gesto sine cuiusquam iniuria,& ad patriae communis protectionem, cum sit manifestum oc nois

tum, cfortissime illum quidem dimicat mod quoa

sine maximo desore referre nequeo) non sibi uitaes suae parcentem aut prouidentem, quo quam celerrime extincto incendio illo,slamma bellorum omnis in Germania sopiretur, oc optatae pacis tranquillitas reparaa

xetur Sic igitur eum pugnatum, cum in acie letium

23쪽

(quemadmodum diximus) uictorem in castra reuer

sum, ita postea mortuum esse neminem fugiat, quem admodum optari talibus rebus potuisse aut deduisse uideatur: Decet nos propitio re misericordi Deo grautias agere pro tanto beneficio,ned hanc animi asse Stionem indulgendo moesticiae, corrumpere. Nam postspraesensit princeps oc notauit signa quaedam appro,

pinquantis Mortis, ( praesciitihus ijs quorum Pu ocante taciturnitas, probitas, constantia, integritas, exisplorata fuerat,quid ab eo nullo periculoso aut dissicili casu ac tempore recesserant,oc qui illi omnia tum sum. mae fidelitatis debita ossicia praestiteruno quod permaneret mens integerrima, oc uox quoque non impediretur, Animus autem esset cui fuerat semper excelsius atque inuictus: Tum igitur pie re religiose multa Io.cutus, dem illo ipso bello copiose testatus fuit sentemtiam re uoluntatem suam, Cum quidem dc alia necessaria, ijs qui aderant, exponeret, oc certis de rebus quid feri uellenostenderet. Neque ille se inuitum terris excedere professus fuit, quod se fidei in filium Dei suae, opistima spe foueri laetaretur, oc non sentiret assici diud

rio uitae eius,in qua continuis quasi fluctibus negotio, rum, uexatus, tam incertas uoluntates oc leues homianum animos, oc indignam meritis suis gratiam experistus fuisset. Necy quicquam omisit aut neglexit, quod illo non toto bidui tempore quo decubuit, uel utiliter indicari mandari committi potuerit, uel ritu re ligionis nostrahoc disciplina Christiana fieri obseruaurique re peragi debuerit. Cum sacerdote colloquio uni habuit fidele, oc sacratissimorum Christianae comis munitatis mysteriorum cupidisi. particens factus:

Verbis piis se senium intimum cordis sui testantia

24쪽

bus, inuocauit aeterni De misericordiam, celebram do Nomen, re testando fidem unici saluatoris, reconis

ciliatoris, intercessoris Iesu Christi,iurum Dei. Quae pi

tatis ut semper haereret cogitatio, pethi, ne cessaret Saacerdos Sc de Christo, donec spiritum ducere animadis uerteretur,mentionem salutarem sacere,& sibi ea subis hcere quibus in fide Christi animus confirmaretur. Omortem nem ei a quo obita est malam aut detrimento. seminem uili qui hunc carum habuit animo suo , aut submissa uoluntate fauit successibus oc fortunae, Sc laudi ipsius deplorandam, ac multo laetiorem, feliciorem,

iucundiorem, quam esse multorum uitam putandum, siue per dedecus conseruatam, seu remanentem in turis

pitudine,flagitio, impietate, scelere. Ita igitur funeium fato suo,non quidem gaudentes (Id enim fieri nequitae non oportet: sed represso tamen impetu doloris, repraesentibus animis commendare, Domino nostro Iesu Christo, unico saluatori generis humani, tradere consciuandum ad resurrectionem in uitam sempiter,nam: Et corpus esius, non tanquam ab hac spe alieni, aut imbecillius assentientes coelestido strinae, sed ut se. quentes pietatis christians studium 8c obseruationem, ita sepelire debemus, quemadmodum ae conditionis illustrissimae ratio postulat, oc nostrae subiecstionis mionisterium exequi par est. Non es extineius nem interii. st Illustriss. princeps Maurici, sed liberatus malis, excocy consortio seuocatus, in quo multum tibi insuauia catis oblatum fuit, nunc acquiescis beatus, expediam illum diem confidenter, quo filius Dei uenturus est ad

iudicium uiuorum oc mortuorum, oc decreturus senis tenua sua, praemia aut poenas,pro eo atq debebuntur

25쪽

aliis sanetis ae castis animis in Deo aeterno ae ulla. Iesii

Christo, uiuit uiritis, uiuit rerum gestarum gloria, sed inprimis caritas patriae oc pietas erga ciues. Non maculauit famam tuam profanitas necy superstitio. Non dementia furiosa uitae. Non facinorum aut artium natalaurum dedecus. Non erga externos immanitas aut in cuiues crudelitas. Bonitatem uero tuam,cis uirtutes illas Ioeniores, integritatem, grauitatem, solertiam,humanitaistem, oc similes, utinam Deo placeret, ut parta pace aerebus foris compositis, tibi domi dis apud tuos liceret colere ae sequi. ut enim nihil in te fuit leue ac populare aut dissolutum, ita ned mansuetudo,nes comitas, ne urbanitas quidem abfuit. Nunc autem non quidem famam illarum (quae obscurae non essent) tihi, sed quasi usum seu stum tuis negauit properata decessio, Scociscupatio mortis, eius, qua te Deus,non perdere, sed conseruare, neq; in interitum praecipitare, sed exitio eripe. re, re de calamitosis terris in coelestem felicitatem transferre uoluit.Tua quidem annis, Illustriss.princeps,ctois rens Sc humano iudicio,vita longiore digna aetas, non potest non aliquid cumuli adiicere dolori nostro, que tua morte, (ut nos opinamur praematura, capimus a cerbissimum: sed non est tamen nobis ignorandum,

nullius mortem praematuram esse, quam aeternus Deus obire suo aliquem tempore uoIuerit,dc nostras cogita

tiones in eo quod illi uisum fuerit resistere conuenit. Nam quod in promtu esset, hoc loco uerbose demonis strare, quam multis uita aliquando, ad miseriam proudueta sit, re quam formidinem ipsa naturae conditio omnibus hac in parte afferat cui hoc etiam dictum uerbum uetus tanquam diuinitus prolatum, celebret, opotimum esse non nasci, aut natum cito morte potiro De

26쪽

hoc igitur disputare, in hunc quasi campum excuris rere oratione mea non libet. Quod nihil liac nisi triste

abominandum complexura, oc metus eorum euenis

tuum indicandus esset, de quibus inuocare opem diuisii , re religiosa simplicitate permittere Deo caetera, : mihi quidem rediissimum uidetur. Nuncte igitur uel potius aid uerius,corpus tuum, Illustrari. princeps, ita dimittimus, ut te non tua caussa (quem felicem dc beautum esse scimus) sed eorum qui relinquuntur, tuorum inquam Sc nostra,prosequamur, fletu,lacrimis, questu, re ante omnia dolore animi tanto,ut cor maiorem non tolerare,neqvsi accessio fieret, uita durare posset, Hoc tu fieri non uis, ae religio nostra moderari nobis hac in parte iubet. Sed uincit tamen interdum infirmitas naisturae, quam in ossicio pietatis nostrae a Deo ueniam, aispud homines,non inclementes nes feros, approbationis etiam aliquid ac laudis reperturam esse confidimus.

Te tua quidem Academia hac uoce publica, nunc quos ornat aloe honorat pro sua uirili, dc Iuctu comismum ostendit, desiderium cui aequum est Tui, numquam illa quidem, dum stabit, tacitura merita tua, quae non modo singulorum memore aegrata oratione praedicabuntur semper, sed re etiam ipta, oc munificentiae tuae operibus declarabunturi Verum nunc, id quod series deducstionis postulat, quam potuimus studiose perfuncti munere nostro, aliorum etiam pietati A se. dulitati locum relinquamus, Ad quos deferri prius II. lustrissimum corpus oportet, quam in monumenti paterni sepulcrum inseratur. Vbi caetera (quae fas ec piuem peragentur,oc iusta fientiae monumentum extruetur, in quo situm, ritem humatum corpus requiestat.

A nobis autem honis, diatriae rimanti rex Emmnia

27쪽

bus, tam illis quam externis, ea gratia, quae sola potest, referetur, ut tibi pro breui uita diuturnae memoriae trisbuatur honor, cui pro illa misera,incerta,fragili, cadu ca,a Deo aeterno iam beata immortalis* est reddita. Te autem fili Dei Iesu Christe, unice saluator g neris humani, obtestor per misericordiam tuam,ne d sinas haec loca, (in quibus hospitium inuenit Ecclesia tua, oc sonat ueritas doctrinae coelestis, ac praeconium Euangelii) intercessione apud aeternum patrem,tueri. Neu unas has regiones bellorum cladibus uastari, dedissipari pios coetus te uera pietate celebrantium,proopter sanctissimum nomen tuum. Protege, defende, conserua,has terras, o Rex oc domine, qui oc te inuo. cari iussisti, oc inuocantibus opem a ium* ab aeterno patre promisisti. Ne auferas a nobis Spiritum sanctum tuum,sine cuius numine neque qui praesunt, ne qui parere debent, id praestare dc perficere posistunt, uod ab utrisque requiritur. 'Ad te confugimus, driste, tibi supplices aduoluimur, ae oramus,ne avertas a nobis offensus delictis nostris, clementiam ec missi icordiam tuam, quae est amplior ac maior quam i tus orbis terrarum. Tibi uni, soli, uero, aeterno Deo,

Patri re Filio oc Spiritui sancto (cuius est

Iusticia, omnipotenti ilicstoria sit . . . . laus, honor, gloria, si,

culis infinitis. t

Amen.

TERMITTENDYM EST: OMNI v I Q AEa nostra renuitate ad Mortis specio maxinemonam celebrandam pertinere possint, placuit etiam laecitare, uersus tan mepitaphion studio pietatis nostrae compositos, quo d ipsos libente ut minio audiata oro.

28쪽

MAgnanimi busto Mauricii principis isto, '

De septe

tem sita sunt inuus ossa uiris. Subcb hoc depositum requiescit marmore Corpus, Inui stim solo condita membra Bucis. i uestigia maiorum per auita suorum virtutis gradiens pietatis iter: Ipse sibi pulcrae peperit noua nomina laudis, Et studuit proprium conciliare decus. Ergo hoc non alius magis excelso tuli t ullus Assii fila patriae peeiore rebus opem lAduersatorem hunc metuit uis impia solum Inceptis metuit fraus uiolenta suis. Pro iudio fuit hie populis Germanidos orae, Et quast Teutonicae firma columna domus. Terror ab hoc etiam Turcis est additus, Illum Externi solum pertimuere Ducem. Nunc dum conaturpatriae succurrere sellae, .

Et contra hostilem irim parat auxilium, api Ipse cauet minus incerto se credere Marti, Heu dolor, accepto uulnere, Iesus obit. eptvictor obit pulsis re stratis hostibus, alvHeu rursum dolor, in castra reuersus obit Sed tua Maurici clari decora alta Triumphia Laudis oc inungue omina, villa cieta: QPerpetuo uiues. nam nescit funera virtus, Nec dereunt fortis strenua facta manus.

29쪽

AEternum terrae G. anidos Heros, Iune a recens stirpi Cori. Sarionicae. Indi tum Christo post multa pericla laborum Spiritus, aetheriae dona quietis habet. . Cui tua relligiosasdes te tradidit,ado Conuersiae illius numina sanct preces, e . MGne uale patriae decus re protectio,princeps, Et reliqua accisis Rebus ademta salus. . Iendida te cristrat studiorum fama bonorinn,

Nec tacet ingenuae Musicus artis honori .

Et T U A fronde tuum cincit Parnaside, semper :Palladiom uirens germine R U T A caput.

Te locus atque aetas, nunc admirabitur omni

Candidus ae titulos Rumor ubis uehet. Illustriss. salue heros. salueopt. princeps, Inuicte 8 salue Dux patriaeg pater. o salue ato uale. Te nunc laudabit oc hostis. Et mala felicem deseret Inuidia.Reuersus in castra est, accepto uulnere lictus improuisi in proelio, sum dissipatoin exercitu

houium,ibid obnt diem. S. v. Id. L. Prinis ceps optiremam Cum V. A. XXXI L.M. III. B. XXI. H. X. Defunctiis uita S. placidisse. oc Migi'sista fine. INDICATIO ANNI MORTIS

Teutonicas furor in turbabat iter oras. a r

esauricius princeps Victreoclerusi et P. R