Epistolarum Pauli Manutii libri 5. Quincto nuper addito. Eiusdem quæ Præfationes appellantur.

발행: 1561년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

in ni

EPIST. LIB. II. O

, quo tuo commodo fiat , horologium fugi, taelaboratum, ego timum cum

satim curabo quare uelim iam aurea tignificaui, factum eleganter, artificio non uulgari. Terna dixerat,qua ducuntur egregia, minoris triginta scutatis emi nonsolere. Hoc quidem esset nimium nec rei familiaris ratio ferrettachi consulere quia copio a non es, uideor de bere porro genus hoc omnamentorum ita soleo cupere, ut non insaniam cupio autem ualetudinis, non libidinis cauisa cum enim me fatis tri lem natura finxerit,accersenda ex trivsecus iucunditas est,quam a me ipso petere non possum est . magis, qu)d plurimus in cubiculosum, as Stus iam quadriennio per totam hiemem oculorum morbo, moles tamen potiris, acerbo.nolim igitur impensam, sesupra decem scuratos aut omnino quindecim e et q. ita ieri , horologium probetur oculis eruditis itaque uide, cui negotium mandes nam neque o ne rure sumit etat, alia probantur ego formam, es arti tum, non materiam, cupio emere. De tuo Iussit C diligenter, hortatus sum,lucri malem spe propy ita. ubi ad pretium uentum est, audire se negarunt itaque tibi aucto um,cum Episcopi traii Ian, em facilem iam habuist, ct in tuo merito satis, ut audio, liberalem Sturmium aluta meis Derbis CIq. communi letterarum nomine excita adscrip ta M. utinam, qua itum ualet, tantum uelit optime con

122쪽

ris quam si uult esse amplisimam habet unde

consequatur. Vale Velictiss.

IOANNI TVRMIO,

Argentoratum. VOLT CANC v I Verter, cum aliquot abhinc annis Pataui adolescens daret operam Bonamico, dilexi multis nominibus plurimum iram,

ut omittam qu8d in ad pectus ecies quaedam index nobilitatis cra in sermones atque ili moribus probitas elucebat incensus litterarum seudio colebat me, atque obseruabat diligentili me,sicutic magna 'equentia amicorum nemo tamen mihi esset illo carior, nemo iucundior tueor illum amorem, quoad uiuam tuebor, eiq. absenti memoriam, beneuolentiamque, quam debeo fiatribus praeitcntibus officia, qui potero, accurate praesabo hoc cum mea spontefacturus essem, quantum, optime turmi mihi accelsis uolutatis ex imas, qu)d eos tu, uir inter maximossummus, in exercenda uirtute semper occupatus, commendandos mihi tuis litteris putas litiam si iii est,qui de tuo ingenio, de doctrina inprimis . de eloquentia bene , sentiat, loquatur is ego fum planeque meos e sensus libenter conseram , ut qui tibi carifutit eos dem ego quoque diligam suare, si uis, da mibi ornandos, atque amandos, qui ad nos ueniunt, amicos tuos oscij eos,si potero situ b

123쪽

nus, studio certe , O humanitate complectar ac ne dubita futurum, ut, quo tu his apud me pondere, cum intellexerint, gratias tibi, qu)d eos tua comendationes prosecutus, diligenter agant. Audis te quiddam pangere in Rhetoricos cris otelis libros quod quale ex*eSIO,auguror futurum,praeclarum scilicet acte dignum urge igitur ut oecommuni utilitati, tuaegloria consulas. Vale. I D E M, Argentoratum. hic optime Sturmi cordiar a re trissi quando laetae non iuppetunt annum habemus pestilentem O pulcherrimam ciuitatem quotidianus deforma adjectus mortuorum furere iam coepit morbus, ct insultat in omnes palam, sine discrimine, qui antea repebatsensim di latenter , nec serequenquam, nisi obscuri loci, infimaeq. sortis attingebat quare diuina sunt imploranda remedia humana quam iaceant, sepe docuit euentus. Vobis

refle sic esse audio perpetuoq. sit opto, tum ab

huiusmodi morbo, qui non modo priuatas domos exhaurit, uerum etiam urbe deuassat, tum a cunctis disicordi s ac bellis, ct intectinis, di externis. Te uero florere omni laude, ualere ais toritate ualere gratia esse unum, ad quem omnes confluant

consit auxili q. caussa nis plurimum ter ma

124쪽

ui quidem semper secutus autem sum, quatenus licuit licuit enim certe multo minus, udin uoleba . unum se addis, ut ingenium tuum, quo nullum uidi praenantius, languere non sinas ct oti tui rationem conflare uelis, hoc est, ut aggrediaris ad scribendum illa praeclara, quae te audio tuis familiariabus eis pollicitum, aut, si iam habes instituta, copolias, nobiscumq cum posteritate communices nictu, turini, omnium fortunam uincis,

solidam plane posside felicitatem Equidem,quod

ad me attinet, idem conor pro mea uirili parte, haereo, quoad polium, tu scribendo sed mea ratiosiu in non sit eadem, quae tua, cognosce Valctudine sum ea, quae acile in morbos incurrat, imbecilla prorsus, ct incommoda itaque sepe in cursu in litutorum meorum, cum progredi maxime uel leni consistere tum coactus Accedunt, quae temporis haud exiguam partem auferunt, salutationes multae multorum in quibus uidetur esse honor et et omnino quaedam lyccies sed ualeat ambitio eo- di omnia, quae detrimentum Iudes important. Quid domestici non enim tantum a me pendent ij, qui meos intra paricte uiuunt, uxor, liberi, milia: si fratres quoque suas in me uno rationes habent itas uterque meis consiliis, alter etiam meis opibus, quanti tacuitque ut nititur, ac usi eritatur. Vides,crum mearum imaginem, ut in tabula depictam . nec tamen obrui me in Euct,

125쪽

terdum,ut ex omnibus curis, atque occupationibus cmergam, me T. saltem per aliquot horas in porti recipiam litterarum quo si frui diutius liceret, in caelo es sim quia non licet, hortor te, cui oti satis es, ingeni uero, ichntiae, tuisse multo plus,qudininibi, ut haec omnia Ludiosorum ad utilitatem conferas quodsi facies gloriosum tibi erit ex ipsa re, quem uideo practare posse maxima cete ris non modore, uerum citam exemplo fructuosum sortasse enim, te praee te,alis quoquo nodo poterunt,inuitati laude subsequentur. Ego meas antiquetates, etsi, ut ille ait, 'issum opus est, siquando tamen, uti cro, pertexam. Vale Venet s.

UT A mihi tuae litterae, gratissimus uero qui te ad scribendum animus impulit atque ego te alitea diligebam qu8d ingressum esse iii,

me uulgarem in uiam litterarum, longes per eam processisse, istelli erim sed auxit amorem in temerim haec a me nunc minus asset Iara, eoq iucundi6r, voluntatis erga me tuae minire dubia significatio soleo enim mare in hominibus humanitatem l cud paullo plus meherchie, qudin doctrinam ac doleo factum esse antea, casu dicam, an uoluntate tuae ut oriatur inter nos quibusdam ex opi

126쪽

dilutante,studiosis fortasse non inihil in eo consuletur id quod est in meis consiliis, di fuit semper antiquissimum quam, quod mea quadam improbas hi reste sentis , habeo gratiam: errare possum di coimgi uolo. , ubi de meo sensu iudicas,

tua te fallit opinio ego tamen, quae studio ueritatis culpa manat, libenter adlatsdem conuerto itaque, quod ad hanc partem Jectat, nemo audiet me querentem excusabo te potius, atque etiam, quo ad licebit, ornabo QuEd autem, quae meis inscriptis non improbas, ea dissimulas, O in tuos commentarios , meo nomine praetermisso, quasi noua transfera miratus sum, O requisiui paullisse iue modestiam tuam agam enim tecum libere, cuti natisra mea poctulat, di inter bonos uiros aequum est. Illa de iudicij extraordinarijs, quae te scribis edidisse,si dederis operam ut ad me perserantur,etsi ea discrepare significas a sententia meagratissima tamen erunt etgaudeo te tam esse diligentem in meis scriptis peruolutandis occasionem mei admonendi, O corrigendi tam libenter quaerere sic enim intelligam; ubi corrigendifinem seceris, nimirum, quaesupererunt, te omnia probari unum peto se condicio par de mihi, ut idem liceat per te, quod licere tibi per me isolo se quid ego de tuis itidem non probauero; noligrauilis O-

moueri iudicemus pariter, ego de te, tu de me, utram in partem libet amemus tamen inter nos ut

boni uiri silenti si quidsortasse de iudicio ii, hil

127쪽

hil tamen de beneuolentia detrahatur Libros quos petis, habeo nullos, Cicerone eaecepto nec cis generis, nunc quidem tibi quidquam polliceor. quae uero ipse composuerim, paucis mensibus habebis, si ualebo,commentarium in epi totas ad tum essem fratrem, O librum de legibus Romanis quies antiquitatum mearum textus. Dedeaetiana oratione manus ripta se contuleris cum impressa, qt q. laca uaria sunt, miseris amabo te idque ut facias, rogo. Vale. Veneti s.

HIERONYMO FURNARINO,

Rauennam.

me tibi ratisfacere, O, quod olim

petieras, id inc, tuae memorem uoluntatis, repraestare non enim, ut solebam, plebeio sermone tecum ago, sed eo, quem in quadam epistola patricium appellarii; qui quἀm tibist in delici s quali tume in eo studi posueris, di industriae,facile ex

ea ipsa epistola potui coni cere. ucrum quod ad me attinet , non ego meas litteras eius est generis intelligo , ut ab homine patricio scriptae uideantur esse quid enim habent, ut ita dicam , nobilitatis, quid lylendoris aut in sententijs aut in v rbis e conor equidem di huius me cupiditas laudis multos iam annos incitates ediscratur rei discultas occupatio domestici, ualetudinis infirmitas scribo tamen assidue, quantum luci, et quoquo modo licet. H animo

128쪽

onimos uidelicet mihi facit, quod inter nos dictum sit multorum inscitia: cum quibus interdum me consero non sine uoluptate sicuti contra, cum in antiquitatem ipsam intueor, coxi cmno me planeq. ipse mihi dii liceo uera enim Pa fuit, suisq. absoluta numeris eloquentia no ira infantia est, mi Furnarine nos balbi, nos lingues pane sumus in Latina lingua. sed quid ago edum tecum uiis sit ne loquor , nulla certa re propo ita paginam, uerbis undique sua 'onte confluentibus impleui. erit igitur quod initio scribere latueram, idein

clausula mearum litterarum Mitto ad te, munusculum tenue, amoris tamen significationem intem ei commentarios, a me nuper editos, in epulose ad Brutum, O Quinctim fratrem quos cupio, diligenter legas id si assequor te, a uisimilibus honestabor, gratia meis laboribus optima reseretur Vale. Veneti s.

LAEVINO TORRENTIO,

Leodium. MIRARAR, cum in tuis uerbis tanta sit humanitas, quae tuo mehercule tram elucet in uultu, cur deberi mihi tam diu paterere tuas litteras Pras,ubILeodium peruenisses,missurum statim pollicitus eras hanc admirationem, in qua molestiae

quiddam uerat diu tulit prorsus epistola tua scripta faue eleganti me; in qua caussam tuis viij

129쪽

constra in peregrinationem, O negotia queis iam in otio consedissi exerce ingemum tuum praeclaris in qu ijs, non ut amicus tuus, qui nihil unquam parit, cum tamen parturiat temper sed ut edas aliquid, quo tuum nomen aeterna cum laude coniunctum, ab hominum obliuione omniq. proi sis interitu uindices Leodiensem Episcopum de quo multi multa narrant, omnia praeclara, summoq. digna principe, quid habebo artis,aut facultatis, ornabo laudibus sin,quodsi scipiam, practare non licebit amabit ille tamen, ut opinor, oluntatem tu me interim de meliore, ut ille inquit, nota commeudabis eius . in me beneuolentiam

si quies , ea, qua apud illum uales gratia fouebis. Vale, nosque sepe litteris,s otium est sa

SEBASTIANO LEONI,

CORDUBENSI, Romam.

Cinio ris sermonibus, humanissime

leo, quod mihi maximum L argumentum amorituI, mox re me, atque etiam rogare, ut pro texuitate ualetudinis meae litteris utar moderatius

S in Iudi uirtutis, quod discillimum est, temperantiam adhibeam amabiliter tu quidem ciose admodum sed hoc mihipersuadere uis rius illud persuadeas oportet,non magnopere esse degloria

130쪽

ria laborandum et inanes esse no ras cogitationes , sulta consita, quae ad eam dirigantur ad quam causam non tu quidem unquam tantam asseres eloquentiam, ut in re tam praefanti mihi quidem probes modum esse seruandum . quanquam, quod ad rem attinet, tu quoque mecum sentis, uelpotius Ggo tecum in litteris Frmas esse uiuendum, tandam inprimis staentia cognitionem,sed cum eo tame,litsalutis ratio habeatur. obsecro te, mi Leo, quid tu existimas de ijs,qui diuitias immoderate appetunt e num errare uicentur e certe at ipse aliter putant itaque persequuntur insitutum quid de hs, qui honores sitiunt e non dubito quin hos quoque sentia peccare et peccant sane timida est enim ambitio, ideoq. misera neque tamen pallii funi, quos inficit Molabes ego et cum his intelligo me errare, raterea cum multis sed diuersa ratio efit illi eas res plus aequo appetunt, qua coissecuti, meliores nunquam, deteriores etiam plerunque sciuntur: ego in earum artium indagationesum nimius, sic enim ipse existimas ct quarum cognitio evellit ex animis uitia, inserit uirtutes itaque uides errorem aliorum cum turpitudine esse co

tiam laudabilem. At morbis sepe tentamur Trimum, hoc quidem non B praeter naturam ars enim praestare no potest, ut recte Isimper ualeamus: nam, si posset, i , quisicientiam medicinae tenent, ipsi quam aegrotarent deinde, en praeclarum in

ssim

SEARCH

MENU NAVIGATION