Die vocum sonorumque in strophicis Aeschyli conticis aequabilitate

5쪽

DE VOCUM SONORUΜQUE IN STROPHICIS AESCHYLI CANTICIS AEQUABILITATE.

DISSERTATIO INAUGURALIS QUAM AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES AB AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM ORDINE HALENSI RITE CAPESSENDOS SCRIPSIT ILLIAM UEΗΝ

BORUS SI AD OCCIDENTALIS ORIUNDUS AB URBE MARIE BURG.

HALIS SAXONUM FORMIS EXPRESSERUNT ISCHAN ET BURI HARDTMDCCCCV.

7쪽

CAROLO ROBERT

9쪽

Bacchylidis carmina nuper inventa Commentatu Sprimus Fridericus Blas in huius poetae carminibus Saepe locis strophae et antistrophae inter Se respondentibus Verba aut eadem aut similia repetita recurrere animadvertit, eiusdemque figurae in commentatione, quam MUS. Rhen. vol. IV p. 91 sqq. inseruit, Xempla cum X aliis Graecorum poetis lyricis tum ex Alcmane petita contulit; neque ab Homerica dictione hane figuram alienam esse praeter alia mihi probant versus Il. B 11 sq. πριν μιε πιτα πρηνες βαλεειν IIριήιιοι s/έλαθρον aἰθαλοεν, πρῆσαι ci P0 dxii οι Θυρετρα. Potissimum autem in Strophicis tragicorum canticis talia Saepe leguntur quae e poetica dictione in pedestrem quoque Sermonem translata primus Gorgias ad certas leges redegit intemperantiusque adhibuit qua de causa hau Inaeos mi 0σε 0 figuram una Cum antitheto et parisorhetorici scriptores comprehendunt Γοργιεῖ 0 'Mub clici νΠΟmine.' e quibus naeos muύσεως in Sermone pedestri li

guram sic definit Aristoteles Rhet. III 9, 14104 25):

ανάγκα ὁ ω εν ρχ re τελευταὶ εχειν, quae e nituntur, quod plurima atque graVisSima caesi mi 0σε 0ς Xempla in initio aut exitu colorum leguntur; sed nihil obstat, quin media quoque cola consonent, accuratiorque est AnaXimenis de hac figura doctrina p. 6 Spengel-Hammer): cano

10쪽

Rhethoricae ad C. Herennium auctor IV 20, 27): Comparappellatur quod habet in se membra orationiS, quae ΟΠ- stent e pari fere numero Syllabarum hoc non dinumeratione nostra fiet nam id quidem puerile est sed tantum iteret usus et exercitatio iacultatis, ut animi quodam Sensu par membrum Superiori referre poSSimus. Haec omnia in lyricae quoque poesis Stropha atque potissimum in tragoediam cadere iam pridem animadVersum

CSt. d canos sic σε 0 figuram referendum Sse apparet cum Verba non modo ora Sona, Sed etiam eadem reSpondentibus strophae et antistrophae locis repetuntur; qui verborum recursu interdum per longiorem versuum Seriem regnantes eiiiciunt, ut maiores Stropharum parte Cum anti- strophis ad verbum congruant atque a sententiarum iterationes, e quibus maxime nota sunt ephymnia in extrema et stropha et antistropha posita, praetermittam quippe quae res sit altioris indaginis de vocum autem OnΟ-rumque aequabilitate, quam cae G 0σις plerumque auget et irmat, mihi in animo est agere quamquam a CompluribuSiam viris doctis tractata: teli in nemosyna 1852 Beerin dissertatione qua de arte Aeschyli observationes in Septem contra Thebas L ipsiae 1877 publicavit Gustaissonii libello de vocum in poematis Graecis ConSonantia Hel singiorsiae 187 huius artificii exempla nonnulla contulerunt, atque GuSta Jacob, qui de aequali stropharum et antistropharum in tragoediae Graecae canticis Conforrnatione Berotini 1866 disseruit, omnia quae e Aeschyli, Sophoclis, Euripidis canticis hauriri poterant colligere studuit at ille etsi rei satis memorabili cauSam prope

iam perspeXit, prae Verborum atque Sententiarum iteratione concentu respondentium Syllabarum Subtiliore plane negleXit quippe qui minoris ei momenti esse viderentur, ita ut ne colligendi quidem laboris gratiam iecerit; neque in disponenda materia quibus locis quoque ambitu positae